13 Μαρ 2011

η Παρασκευή των τραγωδιών

Μού είναι πραγματικά εξαιρετικά δύσκολο να αποφασίσω τι θα πρέπει να φοβάται κανείς περισσότερο:  
τα ακραία φυσικά φαινόμενα ή την αγριότητα των ανθρώπων;

Και προχθές, 11 Μαρτίου 2011, αντιμετώπισα για ακόμα μια φορά 
αυτό το περίεργο δίλημμα. 


Τελικά, από τι να τρομάξεις περισσότερο; 
Από τον απίστευτα ισχυρό σεισμό των 8,9 Ρίχτερ και το τσουνάμι 10 μέτρων που έσυρε τα πάντα γύρω του στην Ιαπωνία ή από την εξίσου απίστευτη σφαγή ενός ζευγαριού μαζί με τα τρία παιδιά του -ένα εκ των οποίων μωρό μόλις τριών μηνών- στην Δυτική Όχθη..;

Για τον προχθεσινό σεισμό και το τσουνάμι στην Ιαπωνία, 
φαντάζομαι όλοι θα έχετε πληροφορηθεί.
Για το προχθεσινό απίστευτο φονικό όμως,.. αμφιβάλλω.

Δεν πειράζει. 
Γι'αυτό το λόγο υπάρχουν και τα μπλογκ..

"Ιταμάρ, μη λες κακά λόγια!"

Μια σειρά από βιβλία με παιδικά παραμύθια στο Ισραήλ έχουν για ήρωά τους έναν μπόμπιρα ονόματι "Ιταμάρ".
Ακριβώς το ίδιο όνομα φέρει και ένας εβραϊκός οικισμός, 5 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της παλαιστινιακής πόλης Ναμπλούς, στην κατεχόμενη Δυτική όχθη του Ιορδάνη. Δημιουργήθηκε το 1984 και έχει το θλιβερό ρεκόρ να έχουν πραγματοποιηθεί εκεί μερικές από τις πιο άγριες δολοφονίες αμάχων εβραίων εποίκων από τους πυρήνες της παλαιστινιακής αντίστασης που βρίσκονται στα γύρω χωριά. 
Ο Μάιος του 2002 έμεινε στα χρονικά ως ο πιο αιματηρός μήνας για τον Ιταμάρ των 600 κατοίκων, όταν ένοπλοι παλαιστίνιοι είχαν εισβάλει στον οικισμό και σκότωσαν 3 εβραίους έφηβους που έπαιζαν μπάσκετ τραυματίζοντας άλλους 10. Μόλις μία εβδομάδα αργότερα, άλλος παλαιστίνιος είχε παραβιάσει τα ηλεκτροφόρα σύρματα που βρίσκονται γύρω από τον οικισμό, εισέβαλε σε ένα σπίτι όπου και σκότωσε μία μητέρα με τα τέσσερα ανήλικα παιδιά της και στη συνέχεια μπήκε στα γύρω διαμερίσματα και σκότωσε άλλα δύο παιδιά και έναν αστυνομικό.

"Ο Ιταμάρ κόβει βόλτες στους τοίχους"

Προχθές, το βράδυ της Παρασκευής 11/3/11 το σενάριο επαναλήφθηκε στον οικισμό Ιταμάρ και με τον ίδιο τραγικό τρόπο. 

