"politically correct", ἤτοι ..;

Ἀφήνοντας τήν Τουρκία μεσούσης τῆς προεκλογικῆς ἐκστρατείας τῶν δημοτικῶν ἐκλογῶν πού θά πραγματοποιηθοῦν τήν τελευταία Κυριακή τοῦ Μαρτίου καί μέ νωπό τό φιλοαραβικό ξέσπασμα τοῦ Ρετζέπ Ταγίπ Ἐρντογάν, κατάλαβα πόσο πολύ μοιάζουν οἱ προεκλογικές ἐκστρατείες, οἱ δικές μας καί τῶν γειτόνων μας.

Μέ τήν οἰκονομική κρίση νά φαίνεται -παραδόξως- πρῶτα στά ὑψηλοῦ εἰσοδήματος στρώματα τῆς τουρκικῆς κοινωνίας καί πολύ λιγότερο στά χαμηλά (ἀφού χαμηλότερα δέ γίνεται νά καταντήσουν) καί μέ τήν ἐδώ καί δεκαετίες καταχωνιασμένη "ἰσλαμική συνείδηση" πού τό κυβερνόν κόμμα ΑΚΡ ἀποφάσισε νά κάνει "σημαία" του, ἡ συναισθηματοποίηση τῶν πολιτικῶν-ἰδεολογικῶν ψευδο-ἐπιχειρημάτων δίνουν καί παίρνουν στή Γείτονα. Γιά νά τό πῶ πιό ἁπλά : πολύ λίγα ἀκούγονται γιά τήν σταθερά νοσοῦσα τουρκική οἰκονομία, ἀκόμα πιό λίγα ἀκούστηκαν γιά τή δυσκολία περαιτέρω διεθνοῦς δανεισμοῦ της. Ἀντίθετα, ἡ ὀργύλη "ἀντίδραση"τοῦ Ἐρντογάν στό Νταβός ἀνέβασε κατά πολύ τή δημοτικότητα τοῦ ΑΚΡ, δίνοντας ἕναν ἔντονο τόνο "ὀθωμανικότητας" στόν τρόπο πού οἱ γείτονές μας βλέπουν τή γεωπολιτική μικρή-κοινή μας γειτονιά..

λεπτομέρεια τῆς ἐμπορικῆς Gaziler Caddessi ("ὀδός Ἡρώων") τῆς Σμύρνης

Ἔτσι, ἀφού ἡ τουρκική κοινή γνώμη ἔχει πιά "χωνέψει" πώς ὁ δρόμος πρός τήν Εὐρώπη δέν εἶναι εὔκολος -λόγω Κουρδικοῦ καί Κυπριακοῦ- καί ἀφού ἡ τουρκική προσπάθεια διείσδυσης τελικά ἀπέτυχε τόσο στίς πρώην σοβιετικές δημοκρατίες τῆς κεντρικῆς Ἀσίας ἀλλά καί στό πιό συγγενές ἐθνολογικά Ἀζερμπαϊτζάν -ἐξ αἰτίας τῆς ἐνδυναμωμένης Ρωσίας, μετά τό αἱματηρό πάρτυ πού ἔστησε στή Γεωργία τό περασμένο καλοκαίρι-, ἡ Ἄγκυρα φαίνεται πώς βρῆκε τήν εὐκαιρία νά θυμηθεῖ τό μεσανατολικό (της;;;) ὀθωμανικό παρελθόν. Τό ἰδεολογικό ὑπόβαθρο τῶν κυβερνώντων καί ἡ ἀνθρώπινη δυστυχία πού ἔφερε ὁ πόλεμος στή Γάζα δημιούργησαν τό κατάλληλο timing γιά αὐτή τή διαφαινόμενη ἀλλαγή προτεραιοτήτων ὅσον ἀφορᾶ τό ρόλο πού φαίνεται νά θέλει νά παίξει ἡ Τουρκία στήν περιοχή, κλείνοντας τό μάτι στή νέα ἀμερικανική ἡγεσία -πού σάν νά δείχνει κάπως μουδιασμένη ἤ ἰδέα μας εἶναι;-.

