protesto, ἤτοι διαδήλωση

Κατά τό παρελθόν εἶχε τύχει νά βρίσκομαι κάποια πρωινά τοῦ Σαββάτου στό κέντρο τῆς Σμύρνης, αὐτό ὄμως πού εἶδα νά γίνεται τό περασμένο ἡλιόλουστο σαββατιάτικο σμυρναίικο πρωινό, ὁμολογῶ πώς δέν τό ξανάδαν τά μάτια μου. Τό φαινόμενο μάλιστα ἦταν τόσο ....μαζικό πού πῆρα τηλέφωνο φίλους μου πού κατά τό πρόσφατο παρελθόν εἶχαν μείνει στή Σμύρνη καί κανείς δέ μοῦ εἶπε πώς τό Σάββατο, ἀπό τό πρωί ὥσπου καί νά νυχτώσει οἱ διαδηλώσεις διαδέχονταν ἡ μιά τήν ἄλλη.

Μάλιστα, λοιπόν!
Protesto παντού.
Δέν εἶναι δύσκολο νά καταλάβει κανείς αὐτή τήν εὔκολη λέξη τῆς τουρκικῆς. Τό γεγονός μάλιστα ὅτι ὁ ὅρος "διαδήλωση" εἶναι δανεισμένος ἀπό τά ἀγγλικά (ἤ ἐν πάση περιπτώσει αὐτός χρησιμοποιεῖται συχνότερα) , μπορεῖ νά σημαίνει κάτι. Εἶμαι πάντως σχεδόν σίγουρος πώς τό νά βγαίνει κανείς στό δρόμο μέ ντουντούκες καί πλακάτ κατά τρόπο μαζικό δέν ἔχει τίς ρίζες του στήν ὀθωμανική κουλτούρα. Ὄχι πώς θά εἶχε ίδιαίτερη σημασία νά τό διαπιστώσει κανείς δηλαδή , ἀλλά λέμε τώρα.

Πρίν καλά καλά ἀνοίξουν τά μαγαζιά στόν κεντρικό πεζόδρομο τῆς Σμύρνης, νά'σου μιά ὁμάδα 20-30 νέων φοιτητῶν μέ σημαίες καί πλακάτ.

Κάτω ὁ ἀμερικανικός ἰμπεριαλισμός - Ζήτω ὁ Κεμαλικός ἀνθρωπισμός, ὑπό τή σκιά τοῦ πανώ τῆς "Ἕνωσης Νεολαίας Τουρκίας" ( "Türkiye Gençlik Birliği" ) -περισσότερα γι'αὐτήν δέν ξέρω, ὁπότε ἀναμένω διαφωτιστικά σχόλια-.
Καθ'ὅλα mainstream θέμα νά διαδηλώνει κανείς στή Σμύρνη -τήν πιό ἀριστερίζουσα καί κεμαλική πόλη τῆς χώρας, αὐτή τή στιγμή τοὐλάχιστον- κι ἔτσι οἱ ἀστυνομικοί δέν ἐκαναν τόν κόπο νά διακόψουν τό ...kahvaltı τους (τό πρωινό τους δηλαδή, πού στήν Τουρκία εἶναι κάτι σάν ..ὑπέρτερη ἀξία, μία ἱεροτελεστία ἀπό τήν ὁποία κανείς δέν ἔχει κἄν τό δικαίωμα νά διανοηθεῖ πώς δέν θά μπουκωθεῖ μέ ἐλιές καί τυριά πρωινιάτικο καί βέβαια μέ τσάι-τσάι-τσάι καί τσάι). Οὔτε μύτη λοιπόν δέν ἄνοιξε, ἐνώ οἱ μαγαζάτορες μέ τήν τσίμπλα στό μάτι (κυριολεκτικό αὐτό) ἔβλεπαν καλά καλά μέ ἀκαθόριστο βλέμμα. Έδῶ πού τά λέμε, ἡσύχασα κι ἐγώ. Δέν εἶχα καμμία ὄρεξη νά κλειστῶ στό ξενοδοχεῖο καί νά δῶ ἀπό κοντά αὐτά πού εἶχα τήν τύχη νά μήν δῶ στήν Άθήνα τό Δεκέμβριο.

Στό κάπως πιό μπανάλ -σέ σχέση μέ τόν πεζόδρομο- ἀλλά κατά πολύ γραφικότερο Κονάκ, μέ τό ρολόι καί τό τσαρσί δυό βήματα ἀπ'αὐτόν, ἡ protesto-τουρκική ἐμπειρία μου θά εμπλουτιζόταν λίγες ὥρες ἀργότερα.

Τά περιστέρια εἶχαν βρεῖ τό στέκι τους στό μικρό τζαμί τοῦ Κονάκ, πού ὁ κόσμος μπαινόβγαινε (μά πόσοι χωρᾶνε μέσα τέλος πάντων;;) καί οἱ μαντηλοφοροῦσες μαμάδες μπούκωναν τά μωρά τους ὅ,τι δέν κατάφεραν νά τούς πλασάρουν στό ἀδύνατον-νά-μήν-τό-φᾶς kahvaltı (ὁρᾶτε ἀνωτέρω...).
Καί κάπου σέ κάποια γωνία, νά καί μιά καθιστική διαμαρτυρία. Πλακάτ-γιλέκο, πεζούλι, ξερό χωμί, άλλά καλή καρδιά. (πρόσφεραν καί τσάι στούς περαστικούς τά παιδιά!)