Ακόμα μια φορά, ομάδα παλαιστινίων ενόπλων κρατώντας μαχαίρια παραβίασε τα ηλεκτροφόρα σύρματα και μπήκε από το παράθυρο στο σπίτι πολυμελούς οικογένειας μέσα στον οικισμό. Μαχαίρωσαν στο λαιμό, στο στομάχι και στο πρόσωπο τους 36χρονους γονείς την ώρα που κοιμούνταν. Στη συνέχεια εισέβαλαν στο δωμάτιο όπου κοιμούνταν τρία από τα έξι παιδιά τους. Μαχαίρωσαν τα δύο αγόρια τους, ηλικίας 11 και 4 ετών και το κοριτσάκι τους, ηλικίας μόλις 3 μηνών. Επειδή ο 4χρονος γιος δεν είχε πέθανει ακαριαία και από φόβο μήπως οι φωνές του ξυπνήσουν τους γείτονες, οι δράστες διέφυγαν από το παράθυρο του σπιτιού, χωρίς να προλάβουν να συνεχίσουν το έργο τους και στο άλλο δωμάτιο, όπου την ώρα του φονικού κοιμούνταν τα άλλα δύο παιδιά της οικογένειας, δύο αγοράκια 8 και 2 ετών. 
Η δωδεκάχρονη κόρη της οικογένειας, που έλειπε κατά τη διάρκεια του φονικού, είχε την ατυχία να αντικρύσει πρώτη το φριχτό θέαμα των σφαγμένων γονιών και αδελφών της, μπαίνοντας στο σπίτι χωρίς να μπορεί να φανταστεί τη λίμνη αυτού του τόσο γνώριμου αίματος που θα την περίμενε. 

Η δεύτερη Παρασκευή του φετινού Μαρτίου έφερε μαζί της δύο εξίσου βιβλικές τραγωδίες, τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ίδιες μεταξύ τους. 
Μία στη Δυτική Όχθη και μία στην μακρινή μας Ιαπωνία. 
Και δεν ξέρω ποιά από τις δύο είναι η περισσότερο τραγική, η περισσότερο φριχτή.

Οι 36χρονοι Ρουτ και Έχουντ Φόγκελ και τα παιδιά τους:
ο 11χρονος Ιόαβ, ο 4χρονος Ελάντ και η μόλις τριών μηνών Αντάς.

Ο πόλεμος είναι πόλεμος, και έχει θύματα ένθεν και ένθεν.
Ο πόλεμος όμως έχει και κανόνες. 
Γι'αυτό και κάθε πόλεμος γεννά ήρωες, οι οποίοι ακολουθώντας τους κανόνες έδωσαν τη δική τους μάχη και είτε νίκησαν είτε έπεσαν στα χέρια του εχθρού.

Σε αυτήν την περίπτωση όμως, όταν σφάζεις τον εχθρό σου ενώ εκείνος κοιμάται και δεν έχει τη δυνατότητα να αμυνθεί - για τι είδους ηρωισμό μιλάμε;  Όταν εχθρός σου είναι παιδιά, τότε πώς μπορείς να αυτοαναγορευθείς "μαχητής"  και όχι κοινός φονιάς;

Ξέρω, θα ακούσω πολλά "αλλά" και "όμως" από τους αναγνώστες αυτού του μπλογκ. Πολλές θα είναι και αναφορές άλλων εξίσου τραγικών περιστατικών με πάμπολλα αθώα θύματα από την άλλη πλευρά, την παλαιστινιακή -και πάρα πολλές θα είναι εξίσου σωστές!

Γι'αυτό το λόγο, και πριν κλείσω αυτήν την ανάρτηση, θα ήθελα να σάς παρακαλέσω να ξεχάσετε για λίγο, μα ..για πάρα πολύ λίγο, όλες εκείνες τις βολικές ταμπέλες που -δυστυχώς πολλές φορές- παραπλανούν την κρίση όλων μας. 

Δείτε απλώς ένα 36χρονο ζευγάρι να κοιμάται αγκαλιά και να κατακρεουργείται από ένα ψυχρό μαχαίρι σε όλα τα σημεία του σώματος. Δείτε απλώς δύο μικρά παιδιά και ένα μωρό τριών μηνών να είναι σκεπασμένα στα μικρά τους κρεββάτια, πριν αυτά μετατραπούν άκαιρα σε λιλιπούτεια νεκροκρέββατα.

