19 Ιουλ 2010

"Μόρφου", κατ'ευφημισμόν

Όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο λιγότερο θυμόμαστε τη θλιβερή επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Ίσως όχι άδικα, αφού όσον αφορά τη δική μου γενιά, μια ζωή ακούμε τη φράση "δίκαη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού", κι όσο αυξάνεται ο αύξων αριθμός των επετείων, τόσο περισσότερο αυτή η φράση χάνει ολοένα τη σημασία της, αν βέβαια θεωρήσουμε πως κάποτε την είχε.
Με τη φετινή συμπλήρωση 36 χρόνων από εκείνο το πικρό καλοκαίρι του '74, λέω να κάνουμε μαζί ένα ταξίδι στην κατεχόμενη πόλη της Μόρφου. Και λέω "μαζί" γιατί το ταξίδι αυτό το είχα πραγματοποιήσει μόνος μου μερικούς μήνες πριν, στα τέλη Ιανουαρίου του 2010. 


Γιατί ειδικά εκεί; Είναι απλό : επειδή είναι ίσως η μοναδική πόλη που τόσο στην ελληνική όσο και στην τουρκική γλώσσα το όνομά της σημαίνει το ίδιο πράγμα. "Μόρφου" - 'όμορφη πόλη' στα ελληνικά, "Güzelyurt"-'όμορφη πατρίδα' στα τουρκικά. Και μόνο καθαυτό το απρόβλεπτο μεταφραστικό consensus, αποτελεί πρόκληση για τον επισκέπτη. Μία ονομασία που με τις παρούσες συνθήκες, αποδεικνύεται πως είναι ένας ακόμα ευφημισμός. Από τους πολλούς που μπορεί κανείς να διακρίνει στο ημικατεχόμενο νησί.


Τον Ιανουάριο που μάς πέρασε, η Μόρφου βρέθηκε ανέλπιστα στην πρώτη θέση των ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών πρωτοσέλιδων, με αφορμή τις...βροχοπτώσεις. Τα σύννεφα άλλωστε δεν γνωρίζουν νεκρές ζώνες και πράσινες γραμμές. Χρειάστηκαν μερικές ώρες βροχής για να καλυφθεί η 'όμορφη πόλη' με παχιά καφέ λάσπη. Όμως, επειδή ακόμα και τα φυσικά φαινόμενα στην Κύπρο αποτελούν από μόνα τους...πολιτικό θέμα, το κατοχικό καθεστώς -που τότε διήνυε ακόμα μία 'προεκλογική περίοδο'- δεν δίστασε να κατηγορήσει την Ἐλληνοκυπριακή Διοίκηση' για το χάλι που επικρατούσε στη Μόρφου για μήνες μετά τη 'μεγάλη βροχή', θεωρώντας ότι οι 'κακοί Έλληνες' φταίνε ακόμα και για την έλλειψη επαρκούς αποχετευτικού συστήματος σε μια πόλη που στο κάτω-κάτω εδώ και 36 χρόνια θεωρείται ότι ....απελευθερώθηκε, ως αποτέλεσμα της 'Στρατιωτικής Επιχείρησης γαι την Ειρήνη στην Κύπρο', όπως αποκαλεί την εισβολή η οργουελική επίσημη τουρκική γραφειοκρατία. Άλλη μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού της εσωτερικής κοινής γνώμης στο Ψευδοκράτος, με την μονότονη πια επιχειρηματολογία, ότι δήθεν άδικα η "ΤΔΒΚ" είναι παράνομα απομονομένη απ'αυτόν τον άδικο ντουνιά..

