ΑλλούΚιΑλλού - Η Τελευταία Ανάρτηση

Συμπληρώθηκαν πέντε ολόκληρα χρόνια από τότε που το μπλόγκινγκ μπήκε στη ζωή μου. Μια περίοδος  που μου έδωσε πολλά καλά και που είμαι σίγουρος ότι θα τη θυμάμαι για πολλά χρόνια ακόμα. Πιστεύω πως και πολλοί από σας θα τη θυμόσαστε μαζί μου, γιατί όσο "αυτιστική" κι αν ακούγεται η διαδικασία να γράφεις ένα κείμενο με αποδέκτη το διαδικτυακό υπερπέραν, άρχισα πολύ γρήγορα να συνειδητοποιώ ότι μέσα από αυτές τις ηλεκτρονικές γραμμές δημιουργούνται νέες φιλίες, στηρίζονται παλιές -ή ακόμα.. ξεκαθαρίζεται το τοπίο και δίνεται η χαριστική βολή σε γνωριμίες που, καλώς ή κακώς, αποδεικνύονται περιττές.

Έχω πολλά καλά να θυμάμαι από τα πέντε χρόνια που γνωριζόμαστε από δω μέσα. Έμαθα να ξεκαθαρίζω τις σκέψεις μου. Αποφάσισα να λάβω θέση. Αποφάσισα να σας ανοίξω την πόρτα της ζωής μου, γνωρίζοντας ότι δεν θα την διαβούν μόνο φίλοι. Αποφάσισα να εκτεθώ προβάλλοντας τη γνώμη μου, τις εμπειρίες μου και τον τρόπο που βλέπω τον κόσμο. 

Επιπολαιότητα; 

Ματαιοδοξία; 

Εγωκεντρισμός; 

Μπορεί και όλα αυτά μαζί. Μπορεί και τίποτε απ'αυτά.

Και τελικά.. τι σημασία έχει;

Σημασία έχει ότι έκανα αυτό που ήθελα και ότι η έκφραση "ανοιχτό βιβλίο" θα μπορούσε να αντικατασταθεί στη δική μου περίπτωση ως.. 

"ορθάνοιχτο μπλογκ".

Θέλησα να σας ξανοιχτώ, και τό'κανα. 

Και σ'όποιον άρεσε.

Πολλοί από σας ξέρω ότι την διασκεδάσατε αυτή τη διαδικασία. 

Όσοι με γνωρίζατε πραγματικά - επιβεβαιωθήκατε.

Όσοι άλλοι νομίζατε ότι με ξέρατε, ίσως μέσα από τις αναρτήσεις μου να διαπιστώσατε είτε ότι κακώς με αντιπαθούσατε μέχρι τότε ή ότι κακώς με είχατε κάποτε συμπαθήσει. 

Όσοι δεν με γνωρίζατε καθόλου, με μάθατε - αυτός είμαι.

Κι όσοι πάλι ήρθατε, είδατε και απήλθατε - ..πολύ καλά κάνατε.

Όπως και νἀ'χει πάντως, ό,τι διάβασατε ήταν αληθινό.

Ό,τι εννόησα και ό,τι υπονόησα.

Ακόμα κι ό,τι γράφτηκε πίσω απ'τις λέξεις - Ισχύει.

Δεν παρέστησα ποτέ κάποιον άλλον.

Δεν σας κορόιδεψα.

Υπήρξα ειλικρινής και προς εσάς και προς τον εαυτό μου.

Και για μένα, αυτό το τελευταίο έχει σημασία περισσότερο από κάθε τι άλλο.

Ευχαριστώ που πολλοί από σας κατά καιρούς εντάξατε στην διαδικτυακή σας καθημερινότητα τα κείμενα και τις σκέψεις μου. 

Και γι'αυτό το λόγο, επειδή σέβομαι κάθε κλικάρισμα που έγινε εδώ μέσα, αποφάσισα πως το ΑλλούΚιΑλλού δεν θα σβήσει. Θα παραμένει "στον αέρα" και θα σας περιμένει όποτε θελήσετε να ανατρέξετε στις αναρτήσεις του.

Σας χαιρετώ και νά'στε όλοι καλά.

Άντε Μπάυ και Άντε Γειά! 

2 Φεβρουαρίου 2013

Η βεβήλωση Ελληνικής Μονής της Ιερουσαλήμ ευαισθητοποιεί την ισραηλινή κοινή γνώμη

Ύστερα από σειρά πράξεων βανδαλισμού εκ μέρους ακραίων εβραϊκών κύκλων σε εκκλησίες και τζαμιά της Ιερουσαλήμ και των πόλεων της Δυτικής Όχθης, χθες 12/12/2012 στόχος έγινε η Ελληνορθόδοξη Μονή του Τιμίου Σταυρού στην Ιερουσαλήμ. 

το Ελληνορθόδοξο Μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού στην Ιερουσαλήμ

Όπως ανακοινώθηκε από την Αστυνομία της Ιερουσαλήμ, τις πρώτες πρωινές ώρες της 12/12 άγνωστοι βεβήλωσαν τους εξωτερικούς τοίχους της Μονής γράφοντας τις φράσεις "Ιησού μπάσταρδε", "Νίκη στους Μακκαβαίους" και "Ευτυχισμένη Γιορτή της Χανουκά". Παράλληλα, μουτζούρωσαν με σπρέι και με τις ίδιες φράσεις ένα αυτοκίνητο που είχε κρεμασμένο έναν σταυρό στον καθρέφτη του οδηγού και έσκισαν τα λάστιχα άλλων δύο σταθμευμένων Ι.Χ. που βρίσκονταν κοντά στην είσοδο της Μονής, που και αυτά στο εσωτερικό τους είχαν από έναν χριστιανικό σταυρό.

