2 Φεβ 2011

μπλογκ ετών τριών..

Ο τρίτος χρόνος αυτού εδώ του μπλογκ μπορώ να πω πως υπήρξε περιπετειώδης.
Ξέρω, θα μού πείτε "μα καλά, και πέρσι τα ίδια έλεγες.. Περιπετειωδέστατη η δεύτερη χρονιά του μπλόγκεως..".
Σύμφωνοι.

Αλλά φέτος το περιπετειώδες του θέματος είχε άλλο χαρακτήρα και θα σάς εξηγήσω αμέσως τι εννοώ: Δεν σάς κρύβω ότι δεν ήταν λίγες οι φορές που μού πέρασε από το μυαλό να σταματήσω να ασχολούμαι με δαύτο, να σάς πω μία ωραία προωΐα ένα ξεγυρισμένο "άντε μπάυ και άντε γειά" και να τελειώσουν όλα εδώ. Αμέσως μετά όμως, άλλαζα γνώμη -και τα αποτελέσματα τα βλέπετε..-
Και δεν αποκλείεται τελικά να ήταν αυτός ο λόγος που το μπλογκ πέρασε πολλές αλλαγές μέσα σ'αυτήν την τρίτη χρονιά της ζωής του : για να μην τα παρατήσω.

Τον περασμένο Φεβρουάριο έγινε ένα πραγματικά... κοσμοϊστορικό γεγονός, που επηρέασε το μπλογκ όσο δεν φαντάζεστε. Κι εκεί που ήμουν έτοιμος να σβήσω εκείνο το email που μού έστειλε η δημοσιογραφική ομάδα της πάλαι ποτε Ελληνικής Υπηρεσίας του BBC (πιστεύοντας πως ήταν ακόμα ένα spam στα εισερχόμενά μου) βρέθηκε αυτό το μπλογκ να ποζάρει στα φώτα του νεότευκτου τότε ειδησεογραφικού πόρταλ www.theinsider.gr που άρχισε να υφίσταται από τις 25 Φεβρουαρίου 2010. Έτσι, η τρίτη χρονιά ζωής του ΑλλούΚιΆλλοῦ άρχισε πολύ αισιόδοξα και με πολύ κέφι.
Με αυτόν τον τρόπο, χωρίς καλά-καλά να το καταλάβω, οι αναγνώστες του αυτομάτως έγιναν πολύ περισσότεροι απ'όσο θα φανταζόμουν. Και δεν σάς κρύβω ότι ακόμα με ευχαριστεί πάρα πολύ αυτή η συνεργασία -και υπάρχουν και πολλές άλλες στιγμές που έχουν σχέση με αυτήν την ...ουρανοκατέβατη σχέση, που έφερε καλούς νέους φίλους στον δικό μου προσωπικό μικρόκοσμο-.
Τάσο, Ανδρέα, σας ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη!  

Διαβάζοντας τις αναρτήσεις από την εποχή πριν την επέλαση του ΔΝΤ, δεν σάς κρύβω ότι νιώθω ένα ..τσιμπηματάκι στην καρδιά. Σαν να έχουν περάσει χρόνια και χρόνια από τα τέλη του περασμένου Φεβουραρίου, τότε που πολύ μάς είχε κακοφανεί το εξώφυλλο ενός γερμανικού περιοδικού, που έδειχνε την Αφροδίτη της Μήλου να ...προοικονομεί τι ακριβώς θα μάς περίμενε λίγους μήνες αργότερα. Έτσι, για να νοσταλγήσουμε λίγο τις παλιές καλές στιγμές, που ακόμα νομίζαμε ότι η έννοια "ελληνική μαγκιά" έχει περισώσει την αίγλη της, ορίστε και η σχετική ανάρτηση που τότε είχε συγκεντρώσει πολλά κλικαρίσματα.  

Ο Μάρτιος ήταν πραγματικά πολύ... μπλογκίστικος. Η πρωτοποριακή αφήγηση της σύγχρονης μεταφοράς του χαρακτήρα της μυθικής Μήδειας με συνοδεία χορογραφίας επί σκηνής αποτέλεσε το πρώτο καλλιτεχνικό γεγονός της περασμένης μπλογκοχρονιάς, που το ΑλλούΚιΆλλοῦ παρακολούθησε και υποστήριξε ..μέχρι τελικής πτώσεως. Όλοι οι συντελεστές υπήρξαν εξαιρετικοί όχι μόνο στη δουλειά τους αλλά και στον τρόπο προσέγγισης του ροδιακού κοινού. Το καλλιτεχνικό αυτό εγχείρημα ούτε εύκολο ήταν, ούτε εύπεπτο. Υπήρξε όμως εξαιρετικά εμπνευσμένο και κέρδισε όσους το είδαν. Απόδειξη : επαναλήφθηκε λίγους μήνες μετά, στις αρχές Σεπτεμβρίου, στο πολύ 'γκράντε' προαύλιο του Αρχαιολογικού Μουσείου στην Παλιά Πόλη της Ρόδου.   

