Τό κάνω ἀπό γνήσια βαρεμάρα.
Κι ἄς μοῦ λέτε μερικοί ἀπό σᾶς πώς "μά καλά, πᾶς καλά;; σέ λίγες ἑβδομάδες ἔχουμε κοτζάμ ἐκλογές κι ἐσύ μᾶς γράφεις περί ἐρήμων, ὀάσεων καί καμηλῶν;" Ναί, σᾶς γράφω περί ἐρήμων καί ὀάσεων γιατί πραγματικά δέν βρίσκω τί νά γράψω γι'αὐτές τίς ἐκλογές, τίς πιό βαρετές-ἄχρωμες-ἄοσμες-ἄγευστες καί πάρα πολύ εὔκολα προβλέψιμες.
Καί γιά νά ἐξηγοῦμαι (γιά νά μήν παρεξηγοῦμαι) δέν ὑποστηρίζω πώς ἔχω μαντέψει τούς μαγικούς ἀριθμούς τῶν ἑδρῶν καί τήν ὕπαρξη ἤ μή αὐτοδυναμίας. Ἁπλά ξέρω πολύ καλά -καί πιστεύω πώς τό ἔχετε πάρει χαμπάρι οἱ περισσότεροι, ἄν ὄχι ὅλοι ὅσοι μπαίνετε σ'αὐτό τό μπλόγκ- ὅτι στήν οὐσία τίποτα δέν μπορεῖ νά ἀλλάξει οὐσιαστικά σ'αὐτήν τήν προβληματικότατη κτηματομερίδα πού ἔλαχε νά ζοῦμε ἄν πρῶτα δέν ἀλλάξουμε ἐμεῖς ριζικά καί νά δέν ἀναγκαστεῖ μετά τό ἴδιο τό πολιτικό σύστημα νά προσαρμοστεῖ στά κελεύσματα τῶν πολιτῶν, δηλαδή ὅλων ἐμᾶς.
Τό πραγματικό ὄμως πρόβλημα εἶναι ἄλλο, καί μάλιστα πολύ βαθύτερο.
Ἀλήθεια, πῶς μποροῦν τά πράγματα νά πάρουν ἄλλη ρότα, ὅταν ἡ πολιτική συνείδηση τῶν σύγχρονων ἑλλήνων χαρακτηρίζεται ἀπό ..ἀνυπαρξία κελευσμάτων πρός τό πολιτικό σύστημα;
Μπορεῖ νά ἀκούγονται ὑπεραπλουστευμένα ὅλ'αὐτά, ἀλλά μιά ἀνάλογη κατηγοριοποίηση βρίσκεται γραμμένη στό φοβερό ἡμι-αὐτοβιογραφικό μυθιστόρημα τοῦ Στρατῆ Τσίρκα "Ἡ Λέσχη" τῆς τριλογίας του "Ἀκυβέρνητες Πολιτεῖες" (σπεύσατε νά τή διαβάσατε!)
Ἔχοντας λοιπόν στό νοῦ μας τόν τρόπο πού βλέπει κάποιος ἀπό τούς ἥρωες τοῦ μυθιστορήματος τίς κατηγορίες τῶν ἀνθρώπων πού μᾶς περιβάλλουν καί τή στάση πού λαμβάνουν (ἤ πού νομίζουν πώς λαμβάνουν) ἔναντι τῶν γεγονότων καί τῶν καταστάσεων, εὔκολα συμπεραίνει κανείς ὅτι οἱ ἕλληνες ψηφοφόροι πού θά σπεύσουν νά ρίξουν τήν ψήφο τους στίς 4 του ἐπόμενου μῆνα
εἴτε: εἶναι συνεπείς στήν ίδεολογία καί στίς ἐπιλογές τους, ὅπως αὐτές ἐκδηλώνονται ἀπό τόν τρόπο πού βγάζουν τό ψωμί τους καί συμπεριφέρονται στούς συνανθρώπους τους