"Ιησού, Μπάσταρδε"

Όλα τα ισραηλινά ΜΜΕ, κρατικά και ιδιωτικά, αφιέρωσαν καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας εκτενή ρεπορτάζ για το επεισόδιο, το τελευταίο σε μια σειρά από άλλα περιστατικά βανδαλισμών που σημειώνονται όλο και συχνότερα στους Αγίους Τόπους και σε μη εβραϊκούς ευκτήριους οίκους. Η ίδια Μονή είχε γίνει στόχος βανδαλισμών πριν από δέκα μήνες, ενώ πριν δύο μήνες ανάλογο περιστατικό σημειώθηκε στο Φραγκισκανικό Μοναστήρι στην θέση Λατρούν, στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ.

Η Ισραηλινή Αστυνομία έσπευσε στην περιοχή και διενεργεί έρευνες για να συλληφθούν οι δράστες, πλην όμως χωρίς αποτέλεσμα έως τώρα. Παρόλαυτα, ο τρόπος που έγιναν οι βανδαλισμοί, η φρασεολογία που χρησιμοποιήθηκε ως επίσης και οι συλλήψεις που έγιναν ύστερα από άλλα παρόμοια περιστατικά που είχαν σημειωθεί κατά το παρελθόν, μαρτυρούν ότι οι δράστες είναι νεαρής ηλικίας και ανήκουν σε ακραίους θρησκευτικούς εβραϊκούς κύκλους.  

ο Ηγούμενος της Μονής, π. Κλαύδιος

Ο Ηγούμενος της Μονής, π. Κλαύδιος, δήλωσε στο κρατικό ισραηλινό ραδιόφωνο ότι "Αυτοί οι άνθρωποι που έκαναν αυτές τις πράξεις δεν έχουν εμπεδώσει μέσα στην ψυχή τους την Ειρήνη, αλλά εμείς τους συγχωρούμε".

Ο ισραηλινός Δήμαρχος της Ιερουσαλήμ, Νιρ Μπαρκάτ, καταδίκασε έντονα το περιστατικό. "Δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε με απαράδεκτα ακραία περιστατικά που μοναδικό σκοπό έχουν να πλήξουν την ομαλή συμβίωση στην Ιερουσαλήμ και έχουμε καθήκον να τα αντιμετωπίσουμε δραστικά". Εντύπωση προκάλεσαν οι ανακοινώσεις αλληλεγγύης εξέδωσαν θρησκευτικοί φορείς του Χαριδικού Εβραϊσμού, χαρακτηρίζοντας τους δράστες "βάνδαλους και κονούς τρομοκράτες", όπως χαρακτηριστικά δημοσιεύθηκε στις ιστοσελίδες τους.  

Όπως προβλέπει η κείμενη ισραηλινή νομοθεσία, το ισραηλινό κράτος αποζημίωσε πλήρως τους ζημιωθέντες και αποκατέστησε αμέσως τις φθορές στο ιστορικό κτήριο της Μονής.

συγκέντρωση αλληλεγγύης της ισραηλινής οργάνωσης "Ταγκ Μεήρ"

 

Σε μία ασυνήθιστη εκδήλωση συμπαράστασης, το βράδυ της ίδιας μέρας η εβραϊκή πολυσυλλεκτική οργάνωση "Ταγκ Μεήρ", η οποία συντονίζει αντιρατσιστικές δράσεις 40 εβραϊκών ακτιβιστικών σωματείων, πραγματοποίησε συγκέντρωση αλληλεγγύης προς το Ελληνορθόδοξο Μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού. Όλες οι ομιλίες καταδίκασαν κατά τρόπο απερίφραστο τους βανδαλισμούς, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ομιλητές στην εκδήλωση συμπαράστασης προέρχονταν τόσο από την ισραηλινή κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, όσο και από την θρησκευτική εθνικιστική Δεξιά, εκπροσώπους εβραίων εποίκων στα Κατεχόμενα και διανοουμένους που πρόσκεινται στον κεντροδεξιό και κεντροαριστερό χώρο. 

Ο Ηγούμενος π. Κλαύδιος, απευθυνόμενος στα Ελληνικά στους συγκεντρωμένους, ευχαρίστησε θερμά τους Ισραηλινούς πολίτες που βρίσκονται στο πλευρό των ετεροθρήσκων συμπολιτών τους και τόνισε τους άρρηκτους ιστορικούς δεσμούς που ενώνουν  τους δύο λαούς και τις δύο θρησκείες στην ίδια πόλη. "Οι δράστες είναι ευπρόσδεκτοι να έρθουν τη μέρα και να μην κρύβοται στο σκοτάδι. Η πόρτα του μοναστηριού είναι ανοιχτή για όλους και μπορούν να συζητήσουν με μένα ό,τι θέλουν", δήλωσε.

Η εκδήλωση περαιώθηκε με την παραδοσιακή αφή των κεριών της Χανουκά, πλησίον της εισόδου της Μονής, παρουσία του Ηγουμένου και των ελληνορθόδοξων παρευρισκομένων – γεγονός το οποίο έγινε για πρώτη φορά στα χρονικά. 

Παράλληλα, συνεργείο της κρατικής ισραηλινής τηλεόρασης και απλοί ισραηλινοί επισκέπτες ξεναγήθηκαν στο εσωτερικό της Μονής και ενημερώθηκαν στην εβραϊκή γλώσσα για την Ιστορία της, που ξεπερνά τους δέκα αιώνες. 