Ο Μάρτιος συνεχίστηκε με αναρτήσεις από το Ψευδοκράτος στην Κατεχόμενη Κύπρο. Ένα νησί που κάθε φορά καταφέρνει να με συγκινεί με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο και που όσες φορές κι αν το έχω επισκευθεί, κάθε φορά ανακαλύπτω μια ακόμα πολύ σημαντική λεπτομέρεια που μού είχε ξεφύγει. Η παλιά πόλη της Λευκωσίας ήταν πιο γλυκιά από ποτέ. Η τυρόπιτα του Hurricane ακόμα με λιγώνει, ενώ γύρω τριγύρω ακόμα κι ο αέρας αποτελούσε προϊόν προς πώληση..
Όσο για τη Μόρφου, είχα πολύ μεγάλη δυσκολία να βάλω τις λέξεις στη σωστή σειρά, ύστερα από τόσες σουβλιές στο στήθος που σε πονάνε όταν περπατάς σε αυτήν την κυριολεκτικά λεηλατημένη πόλη. Ό,τι είδα τον χειμώνα, μπόρεσα να κάτσω και να γράψω γι' αυτά μόνο όταν μπήκε ο Ιούλιος, -στις μέρες της επετείου της τουρκικής εισβολής-.

Ο Απρίλιος βρήκε το μπλογκ να ασχολείται με τις εκλογές του τουρκικού Ψευδοκράτους, εν μέσω καφέδων και τσαγιών ένθεν και ένθεν των οδοφραγμάτων (ξέρετε τι ωραία ασχολία είναι αυτή; όχι;). Ανέμελες μέρες. Γιατί ποιός άραγε θα φανταζόταν τι θα επακολουθούσε...

Η επέλαση του ΔΝΤ δεν αποτελεί μόνο σημαντικότατο γεγονός της σύγχρονης ιστορίας του Ελληνικού κράτους. Είναι ένα γεγονός που άφησε το στίγμα του και σε όλη την ελληνική μπλογκόσφαιρα. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ελληνικό μπλογκ, είτε γράφεται στην Ελλάδα είτε έξω,  που να μην είχε ασχοληθεί τη χρονιά που μάς πέρασε με το οικονομικό μπάχαλο της χώρας και με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μετά από την ανάρτηση όπου φιγουράρει το βίντεο-διάγγελμα του ΓΑΠ στο Καστελλόριζο, έκανα να πιάσω το πληκτρολόγιο βδομάδες.

Συνήθως ο Απρίλιος δεν είναι μήνας καλός για μπλόγκινγκ. Ο νορμάλ λόγος είναι οι διακοπές του Πάσχα. Ο Απρίλιος και ο Μάιος του '10 όμως θα μείνουν στην δική μου προσωπική Ιστορία ως οι πιο μελαγχολικοί ανοιξιάτικοι μήνες των τελευταίων ετών. Θυμάστε την περσινή Πρωτομαγιά; Θυμάστε πώς είχε καταντήσει το κέντρο της Αθήνας την άνοιξη που μάς πέρασε; Να πω την αλήθεια, εγώ θα τα είχα ξεχάσει όλα αυτά, αν δεν έβαζα τον εαυτό μου στη διαδικασία να κάνω αυτήν εδώ την ανασκόπηση. Κι αν είστε στα κέφια σας, δεν σάς συμβουλεύω να πατήσετε τα links των αναρτήσεων.

Αντιθέτως, εκείνος ο Μάιος κατάφερε και με "γλύκανε" απρόσμενα, με το χαρούμενο βιντεάκι που είχα γυρίσει για μια παιδική θεατρική παράσταση, τις "Θεατροπαιδειές" της Μαρίας Μανιώτη, Μια ανάσα χαράς ήταν όμως και η παράδοση των εσόδων από τις παραστάσεις της Θεατρικής Ομάδας του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου στο Ίδρυμα "Ο Άγιος Ανδρέας", με σκοπό την κατασκευή της αίθουσας αισθητηριακής ολοκλήρωσης. Ένα έργο που εγκαινιάσθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2010, μόλις λίγους μήνες μετά, γεγονός το οποίο μάς γέμισε με ακόμα περισσότερη χαρά.Και εμένα αλλά και το μπλογκ, που αφιέρωσε αναρτήσεις και αναρτήσεις για όλο αυτό το εγχείρημα -και από καλλιτεχνικής πλευράς αλλά και κυρίως από άποψη κοινωνικής ευαισθησίας.

