...(ξε)μπερδεύτηκα

Ποτέ δε με άφηνε αδιάφορο η Κύπρος. Θυμάμαι ήταν τα πρώτα Χριστούγεννα στο Δημοτικό και εκτός από το να περιμένω τον Άγιο Βασίλη είχα να μαζέψω τα παλιά μου παιχνίδια, να τα πακετάρω με τους γονείς μου και να τα στείλουμε στα παιδιά της Κύπρου που βρίσκονταν στους προσφυγικούς καταυλισμούς μετά την εισβολή. Λίγα χρόνια αργότερα πήγα με τις δυο γιαγιάδες μου εκδρομή στο νησί, όπου μέναμε θυμάμαι στο ξενοδοχείο Kennedy, δίπλα στην πράσινη γραμμή, εκεί όπου οι δρόμοι δεν έχουν τέρμα. Γυρίζοντας εδώ, πάντα κάτι ενδιαφέρον θα άκουγα στο κυπριακό ραδιόφωνο και αν και δεν καταλάβαινα πλήρως πρόσωπα και πράγματα εντυπωσιαζόμουν από τον τρόπο σχολιασμού της επικαιρότητας, πολύ πιο 'κυριλέ' από τα ελλαδίτικα δελτία των '80.. Φοιτητής πια στην Αθήνα, σε νέο περιβάλλον, συχνά ξεχνιόμουν με τα μονόπρακτα της τηλεόρασης του ΡΙΚ και η κυπριακή προφορά με έφερνε πίσω στο δικό μου νησί.

από την πρόσφατη προεκλογική περίοδο: Δημήτρης Χριστόφιας στο MegaΚύπρου

Και φτάνουμε στο σήμερα, με τις προεδρικές εκλογές στη μεγαλόνησο, με το 'κυπριακό ΚΚΕ' να εκλέγει Πρόεδρο. Ένα κομμουνιστικό κόμμα θα διοικεί την καπιταλιστικό-τα-τη Κύπρο. Ακούγεται απίστευτο, πρωτότυπο, εξωφρενικό, ενδιαφέρον και όλα αυτά μαζί.

Είναι πολύ νωρίς για να καταλάβω ακριβώς τι συμβαίνει, αλλά γι'αυτό υπάρχουν και οι κύπριοι 'συνάδελφοι' μπλόγκερ για να με διαφωτίσουν. Και ανακαλύπτω ότι η κυπριακή μπλογκόσφαιρα - αν και όπως είναι φυσικό αριθμεί πολύ λιγότερους μπλόγκερ από τους 'δικούς μας' - έχει πολλά και ενδιαφέροντα να μας πει. Άλλωστε από τα σχόλια που αφήνουν οι 'ελλαδίτες' στις αναρτήσεις τους βλέπω ότι δεν είμαι ο μόνος που έχω πολλά να μάθω ακόμα.

Την τιμητική τους αυτές τις μέρες έχουν τα αριστερά κυπριακά μπλογκ που πραγματικά (και με το δίκιο τους) πανηγυρίζουν. Αυτές τις μέρες πραγματικά αξίζει να ρίξει κανείς μια ματιά τι γίνεται εκεί.

Το proletariakon αναμφίβολα είναι το πιο πλούσιο σε αναρτήσεις και μπορεί κανείς να πάρει μια σαφή ιδέα του τί σημαίνει να είσαι κομμουνιστής στην Κύπρο σήμερα. Επίσης, η Φάμπρικα, αν και είναι νεαρή ακόμα (άνοιξε τον περασμένο Δεκεμβριο) έχει δώσει πολύ ωραία δείγματα γραφής. Και για να μπούμε και στο κλίμα των (έστω, περασμένων) ημερών, χρησιμότατο είναι το Cyprus Presidential Elections (παιδιά, γιατί τοόοοσο μα τόσο δίγλωσσο;), έτσι για να καταλάβουμε και μεις οι αμύητοι ποιός είναι με ποιόν και ποιός είναι εναντίον ποιού.

Τώρα , για τους πρωτάρηδες (όπως εγώ) πιστεύω ότι ο Μαρίνος Κλεάνθους στο Ιστολόγιό του είναι ό,τι πρέπει για να μπει στο νόημα ένας αρχάριος Ελλαδίτης περί τα κυπριακά.
Ε, ας coolάρουμε και λίγο , σύντροφοι!

αν πάντως βρείτε και άλλα κυπριακά μπλογκ,
όχι ντε και καλά 'κόκκινα'
κοπιάστε και στείλτε μου link
Λαμένω.

Τίτλος του blog: Proletariakon
Αγαπημένο γκάτζετ:
Ο υπότιτλός του!! "Where is Lillikas?Where is Αρχιεπίσκοπος?"

Τίτλος του blog: Η Φάμπρικα
Αγαπημένη ανάρτηση: εσείς συγχύζεστε;

Τίτλος του blog: Cyprus Presidential Elections
Αγαπημένες αναρτήσεις :
Negation (δηλαδή, πολύ απλά... 'Άρνηση'..)
και όσες άλλες στα ελληνικά.

Τίτλος του blog: Το Ιστολόγιό μου
Αγαπημένη ανάρτηση: 'Έξω οι εχθροί από την Κύπρο"

Χώρα: Κύπρος
Γλώσσα: Ελληνικά

σόρρυ.., μπερδεύτηκα

τελικά, από σήμερα

στην Κύπρο

έχουμε κομμουνισμό
ή δεν έχουμε;

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

το πρώτο διάγγελμα του Δημήτρη Χριστόφια
Λευκωσία , 25.02.2008

αγαπημένη μου λάμπα...

Κανείς δεν το λέει καθαρά στις ειδήσεις ή στις εφημερίδες, αλλά στη γειτονική μας Τουρκία που εδώ και μερικά χρόνια διοικείται από τους light (;) ισλαμιστές του ΑΚΡ γίνονται πράματα και θάματα κάθε μέρα. Οι μικρές αλλαγές της καθημερινότητας και των ηθών μόλις λίγα μίλια απέναντι από μας δεν περνάνε ούτε στα ψιλά γράμματα των ελληνικών ΜΜΕ αλλά εάν κανείς κάτσει και αναλογιστεί πώς ήταν η Τουρκία μια δεκαετία πριν και πώς είναι τώρα, δεν έχει παρά να προβληματιστεί σοβαρά για την πορεία της τουρκικής κοινωνίας που βρίσκεται τόσο κοντά αλλά και τόσο μακρυά από τη δική μας.
Δεν θυμάμαι πόσες φορές έχω επισκεφθεί τη γείτονα για να δω αγαπημένους φίλους, παλιούς συμμαθητές μου που ζουν πια μόνιμα εκεί ή απλά για να πάρω το πρώτο λεωφορείο που θα βρω για να δω μια πόλη που τη διαδέχεται μια άλλη και μια άλλη ακόμα (προφανώς για να ξεπεράσω το σύνδρομο που οι ψυχολόγοι ονομάζουν island fever, ειδικά όταν η χιλιομετρικά μεγαλύτερη διαδρομή που μπορεί κανείς να διανύσει στο νησί είναι 80 χιλιόμετρα...). Είναι γνωστό ότι τα δυτικά παράλια της Τουρκίας δεν έχουν πολλά κοινά με την Κεντρική Ανατολία ή τις κουρδοκρατούμενες νοτιοανατολικές της επαρχίες. Οι κοινωνιολογικές διαφορές ανάμεσα στην ευρωπαϊζουσα τουρκική Δύση με την παρθένα τουρκική Ανατολή αρχίζουν και τελειώνουν στο καταλυτικό κριτήριο της θρησκευτικότητας, τη θέση δηλαδή του Ισλάμ στην καθημερινότητα του μέσου τούρκου πολίτη ένθεν και ένθεν.

