Παρά το χρόνιο πολεμικό κλίμα ανάμεσα στο Ιράν και το Ισραήλ, η ισραηλινή μουσική βιομηχανία δείχνει να μην το συμμερίζεται.
Τις εβδομάδες που μάς πέρασαν, με τη βοήθεια του ίντερνετ αλλά και της ιδιαίτερα ζωηρής διαφημιστικής 'επιχείρησης' γνωστής δισκογραφικής εταιρείας της χώρας, η περσική γλώσσα αποδεικνύεται τελευταία ως η πιο ..αγαπητή γλώσσα στα ισραηλινά charts.
Τις εβδομάδες που μάς πέρασαν, με τη βοήθεια του ίντερνετ αλλά και της ιδιαίτερα ζωηρής διαφημιστικής 'επιχείρησης' γνωστής δισκογραφικής εταιρείας της χώρας, η περσική γλώσσα αποδεικνύεται τελευταία ως η πιο ..αγαπητή γλώσσα στα ισραηλινά charts.
Ρίτα
Η 11η Δεκεμβρίου 2011 ίσως τελικά να μείνει στην ιστορία της σύντομης ισραηλινής pop-culture, επειδή ακριβώς είναι η πρώτη ημέρα κυκλοφορίας σε όλα τα δισκοπωλεία της χώρας της πρώτης ισραηλινής δισκογραφικής παραγωγής στα.. περσικά (!)
Η πασίγνωστη ποπ-σταρ Ρίτα (η αντίστοιχη "Άννα Βίσση" του Ισραήλ) αποφάσισε να ξεθάψει παλιές κι αγαπημένες μελωδίες μέσα από τα ξεχασμένα σεντούκια της προσφυγιάς της δικής της και της οικογένειάς της.
Η αειθαλής 49χρονη τραγουδίστρια, γέννημα Τεχεράνης και θρέμμα Τελ Αβίβ, πραγματοποιεί το πολιτιστικό της Ρεσάλτο στο παρελθόν. Και μαζί μ'αυτήν, και το ισραηλινό κοινό που καλείται να γνωρίσει τη μελωδική γλώσσα ενός λαού που σίγουρα αδικείται ποικιλοτρόπως από το ακραίο ισλαμικό καθεστώς που ορίζει την τύχη του από το 1979 μέχρι σήμερα.
Είναι αλήθεια ότι μέχρι τώρα, εξαιρώντας την εντυπωσιακότατη σκηνική της παρουσία, η Ρίτα μάλλον δεν με ενθουσίαζε (οι νέοι αναγνώστες, διαβάστε μια παλιά ανάρτηση για το θέμα, πατώντας εδώ).
Οι μέχρι σήμερα δισκογραφικές της δουλειές χαρακτηρίζονταν από το γενικότερο κλίμα της καταναλωτικής λαίλαπας που άρχιζε αργά αργά και σταθερά να αλλάζει μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο τη φυσιογνωμία της ισραηλινής κοινωνίας.
Μαζί μ'αυτήν, στραπατσάρισε και την ντόπια μουσική σκηνή, μεταλλάσσοντάς την σε κακέκτυπο αμερικανικών προτύπων τύπου "Fame Story". Έτσι, η Ρίτα, όπως και πάρα πολλές άλλες pop stars παγκοσμίως, έδειχναν να ενδιαφέρονται περισσότερο για το 'φαίνεσθαι' παρά για το 'είναι', με μουσικές συνθέσεις που απλώς επαναλάμβαναν γνωστά ευρωπαϊκά μοτίβα παλιών Eurovision, και παράλληλα δεν παρέλειπαν να θυμίσουν στον ακροατή-καταναλωτή το γνωστό αξίωμα : Αν δεν χρησιμοποιήσεις την κορμοστασιά σου σωστά, το τραίνο πάει-τό'χασες!
Ε, αυτή η σχεδόν σταλινική προσέγγιση που είχα υιοθετήσει όλα αυτά τα χρόνια ως προς τα πεπραγμένα της Ρίτα (αλλά και όλης της παρόμοιας φουρνιάς τραγουδιστών σε ελλαδικό και παγκόσμιο επίπεδο), μ'έκανε να πατήσω με πολύ μεγάλη διστακτικότητα το "play" στο βίντεο-κλιπ που ακολουθεί.
Και τελικά ...αναθεώρησα!
Γι΄αυτό, πριν πάτε παρακάτω, δείτε την!
Rita - "Shaneh" (από το άλμπουμ "Ha' Smekhot Sheli")
Δεν είναι τυχαίο ότι το νέο της άλμπουμ ονομάζεται "Οι Χαρές Μου".
Αυτό φαίνεται.