Η μελαγχολική άνοιξη έδωσε τη σειρά της στο καλοκαίρι -που κι αυτό δεν ήταν το καλύτερο-.
Ο Ιούνιος ήταν ένας πραγματικά πολύ...μπερδεμένος μήνας για αυτό εδώ το μπλογκ. Οι μισές αναρτήσεις του ασχολούνταν με τις εξελίξεις στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο μετά τον χαμό που έγινε στο Mavi Marmara και ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις ισορροπίες στη γειτονιά μας. Οι αναρτήσεις αυτές κέρδισαν μεγάλη προσοχή του κοινού και στο πόρταλ του TheInsider.gr, και ενώ οι εξελίξεις έτρεχαν, η ειδησεογραφία δεν πρόδωσε τις εκτιμήσεις.
Οι άλλες μισές αναρτήσεις εκείνου του μήνα ήταν αφιερωμένες στην συναυλία "Θάλαττα-Θάλαττα". Ένα μουσικό ταξίδι με βαρκάρηδες νέους ταλαντούχους καλλιτέχνες του νησιού μας. Και το μπλογκ πολύ χάρηκε που ενημέρωσε τον κόσμο και τον έκανε να ξεφύγει λίγο από την καταθλιπτική ατμόσφαιρα που πλανιόταν παντού (και) τότε.. Όσο για το διαφημιστικό βιντεάκι της παράστασης : ήταν η πρώτη φορά που πρόσθεσα και ολίγον... σενάριο στο όλο θέμα. Ε, μην φανταστείτε και τίποτα το φοβερό. Αλλά - ε, ας το πούμε. 
Ο Ιούλιος του '10 έχει ιδιαίτερη σημασία για αυτό εδώ το μπλογκ.
Άλλαξε το χρώμα του από κίτρινο σε άσπρο
και τού άφησε ένα πολύ σημαντικό δώρο :
Ένα Σαλιγκάρι.
Το λουκ της σελίδας άλλαξε παντελώς, αφήνοντας όμως ανέπαφα τα βασικά σημεία της δομής της ύλης (μην σάς τρελλάνω κιόλας!). Όσο για το σαλιγκάρι, ομολογουμένως ώρες ώρες μού σπάει τα νεύρα. Γιατί δεν κάθεται μόνο στην κεφαλίδα δίπλα από τον τίτλο του μπλογκ. Χώνει τη μύτη του παντού και έκτοτε αυθαδιάζει κάθε φορά που τελειώνω την ανάρτησή μου. Προφανώς ξέρει τι κάνει, αφού είναι γνωστό τοις πάσι ότι εγώ δεν θα έβαζα ποτέ "καραβόλους" στο πιάτο μου!
Οπότε...με κάνει ό, τι θέλει.  

Ο Αύγουστος βρήκε το μπλογκ... στα νεύρα του!
Κάτι είχε ακουστεί ότι τα μπλογκ θα πρέπει να ελεγχθούν/εξατομικευθούν/κατανεμηθούν/τακτοποιηθούν...
Δεν κατάλαβα και πάρα πολλά, και για να είμαι ειλικρινής, από τότε δεν ξανακούσθηκε κάτι περίεργο. Γεγονός πάντως ήταν ότι τόσο εγώ όσο και το σαλιγκάρι μου, είχαμε πάθει μια ολίγη παράκρουση (εκτός του ότι φάγαμε πάνω από τον μισό μας Αύγουστο μέσα στη μίζερη Αθήνα και στο μετρό της..).

Κάθε Σεπτέμβριος είναι μήνας αναπολήσεων.
Γιατί να χαλάσει η παράδοση;
Έτσι, ο περασμένος Σεπτέμβριος με βρήκε να μιλάω ξανά και ξανά για την Νάξο. Ένα μέρος που συνιστώ στους πάντες για το καλοκαίρι (μην πω, ακόμα και για το Πάσχα).  Δεν έλειψε όμως και η ανάλυση των δημοτικών εκλογών στην Τουρκία (να μην ξεχνιόμαστε!) ενώ το έπος του Σεπτεμβρίου τελειώνει με ένα απρόσμενο βραβείο από το αγαπημένο μου Δεσποινάριον (που οι τακτικοί αναγνώστες πια, την ξέρετε πλέον πολύ καλά, έτσι δεν είναι;).
Στο μεταξύ, οι φίλοι του σαλιγκαρίου πλήθαιναν.. Αλλιώς δεν εξηγούναι τα επανειλημμένα κλικαρίσματα σε αυτήν την all time classic-ανάρτηση..

Ο Οκτώβριος κάθε χρόνο αποδεικνύεται πάντοτε πιο εξωστρεφής από τους υπόλοιπους μήνες. Τι θέλω να πω με αυτό; Να, σιγά σιγά τελειώνει η τουριστική περίοδος, ο καιρός ακόμα είναι καλός και γίνονται διάφορα στο μικρό μας νησί. Είχε βγει και η βρώμα ότι αυτό εδώ το μπλογκ "γενικώς διαβάζεται" και έτσι δεν μπορώ να πω ότι έπληξα.
Όλοι είχαν την τιμητική τους : Οι ροδίτες εικαστικοί που εξέθεσαν τα έργα τους στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης,  οι συνειδητοποιημένοι πολίτες που σήκωσαν στους ώμους τους μία πολύ καλά οργανωμένη καμπάνια ευαισθητοποίησης για την πρόληψη του καρκίνου "βάφοντας" όλη την πόλη με φούξια χρώμα , η Λέσχη Ανάγνωσης Ρόδου που είχε την τόλμη να παρουσιάσει το αμφιλεγόμενο μυθιστόρημα του Βασίλη Γκουρογιάννη "Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή" και τελικά -συγγραφέας και κοινό- κράτησαν τις σωστές ισορροπίες.. Μέχρι και το τρυπητήρι/κεραία κινητής τηλεφωνίας είχε κερδίσει τόση δημοσιότητα, που οι καπετάνιοι του πλοίου "Νικόλαος Χ" που κάνει το δρομολόγιο Ρόδος-Σύμη-Ρόδο γνώρισαν από κοντά περισσότερους αναγνώστες του μπλογκ απ'όσους γνωρίζω εγώ..!
Το βασικότερο όμως γεγονός του Οκτωβρίου που μάς πέρασε (για να μην πω της μπλογκοχρονιάς ολόκληρης) ήταν τα βραβεία Oh My Blog!2010 που έγιναν με όλη την απαραίτητη λαμπρότητα στο σαλόνι του μπλόγκεως και βραβεύθηκαν ο καλύτερος μπλογκερ, η καλύτερη μπλόγκερ και το καλύτερο μπλογκ της Ρόδου... Τι επισημότητα, Τι καλεσμένοι, Τι χορευτικά... Μιλάμε, χλιδή! Κι ας περνάμε "κρίση". Και η φτώχεια θέλει στυλ.
Και εννοείται πως στις 
3 Οκτωβρίου 2011 θα έχουμε τα νέα βραβεία... 
Oh My Blog!2011
- όχι παίζουμε!

