Εἶμαι ἴσως ἀπό τούς ἀκαταλληλότερους νά μιλάω γιά βιβλία. Ἔχω διαβάσει ἐλάχιστα καί δέν ντρέπομαι νά τό πῶ. Λόγω βαρεμάρας;... Νά τά ρίξω ὅλα στήν συνεχῶς ἀναμμένη τηλεόραση πού ἔφαγα μπροστά της τά νιάτα μου;... Νά ἰσχυρισθῶ ὅτι καταλάβαινα ποῦ τό πάει ὁ ποιητής μετά ἀπό δυό-τρία κεφάλαια, μετά μεταπήδαγα στό τέλος (για νά τελειώνουμε);... Δέν ξέρω.. Ὅ,τι καί νά πῶ, τό αποτέλεσμα εἶναι ὅτι τό βιβλίο -καί μιλάω κυρίως γιά τό μυθιστόρημα- δέν μέ κέρδισε,, δέν ἔγινε ὁ 'καλύτερός μου φίλος', ὅπως μᾶς ἔλεγαν στό σχολεῖο.Ἴσως, βέβαια, καί νά φταίει καί μιά σελίδα τῆς "Λέσχης" στίς Ἀκυβέρνητες Πολιτεῖες τοῦ Τσίρκα, πού ὅταν τή διάβασα, τόσο πολύ μέ 'κέρδισε', πού ἀποφάσισα -ἴσως νά ἦταν καί αὐτό τό μεγάλο μου λάθος τελικά- ὅτι μέ κάλυψε πλήρως καί δέν...ἄξιζε νά διαβάσω τίποτε ἄλλο πιά. Ἀλλά, αὐτό σηκώνει μιά ξεχωριστή ἀνάρτηση καί σίγουρα δέν εἶναι ἐπί τοῦ παρόντος.
τί εἶν'αὐτό; ὑπομονή!
Ὅ,τι ἰσχύει γιά τή σχέση τῶν βιβλίων μέ μένα, ἴσχυε μέχρι πρότινος γιά τή σχέση μέ τά διάφορα πολλά blogs πού ἀσχολοῦνται μέ τά βιβλία. Καί ὅλ'αὐτά μέχρι...χθές! Ναί. Χθές ἕνα κλίκ στό μπλογκομάγαζο Βιβλία και Ξερό Ψωμί τῆς ἀγαπημένης συν-μπλόγκερ καί φίλης ἀπ'τα παλιά Anna(ς) Booklover (ἤ κατά κόσμον Ἄννας Βαρνᾶ), μέ ἔκανε νά ἀρχίσω νά σκέφτομαι τί ἔχανα ὅλα αὐτά τά χρόνια, πού -τί νά κάνουμε- πέρασαν καί τά'φαγε τό χρονοντούλαπο τῶν δικῶν μου ἐμμονῶν..
Τήν Ἄννα τήν εἶχα γιά χαμένη. Ἐννοῶ...χαμένη ἀπό προσώπου γῆς, ἀφού μετά τό Λύκειο δέν ξαναγύρισε ποτέ στή Ρόδο. Τήν κέρδισε ἡ Λάρισα (καί ἕνας λαρισαῖος) καί μία μόνιμη ὀργανική θέση στήν μέση ἐκπαίδευση στόν Κάμπο. Καί ὀρίστε πού οἱ τελευταῖες βουλευτικές ἐκλογές μέ ἔφεραν στόν Κάμπο (μέ τά γνωστά μπλογκιακά ἀποτελέσματα). Καί ξαφνικά, τήν ξαναβρῆκα! Στό smart κεντρικό καφέ ὀνόματι "Πράσινο" δυό βήματα ἀπ'τήν Πλατεῖα Ταχυδρομείου, τό σημεῖο ἀναφορᾶς δηλαδή τῶν ντόπιων Bookcrossers (!!). "Δηλαδή;" τή ρώτησα, χαζεύοντας τό καπουτσίνο μου.
Καί τότε, ἄρχισε νά μοῦ ἐξηγεῖ μέ τό γνωστό ὕφος τῆς νέας γενιᾶς ψαγμένων ἐκπαιδευτικῶν τῆς γενιᾶς μου (δέν μπορῶ νά τό περιγράψω καλύτερα, πάντως χαμογελάω διαβάζοντας ξανά αὐτό πού γράφω τώρα) τί ἐστί αὐτή ἡ νέα πρωτάκουστη γιά μένα ἔννοια.