Οι μαντηλοφορούσες τηλεθεάτριες στο ακριτικό Καρς στα βορειοανατολικά της χώρας γουρλώνουν τα μάτια τους βλέποντας τα ημίγυμνα μοντέλα να λούζονται με το τελευταίας κυκλοφορίας σαμπουάν. Στο αγροτικό Έρζουρουμ τα ζευγαράκια δεν κρατιούνται χέρι-χέρι στους δρόμους. Στο Ικόνιο δεν βρίσκεις ούτε μπύρα στα εστιατόρια. Στον κεντρικό πεζόδρομο της Ιστικλάλ της Κωνσταντινούπολης τα 'παραδοσιακά' θρησκευόμενα ανδρόγυνα -με την σύζυγο να φοράει στην καλύτερη περίπτωση εμπριμέ μαντήλα- χαζεύουν επίμονα τις βιτρίνες των καταστημάτων που πουλάνε προκλητικά εσώρουχα. Και όλα αυτά υπό τον ήχο κινητών τηλεφώνων και του θορυβώδους καλέσματος του γειτονικού τζαμιού. Από την άλλη, στο απέναντι καφέ νέοι με σκουλαρίκια και κοπέλες με μίνι που βγάζει μάτι. Τεράστιες αφίσες με διάσημους σταρ της τοπικής ποπ σκηνής, λες και ήρθαν με την σημερινή πτήση από Λος Άντζελες και ούτω καθ'εξής..

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι γείτονές μας περνάνε μια βαθιά κρίση ταυτότητας, με όλο και περισσότερες ισλαμιστικές εφημερίδες και τηλεοπτικά κανάλια να φυτρώνουν από το πουθενά. Με έναν πρωθυπουργό να παρατηρεί μετά βδελυγμίας ότι 'δεν είναι δυνατόν οι παρουσιάστριες των ειδήσεων να είναι ντυμένες 'έτσι' (δηλαδή: τόσο προκλητικά) και μια νέα γενιά δύο ηθικών υποστάσεων : την ευσεβή από τη μια και την αμαρτωλή από την άλλη.


Στη δεύτερη (και αμαρτωλή) φαίνεται πως ανήκει ο νεαρός δημοσιογράφος Emre Kızılkaya που αρθρογραφεί στην Hürriyet,γέννημα-θρέμα Κωνσταντινοπολίτης,που βλέπει καθημερινά την κοινωνία της πατρίδας του να αλλάζει χρώμα και να γίνεται ολοένα και πιο 'πράσινη' - που στην περίπτωση της Τουρκίας σημαίνει πιο ισλαμιστική-. Και δεν έχει άδικο να ανησυχεί. Άλλωστε και στο Ιράν μετά την Ισλαμική Επανάσταση το 1979 οι αλλαγές δεν επιβλήθηκαν εν μία νυκτί. Σιγά-σιγά έγιναν όλα , πλην όμως σταθερά. Με μια βασική διαφορά όμως: το 1979 φαντάζει να ανήκει στην προϊστορία αφού τώρα η πληροφορία είναι 'κοινό αγαθό' και δύσκολα αποκρύπτεται.

Διαβάζοντας τις αναρτήσεις του 'αιρετικού' αυτού κωνσταντινοπολίτικου blog βλέπουμε πόσο τείνει να ασφυκτιά μια σημαντική μερίδα της τουρκικής κοινής γνώμης που δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς συμβαίνει.. Μια ευκαιρία να δούμε κι εμείς εν τέλει τι συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας.

Τίτλος του blog: The Istanbulian
Αγαπημένες αναρτήσεις:
αυτές με τις 'ετικέτες' Actual Turkey και Politics
Χώρα: Τουρκία
Γλώσσα: Αγγλικά

μέρα με τη μέρα

Μερικές φορές αναρωτιέμαι πόσο δυνατός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος. Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας το blog της 27χρονης Emily McArthur.

Ο καρκίκος στις ωοθήκες τη χτύπησε πριν δύο χρόνια και μετά από εγχείριση που έκανε οι γιατροί την διαβεβαίωσαν ότι το θέμα είχε τελειώσει. Τον περασμένο Μάιο ο απρόσκλητος επισκέπτης επέστρεψε. Αρχές Αυγούστου 2007 η νεαρή αγγλίδα απέκτησε το ηλεκτρονικό της ημερολόγιο, περιγράφοντας μέρα με τη μέρα τις ιατρικές της εξετάσεις, τις συμβουλές των γιατρών, πόσες μέρες απομένουν από την επόμενη χημειοθεραπεία και πόσες έχουν περάσει από την προηγούμενη, ακόμα και την αποβολή των δίδυμων παιδιών της που είχε προλάβει να συλλάβει κατά την περίοδο που πίστευε ότι η μάχη με την αρρώστια είχε κερδηθεί οριστικά. Παράλληλα έχει συγκεντρώσει πληθώρα διαδικτυακών συνδέσμων με πάμπολλες πληροφορίες για αυτή τη μορφή καρκίνου καθώς και για τις νέες μεθόδους αντιμετώπισής του.

Επικοινώνησα με την Έμιλυ πριν γράψω αυτή την ανάρτηση, θέλοντας να σιγουρευτώ ότι δεν θα είχε αντίρρηση να περιγράψω το blog της. Μου είπε ότι είναι πολύ σημαντικό να μάθει ο κόσμος για αυτήν την ύπουλη μορφή καρκίνου. Μιλούσε για το θέμα σαν να μην την αφορούσε εκείνη προσωπικά, σαν να ήταν ένας απλός παρατηρητής μιας ασθένειας που τη βίωνε ένας άλλος , ένας τρίτος άνθρωπος. Σαν να ήταν ένας δημοσιογράφος που έπρεπε να περιγράψει ένα γεγονός όσο γίνεται με μεγαλύτερη ακρίβεια. Είχε μόνο μια παράκληση. Να μην προσθέσω τη φωτογραφία της, το πρόσωπό της που ακόμα και χωρίς μαλλιά είναι πανέμορφο.

