ο ενδοπαλαιστινιακός ακήρυχτος πόλεμος των εντυπώσεων

Παρά το ότι ο απολογισμός της τελευταίας στρατιωτικής αναμέτρησης Ισραήλ-Χαμάς όσον αφορά την εξουδετέρωση στρατηγικών στόχων κλίνει σαφώς υπέρ της οργανωμένης ισραηλινής πολεμικής μηχανής, αναμφισβήτητα τα κέρδη της Χαμάς τόσο έναντι του Ισραήλ όσο και έναντι των αντίπαλων ένοπλων ομάδων εντός της Γάζας είναι κατά πολύ περισσότερα.

Δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη ότι η ισραηλινή πολεμική αεροπορία θα έπληττε υπερπολλαπλάσιους στρατιωτικούς και διοικητικούς στόχους στη λεπτομερώς χαρτογραφημένη Γάζα. Αντιθέτως, έκπληξη αποτέλεσε ότι η Χαμάς κατάφερε και εκτόξευσε ρουκέτες ιρανικής τεχνολογίας όχι μόνο προς το Τελ Αβίβ, την πόλη-σύμβολο της ισραηλινής ευδαιμονίας, αλλά και προς την ίδια της Ιερουσαλήμ, η οποία τόσο λόγω της θρησκευτικής της σπουδαιότητας αλλά και του μαζικού παλαιστινιακού μουσουλμανικού πληθυσμού της, μέχρι τώρα ήταν σταθερά έξω από το πολεμικό σκηνικό του παρελθόντος. Έκπληξη επίσης αποτέλεσε και το πρελούδιο του οκταήμερου πολέμου Ισραήλ-Χαμάς : η ανατίναξη αστικού λεωφορείου στο κέντρο του Τελ Αβίβ, γεγονός που έφερε στο προσκήνιο μακρινές μνήμες της δεκαετίας του '90. 

Το συμπέρασμα που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει ύστερα από 8 μέρες και νύχτες πολεμικών επιχειρήσεων, συνοψίζεται ως εξής : Λίγους μήνες πριν θα ήταν αδιανόητο για τον μέσο ισραηλινό πολίτη να ακουστούν σειρήνες στο Τελ Αβίβ και στην Ιερουσαλήμ και να ανοίξουν ξανά τα καταφύγια, που για δεκαετίες τώρα παρέμεναν ερμητικά κλειστά. Και η Χαμάς διέψευσε τις προβλέψεις.

Και ενώ τα ποσοστά δημοφιλίας του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου γνωρίζουν κατακόρυφη πτώση ύστερα από την εφαρμογή της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, παρά τον εντυπωσιακό μεγάλο αριθμό στόχων που επλήγησαν στη Γάζα, τις εντυπώσεις κερδίζει σταθερά η Χαμάς όχι μόνο στα άρθρα των πολιτικών αναλυτών του εξωτερικού αλλά και στις σελίδες των ισραηλινών εφημερίδων, αλλά κυρίως στην παλαιστινιακή κοινή γνώμη εντός και εκτός Γάζας. 

Μετά το όργιο παραπληροφόρησης του παλαιστινιακού πληθυσμού, ο οποίος λίγες μέρες πριν έβγαινε στους δρόμους για να πανηγυρίσει ότι οι ρουκέτες της Χαμάς είχαν δήθεν κάψει μέχρι την ίδια την Κνέσσετ, το ισραηλινό κοινοβούλιο στην καρδιά της Ιερουσαλήμ – γεγονός το οποίο ουδέποτε συνέβη-, πράγματι η Χαμάς και οι υποστηρικτές της έχουν λόγους να πανηγυρίζουν παρά τις μεγάλες υλικές και ανθρώπινες απώλειες.