Στο Ισραήλ γιορτάζεται αυτές τις μέρες η εβραϊκή γιορτή της Χανουκά, η οποία ιστορικά αναφέρεται στην εβραϊκή εξέγερση που πραγματοποιήθηκε το 164 π.Χ. κατά των στρατευμάτων του ελληνιστή κυβερνήτη της περιοχής Αντιόχου Δ', γεγονός το οποίο προφανώς έδωσε την αφορμή στους δράστες να βεβηλώσουν ελληνικό στόχο.

Οι ισραηλινές αρχές είναι ιδιαίτερα προβληματισμένες από τις ολοένα και συχνότερες πράξεις βανδαλισμού χριστιανικών και μουσουλμανικών ευκτηρίων οίκων στην Ιερουσαλήμ και στη Δυτική Όχθη, γεγονός που απειλεί την ομαλή συμβίωση των ποικίλων θρησκευτικών και εθνοτικών κοινοτήτων της περιοχής.

εφημερίδα "Ha'Modia" : ο Τύπος με τις μπούκλες

Σας υποσχέθηκα εφημεριδο-τουρισμό στο Ισραήλ και ..καλά να πάθω!

Και για να μην χάνουμε χρόνο με περιττούς προλόγους, το πρώτο μας "αξιοθέατο" είναι ό,τι πιο.. hard core κυκλοφορεί στα ισραηλινά περίπτερα σήμερα.

"Έχετε την εφημερίδα Ha'Modia;"

Τα αλλεπάλληλα "Όχι" που εισέπραττα συνοδεύονταν πάντοτε από ένα βλέμμα που κυμαινόταν από μια δόση έκπληξης έως περίπου ..απέχθειας. Ο τελευταίος περιπτεράς πλέον, φαίνεται πως δεν αντιστάθηκε : "Δεν είμαστε καλά! Τράβα μέχρι τη συνοικία Μεά Σεαρίμ, εκεί έχει πολλές.. Θεέ και Κύριε, πρωινιάτικο.."

"Ha'Modia" ("Η Ενημερωτική")

Παρά το ότι η Ιερουσαλήμ είναι γεμάτη από θρησκευόμενους εβραίους (ναι, αυτούς με τα μακριά γένια και τα μαύρα σακάκια και καπέλα), το να βρεις την εφημερίδα που γράφεται από αυτούς και απευθύνεται ειδικά σε αυτούς, αποδείχθηκε πως δεν ήταν και τόσο εύκολη υπόθεση. Η εσχάτη λύση ήταν να κουβαληθώ μέχρι τον κεντρικό σταθμό λεωφορείων, όπου επιτέλους το σημερινό φύλλο της Ha'Modia (που στα ελληνικά θα την μεταφράζαμε ως "Η Ενημερωτική"), ανευρέθη μετά πολλών επαίνων!

Και πάλι βέβαια, πληρώνοντας, αντιστοίχως εισέπραξα ένα βλέμμα εξεταστικό και την χαριτωμένη ευχή, που μάλλον ταίριαζε γάντι στην όλη περίπτωση : "Ευλογείτε!" -κι ένα χαμογελάκι στο τέλος της ατάκας..-

Είδατε για σας τι τραβάω , ο μπλόγκερ;

Η εφημερίδα Ha'Modia γιορτάζει φέτος 60 χρόνια ζωής, γεγονός που την συγκαταλέγει στις μακροβιώτερες της χώρας. Παρά το ότι πέρασε πολύς καιρός από την έκδοση του πρώτου της φύλλου, πολύ λίγα έχουν αλλάξει ουσιαστικά από τότε. Πυκνογραμμένα κείμενα, παλιομοδίτικη γραμματοσειρά και κυρίως ελάχιστες φωτογραφίες - είναι τα 'σήματα κατατεθέντα' της, που την κάνουν να ξεχωρίζει με την πρώτη ματιά.

το πρωτοσέλιδο της 21ης Κισλέβ 5773 (δηλαδή.. 4/12/2012)

Για έναν έλληνα αναγνώστη, η έννοια του 'θρησκευτικού Τύπου' είναι συνυφασμένη με τα έντυπα τύπου "Η Ζωή" ή τώρα τελευταία με αυτά τα.. εσχατολογικά πρωτοσέλιδα που αρέσουν στην "Ελεύθερη Ώρα"..

Ε λοιπόν, στο Ισραήλ ο λεγόμενος θρησκευτικός Τύπος δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά. Κι αυτό συμβαίνει επειδή στο Ισραήλ υπάρχουν πολιτικά κόμματα που εκπροσωπούν την χαριδική κοινότητα στο Κοινοβούλιο, και που κατά καιρούς στο παρελθόν έχουν συμμετάσχει σε κυβερνητικούς συνασπισμούς, αναλαμβάνοντας διευθύνσεις υπουργείων. Συγκεκριμένα, η "Ha'Modia" είναι το επίσημο όργανο του κινήματος Agudat Israel, του παλαιότερου θρησκευτικού πολιτικού φορέα της χώρας, από τον οποίον προέκυψαν πλείστοι μεταγενέστεροι πολιτικοί σχηματισμοί.

Η εφημερίδα "Ha'Modia" αντιμετωπίζει την επικαιρότητα υπό το πρίσμα της χαριδικής κοινότητας. Μίας κοινωνίας αποκομμένης από το σύγχρονο lifestyle, που δεν ξέρει τι θα πει τηλεόραση,  κινηματογράφος, σύγχρονη λογοτεχνία, μπαρ, καφέ ή νυχτερινή ζωή. Δεν ξέρει καν να μετρά τα χρόνια και να ονοματίζει τους μήνες όπως όλος ο άλλος κόσμος. Δεν είναι υπερβολή να σάς πω ότι μιλώντας με ανθρώπους που ζουν αυτή τη ζωή, πρέπει να είμαι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να εξηγήσω τους μήνες και τα έτη σύμφωνα με το εβραϊκό ημερολόγιο..  Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι η σωστή ανάγνωση της "Ha'Modia" προϋποθέτει μια κάποια γνώση αυτού του ιδιότυπου θρησκευτικού 'χωροχρόνου', αλλιώς όχι απλώς χάνεσαι στη μετάφραση. Χάνεις και τον χρόνο σου..