Η ιδιαιτερότητα της Μόρφου είναι η καθαυτή μετακατοχική πληθυσμιακή της σύνθεση. Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες κατεχόμενες πόλεις, η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της Μόρφου είναι τουρκοκύπριοι και όχι τούρκοι έποικοι από την Ανατολία. Τα σπίτια που εγκατέλειψαν άρον άρον μέσα σ'ένα πρωί οι νόμιμοι κάτοικοί της εκείνο το καλοκαίρι, 36 χρόνια πριν, δόθηκαν από το κατοχικό καθεστώς στις χιλιάδες τουρκοκυπρίων προσφύγων του Νότου που κι αυτοί αναγκάσθηκαν να κάνουν μια νέα αρχή σε έναν ξένο γι'αυτούς τόπο. 
Το αξιοπερίεργο όμως που αφήνει με ανοιχτό το στόμα κάθε συνειδητοποιημένο επισκέπτη, είναι η παντελής εγκατάλειψη της πόλης εκ μέρους των αρχών του καθεστώτος. Ένα καθεστώς που θα είχε κάθε λόγο να φροντίζει το λαό υπέρ του οποίου υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε, αφού η Μόρφου αποτελεί ουσιαστικά σήμερα τη μοναδική αμιγώς 'τουρκοκυπριακή' πόλη.
 
Για όλα όμως υπάρχει μια εξήγηση. 
Ο λόγος αυτής της εγκατάλειψης είναι απλός : η Μόρφου και ο πορτοκαλεώνας της θεωρούνται από τις περιοχές που κατά πάσα πιθανότητα σε μία ενδεχόμενη πολιτική λύση του Κυπριακού θα επιστραφούν στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους και στο μελλοντικό (;)  "ελληνοκυπριακό ομόσπονδο κρατίδιο". Έτσι, και προφανώς με το αυτό το σκεπτικό, το κατοχικό καθεστώς καταδικάζει σε χρόνια εγκατάλειψη τη μοναδική ίσως 'τουρκοκυπριακή πληθυσμιακή εστία' που βρίσκεται στη λεγόμενη 'δικαιοδοσία του', μη θέλοντας να επενδύσει σε ένα μέρος που μάλλον χαμένο θα είναι..

Η απόσταση από την κατεχόμενη Λευκωσία έως τον σταθμό λεωφορείων της Μόρφου είναι μικρή. Με το λεωφορειάκι της γραμμής όμως, η διαδρομή παίρνει μία ολόκληρη ώρα. Όχι γιατί υπάρχει πολλή κίνηση. Ίσα ίσα. Ζήτημα ήταν αν συναπαντήσαμε δυο-τρια Ι.Χ. Ζήτημα ήταν επίσης αν σταματήσαμε σε στάσεις για να πάρουμε άλλους επιβάτες. Τουρίστες στη Μόρφου δεν πατάνε το πόδι τους.  Απλούστατα, όπως όλα τα παμπάλαια 10θέσια λεωφορειάκια που καλύπτουν όλη την επικράτεια του Ψευδοκράτους, δεν κινούνται πιο γρήγορα από 20-30χλμ την ώρα. 
Μήπως για την τεχνητή αυτή αργοπορία ευθύνεται κάποια στρατιωτική διαταγή; Ή μήπως γίνεται για να δημιουργείται η ψευδαίσθηση στους μόνιμους κατοίκους των Κατεχομένων ότι η αυτοαποκαλούμενη "Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου" είναι τόσο μεγάλη όσο και η ονομασία της; 
Ποτέ δεν θα μάθω.

Τα δημοσιεύματα του ελληνοκυπριακού τύπου δεν περιείχαν ίχνος υπερβολής. Η λάσπη είχε δημιουργήσει ένα παχύ καφετί στρώμα παντού. Και ήταν το πρώτο πράγμα που θυμάμαι με το που κατέβηκα από το (λασπωμένο κι αυτό) λεωφορειάκι, λίγο πριν πατήσω το πόδι μου στον μικροσκοπικό σταθμό των τουρκοκυπριακών "ΚΤΕΛ" της 'όμορφης πατρίδας'. 



