ο φυλακισμένος Πρόεδρος

Στην Παλαιά Διαθήκη, ο διασημότερος φύλακας του Ναού του Σολομώντα ονομαζόταν Μαασιάχου, ένα όνομα που στα εβραϊκά περιγράφει τον άνθρωπο που είναι επιφορτισμένος να φυλάει ο,τιδήποτε ιερό. "Μαασιάχου" ονομάζεται και η πιο γνωστή φυλακή στο σημερινό Ισραήλ, και όχι άδικα

Τα τελευταία είκοσι χρόνια, από το κατώφλι της έχουν περάσει τα περισσότερα από τα πιο τρανταχτά ονόματα της πολιτικής ζωής της χώρας. Υπουργοί, Υφυπουργοί, Βουλευτές και κοντινοί συγγενείς τους. Στη λίστα των διάσημων φυλακισμένων προστέθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2011, ακόμα ένας : ο πάλαι ποτε πρώτος πολίτης της χώρας. Ο πρώην Πρόεδρος του ισραηλινού Κράτους, Μοσέ Κατσάβ.

Ύστερα από δικαστικούς αγώνες που διήρκησαν συνολικά 5 ολόκληρα χρόνια, η ισραηλινή δικαιοσύνη απέδειξε για άλλη μια φορά ότι το μόνο που δεν την ενδιαφέρει είναι τα πολιτικά αξιώματα. Ένοχος για βιασμό κατ' εξακολούθηση μίας γυναίκας που εργαζόταν στην Προεδρία του Κράτους και μίας γραμματέως του, επί υπουργείας του πριν χρόνια στο Υπουργείο Τουρισμού. Ένοχος για σεξουαλική παρενόχληση κατ' εξακολούθηση σε δεκάδες άλλες υπαλλήλους του, που είχαν την ατυχία να συνδέσουν την επαγγελματική τους απασχόληση με την υπερχειλή σεξουαλικότητα του προϊσταμένου τους. Ένοχος ακόμα και για προσπάθεια παραπλάνησης της δικαιοσύνης κατά το προανακριτικό και ανακριτικό στάδιο των υποθέσεων για τις οποίες κατηγορείτο. 

Η ηθική απαξία των πράξεών του δεν επιτείνεται μόνο από το αξίωμα του 8ου κατά σειρά Προέδρου της χώρας και του πρώτου που -ούτε λίγο ούτε πολύ- θα περάσει τα επόμενα 7 χρόνια της ζωής του πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Η ισραηλινή κοινή γνώμη δεν δείχνει να σοκάρεται από την φυλάκιση ενός τόσο υψηλόβαθμου πολιτικού, αφού δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. 

Η καταδίκη και φυλάκιση του Κατσάβ χρωμάτισε την τοπική ισραηλινή ειδησεογραφία, αποδεικνύοντας πως τελικά ο θεσμικός ρόλος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης μπορεί να κάνει τη διαφορά - σε συνδυασμό πάντα με την εξαιρετικά αυστηρή δικαιοσύνη που όταν αρχίζει να εξετάζει τυχόν ποινικές ευθύνες πολιτικών, δεν λουφάζει μπροστά σε νομικίστικες συνταγματικές 'προφάσεις εν αμαρτίαις' που θα μπορούσε να επικαλεσθεί ένα οποιοδήποτε άλλο δημοκρατκά εκλεγμένο Κοινοβούλιο της Δύσης.

στην είσοδο των φυλακών - 7.12.2011

Οι εξεταστικές επιτροπές της Κνέσετ, όπως ήταν υποχρεωμένες να κάνουν σε πολλές άλλες περιπτώσεις κατά το παρελθόν,  έδωσαν αμέσως τη σκυτάλη στις ανακριτικές αρχές να κάνουν τη δουλειά τους. Το ιδιωτικό τηλεοπτικό 'Κανάλι 2' απεδείχθη εκ των υστέρων ότι οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες περί των όσων συνέβαιναν πίσω από τις ακριβές πόρτες των γραφείων της Προεδρικής Κατοικίας στην Ιερουσαλήμ, και που μεταδίδονταν επί σειρά μηνών στα κεντρικά του δελτία ειδήσεων, ήταν όλες αληθινές -και μάλιστα με τη βούλα του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας. 

Επιβεβαιώθηκαν και όλες οι φήμες που συνέδεαν επί δεκαετίες την έντονη 'επιτυχία' του Μοσέ Κατσάβ στις γυναίκες με την πολιτική του σταδιοδρομία, από τα πρώτα χρόνια της παρουσίας του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση μέχρι και την ανέλιξή του στο ανώτατο αξίωμα της χώρας.

