12 Ιαν 2011

Blogging εν Πόλει..

Τελικά το απλό συμπέρασμα που έβγαλα από την τελευταία μου τσάρκα στην Κωνσταντινούπολη, είναι το εξής ένα : 
Μπορεί αυτή η πόλη να έχει τόσους κατοίκους όσους έχουν δύο Ελλάδες μαζί, αλλά εάν συμβαίνει να ξέρεις τους κατάλληλους ανθρώπους για τα κατάλληλα πράγματα, πολύ γρήγορα νομίζεις πως είσαι σε μια πάρα πολύ βολική ..κωμόπολη!
Και ως μπλόγκερ και δη μανιώδης, θα επικεντρωθώ στον τομέα μου.
Άνθρωπος-κλειδί για να ανοίξει για μένα η Κωνσταντινουπολίτικη Πύλη της τουρκικής μπλογκόσφαιρας υπήρξε η παλιά καλή φίλη Anıl Altaş, η οποία μέσα σε ένα χρόνο και κάτι μήνες που είχα να την δω από τον γάμο του αδελφού της (θυμάστε τον γάμο στην Πόλη τον περασμένο Μάρτιο; όχι; ε, νά'τος!), εξελίχθηκε ούτε λίγο ούτε πολύ σε μία μικρή 'γκουρού'  στον χώρο του μάρκετινγκ, δημοσιεύοντας το βιβλίο της "E-Ticaret" , έναν πρακτικό οδηγό επιβίωσης στον απέραντο χώρο του ηλεκτρονικού εμπορίου, των κοινωνικών δικτύων και σε ο,τιδήποτε έχει να κάνει με το διαδίκτυο και την προβολή κάθε είδους προϊόντων και υπηρεσιών. Η συνεργασία της μάλιστα με μία από τις μεγαλύτερες εκδοτικές επιχειρήσεις της γείτονος, το πράσινο βιβλίο της Anıl, έφτασε απ'άκρη σ'άκρη ολόκληρης της Τουρκίας. 

Από κει και πέρα, καταλαβαίνετε ότι ο χώρος του τουρκικού μπλόγκινγκ έγινε ...ακόμα ένα οικείο περιβάλλον. Ένας χώρος όχι τόσο ερασιτεχνικός όσο ο δικός μας, ο ελληνικός. Οφείλω μάλιστα να πω πως σε σχέση με την ελληνική μπλογκόσφαιρα, η τουρκική είναι μάλλον αναλογικά μικρότερη. Ίσως επειδή ακόμα τα παραδοσιακά μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν έχουν χάσει την αίγλη τους, οι εφημερίδες δεν μένουν στα αζήτητα και τα δελτία ειδήσεων στα αμέτρητα τηλεοπτικά κανάλια δεν έχουν χάσει τα prime-time ποσοστά θεαματικότητας. 

Από την άλλη μεριά, η τουρκική μπλογκόσφαιρα μπορεί να αριθμεί λιγότερα ιστολόγια από τα δικά μας εδώ στην Ελλάδα (με καθε επιφύλαξη σάς μεταφέρω ότι συνολικά τα τουρκικά μπλογκ είναι μόνο 6.000-7.000), όμως μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς ότι τα περισσότερα μπλογκ είναι περισσότερο "επαγγελματικών προδιαγραφών" και οι συντάκτες των δημοφιλών ιστολογίων τα χειρίζονται ως μέσο προώθησης της δουλειάς τους και όχι τόσο ως προσωπικά ημερολόγια. 

Δεν ξέρω αν τελικά ζήλεψα αυτό το μοντέλο blogging, δεν κρύβω όμως ότι αυτή η προοπτική με εντυπωσίασε. 
Και ίσως είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι εμείς εδώ, στην ελληνική μπλογκόσφαιρα, ίσως τώρα ζούμε την εποχή της αθωότητας -την οποία βάζω στοίχημα πως δεν την έχουμε ακόμα πάρει εντελώς χαμπάρι, αλλά κάποτε μπορεί και να την νοσταλγήσουμε... (Μάλιστα, θέλω κάποια στιγμή να σάς γράψω για ένα βιβλίο που διάβασα τις προάλλες, για το πώς έχει εξελιχθεί το αμερικανικό μπλόγκινγκ και είτε θα ενθουσιαστείτε είτε θα σάς σηκωθεί η τρίχα κάγκελο, παίδες!) -

ο Πύργος του Γαλατά (την ημέρα) 

Μιάς και η Anıl είχε αρκετό ελεύθερο χρόνο, μιά και δυό πήραμε τον πεζόδρομο της Ιστικλάλ, φτάσαμε στο τέρμα της, στο Tünel, και ...πάντα με τα λάπτοπ μας παραμάσχαλα, κατευθυνθήκαμε στην μποέμ γραφική συνοικία γύρω από τον Πύργο του Γαλατά (όπου και με κατάχεσε στο κούτελο κι ένα περιστέρι, γεγονός το οποίο με συμφέρει να θεωρώ γούρι, κι ας ξέρω πια πολύ καλά πως όλα αυτά είναι απλώς βλακείες, αλλά λέμε τώρα..). 