Άλλο βασικό χαρακτηριστικό της, είναι ότι κάθε φύλλο της "Ha'Modia" είναι μία καθαρά..ανδρική υπόθεση. Οι γυναίκες απουσιάζουν παντελώς από τις σελίδες της. Δεν υπάρχει γυναίκα συντάκτης, δεν εικονίζεται πουθενά γυναικεία φιγούρα και σ'όλες τις διαφημίσεις δεν υπάρχει ίχνος θηλυκής υπόστασης. Εξαίρεση ίσως να ήταν μια πολύ σκοτεινή και θολή φωτογραφία της αμερικανίδας Υπουργού των Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, που έπρεπε να καταβάλλεις μεγάλη προσπάθεια για να την διακρίνεις. Βλέπετε, η επικαιρότητα δεν καθορίζεται από τις θρησκευτικές διδαχές περί σεμνότητας, κι έτσι η αρχισυνταξία της εφημερίδας διάλεξε μια φωτογραφία που κανονικά θα ήταν ..για πέταμα.

Αυτήν την περίοδο, η "Ha'Modia" διανύει την άκρατη φιλοκυβερνητική της φάση. Ύστερα από την πρόσφατη στρατιωτική αναμέτρηση του Ισραήλ με την Χαμάς και τώρα, μετά την διπλωματική ήττα στον ΟΗΕ, η κυβέρνηση Νετανιάχου παίρνει τα εύσημα από τους θρησκευόμενους συντάκτες, αφού "η χώρα βιώνει μια ενορχηστρωμένη επίθεση, εκπορευόμενη από τους Δυτικούς απίστους".

Δεν ήταν όμως πάντα έτσι.

Αξέχαστα θα μείνουν τα οργισμένα της πρωτοσέλιδα, όταν ο ισραηλινός στρατός εκκένωνε τους εβραϊκούς οικισμούς της Γάζας το καλοκαίρι του 2005. Αξέχαστα και τα πρωτοσέλιδα σχόλια για την επαπειλούμενη μείωση των κρατικών επιδομάτων προς την χαριδική κοινότητα, τις κρατικές οφειλές προς τους πρώην εποίκους της Γάζας και της Δυτικής Όχθης που δεν αποζημιώθηκαν ακόμα για την περιουσία που έχασαν, ή ακόμα και όταν αποφασίσθηκε η στράτευση των μαθητών στις εβραϊκές θεολογικές σχολές..

Κατά καιρούς λοιπόν, και ανάλογα με τις περιστάσεις, η "Ha'Modia" γίνεται μια πραγματικά.. επαναστατική εφημερίδα. Φανατικά αντι-μιλιταριστική, απίστευτα αντι-κρατιστική και τόσο αντι-εξουσιαστική, που μπροστά της οι αναρχικές εφημερίδες των Εξαρχείων μυρίζουν ..παιδικές κρέμες της Milupa.

Όπως και να το κάνουμε πάντως, με τις υπερβολές της αλλά και μέσα στα αυστηρά πλαίσια του χωροχρόνου που κινείται, η εφημερίδα "Ha'Modia" δίνει τον δικό της ιδιαίτερο τόνο στην σύγχρονη ισραηλινή δημοσιογραφική γραφή, δίνοντάς μας τον σφυγμό μιας πεισματικά εσωστρεφούς κοινωνίας, όχι μόνο ως προς τον "Έξω Κόσμο" των απίστων, αλλά ακόμα και ως προς τους υπόλοιπους εβραίους πολίτες αυτής της χώρας, "που πολύ κακώς κάνουν και δεν ακολουθούν τις Γραφές" (και γι'αυτό θα πέσει φωτιά να μάς κάψει, και θα μας κάψει όλους μαζί! -συμπληρώνουν οι κακές οι γλώσσες)

Πριν λοιπόν με κοιτάξετε κι εσείς με εκείνο το καχύποπτο βλέμμα και μού ευχηθείτε κι εσείς αυτό το απίστευτο :"Ευλογείτε!", να σας ρωτήσω κάτι κι εγώ με τη σειρά μου :  Αλήθεια, πόσες εφημερίδες θα αφιέρωναν το μισό τους πρωτοσέλιδο σε επικήδειο αφιέρωμα κάποιου σημαντικού ραββίνου; Και για να το κάνουμε και λίγο πιο εμπορικό το θέμα : Πόσες εφημερίδες θα έδιναν δωρεάν "διαφημιστικό χώρο", και μάλιστα στην πρώτη τους σελίδα, για να δημοσιευθεί ένα απλό ..Προσκλητήριο Γάμου; (κάντε τον κόπο να διαβάσετε παρακάτω και θα καταλάβετε τι εννοώ..)

Ας προσκυνήσουμε στην Ιερουσαλήμ και στις μεγάλες μας χαρές

με σημάδια ευοίωνα και καλότυχα.

Δοξάζοντας και ευχαριστώντας τον Πλάστη, 

έχουμε την τιμή να σάς προσκαλέσουμε να συμμετάσχετε 

στον γάμο των αγαπημένων μας παιδιών

Αβραάμ Ιεσαϊάχου και Χεντβά Πράντελ

που θα πραγματοποιηθεί Θεού τη Χάριτι

την Τετάρτη, 21η του μηνός Κισλέβ 5773 (5 Δεκεμβρίου 2012 κατά το ημερολόγιό τους)

στην αίθουσα συνεστιάσεων "Εϊχαλέι Μαλκούτ", 

οδός Βασιλέως Σαούλ 18, Μπνέι Μπρακ

Η τελετή θα πραγματοποιηθεί στις 6:30 το βράδυ.