Τίτλος του blog: Diary of a Cancer Patient
αρχίστε από την παλαιότερη ανάρτηση (4 Αυγούστου 2007)
Χώρα: Αγγλία
Γλώσσα: αγγλικά

ένα δύσκολο μπλογκ

Αυτή είναι η Alyson Peel. Μετά τον άκαιρο χαμό του γιου της το 2003 από ανακοπή καρδιάς, παράτησε την εύκολη ζωή της στην Καλιφόρνια και αποφάσισε το 2004 να γίνει εθελόντρια στην ανθρωπιστική Μη Κυβερνητική Οργάνωση Peace Corps και να προσφέρει τις υπηρεσίες της στο Μαρόκο, στο Μάλι, την Αίγυπτο και την Ινδία. Το 2006 τοποθετήθηκε στη Σουαζιλάνδη, μια από τις φτωχότερες χώρες της αφρικανικής ηπείρου με μεγάλο ποσοστό ασθενών HIV στον κόσμο.

Από φέτος ζει και εργάζεται στο γειτονικό Μαλάουι, ίσως τη φτωχότερη χώρα της Γης και με το υψηλότερο ποσοστό ασθενών HIV σε όλο τον κόσμο.

Η συνήθεια του blogging τη βρήκε στη Σουαζιλάνδη, όταν - μέσα από την καθημερινή αντιμετώπιση της εκεί σκληρής πραγματικότητας - άρχισε να αναλύει την τραγική απώλεια που ένιωσε μετά τον ξαφνικό θάνατο του γιου της. Με την εγκατάστασή της σε μια μικρή πόλη 45.000 κατοίκων βόρεια της Λιλόνγκουε (πρωτεύουσας του Μαλάουι) έκανε μια νέα αρχή και άρχισε να καταγράφει τη ζωή και τις σκέψεις της περιγράφοντας παράλληλα την ενασχόλησή της στο νέο ανθρωπιστικό πρόγραμμα που ανέλαβε να φέρει εις πέρας, προσφέροντας τις εθελοντικές της υπηρεσίες σε μια τοπική ΜΚΟ.

Οι αναρτήσεις της είναι αποψιλωμένες από κάθε τι περιττό. Παρουσιάζει την πραγματικότητα, τις σκέψεις και τα συναισθήματά της με τρόπο λιτό και περιεκτικό. Δεν είναι ένα εύκολο blog και όπως και η ίδια έχει παρατηρήσει, οι αναγνώστες της είναι σχετικά λίγοι αλλά σταθεροί.

Μια άλλη πραγματικότητα μέσα από μια διαφορετική θεώρηση της ζωής και του σκοπού της σάς περιμένει σε αυτό το 'βαρύ' αλλά αναμφισβήτητα ενδιαφέρον blog από το Μαλάουι, με συχνές αναφορές στην ηλιόλουστη Καλιφόρνια και στις γειτονικές αφρικανικές χώρες που η συντάκτρια επισκέπτεται κατά καιρούς, καθώς και με προσεκτικά επιλεγμένες φωτογραφίες.

Τίτλος του blog: On My Way To Where
Αγαπημένη Ανάρτηση:
getting use to mortality, death, temporary, impermanence
μια ανοιχτή επιστολή της Alyson προς όλους εμάς
Χώρα: Μαλάουι
Γλώσσα: Αγγλικά

..

Η επομένη της κηδείας τελικά είναι χειρότερη.
Αφαιρούμαι συχνά ακούγοντας τα κομπρεσέρ από το δρόμο.
Φτιάχνουν λέει το δίκτυο οπτικών ινών - που κι αυτό δεν ξέρω καλά καλά τι είναι -.

.

ο παππούς μου αποφάσισε
να μην ταλαιπωρείται πια
και έφυγε σήμερα τα ξημερώματα

ειμί , ει, εστί(ν)...

Να και μια ξεχωριστή ιστοσελίδα ενός ξεχωριστού ανθρώπου. Αφού απηύδησε να ασχολείται με τους ανεπίδεκτους μαθήσεως ισπανούς εφήβους και αφού 'έφαγε στη μάπα' μεταθέσεις σε σχολεία επί σχολείων(ναι, συμβαίνουν αυτά και εκτός Ελλάδας) ο καταλάνος φιλόλογος αρχαίων ελληνικών Juan Coderch αποφάσισε να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα, παρά το ότι είχε περάσει προ πολλού τα 30. Και τα κατάφερε. Το πρώτο του μεταπτυχιακό ήταν στην ομηρική γλώσσα και το δεύτερο ήταν στην Αρχαία Ελληνική . Όσο για το θέμα της διπλωματικής του : 'Η λατρεία του Θεού Απόλλωνα στη Ρόδο' (!!) Σήμερα είναι καθηγητής Αρχαίων Ελληνικών και Λατινικών στο Πανεπιστήμιο St.Andrews της Μεγάλης Βρετανίας.

Αλλά όλα αυτά δεν είναι τόσο σημαντικά (για μας) όσο η ιστοσελίδα του www.akwn.net (akwn=άκων! τίποτα δεν είναι τυχαίο) που την ενημερώνει με θρησκευτική ευλάβεια κάθε 5 μέρες.

Έτσι, αν κάπου θέλετε να ξεσκονίσετε τα αρχαία σας , αν πεθυμήσατε να δείτε μια 'ξεγυρισμένη' δυνητική ευκτική ή αν δεν βρίσκετε πια την ΕΣΤΙΑ στο περίπτερο, ο Δρ.Coderch δημοσιεύει τις κυριότερες διεθνείς ειδήσεις της εβδομάδας στα αρχαία ελληνικά -και δη στην αττική διάλεκτο -.

Διασκέδασα τρελλά διαβάζοντας για τα καμώματα του Ούγο Σιάβηθ (Ούγο Τσάβες), για την προεκλογική εκστρατεία του Βάρακ Οβάμα (Μπάρακ Ομπάμα), ή το αμίμητο "Η της Τουρκίας Βουλή περί του πέπλου συμβουλεύεται". Όσο για την Αγγέλη Μέρκηλ (Άντζελα Μέρκελ), χαίρει εν Μαιόρκη (Μαγιόρκα) ..ως οίκοι (ήτοι..."σαν στο σπίτι της").