Ποιό είναι το γονίδιο που ευθύνεται για μια τέτοια τραγωδία;
Σε ποιά κατηγορία είναι "πολιτικώς ορθό" να καταταγεί μια τέτοια σφαγή..;

Τι είναι πιο άγριο τελικά - 
η Φύση ή ο άνθρωπος;

Δεν έχω καταλήξει.


33 σχόλια:

Αλίκη Παπαχελά είπε...

Οντως είναι τραγικό το συμβάν και όντως θα υπάρχουν ιστορίες αντίστοιχες της άλλης πλευράς....Και καλά κάνεις και το διαχωρίζεις στο τέλος! Οποιου είδους ξεκληρισμός υφίσταται, είτε απο φυσικά φαινόμενα, είτε από δολοφονία για οιονδήποτε λόγο, είτε σαν θύματα πολέμου, είναι τραγικό γεγονός...Η βία με ανατριχιάζει γενικώτερα σ όλες τις μορφές της, πόσω μάλλον όταν οδηγεί και σε φριχτό θάνατο....

Μορντεχάι Φριζής είπε...

Αγαπητέ Γαβριήλ,

Πρώτα απ΄΄ολα να'σαι καλά, που όντως είσαι ένας από τους ελάχιστους στην Ελλάδα, και σχεδόν σε όλη την Ευρώπη που προσπαθούν να είναι αμερόληπτοι, στο Μεσανατολικό.

Και εδώ τίθεται η όλη υπόθεση, μπροστά στους διάφορους υποστηρικτές των λεγόμενων ως 'παλαιστινίων', οι οποίοι υποστηρίζουν πως αγωνίζονται για την ειρήνη και τον ανθρωπισμό. Αν πράγματι είναι έτσι, όπως όταν φωνάζουν για το λεγόμενο 'παλαιστινιακό' δράμα, θα περίμενε κανείς να φωνάζουν εναντίον και των εγκλημάτων της αραβικής τρομοκρατίας, όπως εκείνο του Ιταμάρ.
Αν όμως η κατακραυγή δεν είναι και προς τις δύο πλευρές, τότε τουλάχιστον δεν είναι αντικειμενική, αλλά μονόπλευρη.

Προσωπικά, δεν είμαι αντικειμενικός, ως Εβραίος που ζώ στο Ισραήλ, όπως ούτε ένας Άραβας δεν μπορεί να είναι αντικειμενικός. Όμως για κάποιον εξωτερικό παράγοντα ή παρατηρητή, η μονόπλευρη προπαγάνδα, που συνήθως είναι αντι-ισραηλινή, δεν προσφέρει τίποτα στις δύο πλευρές, παρά ενισχύει ακόμα περισσότερο το μίσος.

Ηλίας Αργύρης είπε...

Τι είναι πιο άγριο τελικά -
η Φύση ή ο άνθρωπος;

Δεν έχω καταλήξει.
------------------------
O πλανήτης που τυγχάνει να αναπτύσεται τώρα ο πολιτισμός των ανθρώπων είναι ένα ασήμαντο κομμάτι ενός σύμπαντος όπου κυριαρχούν απίστευτα τρομακτικές δυνάμεις...
Είναι ένας ζωντανός πανήτης που μέσα του υπάρχει ροή, κίνηση, ενέργεια...
Η Φύση δεν είναι άγρια ...είναι αυτή που είναι...και ακολουθεί τη μοίρα της χωρίς τίποτα να μπορεί την αλλάξει...

Αν απομονώσει κανείς το χειρότερο μαζικό δολοφόνο (.π.χ. AdoLf HitLer ) και τον αποδομίσει ηλικιακά μέχρι τη βρεφική ηλικία θα δεί ένα αθώο υπέροχο πλάσμα χωρίς το παραμικρό ίχνος αγριότητας μέσα του... Και τότε τι το κάνεις...??
Το φυλακιζει...το τουφεκίζει...?? Τι...?
Ίσως φταίει το νερό, ίσως το οξυγόνο...
Ίσως φταίει πραγματικά κάποιο γονίδιο...
-- Ας προσπαθήσει τουλάχιστον να το ανακαλύψει ο πολιτισμός μας σύντομα...γιατί είπαμε ...
οι δυνάμεις που υπάρχουν γύρω μας είναι τρομακτικές και ας μη ξεχνάμε ότι "δεν ζούμε αιώνια"...γιατί απλά όλα εχουν αρχή και τέλος...

