Κάποτε σάς είχα υποσχεθεί ότι δεν θα ξανακάνω αναδημοσιεύσεις, και την υπόσχεσή μου την κράτησα. Έπεσε όμως το μάτι μου σε μία ανάρτηση του τούρκου δημοσιογράφου Εμρέ Κιζίλκαγια της Χουριέτ, και απλά μού είναι παντελώς αδύνατον να αντισταθώ στον πειρασμό!
Και πριν αρχίσω να λέω τα δικά μου,
να μάς τοποθετήσω γεωγραφικά :
να μάς τοποθετήσω γεωγραφικά :
Ταξιδεύουμε σε μία από τις κατ'εξοχήν ποντιακές πόλεις της Ανατολικής Μαύρης Θάλασσας, στο Ρίζε (απ' όπου προέρχονται και τα γνωστά σ' εμάς 'ριζίτικα τραγούδια')
Κάποτε, στη δεκαετία του '60, στο Ρίζε λοιπόν, δύο αδέλφια αποφάσισαν να κτίσουν ένα σπίτι. Έτσι κι έγινε και το σπίτι αυτό ανήκε κατά ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου στον καθένα τους.Τα αδέλφια αυτά στη συνέχεια παντρεύτηκαν, έκαναν παιδιά κι εγγόνια.
Και τότε άρχισαν τα προβλήματα....
Η οικογένεια του ενός ήθελε το σπίτι να παραμείνει ενιαίο, ενώ η οικογένειά του άλλου ήθελε το μερίδιο του σπιτιού και του οικοπέδου που τής αναλογούσε να το κάνει μία σύγχρονη (κατά τα τοπικά πάντα πρότυπα) πολυκατοικία..
Η πολεοδομία του Ρίζε, που δεν ήθελε να δυσαρεστήσει κανένα από τα σόγια, υπέγραψε χαρτιά, σχεδιαγράμματα και άδειες ...
...και η λύση ήταν Ριζική!
Εφάμιλλη του τόπου του πολεοδομικού αυτού εγκλήματος:
Και να σημειώσω κάτι που δεν ήξερα :
Ξέρατε ότι στην Τουρκία κυκλοφορούν ανέκδοτα για τους εκεί Πόντιους, παντελώς αντίστοιχα με τα δικά μας;
Τυχαίο;
1 σχόλιο:
χαχα! Η αποθέωση του κιτς στις υπηρεσίες του πολεοδομικού σχεδιασμού! Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν είναι και τόσο κακή ιδέα τελικά... όλα όσα ευτράπελα και ακαλαίσθητα κατά καιρούς καταλογίζουν σ' εμάς τους ταπεινούς υπάλληλους της Πολεοδομίας, μπορούμε ωραιότατα πλέον να τα αποδίδουμε στην υποτιθέμενη (;) ποντιακή μας καταγωγή!!!
Δημοσίευση σχολίου