Θα χαρούμε να σάς δούμε να συμμετάσχετε στις χαρές μας.

Οι γονείς του γαμπρού                                                Οι γονείς της νύφης

Μεναχέμ Καρμέλ και η σύζυγός του                 Πίνχας Ντοβ Πρίζλ και η σύζυγός του

πόλη Μπνέι Μπρακ                                                   πόλη Ασντόντ

Αγαπητοί φίλοι και συγγενείς, 

Εκλάβετε την παρούσα δημοσίευση ως προσκλητήριο.

Ατομικά προσκλητήρια δεν εξεδόθησαν σχεδόν καθόλου.

Με εκτίμηση, Μενάχεμ Καρμέλ

(έπεται συνέχεια..)

 

εφημεριδο-τουρισμός (1)

Όποτε βρίσκομαι σε ένα ξένο μέρος, το πρώτο που κάνω είναι να παρατηρώ τις εφημερίδες που κυκλοφορούν. Πείτε το διαστροφή, πείτε το όπως θέλετε : η αλήθεια είναι ότι με τον πρώτο καφέ που θα κάτσω να πιω στο εξωτερικό, ακόμα και να μην καταλαβαίνω γρι, πάντοτε -αλλά πάντοτε- θα με συλλάβω να ξεφυλλίζω την πρώτη εφημερίδα που θα βρω μπροστά μου. 

Πάθος τρελό.. Τι να κάνω;

Θά'ταν κάποτε στη δεκαετία του '80 που είχε πέσει για πρώτη φορά στα χέρια μου εκείνο το φύλλο της τουρκικής Milliyet, με τις τεράστιες έγχρωμες φωτογραφίες στην πρώτη της σελίδα και με το τετράχρωμο 'σαλόνι' της. Είχα καταεντυπωσιασθεί. 

Μού'χει μείνει εκείνο το τεράστιο κατακόκκινο "Κ" της αυστριακής Kurier, που είχα βρει πολύ έξυπνο ως λογότυπο στα τέλη της δεκαετίας του '70 (δεν είμαι πιτσιρίκι, τά'παμε αυτά). 

Εκείνες οι μίζερες σέρβικες εφημερίδες με το μελάνι να σου μαυρίζει τα χέρια, ήταν ό,τι πιο αντιπροσωπευτικό θα μπορούσε να δείξει η μεταπολεμική Σερβία. 

Ο κυπριακός "Φιλελεύθερος" από την άλλη, ταίριαζε γάντι στην αριστοκρατικά ανακαινισμένη Λήδρας στο αγαπημένο κέντρο της Λευκωσίας (του τύπου, "όλα στη θέση τους" με "καθαρό κείμενο", που ακόμα και η μόνιμη στήλη για τα εφημερεύοντα φαρμακεία διαβαζόταν με ενδιαφέρον!). 

Οι εφημερίδες της Μάλτας, αν μη τι άλλο ειλικρινείς, σε καλωσόριζαν σε μία επαρχιακή κωμόπολη που θέλει να λέγεται κράτος, αφού ήξερες ότι σε κάθε μια τους θα βρεις την ίδια ακριβώς ολοσέλιδη διαφήμιση. 

Όσο για τις εφημερίδες των Σκοπίων, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να δείξουν με περίσσεια αληθοφάνεια πόσο ευρωπαϊκίζουσες θέλουν να φαίνονται, αλλά τόση κεκαλυμμένη μιζέρια που σε περιέβαλε, αλήθεια , πώς μπορούσες να την αγνοήσεις;..

Κανόνας λοιπόν : 

Δεν καταλαβαίνεις πού πατάς και πού βρίσκεσαι αν δεν ξεφυλλίσεις έστω μία εφημερίδα του τόπου που επισκέπτεσαι. Και μιας και σας γράφω από το Ισραήλ, τι θα λέγατε να κάνουμε ένα ξεγυρισμένο εφημεριδο-τουρ , έτσι για να μη βαριόμαστε;

Ευτυχώς, μέχρι τώρα τουλάχιστον, οι ισραηλινοί εφημεριδάδες δεν ανακάλυψαν τα dvd, τα πάσης φύσεως εκπτωτικά κουπόνια, τα δωρεάν βιβλία και όλα αυτά που αργά αλλά σταθερά έχω τη γνώμη ότι όχι μόνο κατέστρεψαν τον Τύπο στην Ελλάδα αλλά (το χειρότερο) κατάφεραν να ευνουχήσουν τον έλληνα αναγνώστη, μετατρέποντάς τον σε έναν βαρετό, παμφάγο καταναλωτή. 

Από την άλλη, το ίντερνετ στο Ισραήλ είχε μπει στην καθημερινότητα των ανθρώπων πολύ νωρίτερα απ'ό,τι στην Ελλάδα, στέλνοντας πολλούς συντάκτες στο σπίτι τους και μειώνοντας την αμοιβή όσων παρέμειναν στον χώρο. Πλην όμως -και against all odds-  το πρωινό ξεφύλλισμα, καλά κρατεί.. 

(Τουλάχιστον, ακόμα).

Ας κάνουμε μαζί έναν γύρο στα ισραηλινά περίπτερα, μιας και δεν είστε εδώ να σάς πάρω από το χέρι και να σάς ζαλίζω αυτοπροσώπως..

