και ήτο ένα μπλογκοπάρτυ...

Τελικά για κάθε τι που συμβαίνει υπάρχει λόγος.

Ακόμα κι εκείνο το.... τουρτούρισμα στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής -μια πλατεία που δεν είχε τύχει ποτέ να γνωρίσω όσα χρόνια ήμουν φοιτητής στην Αθήνα- φαίνεται πως υπήρχε λόγος να το περάσω. Υπήρχε λόγος να φύγω λιγάκι πιο νωρίς από το νησί και να κουβαληθώ στην πρωτεύουσα, που ομολογουμένως δεν περνάει και τα καλύτερά της τελευταία.
Και όμως, πάνω στη φούρια μου, κι όταν πια είχα στηθεί μπροστά στο περίπτερο ακριβώς μπροστά στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, τότε μόνο πήρα είδηση ότι είχα ξεχάσει την πολύ σημαντική για την περίσταση ψηφιακή φωτογραφική μου μηχανή...

"Τι σ&%τά μπλόγκερ είσαι χωρίς την ψηφιακή σου;;; Πφφφφφφφφφφφ!!!" , έριξε την ατάκα της το αγαπημένο Δεσποινάριον, που ούτε λίγο-ούτε πολύ είχε κι εκείνη κουβαληθεί από κοτζάμ Ουάσιγκτον για να πάμε παρέα στο ...πρώτο blind party που πήγα ποτέ στη ζωή μου ολόκληρη.

Blind party δηλαδή που λέει ο λόγος.
Γιατί μπορεί να μην είχα δει ποτέ μπροστά μου την Dollitsa, ή τον Marconi. Δεν είχα δει ούτε την ακούραστη μπλογκοσχολιάστρια Orfia, που μάς περίμενε στο σπίτι της!
Αλλά δεν μπορώ να πω πως δεν τούς "ήξερα", αφού συχνά πυκνά έκοβα τσάρκες στα δικά τους μπλογκομάγαζα.
Οπότε το να βάζω μπροστά το επίθετο blind για το πρώτο ....Πάρτυ Μπλόγκερς που θα πήγαινα στη ζωή μου , ε - είναι μία κάποια υπερβολή.
Καλά, και είναι γεγονός ότι ψοφάω για υπερβολές!



"Βρε Δεσποινάριον, καλά εμείς. Εμείς είμαστε "οικογένεια". Αλλά άμα το σκεφτείς αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι κάπως εξωφρενικό, δεν νομίζεις;" πετάω με κάποια ελεγχόμενη ανησυχία, ενώ κάνω να ανάψω τσιγάρο στο πίσω κάθισμα, αλλά μετά αμέσως θυμάμαι ότι δεν είμαι στο...δικό μου αυτοκίνητο.

"Τι εννοείς όταν λες εξωφρενικό βρε Γαβριλάκιον;" απόρησε το Δεσποινάριον, ενώ προσπαθούσε να δώσει οδηγίες στον Ἑρρῖκο της που οδηγούσε για να πάμε κάπου, σε κάποιο εξωτικό προάστιο στα βόρεια της Αττικής...

"Ε, να βρε Δεσποινάριον...
Τώρα πάμε σε ένα σπίτι, στο σπίτι της Orfiaς. Και θα μάς περιμένουν εκεί και άλλοι μπλόγκερς που ναι μεν είναι μπλόγκερς και συνάδελφοι, αλλά κακά τα ψέμματα -δεν τους γνωρίζουμε! Πώς να το κάνουμε δηλαδη! Κι αν είναι όλα αυτά μια πλάνη; Μια παγίδα; Μια απάτη; Αν τελικά αντί για τους μπλόγκερς μάς περιμένουν οι σχιζοφρενείς δολοφόνοι με το πριόνι; Αν είναι σπείρα; Αν είναι μία .."Γλυκιά Συμμορία";;; (α προπό, την είχες δει την ταινία;) Και πώς μάς καλούνε σε σπίτι, μακρυά από το κέντρο, μες στο καταχείμωνο, αργά το βράδυ;; Κι αν είναι Γιάφκα;; Ε;;;
Ε;;;;
Ἑρρῖκο, πές κάτι κι εσύ!!"

"Γαβριλάκιον, πας καλά;;
Προτείνω να ηρεμήσεις αλλιώς θα φας ξύλο, μά το Θεό!!
Ἑρρῖκο μην ασχολείσαι τώρα με τους γαβριλισμούς...!
Μη χάσουμε και το δρόμο τώρα!"

Ήταν επιτέλους καιρός να μάς την πει ο Ἐρρῖκος:
"Δε μού λέτε, Θα μιλήσετε σαν άνθρωποι καθόλου απόψε;
Με τα μπλογκερίστικα ονόματά σας θα κυλήσει η βραδιά;;"

Η ἑρρίκειος ρήσις - προφητική!


Ναι, περάσαμε ένα βράδυ ολόκληρο με τα μπλογκερίστικα ψευδώνυμά μας (π.χ. εγώ γυρνούσα ενίοτε και ως ΑλλούΚιἈλλοῦ, το Αερικό ως "Αερικό", ο Μαρκόνι ως "Μαρκόνι" και πάει λέγοντας ).

Το καταπληκτικό ήταν ότι οι περισσότερες κουβέντες ανάμεσά μας ήταν σαν να... είχαν μείνει στη μέση πριν καιρό. Εκεί που είχε μείνει και η τελευταία αννάρτηση του μπλογκ του καθενός από μάς. Και δεν κρύβω ότι ακόμα ...ξαφνιάζομαι όταν μού πετάνε στη συζήτηση γεγονότα της ζωής μου που είχα γράψει κάποτε στο μπλογκ, πλην όμως πλέον αποτελούν...κοινό κτήμα (ίσως επειδή κατά βάθος, πιστεύω ότι το μπλογκ μου το διαβάζω μόνο εγώ -κι ας λένε το ακριβώς αντίθετο τα στατιστικά επισκεψιμότητας).

Ύστερα από δύο χρόνια που αλληλοδιαβαζόμασταν στην μπλογκόσφαιρα, ήταν η πρώτη φορά που είχαμε την ευκαιρία να δούμε ο ένας τον άλλον στα μάτια. Και όλες οι συζητήσεις -ακόμα και οι πιο απλές, ακόμα και οι πιο συνηθισμένες, οι χιλιάδες σαχλαμάρες που ασραδιάσαμε εκείνο το βράδυ, και που πολύ το φχαριστηθήκαμε!- αποκτούσαν ιδιαίτερη βαρύτητα επειδή ακριβώς εκείνο το blind party ήταν ουσιαστικά η πρώτη "τρισδιάστατη" συνύπαρξη όλων μας.

οι εντυπώσεις του Δεσποιναρίου βρίσκονται εδώ!

Παιδιά! Θέλω επανάληψη!

εγώ πάντως έμαθα ότι..
ΚΑΙ πίνεις ΚΑΙ χορεύεις
μη σού ότι τραγουδάς κι όλας!!