Δεν ξέρω πώς λεγόταν πριν την κατοχή ο κεντρικός δρόμος της πόλης. Σήμερα πάντως, τον λένε 'Οδό Ετζεβίτ'. Μία μεσόκοπη ευγενέσταση τουρκοκύπρια με τσεμπέρι με καθοδήγησε προς το κέντρο της πόλης. "Εν'πού'ν'τα καφενέδες,ναι;" ("εκεί που είναι τα καφενεία θέλεις;") Την ακολουθώ, ενώ παράλληλα ψάχνω κάποιο πεζούλι να βγουν οι λάσπες από τα παπούτσια μου. Στάθηκε αδύνατον. Και τα πεζούλια, όλο λάσπες ήταν.  
Και ενώ κοιτάω σαν παιδάκι γύρω μου τα γαλαζοπράσινα σπίτια και τα '70s φθαρμένα αλουμίνια των μπαλκονιών, συνειδητοποιώ ότι από αυτήν την αγροτική κωμόπολη λείπουν οι...μιναρέδες! Το σήμα κατατεθέν της θρησκείας στο όνομα της οποίας δυστυχώς έγινε ό,τι έγινε.

Και όμως. μπορεί να μην υπήρχαν μιναρέδες. 
Τζαμιά όμως, ..υπήρχαν. 
Παράδειγμα ; 
Ορίστε! 
Και..εγένετο τζαμί :


Ένα τζαμί 'ψευδαίσθηση', απόλυτα ταιριαστό με αυτό που ονομάζεται 'κρατική υπόσταση' ενός κράτους που σε κανέναν σωστό χάρτη δεν υπάρχει :
Είναι απλό. 
Βγάζουμε το σταυρό από το καμπαναριό, βάφουμε με άσπρη μπογιά το εσωτερικό του, τοποθετούμε ένα μεγάφωνο στη σκεπή, καρφώνουμε και μια ταμπέλα με τη λέξη 'Τζαμί' για να μην μένουν απορίες, και το θέμα λύθηκε, γρήγορα, εύκολα, φτηνά και πρακτικά..
Κι ως εδώ, εντάξει. Στο κάτω κάτω, σε τι θα χρησίμευε μία εκκλησία χωρίς πιστούς; Σε τίποτε απολύτως. Ας δεχθούμε λοιπόν, ως λύση ανάγκης αυτήν την πρόχειρη πρακτική 'εξισλαμοποίησης κτηρίων' για να καλυφθούν οι ανάγκες των αμιγώς πια μουσουλμάνων κατοίκων της Μόρφου. 
Πώς όμως μπορεί να δικιολογηθεί η πρακτική της καταστροφής ; 

Λίγα βήματα πιο κάτω, πάντα επί της οδού Ετζεβίτ, στο αριστερό μας χέρι βρίσκουμε ακόμα ένα μνημείο βεβήλωσης, που δεν θα ξεχάσω ποτέ, όσα χρόνια θα ζω.
Θαυμάστε :


Αφήνω την Μόρφου μπερδεμένος, ρωτώντας τον εαυτό μου ποιός άραγε να ήταν αυτός ο  τόσο μεγάλος αδιόρατος φόβος των αρχών του κατοχικού καθεστώτος έναντι μιάς ερειπωμένης εκκλησίας, κατακρεουργημένης απ'έξω κι από μέσα. Τι είναι αυτό που κάνουν τόσο επικίνδυνους τέσσερεις τοίχους, για να συγκεντρωθούν πάνω τους τόσες χαρακιές; Τι έχει να φοβάται αυτό το παράνομο καθεστώς από μία εκκλησία που -αν η κατάσταση συνεχιστεί για τα επόμενα 36 χρόνια- η συγκεκριμένη αυτή εκκλησία δεν θα δει  ποτέ πιστούς να μπαινοβγαίνουν, δεν θα δει ούτε γάμους, ούτε βαφτίσια, ούτε κηδείες; Και τέλος παντων, γιατί δεν γκρεμίζει συθέμελα αυτό το μάτσο πέτρες κτήριο, αφού τόσο πολύ δείχνει να το μισεί; (τοποθετώντας μάλιστα στον προαύλιο χώρο του ναού τις δημόσιες τουαλέτες της πόλης..μία μεγέθυνση στις φωτογραφίες θα σάς πείσει..)

