Καφές, ὁ Ταχυδρομικός

Νά πῶ τήν ἀλήθεια, ὅταν ξαναβρῆκα τυχαία στά στενοσόκακα τοῦ Facebook τήν παιδική μου φίλη, πάλαι ποτε συμμαθήτρια ἀπό τό Δημοτικό καί νῦν ..συν-blogger AnnaBookLover, ἔμεινα μέ τό στόμα ἀνοιχτό ἀκούγοντάς την πώς δέν πρόκειται ἐπ'οὐδενί λόγω νά ἐγκαταλείψει τήν νέα της Πατρίδα. Καί βέβαια τέτοιες δηλώσεις εἶναι συνηθισμένες ἀπό τούς πάμπολλους μπουχτισμένους Ροδῖτες πού βρῆκαν μιά καλή δουλειά εἴτε στό ἐξωτερικό εἴτε -κυρίως- στήν πρωτεύουσα (ποῦ ἀλλοῦ) -γιά νά τούς ἀκούω πάλι τά καλοκαίρια νά μουρμουρίζουν κοιτῶντας τά Τείχη τῆς Μεσαιωνικῆς Πόλης "ἄχ, τί καλά ποῦ ἦμουν ἐδῶ...!"

Ἡ Ἄννα ὄμως, ὅποτε μᾶς κάνει τήν τιμή νά ἐπιστρέφει στήν Γενέτειρα, στήν κυριολεξία μετράει τίς ὥρες νά γυρίσει μέ τόν ἄντρα της καί τήν κοροῦλα της πίσω στήν "Πατρίδα".
Δέν περίμενα ποτέ ὅτι ἡ low-key Λάρισα θά μποροῦσε νά κερδίσει τόσο πολύ ἕναν ἄνθρωπο πού ἔχει συνηθίσει νά πηγαίνει ἀπό τό κέντρο τῆς πόλης μέχρι τή θάλασσα μέ τά πόδια καί νά ζεῖ στήν "καλύτερη ἐπαρχία τῆς Ἑλλάδας".

Γιατί, πῶς νά τό κάνουμε, εἶναι ἐπίσης γνωστό ὅτι γιά μᾶς τούς Ροδῖτες (μέ τη γνωστή μας ἔπαρση καί τή μύτη μας μέχρι τό ταβάνι), τό νησί μας εἶναι τό Κέντρο τοῦ Κόσμου καί τό νά κάτσεις νά ...ξενιτευτεῖς στά καλά καθούμενα σίγουρα δέν συνηθίζεται.

Γιά νά εἶμαι εἰλικρινής, τό χαρτί πού μ'ἔστελνε στό Νομό Λάρισας δέν μπορῶ νά πῶ πώς μέ ἐνθουσίασε γιατί, πῶς νά τό κάνουμε, ἡ Λάρισα ΕΙΝΑΙ μιά παρεξηγημένη πόλη. Ἡ AnnaBookLover ὄμως -συνηθισμένη ἀπό τά πολλά καί ἴσως ἀκόμα χειρότερα ροδίτικα feedbacks- δέ χαμπάριασε πολλά ἀπό τή στραβομουτσουνάρα μου στήν ὀθόνη τοῦ ὑπολογιστή της σ'ἐκεῖνο τό videochat στό msn.
"Θά ἔρθεις καί μετά θά ξανάρθεις, καί θά ξανάρθεις, καί θά ξανάρθεις, καί θά μετα-ξανάρθεις καί θά μέ θυμηθεῖς!".

ἐννοεῖται πώς δέν.. πέταξα!
ἀπό τό ἴντερνετ εἶναι ἡ φωτό

Εἶναι γεγονός ὅτι ὁ νεοέλληνας δέν τά πάει καί πολύ καλά μέ αὐτό πού λέμε "πολεοδομία". Ἔτσι, περπατῶντας μέσα στήν πόλη, δέν καταλαβαίνεις ὅτι βρίσκεται στήν καρδιά ἑνός καταπράσινου κάμπου. Ἀντιθέτως μάλιστα, τό ἀτέλειωτο θεσσαλικό ἐπίπεδο σοῦ ἀφαιρεῖ κάθε δυνατότητα νά προσανατολιστεῖς, οἱ ἱπποδάμιοι δρόμοι μοιάζουν νά εἶναι ὅλοι ἴδιοι -εὐτυχῶς πάντως ὅλοι καθαροί καί περιποιημένοι- καί οἱ Λαρισαίοι φρόντισαν νά μήν μείνει ἀνεκμετάλλευτο ἀκόμα καί τό τελευταῖο ἴχνος ποσοστοῦ δόμησης στά γεωτεμάχιά τους σέ ὅλο τό μῆκος καί πλάτος τῆς πόλης.
Ἀποτέλεσμα:
Πολλές ψηλές πολυκατοικίες καί πολλοί στενοί μονοδρομημένοι δρόμοι.

