14 Φεβ 2009

pencere, ἤτοι παράθυρα

Ὑπάρχουν κανόνες στό τί βλέπουμε; Ποιά εἶναι τά κριτήρια βάσει τῶν ὁποίων ἀποφασίζουμε τί θά προσέξουμε γύρω μας, τί θά θυμόμαστε μετά, τί θά φωτογραφήσουμε -γιά νά μήν ξεχάσουμε-;

Τό σίγουρο πάντως εἶναι πώς ὅσο συχνότερα ἐπισκέπτεσαι ἕνα ξένο μέρος, ὅλο καί περισσότερο ἀγνοεῖς τά καθιερωμένα ἀξιοθέατα -καθότι εἰδωμένα-. Ἄραγε πόσοι ἀθηναίοι φωτογραφίζουν π.χ. τήν Πατησίων ἤ πόσοι ροδίτες ξυπνοῦν μέ τά φλάς τους τό Παλάτι τοῦ Μεγάλου Μαγίστρου περνῶντας μέ τό αὐτοκίνητό τους τουλάχιστον 3 φορές τή μέρα (ἐλλείψει ἐναλλακτικῶν διαδρομῶν ἐννοεῖται..);
Ἔ, κάπως ἔτσι μέ βρῆκε τό πρῶτο πρωινό στή Σμύρνη μετά ἀπό κάμποσους μῆνες πού εἶχε νά πατήσει ἐκεί τό ποδάρι μου. Καί δέν ξέρω πῶς μοῦ'κατσε, καί αὐτομάτως τό μάτι σχεδόν ἐμμονικά "ἔπεφτε" στά παράθυρα τῶν σπιτιῶν, τῶν πολυώροφων κτηρίων, τῶν δημοσίων ὀργανισμῶν. Ἔτσι, χωρίς λόγο.
Εἴπα λοιπόν νά συνεχίσω αὐτήν τήν idee fixe πού ξαφνικά ἐνέσκυψε Ἄλλωστε, ἤθελα-δέν ἤθελα καί μέ δεδομένη τήν ἀδυναμία μου νά ἐκλογικεύσω τό περίεργο αὐτό κόλλημα, ἐνέδωσα σέ ἀκατάσχετα κλικαρίσματα πρός τά τζάμια τῶν σμυρναίικων παραθύρων. Αὐτά τά παράθυρα πού καθένα θεώρησα πώς εἶχε τή ..δική του ἱστορία νά διηγηθεῖ καί κατά συνέπεια καθένας πού βρισκόταν πίσω ἀπό καθένα ἀπ'αὐτά εἴχε κι αὐτός τή δική του ἱστορία νά πεῖ (κι ἄς νόμιζε πώς δέ θά μοῦ ἔλεγε κάτι τό ἰδιαίτερα ἐνδιαφέρον). Ὅσες μέρες παρέμεινα στή Σμύρνη παραδέχομαι πώς αὐτή ἡ ἐμμονή τοῦ "φωτογραφίζειν παράθυρα" δέν μέ ἐγκατέλειψε. Ἀκόμα κι ὅταν ἡ ψηφιακή μου κοιμόταν στό δωμάτιο τοῦ ξενοδοχείου, τό μάτι....ἐκεί!
Καί ὡς διά μαγείας, ἡ ἀρρωστημένη συνήθεια ἐξαφανίστηκε μέ τό πού πέρασα τόν τελωνειακό ἔλεγχο στά πάτρια. Ἴσως γιατί πλέον τώρα βλέπω τί τρέχει ἐκεί ἔξω.. μέσα ἀπό τα δικά μου παράθυρα.

Μιλῶντας περί ἐμμονῶν, ὕστερα ἀπό ἀρκετή σκέψη κατέληξα στό ἐξής ἁπλό:
ἡ θεραπεία κατά τῶν ἐμμονῶν ἔγκειται ἀκριβῶς στήν ..παράδοσή μας σ'αὐτές. Ἐμμονή στήν ἐμμονή λοιπόν, καί -ποῦ θά πάει ἡ ρημάδα..- θά μᾶς συχαθεῖ κι αὐτή καί θά πάρει δρόμο (πιθανότατα δίνοντας τή θέση της σέ ἄλλη).

Σᾶς προσκαλῶ..

Λατρεμένο μισόκλειστο παράθυρο στόν κεντρικό πεζόδρομο τῆς πόλης, ὀνόματι "ὀδός Κυπρίων Μαρτύρων" (Kıbrıs Şehitleri Caddessi) -ἐννοεῖται ὄχι των δικῶν μας, ἀλλά λογικό δέν εἶναι;-. Γουστάρω τρελλά τήν ἐγγενή τάση στήν πολεοδομική παρανομία τῶν γειτόνων, πού τόσο μοιάζει μέ τή δική μας. Ἀμφιβάλλει κανείς πώς ἡ κάλυψη τῶν ἡμιυπαίθριων δέν εἶναι τό νούμερο 1 ἑλληνικό ἐθνικό σπόρ -μετά ἴσως ἀπό τό τάβλι-;
Ἀδελφοί, δέν εἴμαστε μόνοι σέ αὐτή τήν Οἰκουμένη!
Καί διόλου τυχαία ἡ βιτρίνα μέ τίς περούκες ἀπό κάτω.
Ἕτερη φενάκη - ἡ κεραία UHF....χάσκουσα.

