Η αλήθεια είναι πως έχω να γράψω πάρα πολύ καιρό.
Κοντά δέκα ολόκληρες μέρες -αποχή ρεκόρ.
Από τη μια με προλαβαίνουν τα γεγονότα, από την άλλη αυτά τα status στο facebook με.. αδειάζουν. Και όταν αισθάνεσαι ότι όλα πλέον έχουν ειπωθεί, τότε δεν έχει νόημα να κάτσεις και να τα αναμασήσεις. Μη σας πω ότι μού πέρασε από το μυαλό να σάς πω ένα ξεγυρισμένο "άντε μπάυ και άντε γειά" και δώθε παν'οι άλλοι. Άλλωστε, όταν ο Τιτανικός βούλιαζε, κανείς δεν ασχολήθηκε με τους λεκέδες στα τραπεζομάντηλα ή αν το βιολί ήταν ξεκούρδιστο εκείνη τη νύχτα του πνιγμού..
Ίσως ο εχθρός του blogging δεν είναι κανένας άλλος παρά τα status στο facebook -και η ανάρτηση αυτή θα μπορούσε να τελειώνει κάπως έτσι :
Η αλήθεια είναι πως κάθε μέρα που περνάει αρχίζω και αποστασιοποιούμαι πλήρως από τα όσα βλέπω μπροστά μου και ακούω να λέγονται και να γράφονται.
Μπορεί να φανεί εγωιστικό, είναι όμως ειλικρινές :
Όλοι μας -ο καθένας για διαφορετικούς λόγους και από διαφορετική θέση- συνομοτούμε εξαιρετικά αρμονικά για να πάει στον πάτο αυτό το καράβι.
Μπορεί να φανεί εγωιστικό, είναι όμως ειλικρινές :
Όλοι μας -ο καθένας για διαφορετικούς λόγους και από διαφορετική θέση- συνομοτούμε εξαιρετικά αρμονικά για να πάει στον πάτο αυτό το καράβι.
Ε, ας πάει στον πάτο, λοιπόν!
Στο κάτω κάτω, χρόνια τώρα μάς χρωστάμε ένα πολύ καλό μάθημα :
"Ραδιοφωνικές Διαφημίσεις - Σχολιασμός με εικόνες"
Τρία σπονδυλωτά πειραματικά βίντεο : 1) Μυστικά ομορφιάς. 2) Ο τοίχος απέναντί σας.
3)Τράπεζες-Κάρτες-Δάνεια.
Τα πλάνα γυρίστηκαν το 2001 στις περιοχές Χαλανδρίου, Κολωνακίου, Λεωφόρου Μεσογείων, Κέντρου Αθηνών, Νέου Κόσμου και από άλλους περιφερειακούς δρόμους της πρωτεύουσας.
Τα πλάνα γυρίστηκαν το 2001 στις περιοχές Χαλανδρίου, Κολωνακίου, Λεωφόρου Μεσογείων, Κέντρου Αθηνών, Νέου Κόσμου και από άλλους περιφερειακούς δρόμους της πρωτεύουσας.
Κάμερα -Μοντάζ-Σκηνοθεσία : Κώστας Κοντόπουλος (2001)
Επιμέλεια Μουσικής -Ήχων : Μαρία Κοντοπούλου
Ακούγονται αποσπάσματα από πρωινή εκπομπή του Ρ/Σ PLANET
και από την εκπομπή "Ονειροποιοί" της ΕΡΑ3
3 σχόλια:
Αγαπητέ μου Γαβριήλ, μην είσαι τόσο απαισιόδοξος! Στον πάτο βρισκόμαστε όλοι, ήδη, εδώ και πάααρα πολύ καιρό...το θέμα είναι να ψάξουμε να βρούμε πως θα ανέβουμε και πως θα ρυμουλκήσουμε το καράβι....
Κι εγώ είμαι αρκετά αισιόδοξος - οπωσδήποτε πολύ πιο αισιόδοξος απ' ό,τι πριν από τις Εκλογές!
Όσο πιο πολύ γυαλίζει το μάτι των κκ. Σαμαρά, Βενιζέλου, Σόιμπλε και λοιπών γνωστών και μη εξαιρετέων τόσο πιο καλά νοιώθω...
Βεβαίως, είμαι στον ψυχολογικό πάτο εδώ και 7-8 μήνες κι έχει κι αυτό την σημασία του!!!
;-)
Αυτη η αβεβαιοτητα σκοτωνει ειναι γεγονος. Διαθεση, αισθηματα ακομα και ανθρωπους. Ακομα κι εγω που ειμαι χιλιαδες χιλιομετρα μακρυα εχω επηρρεαστει. Τι λες να κανεις λοιπον, να αφησεις το μπλογκ (δε το βλεπω .. ειναι η μιση σου ζωη), το φμπ; Παλι χλωμο το βλεπω. Μη τα κανεις ψυχαναγκασμο. Να σου πω οτι ολα θα πανε καλα; Δεν μπορω ουτε εγω ουτε κανεις. Αυτα τα Αντε μπαυ κι αντε γεια τα βλεπω συχνα τελευταια εστω κι αν δεν τα κανεις spell out. Πιστευω οτι οταν βρεθει καποια λυση στα κοινα προβληματα θα ανεβει το ηθικο σου λιγο. Μεχρι τοτε η ανταλλαγη αποψεων ειτε εδω ειτε εκει μπορει να γινει επιλεκτικα εποικοδομητικη. Και η κουβεντα του φιλου σου ειτε διαδυκιακου ειτε πραγματικου μπορει να ειναι το δεκανικι μεχρι να ξαναπερπατησουμε. Οποτε κανονισε παλιοπαιδο.
Δημοσίευση σχολίου