αρκετά!

Ύστερα από ....

σεισμούς....

...πυρκαγιές...

...μπράβους που σκοτώνουν..

και.....αποκεφαλισμούς!!!!
έλεος, δε βάζω φωτογραφία γι'αυτό!!!

λέω να σας αφήσω (μόνους σας) να βιώσετε
ό,τι άλλο φρικαλέο απέμεινε να δουν τα μάτια σας
ώσπου να τελειώσει επιτέλους
το εκπληκτικά χαρούμενο καλοκαίρι
που διανύουμε...

Κι όσο για μένα...

έχω ετοιμάσει τη βαλίτσα μου
και το ακριβοπληρωμένο μου εισιτήριο
και -απλώς- σε λίγες μέρες
θα προσέχω :

1.τα λεωφορεία

2.τους καμικάζι αυτοκτονίας

3.την καλύτερή μου φίλη
(τη μάσκα οξυγόνου, καλού-κακού..)

και 4. τον...Μπάμπη
(το διαβατήριό μου)

και ...αν θέλει ο Αλλάχ,
θα θυμάμαι να σας στέλνω κάπου κάπου
και καμιά ανάρτηση από το Τελ Αβίβ
όπου θα βρίσκομαι...

άντε, κι επειδή είστε σεις,
σας βάζω κι αυτό το τραγουδάκι,
που μόνο για τους στίχους του
αξίζει να το ακούσετε
(κι ας μη σκαμπάζετε γρι χωρίς την επεξήγηση από κάτω)

το τραγούδι "Simpatia" τραγουδάει η Νουρίτ Γκαλρόν
σε στίχους Μεήρ Βήζελτιρ(αξίζει το credit!)
και μουσική Σλόμο Γκρόνιχ

"..τρέφω συμπάθεια για το concept της Τέχνης στο Τελ Αβίβ,
αφού χωρίς concept..
οι σοβάδες πέφτουν -
πατζούρια γκρεμίζονται-
και λεωφορεία πεθαίνουν...
τρέφω συμπάθεια για τους ανθρώπους
που χαίρονται, φοβούνται, ερωτεύονται,
τσαντίζονται και αγανακτούν στο Τελ Αβίβ..."

θα τα λέμε από δω,
..αν βέβαια όλα πάνε καλά με το γεροΛάπτοπ μου