μυρωδιές παντού (2)

Σε μια χώρα που ο "ελληνικός φραππές" είναι μια άγνωστη λέξη αφού έχουν υιοθετηθεί φτηνά υποκατάστατα όπως "ice-cafe" ή "kafe-barad" (μεταφράζεται: "καφές-χαλάζι" που είναι κάτι μεταξύ γρανίτας και καφέ...έλεος Ισραηλινοί!), τα αραβικά καφενεία της Παλιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ είναι χωρίς καμιά αμφιβολία η χαρά του έλληνα μερακλή. Όχι πως ο αραβικός καφές είναι ίδιος με το δικό μας και ούτε κι εδώ υπάρχει φραπές, αλλά ο καφές που μπορεί να βρει κανείς εδώ είναι του γούστου μας.

Κατ'αρχήν, ιδού :

"Σπουδαία τα λάχανα" θα πουν πολλοί, αφού εμφανισιακά τουλάχιστον το γνωστό ελληνικό καφεδάκι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτό που μπορεί κανείς να βρει στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης.

Και ξαναγυρίζουμε στη γνωστή αδυναμία του blogging : την έλλειψη δυνατότητας ανάρτησης της μυρωδιάς και της γεύσης..

Η διαφορά λοιπόν, συνίσταται στη μαγική λέξη που λέγεται "hel" ή αλλιώς Κάρδαμο! Και εκτός από τις γνωστές δυναμωτικές του ιδιότητες (να επεκταθώ μήπως;) κάνει αυτόν τον καφέ ασυναγώνιστο.

Κάποια φορά όταν εφοδιάστηκα με πλήθος συσκευασιών καφέ με κάρδαμο,
αναγκάστηκα να βάλω δύο πλυντήρια για να ξε-καρδαμωθούν τα ρούχα μου

Τα αποτελέσματα:

...σλουρρρρπ