Κοντά στό παλιό "τσαρσί" (ἀγορά) , δυό λεπτά ἀπόσταση ἀπό τόν θορυβώδη πεζόδρομο Anafartalar, κάποιοι πίνουν τσάι πίσω ἀπό τίς κουρτίνες στό χαγιάτι καί ρίχνουν βλέφαρα ἀπό τό μισάνοιχτο παράθυρο πρός τό δρόμο. Τώρα, τό παλούκι πού ἐξέχει πάνω δεξιά, αὐτό τό λέω παρέμβαση.
Καί οἱ κόκκινοι τοίχοι, μήν πῶ πώς τούς γουστάρω κιόλας.

Παραπονεμένα παραθυρόφυλλα. Ἴσως ἀπό τίς τελευταίες φωτογραφίες αὐτοῦ τοῦ κτιρίου πού ἄν λέει ἀλήθεια ἡ ταμπέλα τοῦ Δήμου, ὁσονούπω κατεδαφίζεται.
Πάντως ἀκόμα τό βλέπει ὁ ἥλιος (ἐξ οὗ καί ἡ "φωτεινή" σκιά -σέ κάποιαν ἄρεσε αὐτή ἡ φράση, τήν καλημέρα μου μαντμουαζέλ!- )

Κλασική "συστοιχία" παραθύρων κτιρίου γραφείων τύπου seventies (τό προδίδει καί τό γαλαζοπράσινο χρῶμα).
Αἴρ-Κοντίσιον τοπικῆς παραγωγῆς.
'Εφημερίδα-"κάλυψη ἀπόκρυψη" μέ κιτρινισμένα νέα πάνω δεξιά.
Κεμαλικός καί σκληρά ἐργαζόμενος πολίτης
-γιά τήν ὥρα ...κάτω καί ἀριστερά..


Οἱ λόφοι τῆς νότιας πλευρᾶς τῆς πόλης (call it χάος)
ὅπως τούς βλέπει κανείς ἀπό τό μοδάτο Ἄλσαντζακ (call it Κολωνάκι).
Παράθυρα παντού πού κοιτοῦν παντού καί πουθενά.
Τό σίγουρο : φόντο στήν κεραία μίας ἐκ τῶν πολλῶν ἐταιρειῶν κινητῆς τηλεφωνίας.
Ἄλλη κοινή ἐθνική ἐμμονή - SMS/MMS/GSM καί πλῆθος ἄλλων δυσνοήτων ἀρκτικολέξων.


Εὐθυγραμμισμένα κλιματιστικά.
Δικαστήριο τοῦ Κονάκ -δροσιά / ψύξις.
Χρειάζονται κι αὐτά, δέ λέω

Νά μήν ξεχνιόμαστε. Ὀθωμανικότης -ἡ Ἁγία.
Ἡ Κεντρική Βιβλιοθήκη στό Κονάκ ὑπό σκιάν φοινικιᾶς.

Παράλληλες γραμμές.

Comme il faut ἀστικό μπαλκόνι καί τά κιλίμια στά κάγκελα
στό μοδᾶτο Gül Sokak (ὀδός Τριανταφύλλων)

ἀφ'ὑψηλοῦ....
.....καί μή μοῦ τούς κύκλους τάραττε!!!
(ὅρα δορυφορικό πιάτο)

θέλει καί ρώτημα..;

...ἀλλοῦ κι ἀλλοῦ 100%
μά τελείως ὄμως!

πανώ σέ πιστή μετάφραση:
Ξενοδοχεῖο "Ἡ Πατρίδα" -τό σπίτι σας στή Σμύρνη
(τηλέφωνα κάτω δεξιά-δυσδιάκριτα , σόρρυ)
ἀγαπημένη φωτογραφία καί ἴσως τό γλυκύτερο παράθυρο τῆς πόλης
δέν εἶναι;


ἔπεται συνέχεια...

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

pencere είναι το παράθυρο...
pencereler είναι τα παράθυρα..

Αν μου επιτρέπεις την διόρθωση βεβαίως!

Καλλιόπη

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@καλλιοπη α.
ἀλίμονο! χεχε
ὄμως νομίζω πώς ὅταν πρόκειται περί ἀορίστου συνόλου χρησιμοποιοῦμε καί τόν τύπου τοῦ ἑνικοῦ. değiı mi?

Ανώνυμος είπε...

μνημη ή ληθη
beauty or ugliness

phlou...flis είπε...

Μ' αρέσουν τα σχετικά ...παραθυράτα σχόλια. Αναμένομεν

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@θανασης
ὅλα μαζί καί λίγο ἀπ'ὅλα ὅσα εἴπες

@phlou...flis
πολύ εὐχάριστο πού ξανάρθες στό μαγαζί!








Related Posts with Thumbnails