ὁδός Πολυκάρπου
ἴσως ἡ μόνη ἀνηφόρα (καί κατηφόρα) στό κέντρο τῆς πόλης

Καί σάν νά μήν ἔφταναν αὐτά, ἡ ἀπουσία κάποιου ψηλότερου σημείου ἀπ'ὅπου θά μποροῦσε κανείς νά δεῖ τόν..κόσμο ἀπό ψηλά (πλήν τοῦ "Φρούριου"-ψευδαίσθηση , πού βρίσκεται σέ ἕναν ἐπίσης ψευδεπίγραφο "λόφο" στό λαρισινό κέντρο) σοῦ κόβει τήν "ὅλη εἰκόνα".

τό ἀπόλυτο συγκοινωνιακό γκάτζετ:
LED ὀθόνες μέ πόσα λεπτά ἀπομένουν μέχρι τό ἑπόμενο λεωφορεῖο.
χωρίς νά μπορῶ νά ἐλέγξω τήν ἀκρίβεια τῶν δρομολογίων, ἔ -εἶναι θέμα!
(ξέρω , τό ἔχουν καί στή Θεσσαλονίκη...
ἀλλά στήν Τσιμισκῆ τό εἶδα μετά..)

Ἀπό τήν ἄλλη ὄμως, τά τρία βασικά σημεῖα ἀναφορᾶς -πού δέν εἶναι ἄλλα ἀπό τίς τρεῖς βασικές πλατεῖες, μέ καλύτερη αὐτήν τοῦ Ταχυδρομείου- καί οἱ καλαίσθητοι πεζόδρομοι πού τίς πλαισιώνουν, τά ποδήλατα πού σέ ταξιδεύουν γιά λίγο στήν ἐπίσης ἐπίπεδη Κώ καί τά πλήθη (πλήηηηηηθη!!!) πού δίνουν τήν ἐντύπωση ὅτι ἡ χειρότερη τιμωρία τους θά ἦταν νά κλειδωθοῦν στό σπίτι, σέ κάνουν νά ἀρχίζεις νά πιστεύεις ὅτι τό νά πιεῖς ἕναν καφέ ἐδῶ, μετά νά μασουλίσεις κάτι παραπέρα, ἄντε καί νά ψωνίσεις κάτι ἄλλο στή γωνία καί μετά φτού κι ἀπ΄τήν ἀρχή εἶναι (πῶς νά τό κάνουμε) πολύ σπουδαῖο πράγμα!
Οἰ δέ καταστηματάρχες (μεγαλοκαφετεριάδες) ἔχουν πάρει χαμπάρι τήν καφεδιάστικη ἰδιοσυγκρασία τοῦ μέσου Λαρισαίου καί "κοπανᾶνε" σκανδαλωδῶς (;;;) τίς τιμές (ὅπως ὑποστηρίζει ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν θαμώνων). Εἶναι μάλιστα τόση ἡ ...ἀγανάκτηση τοῦ κόσμου πού κυριολεκτικά ἐάν θά ἔπρεπε νά ἀποφασίσω ποιό εἶναι τό... ὑπ'ἀριθμόν 1 πρόβλημα τῆς Λάρισας πού "καίει" τήν κοινή γνώμη τῆς πόλης, δέν θά ἦταν ἄλλο ἀπό τήν τιμή τοῦ καπουτσίνο πού φτάνει στά ...τρία εὐρώ. Λέγεται μάλιστα ὅτι ὁ Δῆμος Λαρισαίων πρότεινε νά ...κατεβάσει τά ἐνοίκια τῶν καφετεριῶν στούς πεζοδρόμους καί στίς πλατεῖες ὑπό τόν ὅρο νά ...κατεβεῖ ἡ τιμή τοῦ μελανοτάτου αὐτοῦ ζωμοῦ!
(θά μοῦ τό ἐπιβεβαιώσει κανείς αὐτό;)

"Σιγά τό πράγμα! Γιάαααα κοπιάστε στή Ρόδο καί πιεῖτε τόν ἴδιο καφέ (ἴσως καί χειρότερο) καί φέρτε τήν ἀπόδειξη νά μετρήσουμε τή διαφορά!" καί μέ κοίταζαν ὅλοι μέ ὕφος πανικοῦ! Καί ἔφριτταν ἀκόμα περισσότερο ὅταν ἄφηνα καί πουρμπουάρ!
(ποιός, ἐγώ, νά ἀφήνω πουρμπουάρ, ποῦ ξανακούστηκε!)

