Reunion

Οι ευτυχείς συγκυρίες δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο. Κι όταν αυτές σε οδηγούν στο θέατρο, δύσκολα απογοητεύουν. Έτσι, ο δρόμος που έχει τη δική του ιστορία με έβγαλε την περασμένη Κυριακή στο Θέατρο "Τόπος Αλλού" στην Κυψέλη (Κεφαλληνίας 17 και Κυκλάδων), όπου νέοι καλλιτέχνες με όμορφα δείγματα γραφής καθένας στον χώρο του, είχαν το δικό τους Reunion.   

Η θεατρική 'επίσημη πρώτη' του κυρίως 'κινηματογραφικού' μέχρι τώρα ηθοποιού Γιάννη Κοκιασμένου -συμπρωταγωνιστή της βραβευμένης "Στρέλλας" Μίνας Ορφανού στην ομώνυμη ταινία-, η φρέσκια θεατρική και κινηματογραφική παρουσία της νέας ταλαντούχου ηθοποιού Κάτιας Γκουλιώνη, η επίσης θεατρική 'πρώτη' του καλού φίλου και νεαρού ροδίτη σκηνοθέτη Γρηγόρη Ρέντη, το πρώτο της βήμα επί ελληνικής σκηνής ως δραματουργός της καλής φίλης Αρασέλης Λαιμού όπως και της νεαρής Σοφίας Αδαμοπούλου που επιμελείται του φωτισμού, τα σκηνικά της Καλλιόπης Ανδρεάδη (κι αυτή 'του κουτιού'!) όλοι αυτοί και καθένας ξεχωριστά έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και με το σπαθί τους πήραν 'άριστα δέκα'.

Η παράσταση "Reunion" αποτελείται από δύο μονόπρακτα του βραβευμένου με Πούλιτζερ και Όσκαρ αμερικανού θεατρικού συγγραφέα, σεναριογράφου και σκηνοθέτη Ντέηβιντ Μάμμετ : το "Reunion" και το "Μαύρο Πόνι". Δύο έργα που δένονται έξυπνα από τον σκηνοθέτη της παράστασης αποτελώντας ένα ευσύνοπτο σπονδυλωτό δραματουργικό δοκίμιο γύρω από τη σχέση πατέρα-κόρης. 

 Γιάννης Κοκιασμένος

Μία συνάντηση που έμελλε να πραγματοποιηθεί ύστερα από 20 ολόκληρα χρόνια αμοιβαίας απουσίας, με ερωτήματα αναπάντητα, με συναισθήματα ακατέργαστα, με φράσεις που είχαν χρόνια να ειπωθούν. Η σιωπή γίνεται εκκωφαντική με την αμηχανία να βρίσκει τη δική της γωνιά στο τακτοποιημένο σαλόνι. Μία αμηχανία που εκφράζεται άλλοτε με φλυαρία και άλλοτε με το νευρικό άναμμα κάποιου τσιγάρου που λίγο αργότερα σβήνει βιαστικά.

Οι σύντομες σκηνές του Reunion προδίδουν το κινηματογραφικό υπόβαθρο του συγγραφέα ενώ συγχρόνως πρωταγωνιστεί σεναριακά και δραματουργικά η έννοια του χρόνου. Η αμηχανία της κόρης εκφράζεται κατά τρόπο μετρημένο και ρεαλιστικό από την Κάτια Γκουλιώνη και  καταφέρνει να τελεί σε πλήρη αντιστοιχία με την χειμαρώδη προσωπικότητα του πατέρα Γιάννη Κοκιασμένου. Και ενώ ο χρόνος κυλά θέλοντας βεβιασμένα να αναπληρώσει το τεράστιο κενό των 20 ετών που πέρασαν άπρακτα ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες, η σκηνοθετική θεώρηση αφήνει ελεύθερο τον θεατή να διαγνώσει εάν και κατά πόσον όσα διαδραματίζονται επί σκηνής αποτελούν πιστή καταγραφή ή το σύνολο αποσπασματικών αναμνήσεων των όσων ειπώθηκαν. 

 

Αυτόπτες μάρτυρες εκείνου του απογεύματος ή μήπως αποδέκτες μιάς έμμεσης αφήγησης; Κι αν τελικά ισχύει το δεύτερο, τότε.. ποιός μάς τα διηγήθηκε όλ'αυτά; Για τον Μάμμετ αλλά και σύμφωνα με τη σκηνοθετική γραμμή, το ερώτημα αυτό φαίνεται πως είναι άνευ σημασίας. 

Άλλωστε την απάντηση τη δίνει το δεύτερο σύντομο μονόπρακτο, το "Μαύρο Πόνι", μέσω του οποίου πατέρας και κόρη αναπληρώνουν την αμοιβαία έλλειψη "κατασκευάζοντας" ουσιαστικά τις αναμνήσεις τους, που τόσο τούς έλειπαν. Και η σχέση τους, έστω καθυστερημένα, αρχίζει από την αρχή. Ή μήπως και αυτό αποτελεί μία ακόμη αμοιβαία ανεκπλήρωτη ευχή;

 Κάτια Γκουλιώνη

Ένα εξαιρετικό θεατρικό 'Reunion', με ευαίσθητα μετρημένες ερμηνείες και με έξυπνο χειρισμό απλών σκηνογραφικών τεχνικών. 

Μία απλή υπενθύμιση του γνωστού συμπεράσματος : 

το θέατρο απαιτεί απλότητα, λιτότητα και κυρίως, ειλικρίνεια. 

Καθένας από τους συντελεστές αλλά και όλοι τους μαζί, αυτό το απλό αλλά συγχρόνως περίπλοκο εγχείρημα το πέτυχαν.

Δείτε το κι εσείς. 

"Reunion" 

του Ντέηβιντ Μάμμετ

Παίζουν : 

Γιάννης Κοκιασμένος (Μπέρνι)

Κάτια Γκουλιώνη (Κάρολ)

Σκηνοθεσία : Γρηγόρης Ρέντης

Δραματουργός / Κοστούμια : Αρασέλη Λαιμού

Σκηνικά : Καλλιόπη Ανδρεάδη

Φωτισμός : Σοφία Αδαμοπούλου

Μετάφραση : Παναγιώτης Ευαγγελίδης

Παραγωγή : Γρηγόρης Ρέντης / Θέατρο "Τόπος Αλλού"

Παρασκευή - Σάββατο στις 23:00, 

Κυριακή στις 21:30.

έως τις 19 Δεκεμβρίου 2010

στο Θέατρο "Τόπος Αλλού" (Κεφαλληνίας 17) στην Κυψέλη

Τιμές εισιτηρίου : 20€ και 15€ (φοιτητικό)

για κρατήσεις θέσεων : 210-8656004

μα τι γίνεται; 

μα σε όοολα τα θέατρα ..

..τα σαλιγκάρια μπαίνουν δωρεάν;;;