Η απάντηση βρίσκεται ακριβώς στην απέναντι γωνιά του δρόμου. 
Στο μοναδικό κτηριακό συγκρότημα της πόλης που το κατοχικό καθεστώς φρόντισε αμέσως να καθαρίσει από τις λάσπες. Το μοναδικό νοικοκυρεμένο μέρος της πόλης που δεν είναι άλλο από τα κτήρια της Δημαρχίας και η κεντρική μαρμάρινη πλατεία με το αστραφτερά καθαρό άγαλμα του Ατατούρκ, να κοιτάει (μα πού αλλού;) προς τον Νότο...


Πήρα τα πόδια μου. 
Κουβάλησα κι άλλη ντόπια λάσπη της οδού Ετζεβίτ. 
Επέστρεψα στο σταθμό των λεωφορείων της Güzelyurt και άφησα την κατ'ευφημισμόν 'όμορφη πατρίδα'. Μια πατρίδα που, απ'όποια πλευρά κι αν το δεις, μόνο πρόσφυγες γέννησε.    

  ο σταθμός λεωφορείων της Μόρφου

Το μπλογκ τράβηξε τις φωτογραφίες της ανάρτησης στην κατεχόμενη Μόρφου (Güzelyurt) τον Ιανουάριο του 2010.  Δυστυχώς δεν στάθηκε δυνατό να μάθει σε ποιούς Αγίους είναι αφιερωμένες οι εικονιζόμενες εκκλησίες.



 .

12 σχόλια:

Praline είπε...

Η πρώτη εκκλησία είναι του Αγίου Μάμμα, λέει η μάμα μου...

δεσποιναριον είπε...

Απο τα πιο ωραια ποστς που εχεις γραψει. Απο αυτα που με κανουν να χαιρομαι που σε γνωρισα. Εχω συγκινηθει παρα πολυ με το σημερινο. Δεν ειναι τα καθεστωτα που προκαλουν βανδαλισμους, ειναι οι ανθρωποι. Θα μου πεις και ποιοι αποτελουν τα καθεστωτα. Εξαιρετικο αρθρο. Μπραβο Γαβριλακι.

eva είπε...

καταπληκτικη παρουσιαση (!) γραφεις αψογα (ΚΑΙ τα'παμε ...ΚΑΙ το ξέρεις)

μας έδωσες μια ιδέα εμάς... τους ανιστόρητοι...:p

καλή συνέχεια κ καλό κουράγιο στις καταγραφές σου...! :))))

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέρουσα ανάρτηση.

Θυμάμαι πως εν μέσω προεκλογικής περιόδου κατηγορήθηκαν οι Ελληνοκύπριοι για τις πλημμύρες – στη συνέχεια όμως παραδέχτηκαν πως κάτι τέτοιο δεν συνέβηκε.

Οι υπερβολές σε προεκλογικές περιόδους φαίνεται είναι σύνηθες φαινόμενα ακόμα και σε «ψευδοκράτη».

Μια ένσταση όμως: (Αναφέρεσαι στους μιναρέδες:)
“Το σήμα κατατεθέν της θρησκείας στο όνομα της οποίας δυστυχώς έγινε ό,τι έγινε.”

Νομίζω καμιά πολιτική ή ιστορική ανάλυση υποστηρίζει πως ό,τι έγινε στην Κύπρο έγινε λόγω της θρησκείας.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@praline
..και η δεύτερη;

@δεποινάριον
:-)

@eva
καλώς όρισες και επισήμως επί του μπλόγκεως εύα!

Μαίρη Αϊβάζη-Ζαγορά είπε...

Γαβριήλ μια ακόμη μία φορά έκανες υπέροχη δουλειά!!

