Τρέηλερ-Τρέηλερ..

Ε, λοιπόν..
..αυτό το βίντεο θα μού μείνει αξέχαστο για πολλούς λόγους.

το Τρέηλερ-Τρέηλερ του "Θάλαττα-Θάλαττα"

Κατ'αρχάς, δεν περίμενα ποτέ να ξανασυναντήσω τη Σαπφώ υπ'αυτές τις συνθήκες και μάλιστα ύστερα από ..πάνω από δεκαπέντε χρόνια, όταν τη θυμόμουνα μικρό κοριτσάκι του Δημοτικού με εκείνα τα αξέχαστα μεγάλα ροζ γυαλάκια να τραγουδάει στις πρώτες πρώτες σειρές στις συναυλίες που κάναμε τόοοοτε, στην Παιδική Νεανική Χορωδία του Δήμου Ροδίων. Και βέβαια η διαφορά ηλικίας μού 'φάνηκε' όταν στα γυρίσματα τη ρώτησα αμήχανα εάν θα ήθελε να 'μπει' στο πλάνο το τατουάζ στον ώμο της. "Μα φυσικά και θα μπει!, Άκου'κει ερώτηση! Δεν είμαστε καλά! Το τατουάζ μου βρε θα κόψεις;;".

Ο δεύτερος λόγος που δεν θα ξεχάσω αυτό το βίντεο είναι ότι για να βρω τα μπουκάλια της μπύρας, τα μπουκάλια των νερών και των διάφορων άλλων αλκοολούχων (που δε θυμάμαι τα ονόματά τους... όχι, πότης δεν υπήρξα ποτέ..), ή θα έπρεπε να κάτσω και 'να γίνω σκνίπα' ή... να πάρω σβάρνα τους σκουπιδοτενεκέδες.

Και εν τέλει..έκανα το δεύτερο.

Και ακολούθησε απολύμανση (με γάντια) και μετά ξεκολλούσα ένα-ένα τα χαρτάκια της Αμστελ, της Χάινεκεν και λοιπών άλλων.. 

Ο τρίτος λόγος που αυτό το εγχείρημα θα μού μείνει αξέχαστο ήταν οι πέντε φορές που έπρεπε να περάσουμε σχεδόν ..κρυφά από την είσοδο στις Πηγές Καλλιθέας (γιατί η γραφειοκρατία στη δουλειά μου μπορεί να είναι εκ των ών ουκ άνευ, αλλά όχι και στο χόμπυ μου!).

Ευτυχώς, οι υπεύθυνοι (ε, κάποτε πια με τσάκωσαν!) ήταν πολύ ευγενικοί μαζί μου και τούς ευχαριστώ πολύ! (πάντως , οι τουρίστες δεν νομίζω ότι πέρασαν άσχημα, μια χαρά χάζι μάς έκαναν -κι εμείς επίσης- )

Επίσης, ήταν η πρώτη φορά που έβαλα λίγη 'πλοκή' στο τρέηλερ. Ξέρω, δεν ήταν δα και το φοβερό σενάριο να μπαίνει ένα χαρτί στο μπουκάλι και μετά να το παίρνει η θάλασσα, αλλά...λέμε τώρα. Να μην πω ότι θα το θυμάμαι κι αυτό δηλαδή; Είπαμε , όλα τα λέμε εδώ μέσα!  

Η ζέστη και πιθανώς και η αγαρμποσύνη μου, έκαναν την κάμερά μου να διαμαρτυρηθεί εν μέσω γυρισμάτων. Η οθόνη LCD ξαφνικά ...έσβησε, και το να τραβάς από το viewfinder ενώ τρέχει ο ιδρώτας στο μάτι δεν είναι και το καλύτερο..

Τελικά, τα πράγματα έφτιαξαν μέεεερες μετά, χάρη στο μαγικό χέρι του Αλέξανδρου Λουϊζίδη και επίσης στις δεήσεις της φίλης Μαρίας Μανιώτη, για να...ξεματιαστεί η LCD (την εν λόγω ξεματιάστρα πάντως, αυτό εδώ το μπλογκ σάς τη συνιστά ανεπιφύλακτα, ειδικά επί ηλεκτρικών συσκευών!)

Όσο για τον ήχο του τρέηλερ : χειροποίητος κι αυτός.

Το τυνησιακό νανούρισμα που ακούγεται είναι δια φωνής Σαπφούς, πασπαλισμένης με τα θαλασσινά ηχητικά εφφέ του καλού φίλου και επαγγελματία ηχολήπτη Jay Kroon.

Μα...τίποτα σε αυτό το τρέηλερ δεν έγινε εύκολα.

Ίσως γι'αυτό και το αγαπώ ιδιαίτερα.

Και τέλος, η εμπειρία του μοντάζ με τον Αλέξανδρο Λουιζίδη ήταν επίσης κάτι το οποίο θα θυμάμαι, και ελπίζω να υπάρξει συνέχεια.

Σ'ευχαριστώ πολύ Αλέξανδρε! Χωρίς τη βοήθειά σου δεν θα έβγαινε έτσι.

Και γελάσαμε και πολύ -σημαντικότατο!. 

Περισσότερα για τη συναυλία Θάλαττα Θάλαττα διαβάστε εδώ
Γνωρίστε τους μουσικούς που συμμετέχουν πατώντας εδώ

.

.