Μπείτε στην ιστοσελίδα του, αφού καλού-κακού ξετρυπώσετε τον αθάνατο Τζάρτζανο από εκείνο το αραχνιασμένο ράφι, και μου φαίνεται ότι κάθε βδομάδα εκεί ...έσεσθε.
Κι αν τα βρείτε σκούρα σε κανένα απαρέμφατο, στείλτε του email στο jc210@st-andrews.ac.uk και -πού θα πάει- θα 'βγει' η ρημάδα η μετάφραση..


Τίτλος ιστοσελίδας: Akropolis World News
Αγαπημένες Αναρτήσεις: Latest News και Former News
Γλώσσες: Αγγλικά και Αρχαία Ελληνικά
Χώρα: Αγγλία

'τρίαθλη' διάκριση

Από το 1955 και κάθε χρόνο το ίδρυμα World Press Photo Foundation με έδρα το Άμστερνταμ διοργανώνει διεθνή διαγωνισμό φωτογραφικού ρεπορτάζ. Επαγγελματίες φωτορεπόρτερ από όλο τον κόσμο διαγωνίζονται με τις φωτογραφίες τους και τη δεύτερη εβδομάδα του Φεβρουαρίου ανακοινώνονται οι νικητές.

Χθες , 11.02.2008, ανακοινώθηκαν οι νικητές του διαγωνισμού και φέτος η Ρόδος έχει την τιμητική της! Ο γερμανός φωτορεπόρτερ Frank Wechsel πήρε το δεύτερο βραβείο στην κατηγορία του αθλητικού φωτορεπορτάζ για τη φωτογραφία που τράβηξε κατά τη διάρκεια του Τριάθλου, που πραγματοποιήθηκε στη Ρόδο το περασμένο καλοκαίρι.

Η απονομή των βραβείων θα γίνει στο Άμστερνταμ στα τέλη Απριλίου και στη συνέχεια - όπως κάθε χρόνο - η ομαδική έκθεση των βραβευμένων φωτογραφιών θα κάνει το γύρο του κόσμου.

Η έκθεση θα σταματήσει στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος από τις 7 Μαϊου έως την 1η Ιουνίου 2008.
Μήπως θα έπρεπε αυτή τη φορά να κάνει μια στάση και εδώ;

Για να δείτε τη φωτογραφία που τραβήχτηκε στα ροδίτικα νερά, κάντε κλικ ΕΔΩ!


Όλες οι βραβευμένες φωτογραφίες βρίσκονται στο
WorldPressPhoto.org
αξίζει κλικαρισμα(τα)..

365+1 φωτογραφίες

Το Κέηπ Τάουν λένε ότι είναι μια από τις όμορφες πόλεις του κόσμου. Βοηθάει η γεωγραφική του θέση και το καλά μελετημένο πολεοδομικό του σύστημα που βρίσκεται σε αρμονία με το περιβάλλον.

Από την άλλη θεωρείται μια από τις επικίνδυνες πόλεις της γης από άποψη εγκληματικότητας.Παρά την κατάργηση του Απάρτχαϊντ, οι αντιθέσεις παραμένουν πολλές και φανερές στους δρόμους. Πολλά και τα ερεθίσματα των δύο ερασιτεχνών φωτογράφων Paul και Kerry-Anne Giloway που παρατηρούν καθημερινά τη λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά . Από τον Μάρτιο του 2007 ως και σήμερα δημοσιεύουν στο κοινό τους Blog κάθε μέρα και μία ξεχωριστή φωτογραφία από την πόλη τους.

`

Το μικρό σχόλιο που συνοδεύει κάθε φωτογραφία τους σε συνδυασμό με την Αφρικάνερ (λευκή) τους καταγωγή, χρωματίζει ακόμα περισσότερο αυτό το ενδιαφέρον Blogάκι που είναι μάλλον ένα από τα πιο up-to-date σε όλη τη blogόσφαιρα, αφού ενημερώνεται κάθε μέρα και μάλιστα πρωί-πρωί. Φέτος μάλιστα θα έχουν και μία φωτογραφία 'μπόνους', αφού το 2008 είναι δίσεκτο...

Τίτλος του blog: Cape Town Daily Photo
Αγαπημένη ανάρτηση: ίσως (και) η σημερινή!
Χώρα: Νότιος Αφρική
Γλώσσα: Αγγλικά

Και τώρα θα μου πείτε πώς μου ήρθε να σας δείξω αυτό το βιντεάκι παρακάτω.

Να πω την αλήθεια, μέσα στον καθημερινό χαμό με τη δουλειά και το τρέξιμο, μου φαίνεται ότι πέρασα λίγο 'στα ψιλά γράμματα' τον (επίσης) χαμό που έγινε στην Ελλάδα με τον θάνατο του Αρχιεπισκόπου, με τόσους πρώην επικριτές του να βγαίνουν στα κανάλια και να τον εγκωμιάζουν κατά τρόπο υπερβολικό και σε πολλές περιπτώσεις τόσο φανερά ψεύτικο, με ένα ολόκληρο Κράτος να ντύνεται στα μαύρα, παρέα όμως με τις τηλε-ρηαλιτζούδες και τις πρωινούδες κλπ κλπ. Με συγχωρείτε αλλά δε μου φάνηκαν καθόλου σοβαρά όλα αυτά, ίσως επειδή πολλά από αυτά που έλεγε ο Χριστόδουλος κατά καιρούς με έβρισκαν σύμφωνο - και άλλα (επίσης πολλά) με έκαναν έξω φρενών. Δεν έχω ακόμα σχηματίσει μια ξεκάθαρη γνώμη για τον Χριστόδουλο, είναι πολύ νωρίς να τον κρίνουμε ή να τον συγκρίνουμε. Το σίγουρο είναι όμως ότι δεν θα μείνει ασχολίαστος στο μέλλον.

Μήπως, όμως τελικά το όλο θέμα της πνευματικότητας, της θρησκείας και ό,τιδήποτε κι αν είναι αυτό που λέγεται 'σωτηρία της ψυχής' εν γένει είναι απλούστερο απ'όσο νομίζουμε; Και στο κάτω κάτω γιατί οι άνθρωποι έχουμε τη μανία να προσωποποιούμε κάθε είδους θεωρίες αποφεύγοντας να τις προσεγγίζουμε στην ουσία τους, λες και κατά βάθος τις φοβόμαστε;

Όχι, δεν είμαι καθόλου φαν των ανατολικών θρησκειών και πνευματικών πρακτικών από την Ασία (το 1999 είχα πάει σε Άσραμ στην Ινδία και...απλώς, γύρισα) ίσως γιατί δεν τις κατάλαβα εντελώς, αλλά αυτό που λέει παρακάτω η Σρι Ματάτζι Νιρμάλα Ντέβι, ινδή διδάσκαλος της Σαχάτζα Γιόγκα, δε με άφησε αδιάφορο -επειδή ακριβώς είναι πολύ απλό στην ουσία του- και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας

" Ό,τι αφορά τις θρησκείες και το Θεό θα πρέπει να ξανα-ανακαλυφθεί. Δεν είναι ανάγκη να χτυπάμε καμπάνες. Οι καμπάνες πρέπει να βρίσκονται μέσα μας.'