Ἅν δέν ὑπάρχει δουλειά καί ψωμί, εἰρήνη δέν ὑπάρχει -μέ μεγάλα μαύρα γράμματα πάνω- καί ἀπό κάτω κάποια κακά πράγματα πού τούς ἔκανε ὁ Δήμος Σμύρνης (γιατί τούς τό κάνατε αὐτό, κύριε Δήμαρχε;)

Καί τό θέμα δέν τέλειωσε ἐκεί γιατί πρίν καλά-καλά τό συνειδητοποιήσω, μιά ἄλλη ντουντούκα ἄρχισε νά φωνάζει κι αὐτή. Ἔξω ἀπό τα δικαστήρια, λίγα μέτρα πιό πέρα, ἄνθρωποι κάθε ἡλικίας μέ ἕνα χαρτόνι ὁ καθένας, στέκονταν σέ ἡμικύκλιο καί ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλο ἔπαιρναν τή ντούντούκα, ἀνέβαιναν στό 'βἠμα' καί...ἔβγαζαν λόγο!

Αὐτή ἦταν καί ἡ πρώτη ...πολυ-διαμαρτυρία πού εἶδα στή ζωή μου. Καθένας διαμαρτυρόταν γιά διαφορετικό πράγμα. Καί στό τέλος, ἀφού τελείωναν τόν μικρό τους λόγο, παρακαλοῦσαν τούς περαστικούς πού τούς ἀκουγαν νά τούς ὑποβάλουν καί ἐρωτήσεις! Καί ὁ διάλογος μέ τούς περαστικούς ἄρχιζε (!!!), καί ἦταν πραγματικά πάρα μά πάρα πολύ κρίμα πού δέν ὑπῆρχε κάποιος νά κάτσει καί νά μοῦ ἐξηγήσει ἐπακριβῶς τί γινόταν.
Τό βρῆκα πολύ πολιτισμένο. Μή σᾶς πῶ πώς τό ζήλεψα ὅλο αὐτό!

Στό ταξί, γυρνῶντας στό ξενοδοχεῖο, πῆρε τό μάτι μου κι ἕνα ἄλλο μπούγιο, διαφορετικό αύτή τή φορά. Ἄνδρες μέ γκρί κουστούμια καί μούσια μπροστά, γυναίκες μέ μαντῆλες καί μακριές φούστες ἀπό πίσω. Καί ὅλοι πίσω ἀπό κάποιο πανώ πού δέν πρόλαβα νά δῶ τί ἔγραφε.
Ἀκόμα ἕνα πλῆθος πού κάπου πήγαινε νά κάνει κι αὐτό τό δικό του protesto.
Ουάϋ νότ;

"Μά τί γίνεται σήμερα μέ τίς διαδηλώσεις; Γιά τίς δημοτικές ἐκλογές εἶναι;"ρώτησα τόν ταξιτζή. "Ξέεεερω 'γω πιά. Χάλασε ὁ κόσμος!", εἶπε.
"Τί θά γίνει , δέ θά καπνίσεις;" (σχεδόν μοῦ τό ...ἐπέβαλε!)

Τό ἐπόμενο πρωί τῆς Κυριακῆς ἐφοδιάσθηκα μέ ἔξτρα μπαταρίες γιά τήν ψηφιακή καί ἔσπευσα στόν πεζόδρομο γιά νά παραφυλάω ποιοί καί γιατί θά ἔβγαιναν νά ..protestάρουν. Γιατί ἄν αὐτό εἶναι τό τελευταῖο σμυρναίικο trend, νά τό ζήσουμε βρέ ἀδερφέ!

Φωνές ἀκούγονταν ἀπό μακρυά, κάποιος ἔδινε καί σύνθημα καί τό θέμα φαινόταν νά εἶναι πολύ σοβαρό -κι ἄς ἦταν Κυριακή πρωί, κι ἄς ἦταν τά διάφορα καφέ γεμάτα μέ κόσμο πού ἦταν πολύ ἀπασχολημένος μέ τό ΜΑ-ΕΙΝΑΙ-ΑΔΥΝΑΤΟΝ-ΝΑ-ΜΗ-ΦΑΣ-ΑΥΤΟ-ΤΟ-KAHVALTI-.
Καί οἱ διαδηλωτές πλησίαζαν καί φώναζαν ἀκόμα πιό πολύ καί πιό ρυθμικά, ἀλλά οἱ συνδαιτημόνες μέ τίς ἐλιές στά χέρια καί τά ποτηράκια τσάι στό πλάι συνέχιζαν ἀναίσθητοι.
Ὅταν πλέον οἱ διαδηλωτές ἔφταναν μπροστά μας, πολλοί...χειροκροτοῦσαν ἤ σφύριζαν.
Ἡ.. ποδοσφαιρική ὁμάδα τοῦ Ἄλσαντζακ (ὅρα Κολωνάκι) ἔδινε κρίσιμη μάχη σήμερα (Κυριακή γαρ..)

καί ἀργότερα ἔμαθα πώς κέρδισαν..
χαλάλι τό ξελαρίγγιασμα

Ἔπεται συνέχεια...