τζάμια, αργίες και στατιστικές..

Η προηγούμενη ανάρτηση δεν μού άφησε πολλά περιθώρια..

Η ξαφνική τριήμερη παράταση της Εθνικής Απογραφής, αλλά και η πιθανότητα να μού'ρθουν  τσουχτερά πρόστιμα έτσι και δεν φρόντιζα να "απογραφώ", με έκαναν να ψάξω να βρω το τοπικό παράρτημα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Ας όψεται αυτή η καταραμένη μπλογκίστικη επωνυμία μου, που να πάρει..

"Μπορείτε να έρθετε από τα γραφεία μας.
Είμαστε ανοιχτά από το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ."

Ευγενέστατη γυναικεία γλυκιά φωνή, 
οπότε δεν είχα πλέον καμμία δικαιολογία..

υπάκουα ζωάκια τα σκυλάκια, ε;

Ημέρες αγανάκτησης λοιπόν και στο τοπικό γραφείο της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας.. Αγανάκτηση που την καταλάβαινες μόνο από το ύφος των πολιτών που είχαν έρθει για τον ίδιο λόγο που είχα κουβαληθεί κι εγώ. Όλα αυτά μέσα σε μετρημένα 60 τετραγωνικά, χωρίς περισσευούμενες καρέκλες, με φακέλους βαλμένους ο ένας πάνω στον άλλον, με ενδιάμεσες πόρτες στενές που καλά καλά δεν μπορούσες ούτε ο ίδιος να περάσεις. Οι απογραφείς βουλιαγμένοι στα μικρά τους γραφεία και ξυνισμένοι πολίτες να απαντάνε βαριεστημένα σε ερωτήσεις άνευ νοήματος.

Τα τυπικά μπορούσα να τα καταλάβω : ηλικία, ονοματεπώνυμο, επίπεδο μόρφωσης, τετραγωνικά σπιτιού, εάν είμαι μισθωτός ή ελεύθερος επαγγελματίας. Λογικό να ενδιαφέρει το Κράτος ποιέ ηλικιακές ομάδες διοικεί.
"Πόσες ώρες δουλεύετε την εβδομάδα;" Κι αυτό λογικό -και ενδιαφέρον στοιχείο, ειδικά σε τέτοιες εποχές που το Κράτος θα πρέπει κάποτε να κληθεί να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη ανεργία. Δεν ξέρω πώς θα το καταφέρει αυτό, αλλά δεν είναι της παρούσης..

Και στη συνέχεια αρχίσαμε τα περίεργα :

"Πόσες ώρες δουλέψατε μεταξύ 3 έως 9 Μαΐου;"

Απόρησα.

"Μα καλά, αφού σάς απάντησα ότι δουλεύω 50 ώρες την εβδομάδα πάνω κάτω, δέκα ώρες τη μέρα κατά μέσο όρο. Γιατί ειδικά με ρωτάτε για το πόσο δούλεψα από τις 3 έως τις 9 Μαΐου;"

"Εεε, δηλαδή δουλέψατε όλες τις μέρες;"

"Εκτός του σαββατοκύριακου, ναι όλες τις μέρες!
Μα γιατί με ρωτάτε ειδικά για τότε;"

"Ε, λέω μήπως κάποια μέρα δεν είχατε δουλέψει ανάμεσα σε αυτό το διάστημα."

Πήρε στροφές το μυαλό μου...

"Ένα λεπτό. Θέλετε να μάθετε εάν δούλεψα.. την Ημέρα της Ευρώπης;

Αν δηλαδή.. γιόρτασα την Ημέρα της Ευρώπης στις 9 Μαΐου;

Αυτό σάς ενδιαφέρει;"
[ σιγή , ενώ άρχισα να βράζω..]

Ε λοιπόν, δεν γιόρτασα την Ημέρα της Ευρώπης και θα σάς παρακαλούσα να γράψετε ότι : την Ημέρα της Ευρώπης δούλεψα γιατί αυτή η μέρα για μένα δεν είναι ούτε αργία ούτε γιορτή."

"Ααα, δεν υπάρχει πεδίο γι'αυτό. Εδώ μόνο τις ώρες πρέπει να γράψω.."

"Μάλιστα..."

Άλλη μνημειώδης ερώτηση απογραφής :

"Στο σπίτι σας έχετε διπλά τζάμια;"

Νόμιζα πραγματικά ότι μού έκανε πλάκα.

"Όχι, δεν έχω διπλά τζάμια. Είναι τόσο σπουδαίο;"

"Τι να σάς πω. Αυτή είναι η ερώτηση."

"Ὀχι, δεν έχω διπλά τζάμια. Δεν μού αρέσουν τα διπλά τζάμια.  
Μού αρέσουν τα μονά!! Μπορούμε να το γράψουμε αυτό;"

"Α, όχι. Δεν έχει ιδιαίτερο πεδίο γι'αυτό."

"Μα για ένα λεπτό. Θα μπορούσε το σπίτι μου να είχε διπλά τζάμια κι εγώ να τα είχα βγάλει επειδή θα ήθελα τα μονά! Αυτό δεν θα ήταν ένα χρήσιμο στοιχείο για τα διπλά τζάμια -και για μένα επίσης;", ρωτώ.

"Πώς! Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον στοιχείο.
Αλλά δεν υπάρχει ιδιαίτερο πεδίο."

"Μάλιστα....

...Τελειώσαμε;" 

"Τελειώσαμε!"

Αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα , 25.5.2011

Συμπεράσματα :

Το σημερινό Ελληνικό Κράτος δεν το ενδιαφέρει πόσα βιβλία διαβάζω κατά μέσο όρο το μήνα, τι αυτοκίνητο έχω -αν έχω-, πόσες φορές επισκέφθηκα δημόσιο νοσοκομείο τους τελευταίους μήνες, εάν αγοράζω εφημερίδα και κάθε πότε, εάν βλέπω τηλεόραση, εάν έχω ταξιδέψει και πού, εάν χρωστάω δάνεια και πόσα χρήματα πληρώνω το μήνα σε δόσεις, πόσα χρήματα μού απομένουν για να ζήσω αφού ταΐσω καλά-καλά την Τράπεζα, πόσες φορές τρώω σε εστιατόριο την εβδομάδα, όπως και τόσα άλλα πράγματα που θα σκιαγραφούσαν το πραγματικό προφίλ του επιπέδου ζωής μου. 

Αντιθέτως, το Κράτος προχθές έμαθε πώς με λένε, πού και πότε γεννήθηκα, εάν δουλεύω και πόσες ώρες εβδομαδιαίως, εάν το σπίτι μου έχει διπλά τζάμια(!!!!) και βέβαια :  

Εάν άραγε τίμησα δια της αποχής από την εργασία μου,
την.. Ημέρα της Ευρώπης..!

Για φα-ντά-σου!

Πραγματικά, ψοφάω να δω τι συμπεράσματα θα βγάλουν για το λαό που διοικούν μετά από αυτήν την τόσο φοβερή και τρομερή Εθνική Απογραφή....

Να δείς που τελικά η Ημέρα της Ευρώπης 

θα γίνει εθνική αργία!

Καλά θα μάς κάνουν!

...αφού αλλιώς δεν φαίνεται να βάζουμε μυαλό..