Μόλις βρήκαμε στα δεξιά μας την πλατεία του Πύργου του Γαλατά (είναι εκνευριστικοί τελικά όλοι αυτοί οι τουρίστες να περιμένουν στοιβαγμένοι να ανέβουνε τα σκαλοπάτια -με μοναδικό σκοπό να τα ξανακατέβουνε! έλεος!), αντί να στρίψουμε προς το πλήθος, στρίψαμε αριστερά, στον μεγάλο κατηφορικό δρόμο. 
Εννοείται βεβαίως πως ρωτήσαμε κανά δυό μπακάλικα στο δρόμο, για να μάς πουν πού ακριβώς βρίσκεται η οδός Dibek (Ντιμπέκ) για να φτάσουμε τελικά στο νέο και καρα-στυλάτο καφέ ονόματι... Blogger's Base, που είχε ανοίξει μόλις 3-4 μέρες πριν, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2011.



Την ιδέα την βρήκα εξαιρετική!
Ένα καφέ -εννοείται με όλα τα διαδικτυακά κονφόρ- φτιαγμένο αποκλειστικά από μπλόγκερς για τους άλλους συν-μπλόγκερς (και τους φίλους τους βέβαια!). 

Η ιδέα για το στέκι αυτό ήταν του παλαίμαχου της τουρκικής μπλογκόσφαιρας Mansur Forutan, ο οποίος αυτήν την περίοδο ασχολείται πυρετωδώς με τα δύο μπλογκ του : το εναλλακτικό γενικού ειδησεογραφικού ενδιαφέροντος www.bizibozmaz.com και το μουσικό με έμφαση στο βινύλιο www.galaxymuzikevi.com.  Όταν όμως οι μπλόγκερς ενώνουν τις δυνάμεις τους, είναι απλώς θέμα χρόνου να γεμίσει το τσαρδί. 
Σ'αυτό συνέβαλε ο διασημότερος, όπως έμαθα, μπλόγκερ της γείτονος, Yiğit Kalafatoğlu (Γιγίτ Καλαφάτογλου) ο οποίος κατά κοινή ομολογία γράφει τις δικές του χρυσές σελίδες στην ιστορία του τουρκικού μπλόγκινγκ στο www.yicit.com, σχολιάζοντας την επικαιρότητα αλλά και ό,τι άλλο νομίζει πως πρέπει να σχολιαστεί. Δυστυχώς τα τουρκικά μου αποδεικνύονται πάρα πολύ φτωχά για να καταλάβω κάτι περισσότερο πλην των εικόνων που συνοδεύουν τα κείμενά του, αλλά για να βραβευθεί το μπλογκ του ως ο καλύτερος προσωπικός ιστοχώρος της Τουρκίας για το 2009 και για να δίνει συνεντεύξεις στο κρατικό ραδιόφωνο της Πόλης, ε, δεν μπορεί, θα είναι καλός σίγουρα.


Το αισθάνθηκα μάλλον για πρώτη φορά στη ζωή μου. Το να λες ότι "έχεις μπλογκ", είναι στην ουσία το διαβατήριο για να γνωρίσεις ανθρώπους που πάνω-κάτω σού μοιάζουν αλλά και τούς μοιάζεις σε πολλά. Κι ας μην μπορέσεις ποτέ να διαβάσεις τις αναρτήσεις τους, ούτε κι εκείνοι τις δικές σου. 
Και όποιος μπλόγκερ δεν το έχει νιώσει ακόμα αυτό το συναίσθημα, νομίζω πως when in Constantinople, θα άξιζε να πάρει το λάπτοπ του στο Blogger's Base, όχι μόνο για να ...ψαρέψει νέες αναρτήσεις αλλά και να επιβεβαιώσει το γνωστό "ὅμοιος ὁμοίω ἀεί πελάζει" !