Ο Νοέμβριος άρχισε με ένα αξέχαστο καφεδάκι στο στούντιο της ΕΡΑ5, του πέμπτου προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας που απευθύνεται στους απόδημους έλληνες, αλλά... και σε μένα. Ἠταν φαίνεται μοιραίο να γνωρίσω από κοντά την Έλενα Καραγιάννη, τη φωνή που με ξυπνάει κάθε πρωί -όχι γιατί είμαι κι εγώ απόδημος, αλλά επειδή το ραδιοφωνάκι μου που δουλεύει μέσω wifi είναι αλλεργικό στις αγχωτικές ενημερωτικές πρωινές εκπομπές, θέλει να ακούει σωστά ελληνικά, ήρεμες εκτιμήσεις της επικαιρότητας και μια γλυκιά φωνή. Τις ίδιες ακριβώς ιδιοτροπίες έχω και εγώ, και το μπλογκ μου αλλά και το σαλιγκάρι μας. Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία, που και να θέλω, μού είναι αδύνατον να ξεχάσω.
Όπως δεν ξεχνιούνται και οι πολύ ενδιαφέρουσες νεανικές θεατρικές παραστάσεις που είχα δει στην Αθήνα εκείνο τον μήνα : το Reunion του φίλου μου Γρηγόρη Ρέντη και το Δε Λουκ του επίσης καλού μου φίλου Δημήτρη Δημόπουλου.
Και μέσα σ'όλα αυτά, ξαναγύρισα λίγο στα παλιά, ανατρέχοντας στις κιτρινισμένες σελίδες της αγαπημένης μου "Λέσχης" του επίσης αγαπημένου Τσίρκα. Ήταν μια ανάρτηση-κάθαρση για μένα. Ξέρω, ήταν κουραστική εκείνη η ανάρτηση, αλλά είναι ανάγκη να τα διαβάζετε όλα εδώ μέσα;
Ε όχι! Δεν νομίζω!
(Ήταν όμορφος ο Νοέμβριος).
(και σάς έχω και μια έκπληξη από εκείνον το μήνα! Υπομονή!)


Πλάκα-πλάκα, φτάσαμε στον Δεκέμβριο του ταλαιπωρημένου '10 και τελικά, τώρα που τα ξαναδιαβάζω όλα μαζί, από μπλογκίστικης απόψεως, η χρονιά δεν ήταν καθόλου μα καθόλου άσχημη.
Ο μήνας είχε μπει με έναν χαμό από εκδηλώσεις, που αυτό το μπλογκ έπαιζε σημαντικότατο ρόλο. Οι συνάδελφοι από την Θεατρική Ομάδα του Δικηγορικού Συλλόγου Λευκωσίας ήρθαν στο Δημοτικό Θέατρο με την αγγλική κωμωδία "Λεφτά με τη Σέσουλα" και κατά κοινή ομολογία άφησαν εποχή.
Εμείς πάλι, καταφέραμε για όγδοη φορά (!!) να ξαναγεμίσουμε ακόμα και με όρθιους το Δημοτικό Θέατρο με τον πάντα επίκαιρο "Ψεύτη" του Δημήτρη Ψαθά (είδα και την ταινία - δεν μού άρεσε! είμασταν απείρως καλύτεροι, δεν το συζητώ καν!!). Μάλιστα αυτή τη φορά δεν τυπώσαμε ούτε αφίσες ούτε πανώ. Το μόνο που "δούλεψε" ήταν αυτό εδώ το μπλογκ, μια μικρή συνέντευξη στην τοπική τηλεόραση και το τρέηλερ που έπαιζε παντού.  

Και μέσα σε όλον αυτόν τον χαμό, το μπλογκ προμόταρε ΚΑΙ την έκθεση φωτογραφίας της Νάσιας Στουραΐτη (που μάς έβαλε τα γυαλιά με τα δημιουργήματά της), αλλά ΚΑΙ την ετήσια χριστουγεννιάτικη συναυλία της Μικτής Χορωδίας του Δήμου Ροδίων..! Κι όταν λέμε "προμοτάρισμα", εννοούμε και αναρτήσεις, και βίντεο και ό,τι άλλο χρειζόταν για να έρθει όσο πιο πολύς κόσμος γινόταν...
Δηλαδή, δεν μπορώ να σάς περιγράψω τι ..τρέξιμο έφαγε αυτό το σαλιγκάρι λίγο πριν σκάσουν μύτη τα Χριστούγεννα!!

