μάς δια-Βουλεύουν..

Διανύοντας το πιο...ρημαδιασμένο καλοκαίρι των τελευταίων ετών, χωρίς σπουδαία κέφια για πολλά-πολλά, με απίστευτη υγρασία που σε κάνει να κολλάς νυχθημερόν και βέβαια υπό το βάρος της πανεθνικής κατάθλιψης των τελευταίων μηνών (χώρια οι απεργίες που μάς γονάτισαν ως κλάδο..), ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι φτάσαμε σχεδόν στα μέσα του Αυγούστου και ακόμα να ξεκαθαρίσω ΕΑΝ θα φύγω κάπου για διακοπές -και το χειρότερο - ΕΑΝ τελικά ΘΕΛΩ να κάνω διακοπές... 

Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, να πρέπει και να ..δικιολογείσαι 'γιατί είσαι ακόμα εδώ', αφού όλα αυτά τα χρόνια έχεις πασχίσει να πείσεις τον ντουνιά ότι Γαβριήλ+Αύγουστος σημαίνει ..φευγιό! 
Ε, ναι λοιπόν. Ξώμεινα!

Joe Cocker - Summer in the City

Ακόμα μια πρωτοτυπία αυτό το καλοκαίρι :
δεν έχω κανονίσει ακόμα τι μέλλει γενέσθαι τις επόμενες εβδομάδες. Το μόνο που ξέρω πάντως σίγουρα είναι ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειές μου να βάλω λίγη τάξη στην έρμη αυγουστιάτικη ζωή μου, τελικά μού φαίνεται ότι δεν έχω άλλη επιλογή παρά να στοιβάξω όσα ρούχα δεν πρόλαβα να πλύνω στο πλυντήριο, και όπου βρεθώ (που ακόμα δεν ξέρω πού θα είναι αυτό...), το πρώτο πράγμα που θα κάνω θα είναι να βρω επειγόντως ένα στεγνοκαθαριστήριο. Η φετινή καλοκαριάτικη βαλίτσα θα είναι η βρωμερότερη βαλίτσα όλων των εποχών - εγγυημένο!

Όπως και νά'χει πάντως, από τα λίγα που έχω την εντύπωση ότι μπορώ να υποσχεθώ στον εαυτό μου (και σε σάς) είναι η δραστική μου ...αραίωση από αυτό εδώ το μπλογκ τον Αύγουστο που  μού απέμεινε, γιατί πραγματικά, όσο και να θέλω να γράψω τον τελευταίο καιρό κάτι ευχάριστο εδώ μέσα....ειλικρινά , αδυνατώ.
Και δεν σάς κρύβω ότι οι διαφαινόμενες αλλαγές στην ελληνική μπλογκόσφαιρα με έχουν θορυβήσει -μην πω ότι με έχουν θυμώσει κιόλας, μόνο στη σκέψη ότι θα πρέπει κάποτε να υποβάλλω τα σέβη μου στον οποιονδήποτε προκειμένου να συνεχίσω να μπλογκάρω ελεύθερα-. Κι ας μού λέει το αγαπημένο δεσποινάριον ότι 'αυτά τα πράγματα δεν γίνονται στην Ελλάδα εν έτει 2010' (σημ. το δεσποινάριον, ευτυχώς γι'αυτήν, δεν μένει στην Ελλάδα..)

Εντάξει, μεταξύ μας, κι εγώ θεωρώ παρατραβηγμένο το ενδεχόμενο να αρχίσουν άνωθεν να βάζουν τσιρότα στα στόματα των μπλόγκερ εν μία νυκτί. Αλλά αυτή η εμμονή να ελεγχθεί η ελληνική μπλογκόσφαιρα πώς δικιολογείται; Και πώς μπορώ να αγνοήσω το δεδομένο ότι στη γειτονική και εξ ίσου μπατιρίζουσα Ιταλία του Μπερλουσκόνι, τον Σεπτέμβριο που μάς έρχεται (σε λίγες βδομάδες δηλαδή!) ψηφίζεται νόμος με τον οποίον θα 'μπαίνει τάξη a la Sicilienne' στα μπλογκ; Με καθησυχάζει βέβαια το γεγονός ότι η ιταλική κυβέρνηση τα βρήκε ιδιαίτερα σκούρα στην πρώτη της απόπειρα να 'νοικοκυρέψει' τα αυθάδη ιστολόγια, ύστερα από μαζικές διαμαρτυρίες την άνοιξη που μάς πέρασε. Πλην όμως, το νομοσχέδιο...επανήλθε προς ψήφιση και εκεί που η κοινή γνώμη θα είναι όλο canzoni και gellati :  νά 'το το ηλεκτρονικό φίμωτρο ante portas! 