Ἀποτέλεσμα; Ἐντυπωσιακό.
Ἡ προεκλογική ἐκστρατεία τῶν κομμάτων γιά τίς δημοτικές ἐκλογές, τουλάχιστον γιά ὅσο χρόνο ἤμουν ἐκεί, ούδεμία σχέση εἴχε μέ τά προβλήματα της τοπικῆς αὐτοδιοίκησης. Καί δέν ἤθελε μεγάλη προσπάθεια νά διαπιστώσει κανείς πώς πολλά θά μποροῦσαν νά εἰπωθοῦν καί ἀκόμα περισσότερες ὑποσχέσεις θά μποροῦσαν νά δωθοῦν γιά π.χ. τό ἀστικό ὀδικό δίκτυο, γιά τό ἀποχετευτικό, γιά τό κυκλοφοριακό, γιά τίς συγκοινωνίες, γιά τή μόλυνση καί τά καυσαέρια (τώρα καταλαβαίνω πόσο εὐτυχισμένοι θά πρέπει νά εἴμαστε μέ τήν ἀμόλυβδη βενζίνη πού καῖνε τά αὐτοκίνητά μας...γκούχ-γκούχ-γκούχ).

ὑψηλή ραπτική

Κι ὄμως. Τό κύριο θέμα τοῦ ΑΚΡ ἦταν καί εἶναι ὁ ταλαίπωρος παλαιστινιακός λαός τῆς Γάζας, ἕνας μουσουλμανικός λαός πού "...ἐνώ ἐπί Ὀθωμανικῆς (ἀπό ποῦ κι ὥς ποῦ "Τουρκικῆς"; ἀπορία..) Αὐτοκρατορίας ἦταν μιά χαρά, τώρα ὑποφέρει..." Ἔτσι ἁπλά, οἱ δημοτικές ἐκλογές-σφυγμομέτρηση τῆς δύναμης τῶν δύο μεγάλων κομμάτων, περνοῦν ἀπό ...τή Γάζα καί τό πολιτικό κλίμα πασπαλίζεται μέ πρασινωπά ἰσλαμιστικά ἰδεώδη τοῦ διαφαινόμενου νικητή κυβερνῶντος ΑΚΡ, πού ξέρει νά διαχειρίζεται πολύ καλά τό ἐμφανέστερο χαρακτηριστικό τοῦ συμπαθέστατου ἁπλοῦ τουρκικοῦ λαοῦ: τή συμπόνοια καί τόν συναισθηματισμό του. Ἕνας συναισθηματισμός πού κάνει τούς πολίτες νά ξεχνοῦν εὔκολα τά καθημερινά τους προβλήματα ἐπιβίωσης καί τούς ταυτίζει μέ τόν ἀνθρώπινο πόνο, κι ἄς συμβαίνει τό κακό μίλια μακρυά ἀπ'αὐτούς. Ὅταν ὄμως προβάλλεται ἡ θρησκεία ὡς βασικό συστατικό πού ἡ "σωστή" συμπόνοια θά πρέπει νά περιέχει, τότε δυστυχῶς αὐτή ἡ ἀγνή συμπόνοια τείνει νά γίνεται ἐπιλεκτική..

τηλεμαραθώνιος τῶν καναλιῶν KanalD καί Star γιά τή Γάζα,
κατά τή διάρκεια τοῦ ὁποίου συγκεντρώθηκε πάνω ἀπό ἕνα ἐκατομμύριο δολλάρια.
τά πάνελ τῶν ἄλλων σταθμῶν γιά τίς δημοτικές ἐκλογές ἦταν γιά λίγους

Τό ἰδεολογικό σταυροδρόμι τῆς σημερινῆς Τουρκίας βρίσκεται ἴσως στό πιό ἐνδιαφέρον του στάδιο. Ὅταν μάλιστα τούρκοι διαδηλωτές σηκώνουν τήν παλαιστινιακή σημαία, ἡ ὁποία, ἱστορικά μιλῶντας, ἀρχικά εἴχε σχεδιασθεῖ καί ὑψωθεῖ γιά πρώτη φορά ἀπό τούς ἐπαναστατημένους ἀραβικούς λαούς στή Μέση Ἀνατολή κατά τῶν ...Ὀθωμανῶν ἀποικιοκρατῶν(!!), αὐτή καθαυτή ἡ εἰκόνα προκαλεῖ εὔλογη περιέργεια.