το διάσημο πλέον ρεπορτάζ του 'Καναλιού 2', στο οποίο δημοσιογράφοι, επικοινωνιολόγοι και ψυχολόγοι ερμηνεύουν τη γλώσσα του σώματος του κατηγορουμένου τότε Μοσέ Κατσάβ, προκειμένου να αποδείξουν την ενοχή του.

Από την άλλη πλευρά όμως -και ανεξάρτητα από τη δίκαιη ή μη αντιμετώπισή του από την ισραηλινή δικαιοσύνη-, δεν πρέπει να μάς διαφεύγουν οι μικρές λεπτομέρειες που συνθέτουν τον θεσμικό μικρόκοσμο μιας χώρας μόλις 6 εκατομμυρίων κατοίκων, όπου πολύ λίγα μένουν κρυφά.

Εκτός από τη σταθερή επιμονή του Κατσάβ για την αθωότητά του, δεν παρέλειπε να καταγγέλει τόσο τους θεσμούς όσο και την μεγάλη πλειοψηφία των δημοσιογράφων που είχαν λάβει θέση μάχης εναντίον του,  τονίζοντας εμμέσως πλην σαφώς την μη-ευρωπαϊκή του καταγωγή, σε αντίθεση με τους επώνυμους επικριτές του που προέρχονταν από την δυτικοευρωπαϊκή εβραϊκή διασπορά. 

Τη θεώρηση αυτή ασπάζονταν όλα αυτά τα χρόνια και οι ανώνυμοι υποστηρικτές του, κατακρίνοντας εμμέσως πλην σαφώς το 'δυτικότροπο' θεσμικό ισραηλινό κατεστημένο.'Δυτικότροπο' όχι τόσο εξ αιτίας της υιοθέτησης αγγλοσαξονικών προτύπων - παρακαταθήκη της Βρετανικής Εντολής πριν από την ανεξαρτησία του Ισραήλ-, όσο την θεσμοθέτηση διαδικασιών και προτύπων πολιτικής συμπεριφοράς, που έφεραν μαζί τους οι εβραίοι επιζώντες του Ολοκαυτώματος στην πρώτη δεκαετία ύπαρξης του κράτους. Εποχή κατά την οποία οι μετανάστες από τις άλλες μεσανατολικές χώρες θεωρούνταν 'πολίτες β' κατηγορίας' σε μια χώρα που έδειχνε να ανήκε αποκλειστικά στις άτυχες και αποδεκατισμένες από τους Ναζί εβραϊκές κοινότητες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης... 

Είναι αλήθεια ότι αυτές οι σεκταριστικές αντιλήψεις λίγο-πολύ συνεχίζουν να υπάρχουν στο σημερινό Ισραήλ και όποτε η κοινή γνώμη ταλανίζεται από κάθε είδους σκάνδαλα, είτε στην πολιτική είτε ακόμα και στην επιχειρηματική ή καλλιτεχνική ζωή, η αυθόρμητη ερώτηση των απλών εβραίων ισραηλινών πολιτών αφορά την καταγωγή των εμπλεκομένων ομοθρήσκων τους. 

οι Φυλακές Μαασιάχου

Το πιθανότερο είναι κανείς να μην μάθει ποτέ εάν όντως ο άλλοτε κραταιός Πρόεδρος και νυν εξευτελισμένος και φυλακισμένος Μοσέ Κατσάβ έπεσε θύμα σκευωρίας ή δικαίως θα βλέπει τα τελευταία χρόνια της ζωής να κυλούν πίσω από τα κάγκελα των Φυλακών Μαασιάχου. 

Η αλήθεια δεν θα μαθευτεί ίσως ποτέ, ούτε καν μετά από 1 χρόνο και 9 μήνες - αφού τότε μόνο θα μπορέσει να ζητήσει από τις σωφρονιστικές αρχές να πάρει την πρώτη του άδεια που θα τού επιτρέψει να κοιμηθεί λίγες μέρες στο σπίτι του και ίσως τότε να θελήσει να μιλήσει στους δημοσιογράφους που θα τον περιμένουν να απαντήσει στις ερωτήσεις τους. 

Το σίγουρο όμως είναι ότι η ισραηλινή κοινή γνώμη δεν θα ξεχάσει εύκολα ότι στη λίστα των φυλακισμένων πολιτικών προστέθηκε ακόμα ένας μη-δυτικοευρωπαίος διάσημος πολίτης αυτής της χώρας, επιβεβαιώνοντας ακόμα μια φορά ότι οι ισραηλινοί θεσμοί εξαντλούν την αυστηρότητά τους σε όσους πολιτικούς, επιχειρηματίες ή καλλιτέχνες είναι ίσως κατά τι πιο μελαχροινοί από το πολιτικώς ανεκτό..