ψυχοθεραπεία α-λα ΕΡΑ5

Ύστερα από συνεχείς διαπιστώσεις μηνών, τελικά καταλήγω στο αβίαστο συμπέρασμα ότι αμέσως μετά τα οικονομικά 'καταναγκαστικά έργα' στα οποία έχουμε όλοι μας υποβληθεί εδώ στην Ελλάδα, αυτό που δεν αντέχει πια ο μέσος πολίτης είναι το εξής ένα : 

να παρακολουθεί ειδήσεις! 

Κι ας μην τις πληρώνει βλέποντας ή ακούγοντάς τις. 

Απόδειξη; Μα, το πραγματικό ...φευγιό των ελλήνων τηλεθεατών στην πρόσφατη διακαναλική συνέντευξη του Πρωθυπουργού μετά το πρώτο εικοσάλεπτο της ώρας. Και η μαζική αυτή φυγή επιβεβαιώθηκε με την απίστευτα μεγάλη διαφορά στα ποσοστά τηλεθέασης σε σύγκριση με τα τεκταινόμενα στο γνωστό Νησί (που αν και δεν το είδα ποτέ ως τώρα, κατάλαβα εκ των υστέρων ότι ανήκω στην πολύ πολύ μικρή μειοψηφία που δεν έχει πάρει ακόμα χαμπάρι περί τίνος πρόκειται ακριβώς). 

στους παλιότερους αυτή η φωτογραφία θα λέει πολλά

Θέλει πράγματι γερά νεύρα για να βλέπεις ή να ακούς ειδήσεις από τα ελληνικά ΜΜΕ στις μέρες μας. Από πού ν'αρχίσεις και πού να τελειώσεις. Με τι να πρωτοανησυχήσεις, με τι να πρωτολυπηθείς, αλλά κυρίως με τι να πρωτοστεναχωρηθείς. Και η μόνη μορφή άμυνας που μάς απομένει είναι ίσως η άγνοια. 

Η ηθελημένη άγνοια του τι συμβαίνει, του τι θα συμβεί αλλά και πόσο μακρύ και σκοτεινό είναι το τούνελ που δυστυχώς η δική μου η γενιά θέλει-δεν θέλει είναι υποχρεωμένη να το περάσει και μάλιστα αμίλητα, σκυφτά, κοιτώντας κάτω, προσέχοντας να μην σκοντάψει αλλά και να μην χτυπήσει το κεφάλι της.

Ποτέ οι 'ειδήσεις' δεν ήταν κάτι το ευχάριστο. Άλλωστε είναι κοινό τοις πάσι ότι τα κάθε είδους 'καλά νέα' δεν αποτελούν αυτό που λέμε 'είδηση'. Πόσω μάλλον αυτήν την περίοδο, κατά την οποία η ίδια η έννοια των 'καλών νέων' τείνει να εκλείψει παντελώς. Παρ'όλ'αυτά όμως, η ανθρώπινη δόση μαζοχισμού παλιότερα μάς επέτρεπε να έχουμε τη δύναμη να υποβάλλουμε τον εαυτό μας να ακούει τι γίνεται στη χώρα και στον κόσμο. 

Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι ειδησεογραφικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί αρχίζουν τη μέρα τους με την καθιερωμένη 'πρωινή ενημερωτική τους ζώνη'. Υπήρχαν μάλιστα οι εποχές που το κοινό ήταν τόσο καθηλωμένο στο τι συνέβαινε στην ειδησεογραφία, που πραγματικά δεν ήξερες ποιόν ραδιοφωνικό σταθμό θα πρωτοδιαλέξεις το πρωί, είτε τοπικό είτε αθηναϊκό.  Σ'αυτήν την παγίδα είχα πέσει και εγώ, από μαθητής Γυμνασίου μέχρι και τελευταία. Κι όταν λέω 'τελευταία' εννοώ μέχρι να φτάσει εκείνη η μέρα που ο Πρωθυπουργός έκανε εκείνες τις αξέχαστες δηλώσεις του στο (ακόμα δικό μας!) Καστελλόριζο. Δηλώσεις ιστορικές, στις οποίες γενεές γενεών θα ανατρέχουν για πολλές δεκαετίες ακόμα -κι ας μάς λένε ότι από του αντίχρονου η Ελλάδα θα μεταμορφωθεί σε κάτι μεταξύ Μόντε Κάρλο και Ελβετίας (ή μήπως εννοούσαν 'Νέα Ελβετία', κάπου εκεί στην Αττική Γη...)

και ποιός δεν το θυμάται αυτό;

Από τότε λοιπόν που ο ΓΑΠ μάς έβαλε σε μια νέα πραγματικότητα που ελπίζαμε να μην τη δουν τα μάτια μας, δεν ξέρω τι μού συνέβη και ...σταμάτησα να βλέπω ειδήσεις. 

Σταμάτησα να διαβάζω εφημερίδες. 

Σταμἀτησα να ανάβω το ραδιόφωνο το πρωί για να μάθω τι γίνεται. 

Και ήταν το καλύτερο δώρο που μπορούσα να κάνω στον εαυτό μου 

- οι μηχανισμοί αυτοάμυνας στο φουλ!-

Την ειδησεογραφική θεραπευτική μου αυτολογοκρισία επέπρωτο να την διακόψω τυχαία τον τελευταίο μήνα και κάτι, μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, όταν ένα πρωί, χωρίς καλά καλά να το καταλάβω, έπεσε ο κέρσορας στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ και στο πρόγραμμα της ΕΡΑ5, του ραδιοφωνικού σταθμού της ΕΡΑ που εκπέμπει στα βραχέα κύματα και στο διαδίκτυο με μοναδικό target group τους Έλληνες της Διασποράς.