ἀπό τίς τελευταίες διαδηλώσεις στήν Τουρκία

Ἐνδιαφέρον ὄμως παρουσιάζει καί ἡ ξαφνική ἐπιθυμία τῶν ἡγετῶν τῶν γειτόνων μας νά καταστοῦν ἐπιτέλους politically correct στή Μέση Ἀνατολή, καταδικάζοντας γενοκτονίες, προασπιζόμενοι ἀνθρώπινα δικαιώματα, μιλῶντας γιά σεβασμό τῶν ἀποφάσεων τοῦ ΟΗΕ...
Ὑπέροχα ὅλα αὐτά.
Τί καλά πού θά ἦταν λοιπόν ἡ Ἄγκυρα νά ἀρχίσει νά γίνεται politically correct ἐκ τῶν ἔσω καί μετά -καί γιατί ὄχι- νά πρεσβεύει ὑψηλά ἰδεώδη καί στίς πάλαι ποτε ὀθωμανικές (της;;) ἐπαρχίες. Ἄς παραδεχθεῖ τή γενοκτονία πού διέπραξε κατά τῶν Ἀρμενίων, τή γενοκτονία τῶν Ποντίων, τή γενοκτονία καί τή συνεχιζόμενη καταπίεση τῶν Κούρδων -μέσα κι ἔξω ἀπό τά σύνορά της- κι ἄς τερματίσει τή συνεχιζόμενη στρατιωτική κατοχή τῶν βόρειων ἐπαρχιῶν τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, ὑπακούοντας ἐπιτέλους καί μιά φορά τόν ΟΗΕ...
Καί τότε θά ἔχει κάθε δικαίωμα νά εἶναι ὅσο politically correct θέλει -καί θά βρεῖ πολλούς συμμάχους καί ὑποστηρικτές, μουσουλμάνους καί μή-.

Ἐπιστρέφοντας ἀπό τή Σμύρνη ἀποφάσισα νά τηρήσω τόν ὄρκο πού πῆρα λίγες μέρες πρίν : νά μήν μπλέκω φιλία μέ πολιτική στήν Τουρκία. Καί πέρασα μιά χαρά, μέ ἀνθρώπους πού ἐκτιμῶ καί μέ ἐκτιμοῦν, ἀγαπῶ καί μέ ἀγαποῦν καί.. -δέν πειράζει- ἄς εἶναι καί πρωτοκλασάτα μέλη του ΑΚΡ (οὐδείς τέλειος). Ἄλλωστε καί γι'αὐτούς κάθε ἄλλο παρά τέλειος ἦμουν (καθότι ...ἄπιστος)
Κι ὅσο γιά τίς δημοτικές ἐκλογές πού ζυγῶνουν, λίγο πρίν φύγω -καί ἐνώ τά πολιτικά συνθήματα συνέχιζαν νά "περνοῦν" μέσα ἀπό τά βομβαρδισμένα στενοσόκακα τῶν στρατοπέδων προσφύγων τῆς Γάζας- φαίνεται πώς θά περάσουν ΚΑΙ ἀπό τά ...ταξί
(μά, τί πρωτότυπο γιά ἕναν ἕλληνα ψηφοφόρο...).

Ἔτσι, εἴπα κι ἐγώ νά κλείσω αὐτή τή "σμυρναίικη" ἑνότητα ἀναρτήσεων μέ μία φωτογραφία πού ἴσως μετά ἀπό δύο χρόνια θά εἶναι ἱστορική!
Τό ψηφοθηρικό ΑΚΡ ὑποσχέθηκε πώς μέσα σέ δύο χρόνια ὅλα τά ταξί τῆς Τουρκίας θά ἀντικατασταθοῦν μέ καινούργια καί οἱ πελάτες θά μπαίνουν ὑποχρεωτικά στίς πίσω θέσεις , ἀνάμεσα σ'αὐτούς καί τόν ὀδηγό θά βρίσκεται ἕνα διαχωριστικό μέ μία σχισμή ("θυρίδα") γιά νά πληρώνουν τό ἀντίτιμο τῆς διαδρομῆς καί γιά νά τούς ἐπιστρέφονται τά ρέστα. Τά πλήθη τῶν συνολικά 70.000 ταξιτζήδων-ψηφοφόρων χειροκροτοῦν ρυθμικά βυθισμένοι σέ ἐνθουσιῶδες παραλήρημα, ἀφού αὐτή ἡ (εὐρωπαϊκή) ἀλλαγή θά γίνει ἐντελῶς δωρεάν καί μέ τήν ἐξ ὁλοκλήρου οἰκονομική κάλυψη τοῦ Κράτους (μά...μέ τί λεφτά;)


Κρίμα.
Ἔχει τόσο πολύ πλάκα νά ὀδηγεῖ ὁ ταξιτζής μέ τό γυάλινο ποτηράκι τσάι στό ἀριστερό χέρι καί μέ τό δεξί νά πιάνει τό τιμόνι.
Μία ἀκόμα σοβαρότατη αἰτία νά φᾶνε μαῦρο....ξέρετε ποιοί.

...Ἐπανῆλθα