Χαλάλι όμως!
Και ναί, τελικά όντως " διαβάζεται"   αυτό εδώ το μπλογκίδριον!

Ο Ιανουάριος του 2011 υπήρξε ταξιδιωτικότατος.
Η Αθήνα δεν είναι όμορφη -τι να κάνουμε-.
Αλλά όταν τη βλέπεις παρέα με άλλους συνμπλόγκερ, όπως και νά'ναι... κάπως φτιασιδώνεται η κατάσταση. Το Bloggers' Blind Party υπήρξε το κάτι άλλο. Οι βόλτες μετά του Δεσποιναρίου ήταν κι εκείνες ένα θέμα που δεν ξεχνιέται. Και βέβαια, όοοολες οι αναρτήσεις της φετινής Κωνσταντινούπολης, που αυτή τη φορά ήταν ομορφότερη από ποτέ -το σωστό να λέγεται!-.
Ξεχωριστή θέση έχει η ανάρτηση εκείνη που υπήρξε η αφορμή να κουβαληθώ στην Πόλη χειμωνιάτικο. Μιλάω για εκείνο το φωτορεπορτάζ στο Mavi Marmara που είχε αγκυροβοληθεί στο λιμάνι Sarayburnu της Κωνσταντινούπολης και η τουρκική οργάνωση IHH το είχε μετατρέψει σε πλωτό μουσείο.
Ήταν η πρώτη φετινή 'αποκλειστικότητα' του TheInsider.gr, και εύχομαι να ακολουθήσουν και άλλες πολλές. 

Δεν έλειψαν όμως και οι προβληματισμοί για τις εξελίξεις που σημειώνονται στην περιοχή μας. 
Η Μέση Ανατολή είναι πολύ πιο κοντά απ'όσο νομίζουμε.. Σίγουρα πολύ πιο κοντά απ΄όσο απέχουν οι Βρυξέλλες..


Ουφφφφφφφφφ!!
Ε ναι λοιπόν, 
Και τώρα 'πατάμε' στο τέταρτοοοοοοο, 
 με γραφιστικές αλλαγές που με τον καιρό 
δεν αποκλείεται να γίνουν περισσότερες... 


και αυτό ήταν ΤΟ χάιλαϊτ της μπλογκοχρονιάς, 
από το φοβερό και τρομερό..Blind Bloggers' Party

Η φωτογραφία και η τεχνική επεκεργασία της νέας κεφαλίδας του μπλόγκεως 
έγινε από τα στούντιο φωτογραφίας και βίντεο TomTomStudyo της Κωνσταντινούπολης 
και τον φωτογράφο Ozgur Zullal



να το πω;;....
άλλοι αναθρέφουν μωρά...
...κι άλλοι μεγαλώνουν μπλογκ!

66 σχόλια:

δεσποιναριον είπε...

Χρονια πολλα στον εν μπλογκ αδελφο μου Γαβριλακο. Πολυ ωραια η αναδρομη στο χρονο που μας περασε. Εξαιρετικη η λεζαντα απανω! Ευχομαι ακομα μια δημιουργικη χρονια και παντα να ανταμωνουμε και να ξεφαντωνουμε. Φιλια Γαβριλακι.

ΖΔΣ είπε...

να γράφεις όσο θες και σε ευχαριστεί, όχι από υποχρέωση. Και εύχομαι αυτό να συνεχιστεί για πολλάααα χρόνια!

Yannis Triantafyllou είπε...

χαίρε blogίστατε... να τα εκατοστήσεις... ευχές από μένα, ευχές και από ΤΟ ΑΤΟΜΟ που ρίχνει στο σαλιγκάρι σου μερικούς μήνες...

Tradescadia είπε...

Πολύχρωμο, πολύχρονο και πάντα δημιουργικό το μπλογκάκι σου! Nice outfit!

Anti-Christos είπε...

Εξαιρετικός ο νέος σχεδιασμός, ζήλεψα.

Χρόνια πολλά στο μπλογκ!

Και τέλειο το βίντεο από το blind bloggers' party! Θέλω κι εγώ!

Βίκη Μαυρονικόλα είπε...

Joyeux Anniversaire Mon Escargot:)

Έλενα Γιαννίκη είπε...

TANTI AUGURI A TEEEEE!!

Asli Zullal είπε...

happy birthday allou ki allou!
Viva Ozgur!!

Cinestef είπε...

Ωραίο το νέο λουκ! Άντε, και να τα 5ρίσει το μπλογκ!

Αρετή Καλεσάκη είπε...

Αγαπημένο μου blog ( κατά το αγαπημένο μου ημερολόγιο) να τα πολλαπλασιάσεις τα χρόνια δημιουργικής γραφής! Τριών χρονών...και λες τόσα πολλά! Φαντάζομαι τι θα γράφεις όταν γίνεις έφηβος!

Νίκος Μπίστινας είπε...