κόφφυ τάημ - ὤλλ δέ τάημ

Εἶναι γεγονός ὅτι στόν Κάμπο ἡ ἔννοια τοῦ "φτηνοῦ" καί τοῦ "ἀκριβοῦ" κάπως μέ μπέρδεψε. Βλέποντας τούς λογαριασμούς πού κατά καιρούς πλήρωνα στά ἐστιατόρια, στίς καφετέριες καί στά μπάρ, νόμιζα ὅτι κάποιος τούς εἶχε σφυρίξει πώς ταξίδεψα στό τραῖνο μέ 30% ἐκπτωτικό εἰσιτήριο (λόγω ἐκλογῶν).
Νόμιζα ὅτι ἐξαργύρωνα ...κουπόνια!
Δέν ἦταν τιμές αὐτές!
Καί ὄμως, οἱ ντόπιοι κουνοῦσαν τό κεφάλι τους δεξιά-ἀριστερά καί μονολογοῦσαν "Ὀρίστε κατάντια! Ποῦ φτάσαμε! Παρίσι γίναμε! Ἄκου μιά μακαρονάδα, ἕνα σνίτσελ, μία κόκα κόλα κι ἕνας καφές μέ λουκουμάκι ἀπό δίπλα, νά στοιχίζουν (ὅλα αύτά) 18 ὁλόκληρα εὐρώ!!".

Λοιπόν, φίλοι Λαρισαίοι, τό Παρίσι ἀπέχει πάρα πολύ ἀπό τήν Πλατεῖα Ταχυδρομείου, καί ὁ Πύργος τοῦ Ἄιφελ καλά κάνει πού βρίσκεται ἐκεί πού βρίσκεται! (μακρυά!).

Καί σίγουρα ΔΕΝ βρίσκεται πιό κοντά στά ἀδικαιολόγητα ἀκριβά
(καί κατά τι σνόμπ) Δωδεκάνησα...

Γιά νά μποῦμε λίγο στό κλίμα, λίγο πρίν σᾶς πάω λίγα χιλιόμετρα πιό ἔξω ἀπό τή Λάρισα, στόν γειτονικό Τύρναβο, δέ βλάπτει νά κάνουμε κλίκ στό ραδιοφωνικό σταθμό πού ξετρύπωσε ἀπό τό διαδίκτυο τό ταξιδιάρικο iRadio μου. Δέν πρόκειται γιά κάποιον ἐρτζιανό "Σταθμό Λαρίσης"πάντως (ἀλήθεια, γιατί ἡ πρωτεύουσα τοῦ Κάμπου ἀπουσιάζει χαρακτηριστικά ἀπό τά διαδικτυακά ραδιοκύματα;).
Τό Radio Cirilica -διαβάζεται "Ράντιο Κιηρίλιτσα"- ἐκπέμπει ἀπό τό Βελιγράδι ὅλο τό 24ωρο μόνο σέρβικες folk μπαλάντες, αὐτές πού μόνο στίς ἀπόκρυμνες ραχοῦλες καί στά καταπράσινα λιβάδια μπορεῖ κανείς ν'ἀφουγκραστεῖ , ἄν δέν ὑπῆρχε ἴντερνετ.
Δέν πειράζει πού δέν πιάνεις λέξη ἀπ'τό βαλκανικό τους λιμπρέτο. Ἄν θά διάλεγα μουσική ὑπόκρουση γιά τίς μέρες πού ἔμεινα στόν Κάμπο, αὐτόν μόνο τό σταθμό θά ἔβαζα.
Κλικάρετέ τον ἀπ'τό iRadio (μας), στό εἰκονίδιο τῆς δεξιᾶς στήλης, ξέρετε πιά ποῦ

...ἔπεται συνέχεια!