Τείχη, τοίχοι καί (τ)ἤχοι..

Δέν εἶναι μυστικό πώς τό Ἰσραήλ φημίζεται γιά τούς τοίχους του.

Τά Τείχη τῆς Ἰερουσαλήμ, τό Τεῖχος τῶν Δακρύων, τό περίφημο πλέον "Τεῖχος" ἀνάμεσα στό κυρίως Ἰσραήλ καί στά κατεχόμενα παλαιστινιακά ἐδάφη τῆς Δυτικῆς Ὄχθης.

Καί τά τρία ὁριοθετοῦν καί διαχωρίζουν,
ἀποτελῶντας πηγές προβλημάτων, αἰτίες αἱματοχυσιῶν, διχασμοῦ καί βέβαια πολλῶν πολέμων, παρελθόντων, παρόντων καί μελλοντικῶν.

Εἶναι πραγματικά ἄτιμο πράγμα
νά εἴσαι...τοῖχος ("καί ὑπογραμμός") σ'αὐτή τή χώρα.

Ὁ Ραββῖνος Σάλωμ Σαμπάζι γεννήθηκε στήν Ὑεμένη τό 1619,
ἔζησε 101 χρόνια καί θεωρεῖται ὁ ἐθνικός ποιητής τῆς Ὑεμένης

Νά ὄμως πού λίγα βήματα πιό ἔξω ἀπό τή συνοικία Φλορεντίν, οἱ τοίχοι τῆς ὁδοῦ Shabazi, τοῦ κεντρικοῦ δρόμου τῆς "δίπλα γειτονιᾶς" ὀνόματι Νεβέ-Τσέντεκ, ἡ ἔννοια "τοῖχος στό Ἰσραήλ" δείχνει τήν καλή της πλευρά.

Γιατί, ἀλίμονο ἄν ὅλοι οἱ τοίχοι ἦταν ἴδιοι..

Τήν ὁδό Shabazi ἀξίζει κανείς νά τήν περπατήσει τήν ἡμέρα, μόνο καί μόνο γιά νά παρατηρήσει τούς τοίχους πού τήν ὁριοθετοῦν. Ἕνα playground εἰκαστικῶν παρεμβάσεων πού ἄν δέν ἔχεις τό χρόνο νά κάτσεις νά παρατηρήσεις, καλύτερα νά μήν κάνεις κἄν τόν κόπο νά πλησιάσεις. Καί προκειμένου νά ἀφήσεις τούς τοίχους νά σοῦ μιλήσουν, ἤ μάλλον νά σοῦ ...τραγουδήσουν, καλό θά ἦταν νά ἔχεις κάποια ἰδέα ἀπό μουσική.




Τό διάβασμα μιᾶς ..παρτιτούρας γιά παράδειγμα, ξαφνικά ἀποτελεῖ ἐφόδιο ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ γιά νά καταλάβεις τί σοῦ ψυθιρίζουν τά τούβλα κι οἱ σοβάδες τῆς Νεβέ-Τσέντεκ... Καί τελικά, ὅπως καί νά'χει, οἱ χάρτες καί ἡ δυνατότητα προσανατολισμοῦ ἀνάμεσα στά στενοσόκακα ἀποδεικνύονται στήν κυριολεξία ἕνα μάτσο πανάχρηστα ἀξεσουάρ.
Ἀντιθέτως, οἱ τόνοι, τά ἡμιτόνια καί οἱ παύσεις ξέρουν νά κάνουν καλά τή δουλειά τους, ἀρκεῖ νά δεῖς, νά διαβάσεις καί νά ἔχεις τήν τύχη ἀκούσεις τούς...(τ)ἤχους.

Στή δική μας (μπλογκίστικη) περίπτωση ὄμως, καλό θά ἦταν νά κλικάρουμε πάνω στούς μουσικούς αὐτούς "τἤχους", γιά νά τσεκάρουμε τούς πραγματικούς ...ἤχους στά βίντεο πού τους συνοδεύουν

(καλή ἀνάγνωση καί καλή ἀκρόαση..)

Preludio τοῦ Μπάχ

Recuerdos de la Alhambra τοῦ Francisco Tarrega

Asturias τοῦ Isaac Albeniz

αὐτή ἡ ἀνάρτηση εἶναι ἐξαιρετικά ἀφιερωμένη στό ἀγαπημένο μπλόγκ Senza Intermezzo τοῦ ὁμώνυμου χορωδιακοῦ συνόλου τῆς Ρόδου, σέ ὅλους τούς χορωδούς τῆς Μικτῆς Χορωδίας τοῦ Δήμου Ροδίων καί στόν μαέστρο τους καί καλό μου παιδικό φίλο Μιχάλη Καλαεντζῆ!

[καί βέβαια, ἅπαντες....μπλογκαρισμένοι]

παιδιά, σᾶς εὔχομαι πολλές πολλές ἐπιτυχίες
μέ ὅλη μου τήν καρδιά.