Κι όσοι πιστοί λοιπόν, καλώς να προσέλθετε 

στις αμέσως επόμενες αναρτήσεις 

  

(έπεται συνέχεια)

Η επομένη μέρα της 29ης Νοεμβρίου 2012

Τα αποτελέσματα της χθεσινής ψηφοφορίας της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ δεν ξάφνιασαν την ισραηλινή κοινή γνώμη. Ακόμα και οι συμπολιτευόμενες ισραηλινές εφημερίδες, παρακολουθώντας τις εκτιμήσεις για την αποδοχή ή μη του αιτήματος της Παλαιστινιακής Αρχής να αναγνωρισθεί ως 'κράτος-παρατηρητής' στον ΟΗΕ, έκαναν λόγο για μια "χαμένη μάχη". Κι ας επρόκειτο για ένα κράτος που την επομένη της ψηφοφορίας θα συνεχίζει να υπάρχει μόνο στα χαρτιά, περιλαμβάνοντας την Δυτική Όχθη και τη Γάζα με τα σύνορα που ίσχυαν πριν τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1967 και έχοντας ως πρωτεύουσά του την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Η συμβολική επιλογή της 29^ης Νοεμβρίου 2012 δεν ήταν τυχαία.

65 χρόνια πριν, στις 29 Νοεμβρίου 1947, σε ανάλογη ψηφοφορία που είχε και αυτή πραγματοποιηθεί στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, εγκρίθηκε η δημιουργία δύο κρατών –ένα εβραϊκό και ένα αραβικό- στην μέχρι τότε ενιαία Παλαιστίνη που τελούσε υπό Βρετανική Εντολή. Εκείνη η 29^η Νοεμβρίου χαράχθηκε έντονα στην συλλογική ισραηλινή συνείδηση. Μια μέρα-σύμβολο για την ύπαρξη του εβραϊκού κράτους, παρά το ότι και εκείνη η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης ήταν εν πολλοίς συμβολική, χωρίς άμεσα πρακτικά αποτελέσματα επί τόπου. Το σίγουρο όμως είναι ότι εκείνη η απόφαση της Γ.Σ. του ΟΗΕ , έθεσε το εβραϊκό αίτημα για εθνική ανεξαρτησία στο κέντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος και άνοιξε το 'πράσινο φως' για την ανεξαρτησία του Ισραήλ που δεν άργησε να έρθει.

Η φετινή 29^η Νοεμβρίου στο Ισραήλ δεν θύμισε σε τίποτα όσες προηγήθηκαν από το 1947 μέχρι σήμερα. Ό,τι συνέβη όμως χθες βράδυ στις πλατείες στη Ραμάλα, στη Βηθλεέμ, στην Χεβρώνα και σε όλες τις παλαιστινιακές πόλεις της Δυτικής Όχθης θύμισε πάρα πολύ ό,τι ακριβώς είχε συμβεί 65 χρόνια πριν στο Τελ Αβίβ, στις εβραϊκές συνοικίες της Ιερουσαλήμ, στη Χάιφα και σε όλους τους τότε μικρούς εβραϊκούς οικισμούς που σήμερα είναι πόλεις που υπάρχουν στον χάρτη.

Όλος ο κόσμος στις παλαιστινιακές πόλεις έζησε χθες μια μέρα γιορτινή, με σημαίες παντού και με πατριωτικά τραγούδια στα μεγάφωνα. Γιγαντοοθόνες είχαν τοποθετηθεί σε όλες τις κεντρικές πλατείες για να παρακολουθήσουν οι παλαιστίνιοι πολίτες τον Πρόεδρο Αμπού Μάζεν να εκφωνεί τον λόγο του στη Νέα Υόρκη και για να διασκεδάσουν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες την άνετη νίκη που του χάρισε αυτή η κίνηση 'Ματ', τόσο κατά του Ισραήλ όσο και κατά των εσωτερικών πολιτικών του αντιπάλων, την Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ.

Αλλά, όπως τότε, έτσι και τώρα, την επομένη το πρωί τίποτα δεν άλλαξε ουσιαστικά στην καθημερινότητα των κατοίκων στις πόλεις που ελέγχει η Παλαιστινιακή Αρχή.

Όσον αφορά όμως τους αναπόφευκτους συμβολισμούς και τις δημόσιες εκδηλώσεις ενθουσιασμού – είναι γεγονός ότι αν και μπορεί να είχαν περάσει 65 ολόκληρα χρόνια, η Ιστορία επαναλήφθηκε. Κι αυτοί τη φορά, πανηγύρισαν οι Παλαιστίνιοι.

Από πρακτικής απόψεως, η Παλαιστινιακή Αρχή έχοντας αναγνωρισθεί ως 'κράτος-παρατηρητής' στον ΟΗΕ αποκτά κατ' αρχάς το δικαίωμα να καταστεί μέλος στους 30 Διεθνείς Οργανισμούς του.  Παράλληλα, ως 'κράτος-παρατηρητής' νομιμοποιείται να στραφεί δικαστικά κατά του Ισραήλ ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης με σκοπό να κατηγορηθούν ισραηλινοί αξιωματούχοι για εγκλήματα πολέμου, με αφορμή αφ΄ενός τις ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γάζα και αφ' ετέρου την επέκταση των εβραϊκών οικισμών στη Δυτική Όχθη.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η πορεία της παλαιστινιακής διπλωματικής αντιπροσωπείας στον ΟΗΕ θα είναι εύκολη, όσο άνετη ήταν η επιτυχία της στη χθεσινή ψηφοφορία. Είναι ακόμα πρόσφατο το προηγούμενο της αμερικανικής άρνησης να χρηματοδοτήσει την UNESCO, ύστερα από την αποδοχή της Παλαιστίνης ως πλήρες μέλος της. Καθ' όλη τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας, ισραηλινοί αξιωματούχοι και σχολιαστές χαρακτήρισαν την κίνηση του Αμπού Μάζεν ως 'σαφή αθέτηση των συμπεφωνημένων' αναφορικά στη διαδικασία των ειρηνευτικών συνομιλιών και προειδοποιούσαν ότι εάν η Παλαιστινιακή Αρχή στραφεί εναντίον του Ισραήλ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, η ισραηλινή κυβέρνηση θα πράξει το ίδιο κατηγορώντας τους παλαιστινίους για τις εκτοξεύσεις ρουκετών εναντίον αμάχων στις νότιες περιοχές της χώρας και για τις βομβιστικές επιθέσεις κατά αμάχων μέσα στις ισραηλινές πόλεις. Παράλληλα, σε πρακτικό επίπεδο, δεν αποκλείεται οι ισραηλινές αρχές να δεσμεύσουν κονδύλια που προορίζονται για τα ταμεία των διοικητικών υπηρεσιών της Παλαιστινιακής Αρχής.