Αμέσως μετά την ανανέωση της προεδρικής θητείας του Αμερικανού Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα και ενώ φημολογείτο έντονα ότι πλέον η Συρία και το Ιράν θα βρίσκονταν στο στόχαστρο των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, η Χαμάς αποφάσισε να υπενθυμίσει την παρουσία της στο περιφερειακό σκηνικό, προσφέροντας αφ'ενός στο Ιράν τον αντιπερισπασμό που επιθυμούσε, αφ' ετέρου επιδιώκοντας να κερδίσει έδαφος στο εσωτερικό της Λωρίδας της Γάζας έναντι άλλων παλαιστινιακών ένοπλων ομάδων, με κυριότερη την Ισλαμική Τζιχάντ που ολοένα αύξανε την επιρροή της λόγω της δυσαρέσκειας του τοπικού πληθυσμού, που βιώνει χρόνια τώρα την πολιτική στασιμότητα και την απομόνωση της Γάζας, για την οποία φέρει σημαντικές ευθύνες και η ηγεσία της Χαμάς. Η σύγκριση του επιπέδου ζωής που έχουν οι ομοεθνείς τους στη Δυτική Όχθη που διοικείται από την μετριοπαθή Φατάχ του Αμπού Μάζεν, συνέτεινε στο να θελήσει η Χαμάς να δώσει στον εαυτό της ένα δυνατό υπαρξιακό άλλοθι, που θα έπειθε τους κατοίκους της Γάζας ότι – παρά τις δυσκολίες και παρά το ότι η καθημερινότητα στη Ραμάλα είναι κατά πολύ καλύτερη- η Χαμάς μέρα με τη μέρα φέρεται να είναι η μόνη πατριωτική φωνή που απέμεινε για τον Παλαιστινιακό λαό.  

ο ηγέτης της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια
και ο Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Αμπού Μάζεν

Η Φατάχ από την πλευρά της παρακολούθησε αθόρυβα τις εξελίξεις στη Γάζα. Τα επίσημα παλαιστινιακά μέσα ενημέρωσης στη Ραμάλα και στις άλλες πόλεις που ελέγχει η Παλαιστινιακή Αρχή μετέδιδαν τα γεγονότα αποψιλωμένα από τις εθνικιστικές κορώνες της Χαμάς, αφήνοντας τον 'δρόμο' να μιλήσει μόνος του. Σημειώθηκαν διαδηλώσεις στη Δυτική Όχθη, οι οποίες έτυχαν σχεδόν μηδαμινής δημοσιογραφικής κάλυψης από πλευράς επίσημης παλαιστινιακής πλευράς.

Οι εντυπώσεις που κέρδισε η Χαμάς με την κατάπαυση του πυρός προβληματίζουν έντονα την επίσημη Παλαιστινιακή Αρχή, έως του σημείου να είναι δύσκολο πια να κρυφτεί η δυσαρέσκεια της 'ενδοτικής' Φατάχ έναντι της σκληροπυρηνικής Χαμάς "που κατάφερε να αναγκάσει την κυβέρνηση Νετανιάχου να μην δώσει το πράσινο φως στον ισραηλινό στρατό να ανακαταλάβει τη Γάζα" – κι ας είχε φωνάξει 30.000 εφέδρους έτοιμους να μπουν και να επαναλάβουν ό,τι είχε συμβεί τέσσερα χρόνια πριν.

Στο φύλλο της 22/11, η έγκυρη ισραηλινή εφημερίδα Χα'Άρετς, δημοσιεύει ρεπορτάζ που βασίσθηκε σε αναφορά που φέρεται πως απέστειλε ισραηλινός διπλωμάτης που υπηρετεί σε σημαντική διεθνή πρωτεύουσα, βάσει της οποίας παλαιστίνιος ομόλογός του και εκπρόσωπος της Παλαιστινιακής Αρχής στην ίδια πόλη εκφράζει την αγανάκτησή του έναντι της Χαμάς και των τακτικών της. Τακτικές που στην ουσία εκθέτουν τη Φατάχ και την αποδυναμώνουν τόσο διπλωματικά διεθνώς όσο και στα μάτια της παλαιστινιακής κοινής γνώμης στις πόλεις της Δυτικής Όχθης. Ο παλαιστίνιος διπλωμάτης ούτε λίγο ούτε πολύ φέρεται να είπε ότι εάν ο ισραηλινός στρατός πραγματοποιήσει χερσαία εισβολή στη Γάζα, δεν πρέπει να κάνει 'μισές δουλειές'. "Ο Ισμαήλ Χανίγιε και ο Μαχμούντ Αλ-Ζαχάρ να μείνουν μόνο με τα σώβρακά τους", φέρεται να είπε επί λέξει ο παλαιστίνιος διπλωμάτης αναφερόμενος στους ηγέτες της Χαμάς. "Αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα να γίνει χερσαία επιχείρηση."

