ΑλλούΚιΑλλού - Η Τελευταία Ανάρτηση

Συμπληρώθηκαν πέντε ολόκληρα χρόνια από τότε που το μπλόγκινγκ μπήκε στη ζωή μου. Μια περίοδος  που μου έδωσε πολλά καλά και που είμαι σίγουρος ότι θα τη θυμάμαι για πολλά χρόνια ακόμα. Πιστεύω πως και πολλοί από σας θα τη θυμόσαστε μαζί μου, γιατί όσο "αυτιστική" κι αν ακούγεται η διαδικασία να γράφεις ένα κείμενο με αποδέκτη το διαδικτυακό υπερπέραν, άρχισα πολύ γρήγορα να συνειδητοποιώ ότι μέσα από αυτές τις ηλεκτρονικές γραμμές δημιουργούνται νέες φιλίες, στηρίζονται παλιές -ή ακόμα.. ξεκαθαρίζεται το τοπίο και δίνεται η χαριστική βολή σε γνωριμίες που, καλώς ή κακώς, αποδεικνύονται περιττές.

Έχω πολλά καλά να θυμάμαι από τα πέντε χρόνια που γνωριζόμαστε από δω μέσα. Έμαθα να ξεκαθαρίζω τις σκέψεις μου. Αποφάσισα να λάβω θέση. Αποφάσισα να σας ανοίξω την πόρτα της ζωής μου, γνωρίζοντας ότι δεν θα την διαβούν μόνο φίλοι. Αποφάσισα να εκτεθώ προβάλλοντας τη γνώμη μου, τις εμπειρίες μου και τον τρόπο που βλέπω τον κόσμο. 

Επιπολαιότητα; 

Ματαιοδοξία; 

Εγωκεντρισμός; 

Μπορεί και όλα αυτά μαζί. Μπορεί και τίποτε απ'αυτά.

Και τελικά.. τι σημασία έχει;

Σημασία έχει ότι έκανα αυτό που ήθελα και ότι η έκφραση "ανοιχτό βιβλίο" θα μπορούσε να αντικατασταθεί στη δική μου περίπτωση ως.. 

"ορθάνοιχτο μπλογκ".

Θέλησα να σας ξανοιχτώ, και τό'κανα. 

Και σ'όποιον άρεσε.

Πολλοί από σας ξέρω ότι την διασκεδάσατε αυτή τη διαδικασία. 

Όσοι με γνωρίζατε πραγματικά - επιβεβαιωθήκατε.

Όσοι άλλοι νομίζατε ότι με ξέρατε, ίσως μέσα από τις αναρτήσεις μου να διαπιστώσατε είτε ότι κακώς με αντιπαθούσατε μέχρι τότε ή ότι κακώς με είχατε κάποτε συμπαθήσει. 

Όσοι δεν με γνωρίζατε καθόλου, με μάθατε - αυτός είμαι.

Κι όσοι πάλι ήρθατε, είδατε και απήλθατε - ..πολύ καλά κάνατε.

Όπως και νἀ'χει πάντως, ό,τι διάβασατε ήταν αληθινό.

Ό,τι εννόησα και ό,τι υπονόησα.

Ακόμα κι ό,τι γράφτηκε πίσω απ'τις λέξεις - Ισχύει.

Δεν παρέστησα ποτέ κάποιον άλλον.

Δεν σας κορόιδεψα.

Υπήρξα ειλικρινής και προς εσάς και προς τον εαυτό μου.

Και για μένα, αυτό το τελευταίο έχει σημασία περισσότερο από κάθε τι άλλο.

Ευχαριστώ που πολλοί από σας κατά καιρούς εντάξατε στην διαδικτυακή σας καθημερινότητα τα κείμενα και τις σκέψεις μου. 

Και γι'αυτό το λόγο, επειδή σέβομαι κάθε κλικάρισμα που έγινε εδώ μέσα, αποφάσισα πως το ΑλλούΚιΑλλού δεν θα σβήσει. Θα παραμένει "στον αέρα" και θα σας περιμένει όποτε θελήσετε να ανατρέξετε στις αναρτήσεις του.

Σας χαιρετώ και νά'στε όλοι καλά.

Άντε Μπάυ και Άντε Γειά! 

2 Φεβρουαρίου 2013