Σε ευχαριστώ που με κάνεις και σκέφτομαι...

Τούλα Μανουσάκη είπε...

ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΩΧΡΙΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΦΥΣΗΣ.......

Ανώνυμος είπε...

Οι φυσικές καταστροφές μας σοκάρουν γιατί μας υπενθυμίζουν το πόσο μικροί και αδύναμοι είμαστε απέναντι στη Φύση.

Οι αδιανόητες πράξεις βίας,
προσωπικά με σοκάρουν περισσότερο,
γιατί συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν δίποδα που θεωρούν τους εαυτούς τους "θεούς".

Και ειλικρινά, προσπαθώ να φέρω στο μυαλό μου, άλλες περιπτώσεις ανάλογων δολοφονιών μωρών, νηπίων και παιδιών. Μήπως, τελικά οι άραβες έχουν τη "συνήθεια" να δολοφονούν Εβραιόπουλα;

My blueprint είπε...

Δεν υπάρχουν ούτε αλλά ούτε όμως. Τίποτα δεν δικαιολογεί αυτή την θηριοδία. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν ούτε πολεμιστές, ούτε επαναστάτες. Ήταν εγκληματίες. Δεν κερδίζονται έτσι οι μάχες.

Αλέξανδρος Γ. Τανασκίδης Λαμπουσνάκης είπε...

Αυτό ίσως τελικά είναι το Ευαγγέλιο της Δημοσιογραφίας. Η αντικειμενικότητα και η αποστασιοποιημένη από φανατισμούς και καστοποιήσεις προσέγγισή σου στο θέμα αυτό καθαυτό και η επιτυχημένη σχεδόν στοχευμένη κατακλείδα σου για το τραγικό του χαρακτήρα στο σύνολο, είναι ο λόγος που πραγματικά αγγίζει ενδόμυχα τον αναγνώστη. Συγχαρητήρια.

Νίκος Μπίστινας είπε...

Τι να πεις... Το χειρότερο είδος του ζωικού βασιλείου είναι ο άνθρωπος... Η φύση "κάνει τη δουλειά της", ο άνθρωπος όμως???

Μαριέλενα Ματθαίου είπε...

...πάντα ο άνθρωπος είναι πιο άγριος ! Η φύση.... έχει το δικό της νόμο.

Ιωανάθαν Ιατρού είπε...

Φρικιαστικό έγκλημα!!!!!

Μιχαηλ Καβουκλης είπε...

Εξαιρετικό άρθρο! Μπράβο

Πληθυντικός Αριθμός είπε...

Γιατί;;; Μόνο αυτό. Μια λέξη και πολλά ερωτηματικά. Πόνος πολύς...

Γιώργος Ατσικνούδας είπε...

Την ανθρώπινη αγριότητα πρέπει να φοβόμαστε!!
Τα φυσικά φαινόμενα, μπορεί να μας φοβίζουν, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτά, από το να προστατευόμαστε και να σεβόμαστε την φύση!!
Με τον άνθρωπο όμως τι γίνεται? Τόσες χιλιετίες εξέλ...ιξης και όμως τα πρωτόγονα ένστικτα επανέρχονται!! Και αυτά βέβαια, "φύση" είναι!!

Ρούλα είπε...