Η Tülin Kermen, γνωστή δημοσιογράφος για θέματα μόδας και lifestyle, με μία από τις μακροβιότερες στήλες με τίτλο Tülin-Tülout στην σαββατιάτικη έκδοση της εφημερίδας Sabah ανέλαβε να σπάσει τον (έτσι κι αλλιώς ελάχιστο) πάγο για τα καλά, και να με ξεναγήσει on camera σε αυτό το ολοκαίνουργιο πρωτότυπο καφέ. 

Μην παρεξηγήσετε τον αμοιβαίο ενθουσιασμό μας και τα πολλαπλά σαρδάμ. Δεν είχαν περάσει καλά-καλά ούτε πέντε λεπτά της ώρας που βρισκόμουν εκεί μέσα, και η μπαταρία της ψηφιακής μου μηχανής ήταν στα τελευταία της, οπότε καλύτερο βίντεο απ'αυτό που ακολουθεί δεν μπορούσα να πάρω. 
Όσο για τα αγγλικά και των δυό μας -παντελώς broken
Γι'αυτό σάς παρακαλώ.. επιείκεια.   

Ήταν εμπειρία!
Και βέβαια, εννοείται πως φύγαμε... νύχτα από το στέκι μας, 
γιατί απλώς ..δεν ξεκολλάγαμε από κει πέρα!...

ο Πύργος του Γαλατά (τα μαύρα μεσάνυχτα...)

Το Blogger's Base βρίσκεται στην συνοικία του Γαλατά, στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης, στην οδό Dibek Sokak 17. Είναι ανοιχτό από τις 9 το πρωί και κλείνει μέχρι να φύγει κι ο τελευταίος πελάτης μετά τα μεσάνυχτα. Διαθέτει wifi, καφέ, βουτήματα, αλκοόλ, πικάπ, μεγάλη συλλογή δίσκων βινυλίου καθώς και δική του σελίδα στο facebook
Μειονέκτημα : Απαγορεύεται το κάπνισμα εντός.
Πλεονέκτημα : Γνωρίζεις τους πάντες καπνίζοντας εκτός.



μία ερώτηση :
στην Τουρκία, οι bloggers συνταξιοδοτούνται; 

14 σχόλια:

Ra Ma είπε...

Δεν έχω αμφιβολία πως εκπροσώπησες επάξια τους Έλληνες bloggers! :-DD

Καλύτερα που το περιστέρι σε πέτυχε στο κούτελο και όχι στον ώμο, διότι άντε να βγάλεις το παράσημο μετά...

Επίσης έχουμε φωτογραφία και τον Πύργο του Γαλατά (τη νύχτα)?

Πολλές καλημέρες!!!

Amelie Law είπε...

Σε ζηλεύω!!!! Δεν έχω καλό εαυτό να σου δείξω!!! Μόνο γκνννν γκννννν γκνννν έχω! :P

δεσποιναριον είπε...

Lol τώρα εξηγείται τι εννοουσες ..ζαχαρες! Εκείνο που δε ξέρω είναι ποιος πληρώνει για τον όμορφο χώρο, ενοίκιο, διακόσμηση, κοινόχρηστα έξοδα. Φαντάζομαι όχι μόνο οι bloggers. Με την οικονομία της Ελλάδας φαντάζομαι θα είναι λίγο δύσκολο να κάνουν κάτι τέτοιο. Και πρώτα πρώτα να συμφωνήσουν όλοι στα που στα πως και τα λοιπά. Επίσης παρατήρησα ότι λειτουργεί και καντίνα. Ισως να έχουν έσοδα απο κάπου. Γενικά πάντως ωραία ιδέα.

Neopolitis είπε...

Τρομερή ιδέα και μπράβο που το ξετρύπωσες. Θα το επισκεφτώ άμεσα, όταν γυρίσω στην Κωνσταντινούπολη.
Και πάλι μπράβο Γαβριήλ.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Marc Marconi
Πολλές καλημέρες και από μένα! (σόρρυ για την καθυστέρηση)
Είχε πολλά χρόνια να με ....χέσει περιστέρι και το θεώρησα μεγάλη τιμή. Κι ας λέω στην ανάρτηση πως τα θεωρώ αυτά απλώς βλακείες. Δεν είναι! Είμαι σουπερστιτσιόζος του κερατά, και δεν το αρνούμαι... Ας ελπίζουμε να πάνε όλα καλά φέτος και να περάσουμε το '11 "against all odds"..