Αυτό όμως που πραγματικά με εξοργίζει στην όλη αυτή ιστορία του 'νοικοκυρέματος' που μαγειρεύεται είναι αυτές οι ωραίες λέξεις, με εντυπωσιακότερη όλων αυτό το πράγμα που ξαφνικά μπήκε έντονα στο καθημερινό μας λεξιλόγιο :

Oνομάζεται ...Διαβούλευση! 

Μα τι εύηχος όρος! Τι φινέτσα! Τι επίπεδο! 

"Ο υπουργός δικαιοσύνης βρίσκεται σε διαβούλευση με έλληνες μπλόγκερ για να εξετάσει τους τρόπους με τους οποίους θα προστατευθεί (sic) η ελευθερία της γνώμης και της έκφρασης". 

Μα τι ωραία που ακούγονται όλα αυτά! 
Μέλι στάζει πίσω από κάθε λέξη!

Και εδώ έχω μια μικρή, ασήμαντη, χαζή ερώτηση:
Αλήθεια, ποιός μπλόγκερ εξουσιοδότησε ποιόν για να τον εκπροσωπεί και να διαβουλεύεται με τον κ. Yπουργό; Εμένα ποιός με ρώτησε εάν επιθυμώ κάποιος άλλος, άγνωστος, να ..διαβουλεύεται με την εξουσία για το πώς θα πρέπει εγώ να γράφω στο δικό μου ιστολόγιο; Ποιός αυτοχρίσθηκε εκπρόσωπός μου και δεν το ξέρω; Και ποιός χρίζει εκπροσώπους δικούς μου εν αγνοία μου, για να καθορίσει πώς θα γράφω εγώ; Και επιτέλους, ποιοί είναι τέλος πάντων αυτοί οι μπλόγκερ που με εκπροσωπούν; Δεν πρέπει κάποτε να τούς μάθουμε; Να τους ξέρουμε; Εν πάση περιπτώσει,  να τούς διαβάζουμε βρε αδερφέ!

Τελευταία μάλιστα έπεσα τυχαία κάπου στο διαδίκτυο, όπου διάφοροι μπλόγκερ λένε τη γνώμη τους  για το 'ποιές αλλαγές θα πρέπει να θεσμοθετηθούν στην ελληνική μπλογκόσφαιρα', πέφτοντας στην ουσία στην παγίδα (άθελά τους πιστεύω) ότι δήθεν ....υπάρχει κάποιο μείζoν πρόβλημα στην ελληνική μπλογκόσφαιρα που θα πρέπει να ..λυθεί, και φυσικά για να ..σωθούμε συλλήβδην  όλοι μας, λέει! 

Αλήθεια, δεν είναι παντελώς παράλογο να αρχίζεις από μόνος σου την ...'Διαβούλευση', με κύριο θέμα με ποιόν άραγε τρόπο θα το...βουλώσεις;;; 

Για να μην μακρυγορώ -και δεν θέλω να σάς κουράζω, γιατί κι εγώ κουρασμένος άνθρωπος κατάντησα αυτό το καλοκαίρι-, θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής :

Η ελληνική μπλογκόσφαιρα δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να λύσει!

Είναι μία από τις περισσότερο πολυποίκιλες που έχω γνωρίσει. Είναι από τις λιγότερο εμπορευματοποιημένες. Είναι από τις περισσότερο εξατομικευμένες. Είναι από τις πιο ειλικρινείς, από τις πιο πηγαίες που έχω σεργιανίσει όσα χρόνια την ξέρω. Σ'αυτήν βρήκαν τη δική τους γωνιά πάρα πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι που σε πείσμα των όσων άσχημων συμβαίνουν γύρω μας, έχουν πάρα πολλά καλά να πουν. 

Και θα μού πείτε : καλά όλα αυτά που λες, Γαβριήλ. 

