αλλάζουμε;

Αισθάνομαι τύψεις όταν το παραδέχομαι, αλλά τι να κάνω. Βιβλιοφάγος δεν είμαι και δεν υπήρξα ποτέ. Είναι κάτι πού είτε τό'χεις είτε δεν τό'χεις. Κι όταν βρίσκομαι σε περιβάλλον φίλων που συχνά-πυκνά πετάνε και κάποιο γνωστό τσιτάτο κάποιου μυθιστορήματος -και περιμένουν να συνεχίσω την ατάκα του τάδε συγγραφέα ή να ανταπαντήσω με κάποιον άλλο τίτλο του τύπου "ααααα, ναι! όπως άλλωστε είχε γράψει και ο δείνα....κλπκλπ"- αναγκάζομαι να παραδεχτώ ότι δεν είμαι τίποτα παραπάνω από ένα ξύλο απελέκητο (και μισό).

Όσες φορές όμως βρέθηκα να περιμένω ατέεεελειωτες ώρες στο Ελευθέριος Βενιζέλος, και αφού έχω ήδη μπαφιάσει να τριγυρνάω ασκόπως με το σακίδιο στο χέρι, δεν σάς κρύβω ότι εκεί, στο stand που πουλάνε από εφημερίδες μέχρι τσιγάρα και τσίχλες, έχω κάνει τις πιο πετυχημένες αγορές βιβλίων των τελευταίων μηνών. Έτσι, ένα από τα πιο επιτυχή συναπαντήματα με τον κόσμο των βιβλίων στο ταμείο του NewsStand στο αεροδρόμιο μού συνέβη με το Εγχειρίδειο Βλακείας του Χαριτόπουλου, για το οποίο σάς είχε γράψει κάμποσους μήνες πριν. Ένα βιβλίο που ακόμα και σήμερα, θεωρώ ότι είναι ένα από τα χρησιμότερα συγγράματα που θα μπορούσε ποτέ να διαβάσει κάθε σύγχρονος άνθρωπος. Μην πω ότι είναι ένας χρησιμότατος πρακτικός οδηγός για να κάνεις πέρα πολύ κόσμο.

Πιστός στο ιδιότυπο ραντεβού μου στο NewsStand του Βενιζέλος, κι εκεί που περίμενα υπομονετικά στο ταμείο με κάποια εφημερίδα ανά χείρας (με ή χωρίς dvd, δεν θυμαμαι...), νά'σου το δεύτερο 'χτύπημα' της μοίρας. Γιατί ποιός είμ'εγώ που θα μπορούσα να αγνοήσω ένα βιβλίο με τίτλο: 

"This Book Will Change Your Life"; 

Χωρίς να το πολυσκεφτώ (άλλωστε, με 16,30€ μόνο, τι άλλο καλύτερο θα μπορούσε να μού συμβεί;), αποφάσισα να εκμεταλλευθώ την προτροπή του συγγραφικού δίδυμου ονόματι Benrik, δηλαδή του Ben Carey και του Henrik Delehag, με αποτέλεσμα να περάσει η 45λεπτη πτήση μου χωρίς καλά-καλά να το καταλάβω.

Ένα βιβλίο με 365 'αποστολές' (μία για κάθε μέρα του χρόνου) που έτσι και τις 'εκτελέσεις' με επιτυχία, δεν μπορεί -η ζωή σου θα αλλάξει, κι εσύ θα τής αλλάξεις τα φώτα-.

Όσο για τις οδηγίες -όλες δοσμένες με απαράμιλλη ακρίβεια, είτε με εικόνες είτε με κείμενο.

Κι αν δεν μπορέσεις να τις φέρεις όλες εις πέρας, δεν πειράζει. 

Ακόμα και το 1/5 απ'αυτές να πάρεις στα σοβαρά, του χρόνου τέτοια μέρα έχεις γίνει αγνώριστος, και ποιός σε πιάνει. Χασκογελούσα μέσα στο αεροπλάνο ασταμάτητα, τόσο πολύ που ο διπλανός μου (που το μόνο που ήθελε ήταν να κοιμηθεί) έσπευσε να αλλάξει θέση, ρίχνοντάς μου μια ματιά του τύπου "αν βρισκόμασταν σε λεωφορείο, θα σε πέταγα έξω, κάθαρμα")

Για να πάρετε μια μικρή γεύση περί τίνος πρόκειται, σάς διάλεξα μερικά soft παραδείγματα (και λέω 'soft' γιατί το μπλογκ είναι μόνο 2 ετών και δεν θα καταλάβει τις hard-core αποστολές και βαριέμαι να μιλώ για μελισσούλες και πελαργούς) 

Ημέρα 4η :  

με διακριτικότητα δείχνε κ$#&δάχτυλο

σε όποιον βρίσκεις μπροστά σου καθ'όλη τη διάρκεια της ημέρας

με απλά εικονογραφημένα παραδείγματα
(κάνε κλικ στη φωτογραφία για να σού λυθεί κάθε απορία)

Ημέρα 80η :

Σήμερα, λύσε τα προβλήματά σου 
με διακριτική απειλή χρήσης βίας

Και για όσους δεν κατάλαβαν πώς θα γίνει αυτό, η εικόνα δίνει λεπτομερείς οδηγίες για απλές ήρεμες κινήσεις καθωσπρέπει τύπων που επισημαίνουν στους εξίσου άλλους καθωσπρέπει τύπους ότι επίκειται -κοινώς- μακελειό : 

Σβήσε το τσιγάρο σου αργά αργά και στριφογυριστά μέσα στο φλιτζάνι του καφέ αυτού που σού τη δίνει, ενώ κοιτάς στο κενό. Σπάσε το μολύβι σου στα δύο όταν ακούς κάτι που δε σου αρέσει. Πίεσε τη γροθιά σου αφήνοντας να σπάνε αργά-αργά  οι κλειδώσεις ανάμεσα στα δάχτυλά σου και κοιτώντας στα μάτια αυτόν που σου σπάει τα νεύρα. Λιμάρεις τα νύχια σου με χασαπομάχαιρο. (καταπληκτικό;)

Ημέρα 128η :

Σήμερα να κυκλοφορήσεις ένα ραβασάκι 
σε μέσο δημόσιας συγκοινωνίας.

"Φαίνεσαι κουρασμένος/η. Θες να κάτσεις στα γόνατά μου;"

"Αυτό το λεωφορείο έχει καταληφθεί από τρομοκράτες. Μόλις σου πω, κάνε ό,τι σου πω!"

"Σταμάτα να με κοιτάς καλά καλά, αλλιώς θα φωνάξω εδώ μέσα πόσο ανώμαλος/η είσαι!" 

Και πάει λέγοντας..!

Τελευταία, είναι γεγονός ότι η τρέλλα δεν πήγε στα βουνά.

τουλάχιστον ας τη βάλουμε σε μια ρότα...

.