Happy birthday "Magic Snail"!!!!! :)))

Ανώνυμος είπε...

xronia tou polla loipon !

another gabriel

Καίτη Παρασκευά είπε...

προς το παρόν περιορίστηκες στα 3 δάκτυλα ,στα 5 χρόνια δηλαδή θα την φάμε τη μούτζα απο εσένα...............???

Μιχάλης Νιωτής είπε...

Nα τα εκατοστήσει Γαβριήλ!!!

Fulya Aktüre Koçak είπε...

xronia polla!

Όλγα Αθανίτη είπε...

άντε και στα εκατό!!!!!!!!!!!

Marina Mantziou είπε...

‎...leme..xronia polla....
na ta ekatostHsei.....e?

Κώστας Αλεξόπουλος είπε...

Να το χαίρομαστε και πάντα να κάνει όμορφες δημοσιεύσεις χρόνια του πολλά

Μαίρη Αϊβάζη Ζαγορά είπε...

Σου εύχομαι να μπλογκάρεις για πολλά πολλά χρόνια ακόμη και μεις να περνάμε καλά μαζί σου!!

הארי דוד είπε...

Τα τελευταια 3 χρονια εχει συμβει πανικος στον κοσμο απο ολες τις αποψεις. Συγκουσεις, επιθεσεις, αλλαγη πολιτικων σκηνικων, οικονομικες κρισεις, καταρρευσεις τραπεζων, περιββαλοντικα θεματα, τι αλλο θες;;; Εχεις υλικο για μια ζωη. Παντα τετοια να πω; Δεν θα το πω...

Νέμεσις είπε...

Xρόνια Δημιουργικά και γεμάτα 'Εμπνευση.' Ομορφη αναδρομή και όμορφο το νέο look.Μίνιμαλ και ξεκούραστο.
Να'σαι πάντα καλά και να μας χαρίζεις πολλά μπλοκοταξίδια μ' αυτό το κάτι διαφορετικό που τους χαρίζει το στυλ σου.

panathinaeos είπε...

χρονια πολλα Τζιμπρηλ, να τα εκατοστησεις και να συνεχισεις παντα με ανησυχια και αναζητηση του αληθους

natalie kalfa είπε...

KAI EIS ANOTERA, XADERFE! KAI EIS ANOTERA!

Μαριέλενα Ματθαίου είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑλλούΚιΑλλού !!!! Πάντα τα δάχτυλα στα πλήκτρα, πάντα στην ενημέρωση, πάντα hip, πάντα hop !!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ !!!!

katrine είπε...

Χρόνια πολλά και απ εδώ Gabriel!Η αναδρομή ήταν εξαιρετική. Η γραφή σου έχει απίστευτο ζηλευτό ενδιαφέρον. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα όσα προσφέρεις και ναι δεν το αρνούμαι, μαθαίνω. Έχει μια ιδιαίτερη ματιά η άποψή σου.

Είσαι ταλεντάρα και το ξέρεις, ναιαιαιαιαι, το ξέρεις;))

Φιλιά, ευχές και να είμαστε πάντα καλά και να έχουμε τη θέληση και το κέφι να βρισκόμαστε και μετά χορού και χωρίς:)))))

Ρούλα είπε...

Σε θαυμάζω για τα πολλά ταλέντα σου, την τελειομανία σου, την αυτοπεποίθηση που εφράζεται κυρίως με την χωρίς φειδώ στήριξη άλλων μπλόγκερς και όλα αυτά δεμένα με μια "παιδικότητα".
Εύχομαι να είναι πολύχρονο και δημιουργικό το μπλογκ με πολλές επιτυχίες. Εξάλλου η περίοδος που διανύουμε είναι δύσκολη και οι προβληματισμοί σου για τις εξελίξεις που σημειώνονται στην περιοχή ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ.

Eύα Σταύρου είπε...

να το χαίρεσαι το μωράκι σου Γαβριήλ, να σε κάνει πάντα περήφανο!!!!

djimDjim είπε...

Πωπωπω, 3 χρονών! Και χωρίς βοηθητικές!!!

Άννα Μαρία Ζαγοριανού είπε...

Να τα εκατοστήσει!

Μαρία Τσέλιου είπε...

Αν και μιλησαμε την ημερα των γενεθλιων του blog μολις σημερα βρηκα το χρονο να το ! Το βρηκα πολυ ανανεωμενο και οπως παντα ευστοχο. Keep up the good work!
PS Μου αρεσε πολυ η αναφορα στην παρουσιαση του βιβλιου του Γκουρογιαννη απο τη λεσχη μας.
ΧΧΧ

Χριστίνα Μανωλάκη είπε...

Χρόνια Πολλά και εύχομαι και άλλα 3 καλύτερα να έρθουν!
Για τις ώρες που εργάζεσαι(στο γραφείο εννοώ) σκέφτεσαι τον παιδικό σταθμό???

άλλοι αναθρέφουν μωρά...
...κι άλλοι μεγαλώνουν μπλογκ!

Εδώ πήγαινε.....!!!

Να το χαίρεσαι και να το καμαρώνεις και να το καμαρώνουμε και εμείς!!