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@strovoliotis
καλώς όρισες Στροβολιώτη. έχουμε συμπέσει σε άλλα μπλογκομάγαζα αλλά είναι η πρώτη φορά που συνομιλούμε και χαίρομαι που 'κόπιασες' κατά'δω-μεριά.

θυμάμαι πως εκείνες τις μέρες ο τότε αντιπολιτευόμενος Ερογλου είχε κατηγορήσει τους Ε/Κ ότι εξ αιτίας κάποιου φράγματος που υπάρχει στις ελεύθερες περιοχές και κάποιων έργων σε αυτό, είχαν εκτραπεί τα όμβρια ύδατα προς τη Μόρφου με σκοπό να την 'πνίξουν' (!!) και μάλιστα αυτές οι δηλώσεις είχαν 'παίξει' πολύ όσον καιρό είχα μείνει στην Κύπρο (και ήταν η περίοδος που πήρα το λεωφορείο και πήγα στην Μόρφου να δω τι θέλει να πει ο ποιητής). Τα πήρε πίσω μετά; Δεν το ήξερα αυτό. Θα είχα φύγει. Υπερβολή ή όχι, σημασία έχει ότι αυτού του είδους η κατηγορία ελέχθη τη δεδομένη στιγμή για το δεδομένο γεγονός, και μάλιστα από τον νυν "Πρόεδρο" των Τ/Κ.

Εννοείται πως 'δε χάλασε ο κόσμος' που είπε μια βλακεία ένας πολιτικός ενός κράτους (αληθινού ή ψεύτικου) , αλλά όπως και εσύ θα ξέρεις πολύ πιο καλά από μένα, η τακτική των πολιτικών του ψευδοκράτους είναι να βρίσκουν πάντα τους Ε/Κ και τη Δημοκρατία ως την βασική αιτία για όλα τα κακά που συμβαίνουν στον Βορρά. Αυτό θέλησα να αναδείξω στο κείμενο (γιατί εδώ στην Ελλάδα αυτά δεν είναι γνωστά και νομίζω πως είναι ενδιαφέροντα).

Τώρα, για τους μιναρέδες και για το εάν και κατά πόσον η θρησκεία ήταν ένας Ο λόγος για ό,τι συνέβη στο νησί:
Ίσως να μην έγινα σαφής στο κείμενο. Το κύριο θέμα μου δεν είναι η εισβολή ή το όλο πρόβλημα ανάμεσα στους Ε/Κ και Τ/Κ. Θίγω συγκεκριμένα την τακτική βεβήλωσης ή/και εξισλαμοποίησης χριστιανικών ευκτηρίων οίκων στις κατεχόμενες περιοχές. Και το "ό,τι έγινε" (δηλαδή η εξισλαμοποίηση και η βεβήλωση των εκκλησιών) έγινε -προφανώς- στο όνομα της θρησκείας.

Σαφώς και η θρησκεία δεν ήταν ο 'νούμερο ένα' λόγος για το κυπριακό πρόβλημα, αν και δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον παράγοντα 'θρησκεία' όταν έχουμε ένα κράτος που αποτελείται από δύο κοινότητες με διαφορετική γλώσσα ΚΑΙ θρησκεία. Δεν μπορούμε επίσης να αγνοήσουμε το γεγονός ότι ο πρώτος πρόεδρος αυτού του κράτους ήταν ΚΑΙ ιερωμένος, αν βέβαια έχει κάποια σημασία να το θυμόμαστε πια.
Νομίζω πως έχεις δίκιο ότι οι ενδοκοινοτικές διαφορές δεν είναι 'θρησκευτικές' στη βάση τους (τουλάχιστον, όχι μέχρι τώρα).
Η εξισλαμοποίηση και η βεβήλωση των εκκλησιών όμως,δεν μπορεί να μην σχετίζεται με τη θρησκεία.

Ελπίζω να τα λέμε συχνότερα από εδώ. καλή σου μέρα και τους χαιρετισμούς μου στον Στρόβωλο.

eva είπε...