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Amelie
καλώς όρισες συναδέλφισσα!
Κοίτα, να σού πω την αλήθεια, κι εγώ τους ζήλεψα τους Πολίτες μπλόγκερς. Ευκαιρία λοιπόν να γίνει κάτι ανάλογο και σε τα μάς..
(A propos, μοιάζεις καταπλήκτικά στην αγαπημένη τραγουδίστρια εκ Τελ Αβίβ, ονόματι Ιουντίτ Ράβιτς. Βάζω στοίχημα πως δεν την ξέρεις. Καιρός να την μάθεις λοιπόν :
Ιδέ, ουν!
http://www.youtube.com/watch?v=xNu5KCO48Vw
καλή ακρόαση!)

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@δεσποινάριον
είδες, για να είμαι καθηλωμένος στο σπίτι λόγω υγείας, γίνομαι ολιγότερον γάιδαρος και...απαντώ στα σχόλια, ακολουθώντας τη συμβουλή σου αγαπημένο μου δεσποινάριον.
Λοιπόν, αυτά που σκέφτηκες, ήμουνα στα παρατσάκ να τα ρωτήσω στο Blogger's Base. Αλλά δεν ήθελα να τους "κάνω έλεγχο" από το πουθενά. Στο κάτω κάτω, η ιδέα και το κόνσεπτ ήταν αυτό που με ενδιέφερε.
Προφανώς κάποιος θα έβαλε χρήματα για το μέρος και προφανώς και η αλυσίδα Caffe Netto θα έβαλε κάποιες λίρες παραπάνω. Δεν είναι κακό αυτό νομίζω. Ούτε σημαίνει ότι αυτό θα δράσει άσχημα στη φυσιογνωμία του bloggers' croud που θα συχνάζει εκεί.
Δει δη χρημάτων, το είπαν και οι αρχαίοι.

Τώρα, το εάν αυτό θα ήταν εφικτό στην Ελλάδα. Γιατί όχι;

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Neopolitis
Άντε με το καλό να ξαναγυρίσεις στην Πόλη και να μάς πεις πώς παέι το στέκι.
Α! και μια διορθωσούλα:Γράφω πως παραμένει ανοιχτό μέχρι τα μεσάνυχτα (γιατί έτσι μού είπαν τα παιδι). Εκ των υστέρων όμως είδα στη σελίδα του Blogger's Base στο fb ότι παραμένει ανοιχτό μέχρι τις 6.30 το απόγευμα. Για δες τελικά τι ισχύει.
Αναμένουμε στο πληκτρολόγιό μας.
:-)

katrine είπε...

Καλά να πάθω!Τόσες ημέρες που έχω να πάω και να έρθω έχασα επεισόδια!! Πότε πήγες, πότε ήρθες και πότε αρρώστησες Gabriel μου??

Η Κωνσταντινούπολη είναι μέσα στις επόμενες σκέψεις, να επισκεφθώ.

Άξιος , άξιος!!
...και περαστικά ,ναι??

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@katrine
τι να πω;
ε να πω λοιπον "καλώς τηνα κι ας αργησε"!
Κι αν ειναι να πας στην Πολη, ριξε μια ματια στις σχετικες αναρτησεις μου, για να μην τριγυρνας στα τυφλά. είδες τα καλα του μπλογκινγκ;

Ρούλα είπε...

Τον θυμάμαι το γάμο είπαμε!
Έτσι και δω τους τούρκους μπλόγκερς να ανεβάζουν θεατρικό δεν θα αναρωτιέμαι ποιος τους ενέπνευσε :)
Διαβάζω κάτι για λόγους υγείας, εύχομαι περαστικά και να επανέλθεις δριμύτερος!
υγ. περιμένω τη λύση του γρίφου της προηγούμενης ανάρτησης

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Ρούλα
Τρέχω να σχολιάσω τα της λατινικής, ή μάλλον... λατινίζουσας φράσεως.
Ξέρω ότι τον θυμάσαι τον γάμο!
Μάλιστα τώρα θυμάμαι πως μού είχε κάνει εντύπωση ότι είχα κλικαρίσματα από Θράκη εκείνες τις μέρες (μη σού πω πως...ανησύχησα κιόλας χαχα)
όσον αφορά την υγεία -ε, θα ζήσουμε..

ANIL ALTAS BRUG είπε...

Hi Gabriel,
Come again! We had a great time:) Thanks for sharing your views in your blog. It's a pity that, we can not understand it.
Hope 2 see you soon.
Kisses.
ANIL A.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

I thank you for your kind hospitality in Istanbul, Anil !
Looking forward meeting you again, wherever and soon :-)








Related Posts with Thumbnails