Περαστικούλια :)

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@δεσποινάριον
απόδειξη του πόσο άξιζε όλο αυτό το πράγμα που λεγεται μπλογκινγκ είναι η φιλία μας, δεσποινάριον. να βρισκομαστε και να ξεφαντωνουμε! αμην.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@ΖΔΣ
Ζαφείρη μου, σε ευχαριστώ πολύ. Ξέρω ότι το παρακολουθείς αυτό το μπλογκ από τότε που δημιουργήθηκε.
Ο,τιδήποτε έκανα αναγκαστικά δεν το έκανα καλά ή δεν το έκανα καλά για πολύ. Απ'ό,τι φαινεται ο κύκλος του ΑλλουΚιΑλλου δεν έχει κλείσει ακόμα. Και ευτυχώς -για μένα τουλάχιστον. Πάντως, (επειδή δεν αποκλείεται να...ξεμωραθώ, όρα Μουμπάρακ..χαχα) , μην διστάσεις να μού πεις πως είναι η ώρα να σταματήσω.
:-)

Εγώ πάντως αναμένω να επιστρέψεις στην μπλογκόσφαιρα. Κάτι άκουσα για βινύλια... και πολύ μού άρεσε!

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@ΤΟ ΑΤΟΜΟ
Χαίρε Ω Άτομο, που δεν σε προλαβαίνω πια να σε παρακολουθήσω με τις απανωτές καθημερινές αναρτήσεις σου!! Αν με θεωρείς εσύ μπλογκίστατο, εγώ τι να σε θεωρήσω;;;;
Να είσαι πάντα καλά!
αγαπάμε ΑΤΟΜΟ.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Tradescadia
Βραβευμένη και αγαπημένη,
σε ευχαριστώ πολύ.
Κι όποιος μού είπε ένα πουλάκι, όταν απουσιάζεις απότ ο μωβέ τσαρδί σου, αυτό σημαίνει πως περνάς καλά. Τα υπόλοιπα, αυτονόητα..

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Anti-Christos
Εγώ ζηλεύω τα τρελλά κλικαρίσματα που συγκεντρώνεις και την τολμηρή γραφή σου!! Δεν θα είχα τα κότσια να τα πώ χύμα όπως εσύ!
Να είσαι καλά!
Να χαιρόμαστε τα μωρά μας.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Βικη
μερσί μποκοῦ!

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Ελενα
Γκράτσιε λοιπόν!

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Asli
tesekkurler canim!
tabiiki viva Ozgur!

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Cinestef
ειδικα για την 5ετια εσυ ευχεσαι ε;
φιρι φιρι για μουτζα ε;;
χαχα
ευχαριστω

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Αρετή Καλεσάκη
Σάς ευχαριστω παρα πολυ.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα γράφω όταν θα γίνω έφηβος. Μάλλον πιο λίγα πράγματα απ'ό,τι τώρα.
Λακωνίζειν γαρ...
:)

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Νίκος Μπίστινας
Magic Snail, κατα Magic Bus ή Muxhroom?
ή μηπως παιζουν και τα δυο.. πφφφφφφφφφ

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@another gabriel
ευχαριστω πολυ συνονοματε!!

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Καίτη Παρασκευά
κι εσυ γυρευοντας πας για τη μουτζα ε; κι ενας αλλος φιλος απο πανω την 5ετια περιμενε!

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Μιχάλης Νιωτής
Να τα εκατοστήσει το μπλογκ απο μόνο του...αδύνατον. εκτός και αν γίνει πόλτεργκαϊστ και θα ανεβάζει μόνοτ ου αναρτήσεις, άμα τη αποδυμήσει μου...
(μπρρρρρρ)
ευχαριστω μιχαλη.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Fulya
ευχαριστω πολυ Φούλυ!
Τους χαιρετισμούς μου στην Άγκυρα :)

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Όλγα Αθανίτη
Ευχαριστω πολυ Ολγα μου. Να εισαι καλα.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Μαρίνα Μάντζιου
Ναι, μαρίνα! Αυτό λέμε!
χεχε

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Κώστας Αλεξόπουλος
Ξενύχτη Κώστα! Από τους πρώτους πρώτους που διαβάζεις τις αναρτήσεις μου (γιατί είμαστε και οι δηυο βραδυνοι τυποι, τσεκαρισμένο)
Σε ευχαριστω πολυ και μακάρι εντός της καινουργιας μπλογκοχρονιάς κάποτε να συναντηθούμε δια ζώσης με την κοινή μας φίλη, το Σοφάκι μας!