Η Φωνή της Ελλάδας παλαιότερα (και νυν ΕΡΑ5) δεν ήταν τίποτε άλλο από ένας σταθμός τυποποιημένων δελτίων ειδήσεων στα ελληνικά και σε άλλες γλώσσες, ο οποίος -κατά τα πρότυπα των άλλων ανάλογων κρατικών ραδιοφωνικών σταθμών του εξωτερικού- πρόβαλε ξερά και χωρίς πολλά-πολλά τη θέση της εκάστοτε κυβέρνησης για τα θέματα της επικαιρότητας, πασπαλισμένη με νοσταλγικές κορώνες, απ'αυτές που νομίζουμε ότι αρέσουν στους απόδημους. Γενικά, η Φωνή της Ελλάδας ήταν κάτι σαν απομεινάρι του απώτερου παρελθόντος, με μία φιλοσοφία προγράμματος που αμφιβάλλω εάν ακόμα και ο εκάστοτε διευθυντής της θα μπορούσε να  την αντέξει πάνω από ένα τέταρτο της ώρας. 

Ευνόητο είναι πως οι 'αλλαγές' που ανακοινώνονταν κατά καιρούς περί αναδιαμόρφωσης της ΕΡΑ5 με άφηναν παντελώς αδιάφορο κατά το παρελθόν. Και φαντάζομαι ότι και τους απόδημους, το ίδιο αδιάφορους τούς άφηναν.

Να όμως που εγώ ξαφνικά βρήκα την υγειά μου με την ΕΡΑ5!

Δεν υπερβάλλω! 

Ακολουθήστε τις απλές οδηγίες μου και θα δείτε πόσο ψυχοθεραπευτικά μπορεί να αρχίσει μία συνηθισμένη εργάσιμη μέρα στο δημοσιονομικό γκέτο που λέγεται Ελλάδα του ΔΝΤ. 

Εάν τύχει και βρεθείτε συνδεδεμένοι στο ίντερνετ από Δευτέρα έως και Παρασκευή, από τις 9 έως τις 11 το πρωί, η ΕΡΑ5 μεταδίδει την εκπομπή "Καφές Ελληνικός" με την δημοσιογράφο Έλενα Καραγιάννη. Φωνή ήρεμη, στρωτή, καυστική όπου πρέπει, σοβαρή όταν πρέπει και με μία ψύχραιμη αντιμετώπιση της πραγματικότητας που πραγματικά σε κάνει να λες ότι "άκου να δεις, έτσι έχουν τα πράγματα, αυτό συμβαίνει κι ας κανονίσουμε την πορεία μας". 

Τώρα, να πω την αλήθεια, δεν ξέρω εάν θα ήταν πιο ψυχοθεραπευτικό αν είχαμε κάποιον ανάλογο του Κακαουνάκη να ουρλιάζει για το συμβαίνει στον μαχαλά μας (φαντάζεστε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα σημερινά ερτζιανά με τον συγχωρεμένο; ούτε που τολμώ να το περιγράψω!). 

Από την άλλη, δεν αποκλείεται οι ψυχοθεραπευτικές ιδιότητες της ΕΡΑ5 και της πρωινής της ενημερωτικής εκπομπής να οφείλονται στο ότι η δημοσιογράφος απευθύνεται στους Έλληνες του εξωτερικού, σε αυτούς δηλαδή που ευτυχώς γι'αυτούς, πρόλαβαν και έφυγαν νωρίς από το γκέτο μας. Κι έτσι, ενώ ετοιμάζω τον καφέ μου για να πάω στη δουλειά, μού μεταδίδεται κι εμένα η αίσθηση ότι βρίσκομαι κάπου ξενιτεμένος στο αστραφτερό Μανχάταν, στο καταπράσινο Ουέλιγκτων ή έστω στο τριτοκοσμικό και συνάμα εξωτικό Μπαλί αγναντεύοντας το πρασινογάλαζο πέλαγος πάνω στην σινιέ μου αιώρα..  (αχ, τι ωραία!)

Το αποκορύφωμα της θεραπείας βέβαια :  

όταν ακούω τον εκφωνητή της Φωνής της Ελλάδας να λέει  το φοβερό: 

"Εδώ Αθήνα - 9 Ώρα Ελλάδος, 6 Διεθνής Ώρα UTC!" 

Ε, συντρόφια! Μόνο και μόνο γι' αυτήν την ..διπλή αναγγελία της ώρας, αξίζει να ακούς την ΕΡΑ5 και μόνο την ΕΡΑ5, όλο το εικοσιτετράωρο, κάθε μέρα, πρωί και βράδυ!

Λοιπόν... Τέλος με τη θεωρία!

Και τώρα οι πρακτικές λύσεις :

Για να ακούσετε ζωντανά την ΕΡΑ5 (Φωνή της Ελλάδας)
πατήστε εδώ

Kαι ανεπιφύλακτα ο 'Καφές Ελληνικός' -που μεταδίδεται από Δευτέρα έως και Παρασκευή από τις 9 έως τις 11 το πρωί (Ώρα Ελλάδος εννοείται! Βαριέμαι να σάς πω και την Ώρα UTC...) είναι ό,τι καλύτερο έχει κανείς ν'ακούσει το πρωί στο Γκέτο. 

Θα με θυμηθείτε!

Η αλήθεια είναι πάντως πως η μουσική επένδυση της εκπομπής κατά την ταπεινή μου γνώμη πάσχει αρκετά, αλλά μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας.. Στο κάτω κάτω, έχουμε να κάνουμε με κρατικό ραδιόφωνο, όπως και να το δει κανείς..