Το αυτονόητο είναι ότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να αφαιρεί μια ανθρώπινη ζωή πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για παιδάκια.
Το ανησυχητικό είναι ότι έχουμε εξοικειωθεί με τέτοιες αγριότητες, περνάνε στα ψιλά γράμματα των μέσων ενημέρωσης και έπραξες άριστα που το ανέδειξες.
Τα φυσικά φαινόμενα δεν εκδικούνται, υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντοτε, εξάλλου η δημιουργία αυτού του κόσμου οφείλεται στα φυσικά φαινόμενα.
Ο άνθρωπος όμως ως νοήμον ον οφείλει σεβασμό στην ανθρώπινη ύπαρξη.

Ιάκωβος Μόσσιος είπε...

Συγχαρητήρια Γαβριήλ ,με θλίβει όμως το γεγονός ότι μια είδηση που θα έπρεπε να απασχολεί τα δελτία ειδήσεων προς ενημέρωση μας αν μη τι άλλο, περνά τόσο βουβά απο όλα τα ελληνικά ΜΜΕ και τελικά γίνεται αφορμή να αναδείξει την ευαισθησία ολ...ίγων...μα πολύ ολίγων...
Ντροπή και αίσχος...

Ίρις Μαυράκη είπε...

δεν ξερω τι να πω, ειλικρινα,, μονο η σιωπη μου αυτη τη στιγμη ..!!! τι φρικη.

Ρόη Αργύρη είπε...

Gab όχι άλλο θλίψη... pls...

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Αλίκη Παπαχελά
και ποιόν δεν ανατριχιάζει η ωμή βία..

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Μορδεχάι Φριζής
Είναι αλήθεια Μορδεχάι, ότι υπάρχει έλειμμα κατακραυγής όταν θύματα είναι ισραηλινοί. Απόδειξη :αυτό εδώ το μπλογκ ήταν ίσως το μοναδικό που έκανε αναφορά στη σφαγή στο Ιταμάρ.
Εξηγείται ποικιλοτρόπως βέβαια.
Δεν αποκλείεται όμως να ευθύνονται και τα ισραηλινά ΜΜΕ που δεν τονίζουν κάποια γεγονότα, θεωρώντας ότι το με το να δείχνουν σκληρές εικόνες, τελικά θα πλήξουν το ηθικό των πολιτών στο εσωτερικό της χώρας και όλη η υπόθεση θα γυρίσει μπούμερανγκ.
Ο αντισημιτσμός παίζει βέβαια μεγάλο ρόλο.
όπως και να'χει παντως, θεωρώ απαράδεκτο ότι αυτό το έγκλημα πέρασε κυριολεκτικά 'στα ψιλά'. Οταν είσαι ανθρωπιστής -είσαι ανθρωπιστής, τελεία και παύλα.
Και με ικανοποίηση βλέπω ότι σε όλα τα σχόλια, από όποια αφεηρία και αν προέρχονται, δεν υπήρξε ούτε "αλλά" ούτε "όμως". Εκτός αν η παρουσία των σχολίων αποθάρρυνε τις όποιες επιφυλάξεις. Κρίμα, θα ήταν χρήσιμο να ακουστούν και να τις συζητήσουμε.

Κανένας δεν είναι υποχρεωμένμος να είναι αμερόληπτος. Να είσαι όμως "άνθρωπος" είναι ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ νομίζω..

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Ηλίας Αργύρης
κι εγω σ'ευχαριστώ γι'αυτό το σχόλιο.
τι να πω περισσότερο από αυτές τις σκέψεις; όλα τα είπες Ηλία.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Τούλα Μανουσάκη
ωχριούν κατά τρόπο μοναδικό..
Καλωσήρθες :-)