Είναι γεγονός ότι κατά την τετραετία που μεσολάβησε από την τελευταία χερσαία ισραηλινή επιχείρηση στη Γάζα τον χειμώνα του 2008 μέχρι σήμερα, μόνο μία μέρα κατάφεραν ισραηλινοί και παλαιστίνιοι να καθήσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όπως όριζαν οι συμφωνίες του Όσλο και ο Οδικός Χάρτης για την Ειρήνη. Όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε στο ισραηλινό κρατικό ραδιόφωνο η Γκαβριέλα Σαλέβ, πρώην επικεφαλής της ισραηλινής διπλωματικής αντιπροσωπίας στον ΟΗΕ, ευθύνη γι'αυτήν την στασιμότητα στις ειρηνευτικές συνομιλίες έχουν και οι δύο πλευρές. Στηλίτευσε τις οργισμένες απειλές περί "κατάρρευσης της Παλαιστινιακής Αρχής" που ακούγονται από επίσημα χείλη στα ισραηλινά ΜΜΕ τις τελευταίες μέρες. Από την άλλη πλευρά, ο ιδιαίτερα δηκτικός λόγος του Αμπού Μάζεν στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, δεν έδωσε την εντύπωση ενός πολιτικού έτοιμου να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Η λύση της αραβοϊσραηλινής διένεξης δεν βρίσκεται πουθενά αλλού παρά μόνο στις ειρηνευτικές συνομιλίες. Όσο οι διαδικασίες παραμένουν στάσιμες, είναι φυσικό και αναμενόμενο κάθε πλευρά να προβαίνει σε μονομερείς ενέργειες ή παραλείψεις.

Η χθεσινή προσφυγή του Αμπού Μάζεν στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον ενδυνάμωσε διπλωματικά και πολιτικά, του προσδίδει όμως και πρόσθετη ευθύνη ως προς τον επόμενο ελιγμό που θα τον οδηγήσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, προς όφελος του λαού του.

Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ θα χρειαστεί να συνειδητοποιήσει ότι εάν επιθυμεί να πετύχει τις εγγυήσεις ασφαλείας που επιζητά, είναι προτιμότερο να συνομιλεί όχι μόνο από θέση στρατιωτικής περιφερειακής ισχύος αλλά έχοντας παράλληλα κερδίσει και την κατανόηση της διεθνούς κοινότητας.

ο Γιασέρ Αραφάτ παραμένει ρυθμιστής των ενδοπαλαιστινιακών εξελίξεων

Οκτώ χρόνια έχουν περάσει από τον μυστηριώδη θάνατο του Παλαιστίνιου ηγέτη Γιάσερ Αραφάτ. Ένας θάνατος που περιβάλλεται από ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες γύρω από τις συνθήκες που τον προκάλεσαν, και ακόμα περισσότερες φήμες που εμπλέκουν τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες αλλά και παλαιστινίους πληρωμένους δολοφόνους.

Όσον αφορά την παλαιστινιακή κοινή γνώμη, κανένα μυστήριο δεν υπάρχει. 

Αντιθέτως, είναι πεπεισμένη εδώ και χρόνια ότι ο Γιάσερ Αραφάτ, πριν ακόμα μεταβεί σε νοσοκομείο στη Γαλλία, είχε ήδη δηλητηριασθεί από τους ισραηλινούς κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαπιστωθούν οι ακριβείς συνθήκες του θανάτου του. Η Παλαιστινιακή Αρχή είχε ζητήσει τη συνδρομή των γαλλικών αρχών για να διαλευκανθεί η υπόθεση, πλην όμως –άγνωστο πάλι γιατί- οι διαδικασίες κυλούσαν με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς.

το Μαυσωλείο του Γιασέρ Αραφάτ στη Ραμάλλα

Η εκταφή των οστών του παλαιστινίου ηγέτη πραγματοποιήθηκε χθες, στο Μαυσωλείο του στη Ραμάλα, νωρίς το πρωί και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ρώσοι, Ελβετοί και Γάλλοι πραγματογνώμονες μετέβησαν επί τόπου ειδικά γι'αυτόν τον σκοπό και όπως ανακοίνωσαν οι παλαιστινιακές αρχές, τα συμπεράσματα της εργαστηριακής εξέτασης είναι άγνωστο πότε θα γίνουν γνωστά, υπονοώντας ότι θα περάσει ακόμα περισσότερος καιρός μέχρι να βρεθούν οι ένοχοι για έναν φόνο που ακόμα δεν είναι γνωστό εάν πράγματι έγινε.