ένα μικρό απόσπασμα από μια συνέντευξη της Σρι Ματάτζι Νιρμάλα Ντέβι
με τον σύζυγό της

Τίτλος του blog: Sahaja Yoga Essentials
Χώρα: Αυστραλία
Γλώσσα: Αγγλικά

Σαστισμένη&Μπερδεμένη

Είναι Σαστισμένη και Μπερδεμένη, όπως ακριβώς και το μπλογκίστικο ψευδώνυμό της : Dazed and Confused ή αλλιώς 'DC' , όπως υπογράφει τις αναρτήσεις της. Και πώς να μην είναι σαστισμένη και μπερδεμένη αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της σε αμερικάνικο πανεπιστήμιο και μη έχοντας άλλη επιλογή από το να υπακούσει τους γονείς και το κοινωνικοθρησκευτικό κατεστημένο επέστρεψε στη γενέτειρά της, τη Σαουδική Αραβία μόλις ένα χρόνο πριν; Αλήθεια, έχει κανείς από μας σκεφτεί πώς είναι να είναι παράνομο να οδηγήσεις εξ αιτίας του φύλου σου, να βγεις έξω ασυνόδευτος/η εξ αιτίας του φύλου σου, να μην έχει να πας πουθενά το βράδυ εξ αιτίας του φύλου σου, να κινδυνεύεις να συλληφθείς εξ αιτίας του ντυσίματός σου ; Αυτό αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει καθημερινά η 'Σαστισμένη' και - όπως γράφει - κόντευε να τρελλαθεί αν δεν έβρισκε διέξοδο στο ..μπλόγκινγκ.

Όχι , δεν πρόκειται για ένα μπλογκ που σε καταθλίβει. Ίσα ίσα , το μόνο που έχει απομείνει στη DC (και αυτό προφανώς είναι και το μεγαλύτερο όπλο της) είναι το πηγαίο της χιούμορ, μπερδεμένο (κι αυτό) με συχνές πεισιθανάτιες σκέψεις . Κάθε ανάρτηση είναι για μας ένα παράθυρο σε μια κοινωνία οικονομικά πανίσχυρη που καταθλίβει τους πολίτες της μέσα στα πλούτη. Οξύμωρο; Εκ πρώτης όψεως ναι.

Οι πρώτες της αναρτήσεις είναι πικρές έως θυμωμένες. Οι σπουδές της τής χάρισαν μια ζωή οικονομικά άνετη , πλην όμως προκαθορισμένη σε όλα. Παρόλαυτά δεν επικρίνει τόσο την ηγεσία της χώρας όσο τους ίδιους τους πολίτες και κατ' έπέκταση τον ίδιο της τον εαυτό. 'Δεν φταίνε αυτοί που μας ελέγχουν όσο εμείς που τους αφήνουμε να μας ελέγχουν και που δεν τολμάμε να ξεβολευτούμε και να πραγματοποιήσουμε ό,τι εμείς θέλουμε.'
Έτσι, στις πρώτες αναρτήσεις της η Σαστισμένη έκανε μια λίστα με τα 101 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ, την οποία αντιγράφω επί λέξει , σημειώνοντας με bold τις υψηλού βαθμού δυσκολίας επιθυμίες της, σε περίπτωση που θα ήθελε να τις πραγματοποιήσει εκεί..

1. adopt an orphan for each child I give birth to
2. attend a film premier
3. attend NYC's fashion week
4. become a famous international actress and win an award
5. become a hacker
6. become the first female president of Saudi Arabia
7. bid on something ridiculously expensive during an auction then pretend that I have alzheimer's
8. body paint
9. call all the people I don't like and tell them so
10. call all the people I love and tell them so
11. call my X and ask him if he ever really loved me
12. climb Mount Everest
13. date a celebrity
14. direct a movie
15. dive into a bowling alley
16. do laser hair removal
17. Do my M.B.A
18. do the Monopoly board pub crawl
19. Drive a formula one car
20. drive in Saudi Arabia
21. eat an entire chicken by myself with my hands like they do in the Egyptian movies!
22. exercise on a regular basis
23. fall in love
24. fart in an elevator then SCREAM who did it
25. get a 4 hand massage
26. get arrested and spend a night in jail
27. get stoned
    
28. go camping in the desert and the beach
29. go on a Safari
    
30. go on the Sex and The City tour in NYC
31. go to a movie theatre that's playing a horror movie and randomly grab people at very intense moments
32. go to Hajj
33. go to space
34. go to the love planet festival in Prague
35. grab a Mo6awa3 (religious police) from his lehya (beard) and threaten to demanilize him if he bothers any other girl again
36. grab a stranger , tell him he's my soul mate, kiss him then leave
37. have my own radio and/or TV. Show
38. have sex in a public place , preferably in an elevator
39. hot air ballooning
40. join a TV reality show
41. jump from a waterfall then bathe under it
42. jump into a pool in a wedding dress
43. keep blogging for at least 5 years ( 1 down, 4 to go )
    
44. Knee George W.
45. learn how to ski, surf and sail
46. learn how to blow dry my hair
47. learn how to cook anything !
48. learn how to drive a manual car
49. learn how to drive a plane and a motorcycle (finally been on a motorcycle in Saudi !!)
    
50. learn how to play baloot, chess and poker (Poker done)
    
51. learn how to play the guitar
52. learn how to put make up properly
53. learn how to put on nail polish within the nail border!
54. learn how to Salsa , Meringue , Cha Cha ,Belly dance, Mambo and ball room dance like a professional
55. learn how to speak Italian , Spanish, French, Hebrew and Urdu
56. learn how to spell like an adult!
57. learn how to type properly
58. learn the names of all the countries including their capitals and languages spoken in each
59. mail a letter to a stranger and include $500 in the envelop. ask that person to add as much money as he/she would like then mail the money and the letter to another person in another country and do the same thing then mail me the status of the letter.when the letter has roamed the world the last person should mail me back all the money and the letter showing it's route and I then donate all the money to a charity ( this is to test people's greed)
60. master flash , Photoshop and illustrator
61. Max out my credit card (almost!!!)
    
62. memorize The Holy Quran
63. paraglide
64. participate in a treasure hunt
65. participate in a water gun war
66. participate in the largest human domino in the world
67. play a part in my favorite TV show
68. ride a Gondola in Venice with someone I love
69. Ride a horse on the beach (Does a Camel count!)
    