Εάν αναλογιστεί κανείς ότι μια τέτοια φράση ειπώθηκε την περασμένη Δευτέρα, όταν τα ισραηλινά μαχητικά σφυροκοπούσαν παλαιστινιακούς στόχους και παράλληλα η Χαμάς έστελνε ρουκέτες στο Τελ Αβίβ, γίνεται αντιληπτό ότι το χάσμα Χαμάς-Φατάχ έχει μπει πλέον σε μια νέα, απίστευτη τροχιά.

Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα ενδοπαλαιστινιακής πόλωσης γίνεται αντιληπτή η πρόθεση του Προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Αμπού Μάζεν να φέρει ξανά στο προσκήνιο το αίτημά του για τη διεθνή αναγνώριση ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους.

Όπως είχε ανακοινωθεί λίγες μέρες πριν τις εχθροπραξίες Ισραήλ-Χαμάς, ο Πρόεδρος Αμπού Μάζεν επέλεξε τη συμβολική μέρα της 29^ης Νοεμβρίου 2012 για να ζητήσει εκ νέου από τον ΟΗΕ να αποφασίσει να αναγνωρίσει την παλαιστινιακή ανεξαρτησία, θέλοντας να ανακαλέσει στη μνήμη της διεθνούς διπλωματίας την 29^η Νοεμβρίου 1947, ημέρα κατά την οποία η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε τη δημιουργία δύο κρατών στην Παλαιστίνη, ένα εβραϊκό και ένα αραβικό. Αυτή η συμβολική κίνηση έρχεται να προσδώσει στην Παλαιστινιακή Αρχή το άλλοθι που τόσο πολύ χρειάζεται : το άλλοθι της ίδιας της ύπαρξής της, εκμεταλλευόμενη τη δυνατότητά της να εκφέρει λόγο στα διεθνή fora, ως "η μόνη νόμιμη εκπρόσωπος του παλαιστινιακού λαού".

Από την άλλη, η σημερινή Παλαιστινιακή Αρχή πολύ λίγα έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στην πράξη, με ένα εξωτερικό χρέος τεράστιο, με δημοσίους υπαλλήλους που έχουν να πληρωθούν μήνες και με μία οικονομία που εξαρτάται εξ ολοκλήρου από το Ισραήλ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις ΗΠΑ, τους διεθνείς δανειστές και τις δυτικές ανθρωπιστικές οργανώσεις. Από την άλλη πλευρά, η ισραηλινή κυβέρνηση δεν έχει κανέναν λόγο να δείξει περαιτέρω διαλλακτικότητα σε περίοδο προεκλογική και βέβαια ύστερα από μία κατάπαυση πυρός, που κανένα όφελος δεν προσέφερε στον κυβερνώντα πολιτικό σχηματισμό. Υπ' αυτές τις ζοφερές γι' αυτήν συνθήκες, μία ακόμα απόπειρα κινητοποίησης της διεθνούς κοινότητας εκ μέρους της Παλαιστινιακής Αρχής, και μάλιστα σε επίπεδο ΟΗΕ, το πιθανότερο είναι να πέσει ακόμα μια φορά στο κενό, δίνοντας παράλληλα ακόμα μια ευκαιρία στη Χαμάς να ενδυναμώσει και πάλι το γόητρό της, αυτή τη φορά χωρίς να χρειαστεί να ρίξει ούτε μία ρουκέτα..