Τώρα όμως που, είτε το θέλουμε είτε όχι, αυτή η... Διαβούλευση μάς περιμένει στη γωνία, τι θα κάνουμε; Πώς θα αντιδράσουμε στο 'νοικοκύρεμα' που είναι προ των Πυλών;

Θα ήταν αφελές να μάς πω ότι θα πρέπει να...συνδικαλιστούμε, να ενωθούμε και όλα αυτά τα αστεία πράγματα. Είναι αδύνατον να τεθούμε όλοι όσοι είχαμε, έχουμε ή ίσως θα έχουμε από ένα ή περισσότερα ιστολόγια κάτω από μία κοινή ομπρέλα.

Γιατί; 

Μα επειδή και η υποτιθέμενη 'μπλογκιστική οργάνωση-ομπρέλα' είναι από μόνη της ακόμα ένα ...μάντρωμα! Και η ελευθερία της γνώμης και της έκφρασης δεν μαντρώνεται. Και τα μαντρώματα κάθε λογής a priori 'αντιπαθούν' την μονάδα, την προσωπικότητα, το 'ένα', τον Άσσο στο μανίκι. 

 (γιατί, άλλο πράμα ο Άσσος, κι άλλο ο Joker)

Κατά τη γνώμη μου, σε αυτήν την λεπτή δεδομένη στιγμή που όλα μαγειρεύονται ερήμην μας και με διάφορες απόψεις διαφόρων για το πώς θα φιμωθούμε...ευπρεπέστερα (!!), η καλύτερη αντίδραση σε όλα αυτά είναι το εξής ένα και πολύ απλό :

η.... Απραξία!

Απραξία; 

Ναι! Απραξία, με το άλφα κεφαλαίο!

 Καμμία συμμετοχή σε καμμία ευγενώς ενδεδειμένη Διαβούλευση.

Καμμία συναπόφαση στην προληπτική ηλεκτρονική λογοκρισία που θεωρείται 'λύση' σε ένα πρόβλημα που -επιμένω!- δεν υπάρχει!

Κι όσο για την εν κρυπτώ Διαβούλευση, ε, έχει κι αυτή τα καλά της! Θα αποτελέσει το καλύτερο καθαρτήριο για την ελληνική μπλογκόσφαιρα, και πολύ γρήγορα πιστεύω πως θα διαφανούν ποιοί θα μάς.. εκπροσωπήσουν, όοοοοοοοολους εμάς εδώ μέσα.
Θα δούμε ποιοί συντάκτες ιστολογίων θα είναι αυτοί που θα επιθυμήσουν να λάβουν από κοινού και μαζί με την εξουσία μια τέτοια ευθύνη συναπόφασης. Μιας απόφασης που θα δεσμεύει ανθρώπους που δεν γνωρίζουν, δεν έχουν λάβει καμμία εντολή να τούς εκπροσωπούν και δεν θα τούς δουν ποτέ τους κατάματα. 
Ποιοί θα είναι επιτέλους αυτοί οι μπλόγκερ που θα διαβουλευθούν επ'ονόματι και για λογαριασμό μου  χωρίς εγώ να το ξέρω;!
Και θα χαρώ πολύ να τούς μάθω, για να τούς συγχαρώ για τις καλές τους υπηρεσίες.. 

Και κάτι τελευταίο :
Όσο αρχίζω να μην εμπιστεύομαι την ανθρώπινη κρίση σε καιρούς τόσο μπερδεμένους, στον ίδιο βαθμό εμπιστεύομαι τη σοφία της τεχνολογίας.
Όσα ηλεκτρονικά τσιρότα κι αν βγουν στο παζάρι της μπλογκόσφαιρας, είμαι βέβαιος ότι όποιος θέλει να μπλογκάρει ελεύθερα -όπως και όποιος θέλει να διαβάζει ελεύθερα- κάποια μαγική διαδικτυακή εξίσωση θα βρεθεί να βάλει επιτέλους 'τα πράγματα στη θέση τους', 
αυτή τη φορά όμως ερήμην των διαβουλευομένων!

Και τότε (αλλά μόνο τότε) πραγματικά θα μπει 'μια τάξη εδώ μέσα'..

Τι λέτε;

εγώ λέω απλά...
"Καληνύχτα τους..!"




.