70. ride a wild horse
71. ride the luggage rolling trail
72. ride the subway for an entire day aimlessly and discover new places
73. ride the worlds biggest rollercoaster
74. run with the bulls in Spain
75. save someone's life
76. scream don't marry that person @ a wedding then run out
77. scuba dive the Barrier Reef
78. shave my head
79. shoot a gun
80. sing a duet with my favorite singer
81. skinny dip @ midnight
82. Sky Dive
83. spend an entire day as a man and see if I can actually get away with it
84. stage dive or crowd surf
85. stall traffic and refuse to move my car and when people ask me why I just say na7asa (cus. i can) !
86. start a revolution
87. start my own business
88. start my own clothing line
89. stay in an ice hotel
90. study the Kama Sutra and put theory into practice (again with my future husband people)
91. swim with dolphins
92. swim with sharks
93. take part in a police car chase
94. tell my parents that I'm pregnant and that I don't know who the father is just to see their reaction
95. travel the world and see the 7 wonders
96. volunteer in a refugee camp
97. watch all the movies that have won Oscars
98. wear the hejab (headscarf)
99. white river rafting
100. write a best seller preferably about the 101 things i did before i died and film it in a documentary :)
     
101. mail a letter of this list to my future self in 20 years

Η Σαστισμένη φαίνεται να έχει βάλει ένα κρυφό στοίχημα με τον εαυτό της να δει εάν τελικά θα μπορέσει να πραγματοποιήσει κάποιες από τις επιθυμίες της σε μια κοινωνία που δεν της δίνει τη δυνατότητα να έχει 'ταυτότητα' και μέσα από τα κωμικοτραγικά περιστατικά της καθημερινότητάς της - τόσο εκείνοι όσο και οι πιστοί της αναγνώστες - διαπιστώνουν ότι...
'κάτι βρωμάει στο Βασίλειο της...'

Αναρωτιέμαι πότε θα γράψει το πρώτο της βιβλίο.
Ή μήπως αυτό είναι το βιβλίο της;!

Τίτλος του blog: Saudi And The City
Αγαπημένες Αναρτήσεις: ΟΛΕΣ!!
για μια πρώτη ματιά:
Νοέμβριος 2006
Δεκέμβριος 2006
και ειδικά 'is having a penis a prerequisite to living in Saudi Arabia?'
- και ο νοών νοείτω :-)
Γλώσσα: Αγγλικά (ευτυχώς!)

ώπα της!

E, τώρα θα μου πείτε ότι 'την ψώνισα' ,
αλλά να μην το παινευτώ δηλαδή;

Τι να κάνω, άνθρωπος είμαι και χάρηκα. έλεος...

Η Μις Μπρουνέι ή κοινώς Madamoiselle
μου απένειμε ΒΡΑΒΕΙΟ!!!
και μου το ανακοίνωσε μόλις πριν ένα λεπτό!

Πατήστε ΕΔΩ για να το δείτε!

Merci b e a u c o u p Mslle!!!

:-))))

Να πω την αλήθεια, όταν ευθέως με ρωτάνε οι φίλοι γιατί μπήκα σε αυτή τη διαδικασία με το μπλογκ (ακόμα κι αυτοί που δεν μου το λένε καθαρά, τους κόβω να με κοιτάνε με περίεργο μάτι τελικά) , δεν ξέρω κι εγώ τι να πω. Δε μου έφταναν όλα, να έχω και αυτό ;
Να δούμε μέχρι πού θα πάει...
Άλλωστε δεν θα είναι και η πρώτη φορά που θα ασχολούμαι με κάτι μετά μανίας και μετά - τσαφ!- "Τέρμα!¨.
Ας το χαρούμε κι όσο κρατήσει - που λέει κι ένα τραγούδι (ή ακόμα κι αν δεν το λέει κανένα τραγούδι, δε βλάπτει να το λέμε εμείς)

Όσοι μπαίνετε για πρώτη φορά, αρχίστε από τις αναρτήσεις που είναι στο τέέέέέλος της σελίδας (αλλιώς θα πιστέψετε ότι όντως τρελλάθηκα, χωρίς να αποκλείουμε και αυτή την περίπτωση βέβαια)

από έναν ζωολογικό κήπο στην Κολομβία



(πάλι) από το blog: Sadisfied
Ανάρτηση: Lion Love
Γλώσσα: Αγγλικά
Χώρα: Σιγκαπούρη

Μαγική Εικόνα

Στη Σιγκαπούρη η πιο ηλίθια ερώτηση που θα μπορούσε να κάνει κανείς όταν θέλει να κλείσει από το τηλέφωνο ένα τραπέζι σε ένα εστιατόριο είναι : "Μπορείτε να με βάλετε στους καπνίζοντες ; ". Φαίνεται όμως ότι δεν συμβαίνει το ίδιο όταν κανείς θα αναρωτηθεί εάν η εφημερίδα που θα αγοράσει το πρωί θα είναι ίδια με το φύλλο της ίδιας εφημερίδας που θα αγοράσει το.. μεσημέρι της ίδιας μέρας!

Ναι, καλά διαβάσατε..

Ο σιγκαπουριανός blogger Dennis Lee δοκίμασε την παρατηρητικότητά μου σε σχέση με τον τρόπο που 'βλέπει' την πραγματικότητα η μεγαλύτερης κυκλοφορίας εφημερίδα της χώρας The Straits Times σε σχέση με την ολοένα αυξανόμενη ανεργία των ντόπιων, την ώρα που εισρέουν ξένα καλοπληρωμένα στελέχη στη λιλιπούτια αυτή 'Χώρα-Ψευδαίσθηση'

Έτσι, το πρωί η εφημερίδα έδειχνε κάπως επιφυλακτική για το γεγονός ότι οι 6 από τις 10 νέες θέσεις εργασίας πάνε σε ξένους ενώ το μεσημέρι εκθειάζεται η πολιτική της κυβέρνησης και η 'αύξηση του αριθμού νέων θέσεων εργασίας' - άρα όλα καλά αφού πολλοί καλοί πάντα χωράνε -

Για του λόγου το αληθές :

The Straits Times , φύλλο της 31.1.2008 (πρωί)

για μεγένθυση κάντε κλικ ΕΔΩ

The Straits Times, φύλλο της 31.01.2008 (μεσημέρι)

για μεγένθυση κάντε κλικ ΕΔΩ

Αν έχετε κέφια, μπορείτε να.. συγχαρείτε τον αρχισυντάκτη της εφημερίδας αυτής για την ταχύτατη διασταύρωση των πληροφοριών των δημοσιογράφων (Του) στέλνοντάς του κι ένα email στο stonline@sph.com.sg για τα "και εις ανώτερα-πάντα τέτοια!"