Επιτέλους η Ρίτα τραγουδά στη μητρική της γλώσσα, στη γλώσσα του σπιτιού της. Κι επιτέλους κατάλαβα κι εγώ τι έφταιγε τόσα χρόνια με τα κάπως "σπασμένα" της εβραϊκά : Η γλυκιά περσική της προφορά!
Παράλληλα όμως, με αυτή τη δισκογραφική της δουλειά, η Ρίτα φέρνει στο προσκήνιο ένα Ιράν που οι περισσότεροι από μας δεν γνωρίζουμε. Ένα Ιράν που εάν θέλει και εφόσον του επιτρέπεται, μπορεί και να συγκινείται, και να ερωτεύεται, ακόμα και να διασκεδάζει με σύγχρονους ρυθμούς. Ένα Ιράν που θα έχει το δικαίωμα να αγνοεί τις απίστευτες κορώνες που κατά καιρούς ξεφωνίζουν οι εκπρόσωποι της τωρινής πολιτικής ηγεσίας της χώρας.
Rita - "Shah Dumad" (από το άλμπουμ "Ha'Smekhot Sheli")
Τώρα, για το πραγματικά εύστοχο timing που επιλέχθηκε να κυκλοφορήσει η πρώτη ..ισραηλινή μουσική παραγωγή στην περσική γλώσσα (!)
-οι απόψεις διίστανται :
Μήπως έχουμε να κάνουμε με χαρακτηριστικό δείγμα
ισραηλινής πολιτικής προπαγάνδας;
-Δεν αποκλείεται.
Μήπως πρόκειται περί μίας ακόμα τακτικής ψυχολογικού πολέμου μέσω του διαδικτύου, με αποδέκτες την νέα γενιά του σημερινού Ιράν, που δεν έχει συνηθίσει να βλέπει καλλίγραμμες και ιδιαίτερα ελαφρά ντυμένες περσίδες τραγουδίστριες;
-Ούτε κι αυτό αποκλείεται.
Ή μήπως πρόκειται απλώς περί ενός έξυπνου διαφημιστικού τρικ,
με σκοπό την προώθηση της τραγουδίστριας στη διεθνή μουσική σκηνή;
-Σύμφωνοι. Αλλά αυτό δεν αποκλείει και όλα τα παραπάνω...
Το σίγουρο συμπέρασμα όμως είναι πως, εάν η Ρίτα αποτελεί τελικά το αντιπροσωπευτικό δείγμα του περσικού γυναικείου DNA
- αυτό και μόνο είναι ένας πολύ καλός λόγος να ..εξαφανισθούν επιτέλους τα τσαντόρ και, μαζί μ'αυτά, κι οι μουλάδες που τα επιβάλλουν..
- αυτό και μόνο είναι ένας πολύ καλός λόγος να ..εξαφανισθούν επιτέλους τα τσαντόρ και, μαζί μ'αυτά, κι οι μουλάδες που τα επιβάλλουν..
Η Ρίτα ερμηνεύει το κλασικό περσικό τραγούδι "Gole Sangam" - σε εκπομπή της ισραηλινής τηλεόρασης το 2004, με καλεσμένο τον νυν φυλακισμένο και τότε Πρόεδρο της χώρας Μοσέ Κατσάβ, ο οποίος και αυτός κατάγεται από το Ιράν.
Ρίξτε μια ματιά στο επίσημο website της Ρίτα,
όπου μπορείτε να αγοράσετε
το νέο της άλμπουμ
πατώντας εδώ.
4 σχόλια:
Ρίτα-Ριτάκιιιιι!
αλααααα της!
Τη θυμάμαι από τη Γιουροβίζιον του 1990 που πάτωσε και το καταυχαριστήθηκα. Ούτε στο μικρό της δαχτυλάκι δεν τη φτάνει τη Βίσση μου!
Μπα, εμένα μου φαίνεται η Ρίτα πολύ καλύτερη. (Μάλλον η ίδια η σύγκρισή με την Βύσση είναι ατυχής, αν και ομολογώ ότι δεν γνωρίζω τίποτα παραπάνω για τη Ρίτα εξόν από αυτά που διάβασα και άκουσα εδώ).
Το πόσο «δικοί μας» (λεβαντίνοι εννοώ) είναι οι Ισραηλινοί, δυστυχώς διαστρεβλώνεται από την εξωτερική και την μεγάλη εσωτερική απομόνωση αυτού του λαού. Κρίμα. Η δουλειά που κάνει ο Γαβριήλ εδώ κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση κι είναι ευχάριστο αυτό. Χαιρετίσματα από την Κολωνία!
Έχεις τον τρόπο σου...! Έχεις το στυλ σου! Μαθαίνω , ενημερώνομαι και παράλληλα ΧΑΙΡΟΜΑΙ! Και η ΡΙΤΑ ...ΚΑΛΗ! ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ!
Δημοσίευση σχολίου