..σκασίλα

Περίμενα νά μποῦν οἱ Ἀπόκριες γι'αὐτήν τήν ἀνάρτηση. Ἄλλωστε ἄν δέν αὐτοσαρκαστεῖς μέσα στό γελοῖο αὐτό τριήμερο, πότε θά τό κάνεις; Κι ἐπειδή (καί) μέ αὐτή τήν ἀνάρτηση κινδυνεύω πολύ σοβαρά νά θαφτῶ ὡς .."ψωνάρα", "ἄλλ'ἀντ'ἄλλων", "φαντασμένος","σάν πολύ δέν πῆρε ψηλά τόν ἀμανέ", "ξερόλας" καί σέ μερικές περιπτώσεις ἀκόμα καί "ἀνορθόγραφος" (μπορεῖ νά ἀκούγεται light, ἀλλά ὕστερα ἀπό τόση ὑπερπροσπάθεια νά φανῶ ἀντάξιος τοῦ πολυτονικοῦ, αὐτός ὁ χαρακτηρισμός θά μοῦ πέσει πολύ, μά πολύ βαρύς!!!) καί νά μέ περιλούσετε μέ πολλά ἄλλα ἀκόμη κοσμητικά ἐπίθετα (τά δέχομαι ὅλα μέ στωικότητα, ὁπότε -παρακαλῶ- προσθέστε ὅσα περισσότερα θέλετε καί μπορεῖτε), θά ὑπερβῶ ἄλλη μιά κόκκινη γραμμή καί θά περιμένω νά ἀντιμετωπίσω τίς ὅποιες συνέπειες...
Μέρες Ἀποκριᾶς ἄλλωστε εἶναι. Δέν ἔχω παρά νά ἀπενοχοποιηθῶ, πού ἔλεγε καί ἡ συγχωρεμένη, καί ..ἐν τέλει, τί ἔγινε πού θά μέ "θάψετε";
Διόλου μέ ἀφορᾶ.

Καί γιατί ὅλη αὐτή ἡ εἰσαγωγή παρακαλῶ; (μᾶς ζάλισες πολύ)
Ἔ, νά...
Ὅποιος ἔχει κάτσει καί διαβάσει κάποιες ἀπό τίς ἀναρτήσεις αὐτοῦ τοῦ μπλόγκ, ὅποιος ἔχει συχαθεῖ νά λαμβάνει μηνύματα στό facebook γιά τίς ἀναρτήσεις πού ἀνεβάζω κάθε λίγο καί λιγάκι, ὅποιος ἔχει διαπιστώσει ὅτι ἡ μυωπία του ἔχει ἀνέβει στά ὕψη προσπαθῶντας νά ξεχωρίζει τά ¨κατσουνάκια" ἀπό πάνω ἀπό τά φωνήεντα, δέν χρειάζεται νά προσπαθήσει πολύ γιά νά καταλάβει πώς ἔχει νά κάνει μέ μία νοσηρότατη περιπτωσάρα ἑνός ἐγωκεντρικοῦ μπλόγκερ πού νομίζει πώς ὅοοοολος ὁ κόσμος κοιμᾶται καί ξυπνᾶ μέ τήν ἔννοια του, πώς ὁλόοοοοκληρη ἡ Οἰκουμένη ἀσχολεῖται μέ τήν πάρτη του, νά τό πῶ κι ἔτσι ἁπλά.
Ἡ ἀνάρτηση λοιπόν αὐτή ἐπιβεβαιώνει ὅλους ἐσᾶς, τούς ἀναγνώστες πού μπαφιάσατε πιά μέ μένα!!

Ἀλλά, ἕνας δίκαιος κριτής θά πρέπει νά μοῦ ἀναγνωρίσει καί ἕνα σημαντικό ἐλαφρυντικό.
Τό ἐλαφρυντικό ἐκεῖνο πού πολύ ἁπλά καί καθαρά ἐκθέτει τό γνωστό λαϊκό ἄσμα μέ τήν ἐξής ἀθάνατη φράση (καί νῦν motto μου) "τόν χαρακτῆρα μου τόν φτιάξανε τά ἔργα σουυυ".
Καί ἐρωτῶ.
Ἄν λέω , Ἄν... σᾶς τηλεφωνοῦσε μία ἐλκυστική, ἔξυπνη, δραστήρια καί πάνω ἀπ'ὅλα καλή γνώστης τῆς Ἐλληνικῆς καί μοδάτη δημοσιογράφος καί σᾶς ζητοῦσε νά τῆς πεῖτε δυό κουβέντες γιά τό μπλόγκ σας, ἐσείς -ναί, γιά σᾶς τούς "ὑπεράνω" μιλάω τώρα- τί θά κάνατε;
Θά λέγατε "ὄχι";
Ἔ λοιπόν, ἐγώ τῆς εἴπα ναί , γιατί ἔτσι ἠθελα, ἔτσι γούσταρα καί γιατί ἔτσι μοῦ τήν ἔδωσε...

Ἰδού λοιπόν σκαναρισμένες δύο σελίδες ἀπό τό περιοδικό "Λωτός" τοῦ Φεβρουαρίου, ἕνα περιοδικό πού γράφεται ἀπό τήν πιό ἀγαπησιάρικη συντακτική ὁμάδα τῆς πόλης μέ ἐπικεφαλῆς τήν ἐξ Ἑλλάδος Εὐριδίκη Κοβάνη -τή δημοσιογράφο πού σᾶς ἔλεγα πρωτύτερα-, ἡ ὁποία φαίνεται, ἀφού κατέστη μία φανατική λωτοφάγος, κατόπιν ξεχάστηκε στό νησί μας καί ἔτσι ἁπλά μᾶς ...ξώμεινε (εὐτυχῶς γιά μᾶς! γι'αὐτήν τώρα, δέν ξέρω).


Ὅσο γιά τό ἐξώφυλλο αὐτοῦ τοῦ τεύχους;
Ἡ φοβερή καί τρομερή φωτογραφία ἀπό τή στάθμη τῆς θάλασσας στή ζώνη ἄμμου πού ἐνώνει (καί ..χωρίζει) τή Ρόδο μέ τό μακρυνά ἐξωτικό Πρασονήσι, μέσα ἀπό τόν φακό τοῦ πολλάκις βραβευμένου ροδίτη σκιτσογράφου μας Βαγγέλη Παυλίδη -ὁ ὁποῖος εἶναι καί δεινός φωτογράφος, κάτι πού δέν ἤξερα!!
ὄχι παίζουμε δηλαδή!!!-.

Μέ τό πᾶσο σας, λοιπόν...
(κλικάρετε στίς φωτογραφίες γιά μεγέθυνση, παιδιά!
εἴπαμε, ἡ μυωπία καραδοκεῖ....)

καί θᾶψτε ἐλεύθερα!

Καλές Ἀπόκριες..