Παρά το ότι αυτή η υπόθεση είχε πια ξεχαστεί τόσο από την παλαιστινιακή όσο και από την ισραηλινή επικαιρότητα, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ανακινήθηκε τώρα. Ο Πρόεδρος Αμπού Μάζεν, ευρισκόμενος σε εξαιρετικά δύσκολη θέση αφ'ενός λόγω της ολοένα αυξανόμενης επιρροής της Χαμάς μετά την τελευταία στρατιωτική της αναμέτρηση με το Ισραήλ, αφ'ετέρου εξ αιτίας της χρόνιας στασιμότητας των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ και της ολοένα συνεχιζόμενης οικονομικής δυσπραγίας της διοικητικής μηχανής στην παλαιστινιακή Δυτική Όχθη, επιθυμεί διακαώς να υπενθυμίσει το ιστορικό και πολιτικό νήμα που συνδέει την σημερινή Παλαιστινιακή Αρχή με τον πεθαμένο θρυλικό ηγέτη.

Παραμονές της ψηφοφορίας της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ της ερχόμενης 29ης Νοεμβρίου - στην οποία η σημερινή παλαιστινιακή πολιτική ηγεσία ποντάρει πάρα πολλά - έρχεται η ανακίνηση της υπόθεσης του θανάτου του Γιάσερ Αραφάτ να φορτίσει ακόμα περισσότερο το τεταμένο διπλωματικό κλίμα ανάμεσα στη Ραμάλα και στο Ισραήλ.

Παρά το ότι είναι άγνωστο ποια θα είναι τα συμπεράσματα που θα βγουν από τις εργαστηριακές εξετάσεις, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ακόμα και αυτή καθαυτή η αναμονή τους θα αποτελέσει ένα ακόμα επικοινωνιακό όπλο στα χέρια της φθαρμένης πια Παλαιστινιακής Αρχής. Θα αποτελεί ένα γεγονός που συχνά-πυκνά θα έχει τη δυνατότητα να το χρησιμοποιεί, είτε για να στηρίξει τις θέσεις της κατά τη διάρκεια των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ, είτε ακόμα και για να ενισχύσει την υπόστασή της έναντι της Χαμάς, η οποία δεν χάνει ευκαιρία να στηλιτεύει την ενδοτικότητα του Προέδρου Αμπού Μάζεν και των αξιωματούχων του.

Ανεξάρτητα από την έκβαση της υπόθεσης του μυστηριώδους θανάτου του Γιάσερ Αραφάτ, το σίγουρο είναι ότι τα τελευταία χρόνια η Παλαιστινιακή Αρχή δεν βάλλεται μόνο οικονομικά και διπλωματικά. Βάλλεται κυρίως ηθικά, με πάμπολλες φήμες για την οικονομική φερεγγυότητα των υπουργών της, τους παρασκηνιακούς μηχανισμούς πλουτισμού διαφόρων ημετέρων, την ενδοτικότητά της έναντι της Δύσης και την μακροχρόνια στασιμότητα στις ειρηνευτικές συνομιλίες με το Ισραήλ.

Από την άλλη πλευρά, η μέχρι πρότινος σταθερά απομονωτική στάση που τήρησε η Χαμάς και η προσκόλλησή της στις ακραίες θέσεις του Τεχεράνης και της Χεζμπολλάχ , εμμέσως όλες αυτές οι επιλογές της Γάζας εξυπηρέτησαν την Παλαιστινιακή Αρχή, προσδίδοντάς της την μόνη πραγματιστική αντιπροσώπευση του παλαιστινιακού λαού έναντι της διεθνούς κοινότητας.

Μέχρι πότε όμως η Παλαιστινιακή Αρχή θα αιτιολογεί την διοικητική της ύπαρξη απλώς και μόνο επειδή δείχνει διαλλακτικότερη έναντι του αντίπαλου δέους της; Άραγε, πόσα ακόμη χρόνια εργαστηριακών εξετάσεων θα είναι ικανά για να συντηρήσουν την πολιτική αξιοπρέπεια του Προέδρου Αμπού Μάζεν;

Λίγες ώρες πριν πραγματοποιηθεί η εκταφή των οστών του Γιάσερ Αραφάτ, ο υπ'αριθμόν 2 αξιωματούχος της πολιτικής πτέρυγας της Χαμάς,Μούσα Αμπού Μαρζούκ, εξέπληξε τους πολιτικούς αναλυτές δηλώνοντας ότι "το Ιράν δεν χαίρει πλέον μιας καλής θέσης στον αραβικό κόσμο", υπονοώντας ότι στο αμέσως προσεχές διάστημα θα πρέπει να αναμένεται από την Γάζα μία δραματική στροφή στις περιφερειακές της επιλογές.

Δεν αποκλείεται αυτήν την λακωνική δήλωση να την θυμόμαστε στο μέλλον ως  το πρώτο δειλό πολιτικό άνοιγμα της Χαμάς προς τον μετριοπαθή περιφερειακό σουνιτικό πόλο. Δεν αποκλείεται ακόμα να πρόκειται για την προοικονομία της επικράτησης στο απώτερο μέλλον μιας "άλλης", μετριοπαθέστερης και διπλωματικότερης Χαμάς, που θα κληθεί να αποτελέσει τη διάδοχη κατάσταση στη Ραμάλα. 

Σε κάθε περίπτωση, είναι σίγουρα πάρα πολύ νωρίς για τόσο παρακινδυνευμένα συμπεράσματα. Άλλωστε, η προχθεσινή δήλωση Αμπού Μαρζούκ πέρασε σχεδόν απαρατήρητη στη διεθνή ειδησεογραφία, και παντελώς ασχολίαστη, κατά τρόπο εντυπωσιακό..

Το μόνο σίγουρο : 

Ο Γιασέρ Αραφάτ -ακόμα και μετά θάνατον- δίνει ακόμα το παρών, έχοντας τη δύναμη ακόμα και τώρα να έχει τον δικό του ρόλο στο σημερινό παλαιστινιακό πολιτικό γίγνεσθαι.