εἴτε: εἶναι ἀσυνεπείς ὡς πρός αὐτά πού νομίζουν ὅτι πιστεύουν καί προσπαθοῦν νά πείσουν τούς ἄλλους (καί ἐνίοτε ἀκόμα καί τόν ἴδιο τους τόν ἑαυτό) πώς εἶναι κάτι πού δέν εἶναι καί πού στό κάτω κάτω δέν ἐπιθυμοῦν ποτέ νά γίνουν ἤ πώς ἀνῆκουν κάπου πού δέν ἀνήκουν στήν πραγματικότητα, καί δέν θά ἀνήκουν ποτέ
εἴτε: ἁπλῶς χρωστᾶνε τῆς Μιχαλοῦς καί ὡς ἐκ τούτου, δέν ἔχουν ἰδεολογική τοποθέτηση πού θά μπορέσει νά ἐκφραστεῖ διά τῆς ψήφου τους -γιατί ὡς γνωστόν, ὅσο πιό ἐξαρτημένος εἶναι κανείς τόσο ἄγεται καί φέρεται ἀπό τίς συγκυρίες, τά ρουσφέτια, τίς ὑποσχέσεις πώς κάτι θά ἀλλάξει πρός τό καλύτερο γιά τόν ἑαυτό τους- (κι ἄς γίνει ὅ,τι θέλει αὐτό τό ἔτσι κι ἀλλιῶς ρημαδιασμένο γαιοτεμάχιο, ἀφού ἄλλωστε ἡ Ἑλλάδα ποτέ δέν πεθαίνει, λέει)
Κι ἄς μοῦ λέτε μερικοί ἀπό σᾶς πώς "μά καλά, πᾶς καλά;; σέ λίγες ἑβδομάδες ἔχουμε κοτζάμ ἐκλογές κι ἐσύ μᾶς γράφεις περί ἐρήμων, ὀάσεων καί καμηλῶν;" Ναί, σᾶς γράφω περί ἐρήμων καί ὀάσεων γιατί πραγματικά δέν βρίσκω τί νά γράψω γι'αὐτές τίς ἐκλογές, τίς πιό βαρετές-ἄχρωμες-ἄοσμες-ἄγευστες καί πάρα πολύ εὔκολα προβλέψιμες.
Καί γιά νά ἐξηγοῦμαι (γιά νά μήν παρεξηγοῦμαι) δέν ὑποστηρίζω πώς ἔχω μαντέψει τούς μαγικούς ἀριθμούς τῶν ἑδρῶν καί τήν ὕπαρξη ἤ μή αὐτοδυναμίας. Ἁπλά ξέρω πολύ καλά -καί πιστεύω πώς τό ἔχετε πάρει χαμπάρι οἱ περισσότεροι, ἄν ὄχι ὅλοι ὅσοι μπαίνετε σ'αὐτό τό μπλόγκ- ὅτι στήν οὐσία τίποτα δέν μπορεῖ νά ἀλλάξει οὐσιαστικά σ'αὐτήν τήν προβληματικότατη κτηματομερίδα πού ἔλαχε νά ζοῦμε ἄν πρῶτα δέν ἀλλάξουμε ἐμεῖς ριζικά καί νά δέν ἀναγκαστεῖ μετά τό ἴδιο τό πολιτικό σύστημα νά προσαρμοστεῖ στά κελεύσματα τῶν πολιτῶν, δηλαδή ὅλων ἐμᾶς.
Τό πραγματικό ὄμως πρόβλημα εἶναι ἄλλο, καί μάλιστα πολύ βαθύτερο.
Ἀλήθεια, πῶς μποροῦν τά πράγματα νά πάρουν ἄλλη ρότα, ὅταν ἡ πολιτική συνείδηση τῶν σύγχρονων ἑλλήνων χαρακτηρίζεται ἀπό ..ἀνυπαρξία κελευσμάτων πρός τό πολιτικό σύστημα;
Μπορεῖ νά ἀκούγονται ὑπεραπλουστευμένα ὅλ'αὐτά, ἀλλά μιά ἀνάλογη κατηγοριοποίηση βρίσκεται γραμμένη στό φοβερό ἡμι-αὐτοβιογραφικό μυθιστόρημα τοῦ Στρατῆ Τσίρκα "Ἡ Λέσχη" τῆς τριλογίας του "Ἀκυβέρνητες Πολιτεῖες" (σπεύσατε νά τή διαβάσατε!)