...."Θίγω συγκεκριμένα την τακτική βεβήλωσης ή/και εξισλαμοποίησης χριστιανικών ευκτηρίων οίκων στις κατεχόμενες περιοχές."...
κ καλά κάνεις κ το θίγεις γαβ, γιατί είναι απαράδεκτες τέτοιες μετατροπές ναών.
Εμείς δεν έχουμε μετατρέψει κανένα τζαμί σε εκκλησία.
αν κάνω λάθος, ας με διαψεύσει κάποιος.

ευχαριστώ κ για το καλωσόρισμα :)
η ανιστόρητη © :ppp

Ανώνυμος είπε...

Από μία κάποια τελολογική σκοπιά η θρησκεία ή καλύτερα η πολιτικοποίηση τής θρησκείας έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Οι λεγόμενοι "Τουρκοκύπριοι", ακόμη και μέχρι τα τέλη τού 19ου αιώνα, στην πλειονότητά τους ήσαν κρυπτοχριστιανοί και μπορεί να μην είχαν όλοι Ελληνική καταγωγή (μερικοί είχαν Λατινική και άλλοι Ελληνική, πάντως όχι Τουρκική) αλλά όλοι είχαν την Ελληνική γλώσσα ως μητρική. Μάλιστα με την αποχώρηση τών Οθωμανών βαρβάρων και την ακόλουθη υποδούλωση στους Αγγλοσαξονικούς βαρβάρους οι "Τουρκοκύπριοι" προσπάθησαν ανεπιτυχώς να επανενταχθούν στους κόλπους της Ορθοδόξου εκκλησίας. Έτσι λίγο η Αγγλοσαξονική πανουργία, λίγο η Τουρκο-ιμπεριαλιστική βουλιμία, λίγο η δική μας στραβομάρα και λίγο η Βυζαντινή δογματίλα τής εκκλησίας τούς κατέστησε Τούρκους τον 20ο αιώνα κι εμάς από Έλληνες Ελληνοκυπρίους. Δεν θυμίζει πολύ την Θράκη και τους Πομάκους αυτή η πολιτική προέκταση τού Ισλάμ;

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Ανώνυμος
Να σού πω την αλήθεια Ανώνυμε, δεν γνωρίζω τίποτα γι'αυτήν την ιστορική παράμετρο που λες. Είναι γεγονός ότι κάπου είχα διαβάσει στο διαδίκτυο για τις πιθανές κρυπτοχριστιανικές θρησκευτικές καταβολές των σημερινών Τουρκοκυπρίων, αλλά δεν ξέρω εάν θα πρέπει να θεωρήσω ασφαλείς τις κατά καιρούς αναρτήσεις μπλογκ ή ιστοτόπων που τυχαία παίρνει το μάτι μου.

Όμως, ακόμα και να ήταν κρυπτοχριστιανοί πριν από αιώνες οι σημερινοί Τουρκοκύπριοι, τι νοήμα έχει αυτό σήμερα; Θα άλλαζε κάτι εάν είχαμε ακόμα και αποδεδειγμένες αποδείξεις για την καταγωγή τους με αμέτρητες εξετάσεις του dna τους; Και γιατί θα πρέπει να δω 'φυλετικά' το κυπριακό πρόβλημα για να λυθεί; Κάτι τέτοιο δεν το βρίσκω ούτε λογικό, ούτε εφικτό, ούτε πρακτικό, ούτε καν δίκαιο να αρχίσουμε να λέμε ότι "δεν υπάρχουν Τουρκοκύπριοι, αφού είναι πρώην κρυπτοχριστιανοί".Και μετά; Αφού, είτε σωστά είτε λάθος, υπάρχουν περίπου 120.000 άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως κύπριοι, μουσουλμάνοι και Τούρκοι.