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Μαίρη Αϊβάζη Ζαγορά
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Μαιράκι. Κι εσύ να συνεχίζεις να τραγουδάς και να περνάμε όλοι μας ωραία.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@הארי דוד
תודה רבה רבה
כל טוב יקירי
שמור על עצמך

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Νέμεσις
Σε ευχαριστω πολυ γαι τις ευχές σου. Και εδώ που τα λεμε, ξέχασα να γραψω πως μέσα απο τις αναρτήσεις μας αλληλογνωριστηκαμε, αλληλοεκτιμηθηκαμε και πολυ χαιρομαι που μοιραζομαστε τις σκιες μας πανω στο ιδιο νησι (που μερικες φορες δεν μας χωραει, και αυτο για μενα ειναι δειγμα υγειας, ....ή μηπως δεν ειναι;)
:-)

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Παναθήναιος
αγαπητε μου φίλε, έχω την εντύπωση ότι αλήθεια δεν υπάρχει. και όσο περνούν τα χρόνια, όλο και περισσότερο αμφιβάλω για το αξίωμα που είχα παλιαότερα υιοθετήσει : Feelings are not facts.
Ατυχέστατο δεν ήταν;
Εγώ νομίζω ότι αν κάτι έχουν την ισχύ των "facts" είναι μόνο τα συναισθήματα.
Σε ευχαριστώ πολύ και δεν έχω παρά να ανταποδώσω. Οι αναρτήσεις σου είναι τόσο φροντισμένες και τόσο πρωτότυπες που πολλοί επαγγελματίες του είδους θα είχαν πολλά να μάθουν από σενα.
Α! Και την επόμενη φορά που θα έοχυν μπλογκοσύναξη, ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ και ΔΕΝ παρουσιαστείς! Κανόνισε! Κρατάμε απουσίες!

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@natalie kalfa
σε ευχαριστω πολύ πολύ φοβερή ακι τρομερή ξαδέλφη!
υποσχομαι πως την επομενη φορα που θα βρεθω αθηνα θα ειμαι λιγοτερο γαϊδαρος... όπως θα είδες όμως από τις πρόσφατες αθηναϊκές αναρτήσεις, δεν ήμουν για πολλά πολλά.... πφφφφφφφφ

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Μαριέλενα Ματθαίου
Σε ευχαριστώ πολύ Μαριέλενα!
:-)

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@katrine
χαχα
ναι, μπορεί να μην τρώω, να μην γελάω, να μην πίνω, να μην καπνίζω, να μην να μην να μην, ένα όμως να μην μού πεις : να ΜΗΝ μπλογκάρω.
πού θα πάει αυτό;;;;;

ευχαριστω παρα πολυ

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Ρουλα
με κανεις και ...κοκκινιζω απο ντροπη.
εγω το μονο που εχω να πω ειναι να παρεις επιτελους την αποφαση να ανοιξεις πια αυτο το μπλογκ, που (δεν μπορει!) σιγουρα το εχεις στα σκαρια. Ελπιζω να το εχεις στα σκαρια δηλαδη!
σ'ευχαριστω πολυ και ελπθζω να βρεθουμε και δια ζωσης μια μερα

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Εύα Σταύρου
σ'ευχαριστω Εύα που το παρακολουθεις !

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@djimDjim
χεχε
ασε... 3 χρόνια ΚΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΝΣΗΜΟ (ατακα δανεισμενη αυτη!)

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Άννα Μαρία Ζαγοριανού
σ'ευχαριστω πολύ Ανν Μαρί!!

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Χριστίνα
αγαπητή συνάδελφε στα ακροατηρια και στο σανιδι, σ'ευχαριστω πολυ! κι επειδη ξερω ποσο δυσκολη κριτης εισαι, εκτιμω ακομα περισσοτερο τις ευχες :-)
(φλκ)

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Μαρία Τσέλιου
να'σαι καλά Μαρία! Άντε, να κάνετε κι άλλες παρουσιάσεις στη Λέσχη Ανάγνωσεις.
Επίσης, εμείς έχουμε και το ραντεβού των αποφοίτων του '90 στις 25/2.... ε ρε τι εχει να γινει...

orfia είπε...

Αναλυεις, περιγραφεις, διαφωνεις, συμφωνεις, θιγεις θεματα με μεγαλη μαεστρια και με υψηλο επιπεδο..αυτοσαρκαζεσαι, δειγματα γνωσεων και εξυπνου μυαλου...Ολα αυτα κανουν το μπλογκ σου οχι μονο να διαβαζεται μονορουφι, αλλα να ανυπομονουμε για τις αναρτησεις σου. Ευχομαι οσα χρονια επιθυμεις να δημιουργεις και εμεις να ακολουθουμε!!!!Καλημερες.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@orfia
αγαπητή μου Orfia, εγω ανυπομονω για την επομενη μπλογκοσυναξη!
ειμαι ακομα ενα πτωμα λογω γριπης αλλα πού θα μού παει, κι αυτό θα περάσει..

Sophia Kollia είπε...

Καλησπέρα!
Σε βλέπω -ούτως ειπείν- στο Δεσποινάριο στα σχόλια, και φυσικά σας καμάρωσα στις βόλτες σας..Έτσι είπα να έρθω να σας δω και από κοντά..
Έπεσα στα γενέθλια και δεν το βρήσκω πρέπον να φύγω χωρίς ευχές πολλές για επιτυχίες και χαρές!
Νάσαι καλά και πάντα δημιουργικά κέφια!!
Καλό Σαββατοκύριακο!

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@sofia
καλωσόρισες σοφία!
αγαπάμε Ευβοια και κυριως Χαλκίδα, όπου περνούσα τις άδειες μου όταν υπηρετούσα στη γειτονική Λαμία!
να μάς έρχεσαι κι εδώ στα νότια!
:-)








Related Posts with Thumbnails