Τίτλος του blog: Sadisfied
Αγαπημένη ανάρτηση: Media Freedom
Γλώσσα: Αγγλικά
Χώρα: Σιγκαπούρη

Μις Μπρουνέι

Μιας και αρχίσαμε με το Ομάν λέω να το ολοκληρώσουμε το κεφάλαιο 'Σουλτανιά'. Ιδού λοιπόν η μπλογκίστικη αποκάλυψη από το Σουλτανάτο του Μπρουνέι. Η Mademoiselle (οράτε φωτό - λέτε να είναι η ίδια;;;) είναι 'Μπρουνεϊνιώτισσα' (πώς αλλιώς να το πω ρε παιδιά...), ζει μετά των γονέων και της οικιακής τους βοηθού. Το 2007 αποφάσισε ότι δεν της κάνει ο γκόμενος που της βρήκανε να παντρευτεί, ότι δεν της κάνει η δουλειά στο 'γραφείο', ότι δεν της κάνει το αυτοκίνητο που οδηγεί και το'ριξε στο φαϊ, στο σινεμά και στο blogging. Για να δέσει το γλυκό, λοιπόν, αγόρασε και μια ψηφιακή και φωτογραφίζει τον κήπο της, τα φαγητά που φτιάχνει και στον ελεύθερο χρόνο της λύνει και κανα' σταυρόλεξο και εν ολίγοις μ'ένα Άρλεκιν ξεχνιέται..

Και τώρα (δικαίως) θα με ρωτήσετε : και τι σε κόφτει εσένανε τι κάνει η γκομενίτσα στο Σουλτανάτο που χαλάει το μανικιούρ της πάνω στο πληκτρολόγιο. Ορθή παρατήρηση!

Και απαντώ : Κυρίες και κύριοι, πόσες ταινίες από τη ..Μαλαισία έχετε δει στη ζωή σας ολάκερη; Όσο για τις συνταγές της - καλά τα λέτε εδώ παιδιά , εγώ καμμιά μακαρονάδα με έτοιμη σάλτσα ξέρω να κάνω κι αυτό με το ζόρι - εντάξει, πάω πάσο, τι να τις κάνω...

Την ταινία 'Meet the Spartans' την ξέρετε; Ούτ'εγώ. Παραγωγής 2008 απ'ευθείας από to Ameriki (δηλαδή , άντε ίσως του χρόνου στο χωριό μας μπορεί και να τη φέρουνε). Από την αφίσα δε μου γέμισε το μάτι (φαρσοκωμωδία) και δε θα χαλάλιζα στιγμή από το χρόνο μου. Η Δεσποινίς όμως ντύθηκε, στολίστηκε, πήρε και το δεφτέρι της να γράψει τας εντυπώσεις της , έβγαλε το χαρτονόμισμα απ'τη κωλότσεπη και εκεί που ήταν έτοιμη για όλα, εμβρόντητη πληροφορήθηκε από την ταμία ότι η ταινία απαγορεύθηκε από τις αρχές! "Απαγορεύθηκε; Μα γιατί; Καλά. Προφανώς δεν θα ήταν αρκετά αστεία", γράφει (καταπληκτικό έτσι;)

Λοιπόν, φιλτάτη Δεσποινίς, ξέρω πολύ καλά ότι εμείς οι δύο έχουμε τουλάχιστον ένα κοινό σημείο που θα μας συνδέει εσαεί: Δεν θα δούμε ΠΟΤΕ αυτή την ταινία - είτε μαζί είτε χώρια- και ξέρω ότι ούτε και αυτή την ανάρτηση θα την διαβάσεις ποτέ (καθότι είναι γραμμένη σε κάποια παραφθορά της αθηναϊκής διαλέκτου). Πλην όμως μπήκα στον κόπο να δω από το imdb τι το φοβερό περιείχε αυτό το αθώο ταινιάκι.

Υποθέτω λοιπόν ότι οι λογοκριτές του Μπρουνέι Νταρουσσαλάμ βρήκαν τα εξής 'πατήματα' να σου χαλάσουν το βράδυ (και ίσως και το μαλλί):
Πρώτον: Το προκλητικό ντεκολτέ της ηρωίδας της ταινίας Queen Margot (σόρρυ, τί γυρεύει με τους Σπαρτιάτες μια Μαργκό;;)
Δεύτερον: Τί να κάνουμε, φαίνεται ότι έκανε ζέστη στη Σπάρτη όταν έρχονταν οι Πέρσες. Τι να τα κάνουμε τα παντελόνια;;;
Τρίτον: Τη συχνότατη χρήση της λέξης "shit" (μτφ. "σκ**τ*")
Τέταρτον και κυριότερον: Ένας από τους πρωταγωνιστές πίνει μπύρα, δηλαδή αλκοόλ!

Δηλαδή 'Αίσχος Κύριοι!'

Δ ι κ α ί ω ς , λοιπόν, και δε σ'αφήσανε να σκανδαλισθείς Μαντμουαζέλ!

Εγώ όμως, ως απόγονος των Λακεδαιμονίων, σου βρήκα το βιντεάκι της ταινίας που δεν είδες
(και δεν πρόκειται να τη δεις, τουλάχιστον όχι στο Μπρουνέι...).

Τίτλος του blog: Madamoiselle ver.2
Αγαπημένες αναρτήσεις:
Madamoiselle Sweeney Todd
Madamoiselle My Midnite Cuppy Experience
Madamoiselle: The Zen Garden
Madamoiselle & farewell 2007
Γλώσσα: Αγγλικά
Χώρα: Μπρουνέι

Αμάν απ'το Ομάν!

Και πού θα βρει το δίκιο του ο Abdulla Al-Maawali, αυτός ο κακόμοιρος μαθητής Γυμνασίου από το μακρινό Σουλτανάτο του Ομάν, αυτήν τη ζάμπλουτη και μοναδική απόλυτη (απολυτότατη!) μοναρχία που έχει απομείνει στην Υφήλιο, που έφαγε ανάστροφες στο σχολείο του και - σαν να μην έφταναν όλ'αυτά - απεβλήθη και από τα μαθήματα και αναγκάστηκε (φαντάζομαι) να έρθει την επομένη με τον κηδεμόνα του κατόπιν των ακολούθων επαισχήντων πράξεών του;

Το μόνο που τού απέμεινε ήταν να κάτσει και να ανεβάσει κοτζάμ blog διαμαρτυρίας για την καταπάτηση της Ελευθερίας Έκφρασης στο Ομάν και να κατσαδιάσει το εκπαιδευτικό κατεστημένο που του στέρησε 5 ολόκληρες ημέρες μαθημάτων...