Το θέμα της θρησκείας στο πρόβλημα σίγουρα έπαιξε ρόλο και θεωρώ ως σημείο αφετηρίας τη στιγμή που εξελέγη ο Μακάριος ως Πρόεδρος του νεοσύστατου κράτους. Σύμφωνοι, ήταν δημοφιλέστατος, ήταν προφανώς πολύ ικανός, και βέβαια μία πολύ ισχυρή προσωπικότητα.
Όμως η ελληνοκυπριακή πλειοψηφία του τότε ενιαίου κράτους που τον εξέλεξε, άραγε δεν σκέφτηκε ότι μόνο και μόνο η εικόνα ενός χριστιανού ορθόδοξου ιερωμένου στη θέση του πολιτικού αρχηγού της Κύπρου θα απεμάκρυνε (και ίσως δικαίως) την αλλόθρησκη μειοψηφία, που προφανώς δεν τον ψήφισε;
Δεν θα ήταν πασιφανές ότι αργά ή γρήγορα η 'χριστιανική' αρχηγία ενός κράτους που έχει πολίτες δύο διαφορετικών (και ιστορικά 'αντίπαλων') θρησκειών και γλωσσών θα έκανε τους μουσουλμάνους κύπριους πολίτες να δυσπιστούν έναντι της κοινής κρατικής οντότητας; Μήπως ο Μακάριος έπρεπε να παραμείνει απλώς Αρχιεπίσκοπος και να άφηνε την πολιτική για τους πολιτικούς; Μήπως θα έπρεπε να είχε δημιουργηθεί μία άχρωμη θρησκευτικά κρατική οντότητα, μόνο και μόνο για να μην δίνονται αφορμές ενδοκοινοτικών συγκρούσεων, είτε από μέσα από την Κύπρο, είτε εκ μέρους των εγγυητριών δυνάμεων;
Σκέψεις λέω.

Επειδή προφανώς είσαι από την Κύπρο, αφού αυτοπροσδιορίζεσαι "Ελληνοκύπριος", προφανώς θα έχεις πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα να πεις από μένα, ο οποιος στο κάτω-κάτω είμαι 'τρίτος' ως προς τα αμιγώς εσωτερικά δρώμενα στο νησί σου, και έως ενός σημείου θεωρώ πως μού επιτρέπεται να εκφέρω γνώμη.

Πάντως σε ευχαριστώ πολύ για την επισήμανσή σου και ελπίζω να αισθανθείς περισσότερο άνετα την επόμενη φορά που θα έρθεις, να γράψεις και το όνομά σου, για να διευκολυνθεί η αμεσότητα του διαλόγου.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Μαίρη Αϊβάζη Ζαγορά
Μέσα στον χαμό, ξέχασα να σε ευχαριστήσω για το σχολιάκι σου...
(μα τι γάιδαρος που είμαι!)

Σύλλογος για τα Ανθρωπινα Δικαιωματα Οικογενειων Πεσοντων και Αγνοουμενων Κυπριακης Τραγωδιας είπε...

πολυ θλιβερο το οδοιπορικο σου. πονα η εγκαταληψη οσο και ο θανατος. αλλα οι τουρκοι έτσι εχουν μαθει να λειτουργουν, να καταστρεφουν... το 2004 - 2006 περιπου ο μαρασμος της τουρκοκρατουμενης Κυπρου ειχε γινει αντικειμενο μελετης οικονομικων ευρωπαικων πανεπιστημιων. εμεις ειμαστε απο αυτους που δεν εχουμε παει στα κατεχομενα γιατι πρεπει να ζητησουμε αδεια απο το ψευδοκρατος και θα ειναι σαν να το αναγνωριζουμε. η συνειδηση μας δεν μας το επιτρεπει γιατι οι δικοι μας χαθηκαν για την ελευθερια της Κυπρου.

Μαίρη Κουρούπη - Πρόεδρος

Σύλλογος για τα Ανθρωπινα Δικαιωματα Οικογενειων Πεσοντων και Αγνοουμενων Κυπριακης Τραγωδιας








Related Posts with Thumbnails