μασᾶμε;

Ὅπως κάθε Καθαρή Δευτέρα, ἔκανα τά ἀδύνατα δυνατά γιά νά την ...προσπεράσω.
Γιά μένα εἶναι ἡ χειρότερη μέρα τοῦ χρόνου. Δέν κάνω πλάκα. Δέν τρώω τίποτα πλήν λαγάνας. Εἶμαι ἀπό τήν ὥρα πού θά σηκωθῶ ἀπό τό κρεββάτι μέ ντάγκλες ἀπό τίς κρεπάλες τῆς προηγουμένης. Τήν ἑπόμενη ἔχει καί δουλειά.. Νά μήν πῶ γιά τά τηλέφωνα τοῦ τύπου "Τί; Ἀκόμα κοιμᾶσαι; Ὅλος ὁ κόσμος σέ περιμένει..." Μά τί κάθεται καί μέ περιμένει; Μέ περιμένει νά μέ βλέπει νά τσιμπολογάω καμμιά (ἄνοστη) λαγάνα;;

Ἔτσι καί φέτος, ἡ Καθαρή Δευτέρα εὐτυχῶς τελείωσε μέ ἕνα λυγουριασμένο χάμπουργκερ στά Goody's κατά τίς 10 τό βράδυ καί ἀκόμα μιά φορά δέ μάσησα ταραμᾶ...

Ἄσε πού πρέπει νά ἐτοιμάσω καί βαλίτσες...
Ἐλπίζω ἐκεί πού θά εἶμαι νά ἔχω ἴντερνετ (ὅπως μοῦ ἔχουν ὑποσχεθεῖ).
Ἄν δέν ἔχω ὄμως, θά τά ξαναποῦμε μετά ἀπό κάμποσες μέρες...

Καί τοῦ χρόνου..