Ιδού τα πειστήρια του εγκλήματος: Αυτά τα δύο σκίτσα έγιναν 'Πρώτο Θέμα' σε Γυμνάσιο της πρωτεύουσας Μασκάτ.

Και για να μη σας τρομάξω περισσότερο, παραθέτω την ακριβή μετάφραση της απαράδεκτης φρασεολογίας που τα συνοδεύει:

-Σκίτσο 1-

Δάσκαλος: "Μη μιλάτε! Μη γελάτε! Μη με κοιτάτε!

...και Μην αναπνέετε!

Μαθητής: "Ε , δε μας βγάζετε κι έξω απ΄την τάξη να τελειώνουμε;'

-Σκίτσο 2-

Δάσκαλος Α : 'Πώς θα τους λιώσουμε σήμερα συνάδελφε;'

Δάσκαλος Β: 'Να δούμε αν έχουν κανένα διαγώνισμα αύριο,

κι αν έχουν να τους βάλουμε τα διπλά να κάνουν στο σπίτι'

Ακολούθησε πανδαιμόνιο, αφού κατά σύμπτωση ένας από τους καθηγητές έχει ένα μούσι πανομοιότυπο με το μούσι του δάσκαλου στο πρώτο σκίτσο (πλάκα-πλάκα ποιός καθηγητής στο Ομάν ΔΕΝ έχει μούσι;!). Και εκτός του έρμου νεαρού blogger την πλήρωσαν συλλήβδην και οι συμμαθητές του που δεν τα ξέρασαν όλα όταν έπρεπε και πλήρωσαν και πρόστιμο (!!) μισό ριάλ (1,50ευρω) ο καθένας - και μάλιστα δημοσίως! - στην πρωινή προσευχή την επόμενη μέρα , για να γινουν ρεζίλι - KAI φτωχότεροι - στα μάτια των άλλων μαθητών για παραδειγματισμό!

Κι εγώ λέω , καλά να πάθουν τα παλιόπαιδα!
Και βέβαια εννοείται ότι δεν το μετάνιωσαν,
αν κρίνω από τα σχόλια συμπαράστασης προς τον αυτουργό - σκιτσογράφο!

Παρ'όλ'αυτά, η αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος του Σουλτανάτου αποδείχθηκε περίτρανα στη συνέχεια, όταν ο σκιτσογράφος-blogger αποκήρυξε τις α-κα-τα-νό-μα-στες πράξεις των γνωστών σε όλους μας Teletubbies που έλαβαν χώρα στο Ομάν πριν από λίγες μέρες , ΔΗΜΟΣΙΩΣ και μάλιστα κατά τη διάρκεια παιδικής γιορτής! - ούτε λίγο ούτε πολύ-

Γράφει επί λέξει ο συντάκτης του φοβερού αυτού blog:

"Το σόου αν και απευθυνόταν σε παιδιά και οικογένειες, τα Teletubbies κάπου ξεπέρασαν τα όρια και κάποιος θα πρέπει να υποβάλει μήνυση εναντίον τους!! - Και επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι αυτά τα πράματα είναι εντελώς αντίθετα προς αυτά που πρεσβεύουμε εμείς, οι πολίτες του Ομάν, και οι υπεύθυνοι να τιμωρηθούν!"
Μπράβο!

Ακολουθεί το σχετικό βίντεο:

(τυχόν σχόλιά σας , μετά το βίντεο παρακαλώ...)

Τίτλος του blog: Be In Oman
Αγαπημένες αναρτήσεις:
Freedom of Speach in Action
Not Suitable for Children
Γλώσσα: Αγγλικά
Χώρα: Ομάν

Αμάν απ'το Ομάν (2)

Μόλις διαπίστωσα (3/2/2008 τρεις το μεσημέρι) ότι το βιντεάκι από το Ομάν ' το έφαγε η μαρμάγκα', ή κοινώς 'το πάψανε!' είτε μετά τα δεκάδες σχόλια στο YouTube είτε μετά από την ανάρτηση, που όπως ίσως είδατε στα σχόλια, έγινε γνωστή στο Σουλτανάτο :-)))))
Όσοι το είδατε - το είδατε λοιπόν.
Ελπίζω να μη φάει εξ αιτίας μου και δεύτερη αποβολή ο blogger μας

οι Βρετανοί ξανάρχονται !

Δεν μπορούσα να βρω πιο ενδιαφέρον ιστολόγιο για να αρχίσω να σας περιγράφω τις μπλογκίστικες αναζητήσεις μου από αυτό που δημιούργησε ένα ζευγάρι Άγγλων που αποφάσισαν να αφήσουν το σπιτικό τους στη Γηραιά Αλβιώνα και να αποκτήσουν ένα άλλο στην Κατεχόμενη Λευκωσία.
Το άνοιγμα της Πράσινης Γραμμής μερικά χρόνια πριν δημιούργησε ένα άνευ προηγουμένου καθημερινό αλαλούμ σε όλη την πόλη (Κατεχόμενη και μη, εννοείται..), με ντόπιους που δεν ξέρουν αν είναι ντόπιοι και ξένους που δεν ξέρουν κι αυτοί αν είναι ξένοι. Και κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσει αυτή η υπόθεση τελικά..

Απολαυστικές διηγήσεις για την έννοια του 'χρόνου' στον ξεχασμένο Βορρά που ζει ακόμα στη δεκαετία του '70, την πληθώρα...τηλεφωνικών καταλόγων(!!), την απουσία των διεθνών αλυσίδων καταστημάτων και την παράλληλη πληθώρα απομιμήσεων σχεδόν σε όλα τα 'διεθνή' προϊόντα, τις ολιγόωρες/ολιγοήμερες 'ανάσες' πολυτέλειας στην 'άλλη' (μας) Λευκωσία και το όνειρο να κάνει κανείς ψώνια στο 'μαγικό' και άρτι εν Κύπρω αφιχθέν ΙΚΕΑ που βρίσκεται τόσο κοντά αλλά και τόσο μακρυά από το νέο τους σπιτικό.


Ο Έλληνας αναγνώστης παίρνει μια γερή δόση της απίστευτης πραγματικότητας που μοιράζεται πάντα μεταξύ Νότου και Βορρά, φιλτραρισμένη μέσα από τη ματιά των (εκ νέου;) Βρετανών 'εποίκων'-επενδυτών που μάλλον δείχνουν να μην καταλαβαίνουν ποιό ακριβώς είναι το θέμα..

η κατεχόμενη πλευρά της Λευκωσίας σήμερα.ήχος περιττός.

Τίτλος του blog : Living in Nicosia Cyprus- An Expat's View
Αγαπημένη ανάρτηση : Smuggling in Cyprus
Γλώσσα : Αγγλικά
Χώρα: Κύπρος