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Ανώνυμος/η
Ξέρω , ένα γεγονός σαν αυτό, κάνει πολλούς ανθρώπους να "εθνοποιούν" την ανθρώπινη αγριότητα.
Δεν ήταν αυτός ο σκοπός της ανάρτησης, αν και η τήρηση δύο μέτρων και δύο σταθμών στα τεκταινόμενα της αμοιβαίας βίας ένθεν και ένθεν έχει κατά καιρούς θιγεί σε αυτό εδώ το μπλογκ.
Θα ήθελα όμως να σού επισημάνω την παγίδα που ίσως πας να πέσεις :στην "εθνικοποίηση" της βίας.
Αν ένα νόμισμα είναι κάλπικο - είναι κάλπικο κι από τις δύο πλευρές. Δυστυχώς.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@BluePrint
συμφωνώ 100% μαζί σου.
Βεβαίως και δεν είναι επαναστάτες ή μαχητές όσοι το έκαναν.
Και αν υποθέσουμε ότι το έκαναν για κάποιο εθνικό δίκαιο - ακόμα και όταν η παλαιστινιακή ανεξαρτησία επιτευχθεί, δεν νομίζω ότι τα ονόματα των δραστών θα τιμούν τον αγώνα που προηγήθηκε. Τουναντίον μάλιστα.
Καλωσήρθες BluePrint :-)

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Αλέξανδρος Γ. Τανασκίδης Λαμπουσνάκης
Κοκκινίζω από ντροπή :-)
(αλλά και από ικανοποίηση, το παραδέχομαι)
Δεν νομίζω να έχω λάβει ποτέ πιο κολακευτικό σχόλιο από το δικό σου από τότε που ...ακολουθώ την καριέρα του μπλόγκερ..
Ελπίζω μόνο να μην σε απογοητεύσω στο μέλλον..
Καλωσήρθες ως σχολιαστής. Γιατί ως αναγνώστης, ξέρω ότι δεν είναι η πρώτη σου φορά στα μέρη μας
Ευχαριστώ πολύ.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Νίκος Μπίστινας
αν η Φύση κάνει δουλειά, ο άνθρωπος είναι αυτός που κάνει βρωμοδουλειές..

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Μαριέλενα Ματθαίου
έτσι ακριβώς..

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Ιωανάθαν Ιατρού
από τα φρικιαστικότερα που έτυχε να μάθω μέχρι τώρα στη ζωή μου.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Πληθυντικός Αριθμός
μεγάλη ερώτηση αυτό το "γιατί"
Καλωσόρισες..

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Γιώργος Ατσικνούδας
όντως, είναι κι αυτό "φύση"..
τρομακτικό, αν το συνειδητοποιήσουμε..

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Ρούλα
ακριβώς. έχουμε μυαλό, ας το χρησιμοποιήσουμε.
κι αν η "φύση" μας μάς υποδεικνύει τέτοιες παρορμήσεις, το μυαλό μας (που κι αυτό "φύση είναι) πρέπει να επιστρατεύει τις ηθικές μας αντιστάσεις.
όπως είπα και παραπάνω, δεν νομίζω ότι κανένα άλλο μπλογκ δεν το έθιξε. Ελπίζω αυτό να συνέβη επειδή άλλα θέματα ήταν περισσότερο φλέγοντα εκείνες τις μέρες (Ιαπωνία, η έλευση των χρημάτων από την ΕΕ, η Λιβύη).
Πάντως στα ελληνικά ΜΜΕ παρατηρείται μία ελαφρά αδιαφορία όταν χύνεται αίμα ισραηλινό. Δεν το θεωρώ σωστό. Το έχω ξαναπεί.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Ιάκωβος Μόσσιος
Ναι, έχεις δίκιο Ιάκωβε.
Η στάση των ελληνικών ΜΜΕ είναι μονόπλευρη ως προς το μεσανατολικό. Κάποτε θα πρέπει οι ελληνες δημοσιογραφοι να γίνουν αντικειμενικοί, όχι μόνο για εκείνη την γωνιά της Γης. Γενικότερα μιλάω. Καλημέρα.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Ίρις Μαυράκη
φρίκη βέβαια..

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

@Ρόη Αργύρη
τι να κανουμε.. με τέτοιες προσλαμβάνουσες, πώς να την αποφύγουμε τη θλίψη; Ψάχνω να βρω κάποια είδηση ευχάριστη - δεν βρίσκω!








Related Posts with Thumbnails