Είναι αλήθεια, έχω να σάς γράψω πολύ καιρό.
Δεν το μετανιώνω και μην το θεωρείτε απαραίτητα κακό. Άλλωστε, όλον αυτόν τον καιρό που πέρασε άπραγος, είχατε τόσες άλλες γωνιές του διαδικτύου να σάς μαυρίζουν την ψυχή. Κι εγώ δεν θα είχα τίποτα το ευχάριστο να σάς πω. Αυτά ως εισαγωγή.
Εάν αυτό θα είχε κάποια σημασία για σας (πολύ αμφιβάλλω), είπα να.. λύσω τη σιωπή μου σήμερα, ανήμερα του Αγίου Πνεύματος. Αφορμή στάθηκε ένα ολοκαίνουργιο βιβλίο που κυκλοφόρησε μόλις δυό βδομάδες πριν. Ένα μυθιστόρημα δια χειρός ενός συνάδελφου μπλόγκερ και 'φίλου από το facebook', με τον οποίον δεν έχω συναντηθεί ποτέ μου δια ζώσης.
Ο Γιώργος Χατζελένης, πάνω κάτω στην ίδια ηλικία με μένα, νησιώτης κι αυτός -από τη Χίο-, συντηρητής αρχαιοτήτων στο επάγγελμα και εργαζόμενος εδώ και χρόνια στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, είχε την καλοσύνη να μού στείλει με το ταχυδρομείο ένα από τα πρώτα αντίτυπα της "Καθημερανοητότητας" - έτσι λέγεται το μυθιστόρημά του, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδη. Και είναι και το πρώτο του.
Μία ιστορία που μιλάει για αλλαγές - μεγάλη υπόθεση αυτό, αυτήν την τόσο ρευστή περίοδο για πολλούς από μας. Και παραδέχομαι ότι η γραφή του κατάφερε να μού κεντρίσει το ενδιαφέρον ήδη από την πρώτη του σελίδα. Χωρίς περισπούδαστες λογοτεχνίζουσες φράσεις, φρου φρου κι αρώματα και πολλές κουβέντες. Το απαιτεί και η εποχή.
μυωπία; κλικάρετε στην εικόνα για μεγέθυνση..
Η "Καθημερανοητότητα" είναι γραμμένη με τρόπο ευσύνοπτο, χωρίς τίποτα το περιττό και αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα γραφής των ανθρώπων της γενιάς μου. Αναμφισβήτητα επηρεασμένη από την γρήγορη εναλλαγή τηλεοπτικών εικόνων, τη δυναμική των διαλόγων και όχι της αφήγησης, τον σύγχρονο τρόπο ζωής που σου δίνει σχετικά λίγο χρόνο να 'φορμάρεις', να εξωρραΐσεις τις εντυπώσεις.
Πιστεύω πως εάν για παράδειγμα ένας Παπαδιαμάντης θα ξεφύλλιζε αυτό το μυθιστόρημα των 122 σελίδων, θα το έβλεπε σαν ..σημειώσεις για το πλήρες βιβλίο που θα γραφόταν αργότερα. Αυτό όμως είναι τελικά και το μεγάλο του ατού.
Πάντως, νομίζω πως ο ίδιος ο συγγραφέας έχει πολλά πιο ουσιώδη να σάς πει στο βίντεο που ακολουθεί (Ένα βιντεάκι που ..εγκαινιάζει μια ιδέα που δούλευα στο μυαλό μου εδώ και πολύ καιρό : πώς είναι να κάνεις μια μικρή συνέντευξη μέσω Skype! Είπαμε, αν μη τι άλλο, ζούμε μεγάλες στιγμές! Συγχωρέστε μου όμως τα μικρά σαρδάμ..)
η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε την 3.6.2012 μέσω Skype, μεταξύ Ρόδου και Αθηνών
Σε αντίθεση με τον τρόπο γραφής, τη θεματολογία και το λογοτεχνικό χρόνο της σημερινής Αθήνας - οι αλλαγές δεν έχουν ούτε ηλικία, ούτε πρόγραμμα, ούτε καν γεωγραφικές συντεταγμένες. Αυτή άλλωστε είναι η γοητεία τους. Κι όποιος δεν έχει την ικανότητα να την αναγνωρίσει, απλώς έχασε.
Συμφωνείτε;
Για τους Ροδίτες αναγνώστες :
Την "Καθημερανοητότητα" θα τη βρείτε στο Bιβλιοπωλείο "Ακαδημία" (Αμερικής 93)
1 σχόλιο:
Ήταν η πρώτη μας συνέντευξη και των δυο. Όταν λες στην αρχή πως είναι η πρώτη φορά που το κάνεις ακούστηκε από μέσα και η δική μου φωνή που έλεγα μα και γω το ίδιο (δε με είχες προειδοποιήσει πως είχες ξεκινήσει την εγγραφή). Αυτό δείχνει πως η συνέντευξη ήταν αυθόρμητη κι όχι στημένη. Φίλε Γαβριήλ σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, καθώς και για την τιμή που κάνεις να αναφερθείς για μένα στο ιστολόγιό σου.
Δημοσίευση σχολίου