Ἔχοντας λοιπόν στό νοῦ μας τόν τρόπο πού βλέπει κάποιος ἀπό τούς ἥρωες τοῦ μυθιστορήματος τίς κατηγορίες τῶν ἀνθρώπων πού μᾶς περιβάλλουν καί τή στάση πού λαμβάνουν (ἤ πού νομίζουν πώς λαμβάνουν) ἔναντι τῶν γεγονότων καί τῶν καταστάσεων, εὔκολα συμπεραίνει κανείς ὅτι οἱ ἕλληνες ψηφοφόροι πού θά σπεύσουν νά ρίξουν τήν ψήφο τους στίς 4 του ἐπόμενου μῆνα
εἴτε: εἶναι συνεπείς στήν ίδεολογία καί στίς ἐπιλογές τους, ὅπως αὐτές ἐκδηλώνονται ἀπό τόν τρόπο πού βγάζουν τό ψωμί τους καί συμπεριφέρονται στούς συνανθρώπους τους
εἴτε: εἶναι ἀσυνεπείς ὡς πρός αὐτά πού νομίζουν ὅτι πιστεύουν καί προσπαθοῦν νά πείσουν τούς ἄλλους (καί ἐνίοτε ἀκόμα καί τόν ἴδιο τους τόν ἑαυτό) πώς εἶναι κάτι πού δέν εἶναι καί πού στό κάτω κάτω δέν ἐπιθυμοῦν ποτέ νά γίνουν ἤ πώς ἀνῆκουν κάπου πού δέν ἀνήκουν στήν πραγματικότητα, καί δέν θά ἀνήκουν ποτέ
εἴτε: ἁπλῶς χρωστᾶνε τῆς Μιχαλοῦς καί ὡς ἐκ τούτου, δέν ἔχουν ἰδεολογική τοποθέτηση πού θά μπορέσει νά ἐκφραστεῖ διά τῆς ψήφου τους -γιατί ὡς γνωστόν, ὅσο πιό ἐξαρτημένος εἶναι κανείς τόσο ἄγεται καί φέρεται ἀπό τίς συγκυρίες, τά ρουσφέτια, τίς ὑποσχέσεις πώς κάτι θά ἀλλάξει πρός τό καλύτερο γιά τόν ἑαυτό τους- (κι ἄς γίνει ὅ,τι θέλει αὐτό τό ἔτσι κι ἀλλιῶς ρημαδιασμένο γαιοτεμάχιο, ἀφού ἄλλωστε ἡ Ἑλλάδα ποτέ δέν πεθαίνει, λέει)
μτφ: ἡ βαρεμάρα εἶναί πάντοτε ἀντι-ἐπαναστατική..
Προσθέτοντας καί τόν παράγοντα "Βαρεμάρα", πού ΚΑΙ σέ αὐτές τίς ἐκλογές εἶναι φύσει ἀδύνατον νά ἀγνοηθεῖ, ὁποιοδήποτε ἀποτέλεσμα καί νά προκύψει δέν πρόκειται νά βγάλει τή χώρα ἀπό κανένα τέλμα, οὔτε πρόκειται νά βολευτεῖ ὅοοολος ὁ κόσμος ὅοοπως καί ὅοοποτε τοῦ ἔχουν τάξει. Κι ὅσο γιά τό πολιτικό σύστημα δέν πρόκειται νά κουνηθεῖ, ἀφού εἶναι κοινῶς γνωστό πώς ἐάν οἱ ἐκλογές θά μποροῦσαν νά ἀλλάξουν τά πάντα, τότε ἁπλά ...θά κηρύσσονταν παράνομες!
Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω,
τό μπλόγκ θά συνεχίσει νά γυροφέρνει σ'ἄλλη γῆ/σ'ἄλλα μέρη
γιατί, ἄν μή τί ἄλλο,
εἶναι τό εἰλικρινέστερο πράγμα πού τοῦ ἀπομένει πιά νά κάνει...
"Θά σέ πάρω νά φύγουμε"
Χρυσούλα Στεφανάκη καί Θάνος Πολύδωρας
Χρυσούλα Στεφανάκη καί Θάνος Πολύδωρας
Καλή βδομάδα καί ὑπομονή.
4 σχόλια:
Είναι ωραίο να βλέπεις γραμμένο από κάποιον άλλο αυτό που έχεις στο μυαλό σου, με τρόπο ίσως καλύτερο απ'ότι θα το εξέφραζες εσύ ο ίδιος. Γι' αυτό κι εμείς σε διαβάζουμε σε υποστηρίζουμε και αναμένουμε πάντα την επόμενη ανάρτηση. Επειδή είμαστε στην ίδια αλλού κι αλλού ψυχοσύνθεση και διάθεση.
Αντουάν
Halleluya!
ἐπιτέλους Ἀντουάν ἀποφάσισες ν'ἀφήσεις σχόλιο;; ἀφού ξέρω πώς κλικάρεις μανιωδῶς!
ἄειντε, νά σέ βλέπουμε!
Εσυ τα φθινοπωρα εισαι στα χαϊ σου. Εγραψες υπεροχα και η καταληξη ηταν απιθανη. Θες τσιχλα;
τσίχλα ἀπό τώρα;;
καί τί θά μασάω τό βράδυ τῶν ἀποτελεσμάτων; ταραμᾶ;
Δημοσίευση σχολίου