τό ράφι τῶν bookcrossers στό "Πράσινο", στήν καρδιά τῆς Λάρισας
Θά προσπαθήσω νά σᾶς τό μεταφέρω ὅσο καλύτερα μπορῶ -ἀφού, σᾶς εἶπα, δέν εἶμαι εἰδήμων ἐπί τοῦ θέματος-. Τή λέξη Bookcrossing θά μποροῦσα νά τή μεταφράσω ὡς... "Βιβλιοσυναπάντημα". Δέν πρόκειται γιά ἁπλό δανεισμό βιβλίων οὔτε γιά 'λέσχη ἀνάγνωσης', πού προϋποθέτει κάποια 'σειρά' ἤ θεματική συνοχή τῶν βιβλίων πού πρόκειται νά ἀναγνωσθοῦν καί νά ἀποτελέσουν θέμα πρός συζήτηση καί προβληματισμοῦ. Ἄν θά ἔπρεπε νά δώσω κάποιον ὁρισμό για τό Bookcrossing θά ἔλεγα πώς σημαίνει τήν εὐτυχή συγκυρία ὅταν τό βιβλίο βρίσκει ἐκεῖνο τόν ἀναγνώστη του, μέ τή βοήθεια τῆς ...τύχης(!). Κι ὅταν στό παιχνίδι μπαίνει ἕνας bookcrosser, τότε ἡ τύχη βοηθιέται λιγάκι περισσότερο. Ὁ ρόλος τοῦ bookcrosser λοιπόν εἶναι καταλυτικός γιατί μέ τή δική του συνδρομή, τό βιβλίο τό ἴδιο 'βρίσκει' τόν ἀναγνώστη πού τοῦ ἀξίζει!
Καί...πῶς γίνεται αὐτό; Ἁπλούστατον! Ἀφήνει τό βιβλίο σέ κάποιο σημεῖο τῆς πόλης, ὅπου κατά τήν κρίση του bookcrosser κάπου ἐκεί γύρω θά τριγυρνάει τό ..target group τοῦ συγγραφέως. Ἕνα μικρό σημείωμα στήν πρώτη σελίδα τοῦ βιβλίου δίνει τό στίγμα ποῦ βρίσκονται οἱ ...ἄλλοι bookcrossers τῆς περιοχῆς του καί....ἐν προκειμένω μιλᾶμε γιά τό "Πράσινο" στέκι τῶν bokkcrossers στά πέριξ του Πηνειοῦ.Δέν εἶναι ὑπέροχο ὡς σύλληψη ὅλο αὐτό; Δέν εἶναι ἐπαναστατικότατο αὐτό τό συναπάντημα;
Ἔμεινα μέ τό στόμα ἀνοιχτό, θυμᾶμαι. Καί τό χάρηκα πάρα πολύ. (μάλιστα ἤθελα νά τό γράψω τότε ὅταν βρισκόμουν στόν Κάμπο, ἀλλά ἤθελα νά χωνέψω μέσα μου τό ὅλο θέμα πρίν σᾶς τό..μαρτυρήσω, καί τώρα φαίνεται πώς ἦρθε ἡ ὥρα.)
Καί φτάνουμε στό χθές, ὅπου τό blog τῆς Ἄννας Booklover μετατράπηκε σέ Vlog. Ἄλλη ἀγνωστη λέξη, μωρά μου; Don't worry, θά τό λύσουμε καί τοῦτο τό θέμα μπλογκο-ὁρολογίας πού ἴσως ἀνέκυψε γιά πολλούς. Νά σᾶς τό πῶ ἁπλά: Τί γίνεται ὅταν ὁ blogger βαριέται νά γράψει; Ἀνοίγει τήν καμεροῦλα του, στήνεται μπορστά στό φακό καί λέει αὐτά πού θά 'γραφε. Ὑπῆρξα σαφής;
(ξέρω, εἶναι λίγο τρακαρισμένη,,,
ἀλλά δεῖτε τό ἐπόμενο πού ἔχω λίγο πιό κάτω! ἔχει μέλλον!)
ἀλλά δεῖτε τό ἐπόμενο πού ἔχω λίγο πιό κάτω! ἔχει μέλλον!)
Τήν ἀπόλαυσα.
Σάν νά μήν πέρασε μιά μέρα ἀπό τότε πού ὅταν τήν ἔβλεπα στό σχολεῖο, ἔλεγα "Μά αὐτή εἶναι ἡ ροδίτικη ἐκδοση τῆς Ξένιας Καλογεροπούλου!" (γιά χρόνια μάλιστα, πρίν συστηθοῦμε, νόμιζα πώς Ξένια τήν ἔλεγαν).
Μήπως θά πρέπει ν'ἀρχίσω νά διαβάζω;
Κλικάρετέ την!
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου