Οἱ πιστοί ἀναγνώστες τοῦ μπλόγκ ἴσως τό θυμᾶστε. Πέρασε ἀκριβῶς ἕνας χρόνος ἀπό τήν ἀνάρτηση πού περιέγραφε τά γυρίσματα τῆς ταινίας τοῦ τότε φοιτητή κινηματογράφου καί νῦν ἀπόφοιτου σκηνοθέτη μέ βούλα Γρηγόρη Ρέντη, ὁ ὁποῖος οὔτε λίγο οὔτε πολύ ἀπό τήν ἄλλη ἄκρη τοῦ Ἀτλαντικοῦ κουβάλησε τούς συμφοιτητές του ἀπό τό California Institute of the Arts καί τούς ἔστησε μέσα στό ροδίτικο λιοπύρι γιά νά ἀποτελέσουν τό crew στά γυρίσματα της ταινίας του, μέ τήν ὁλοκλήρωση τῆς ὁποῖας θά ἔπαιρνε τό πολυπόθητο πτυχίο.
Ὁ Γρηγόρης δέν ἦρθε τυχαία στή Ρόδο.
Ἐκτός ἀπό τό ὅτι κατάγεται ἀπό δῶ, τό σενάριο τῆς ταινίας μιλάει γιά τίς εὐαίσθητες συναισθηματικές χορδές πού ἀγγίζει ἡ συναναστροφή ἀνάμεσα σέ ἀνθρώπους πού βρίσκονται στήν ἀνατολή καί στή δύση τῆς ζωῆς τους. Καί ἕνα τόσο προσωπικό θέμα δέν μποροῦσε παρά νά πλαισιώνεται ἀπό γνώριμες γωνιές τῆς Γενέτειρας.
Ξέρω, ὁ Γρηγόρης θά μποροῦσε νά πεῖ περισσότερα γιά τήν ταινία μικροῦ μήκους "Ἡ Δύση" ("Sundown"). Μέ τίποτα ὄμως δέν μπορεῖ νά ἀμφισβητήσει αὐτά πού γράφτηκαν στήν ἀνάρτηση τῆς 1ης Αὐγούστου 2008 αὐτοῦ τοῦ μπλόγκ.. Ἀπόδειξη ἄλλωστε ἀποτελοῦν οἱ φωτογραφίες ἀπό τά γυρίσματα πού 10 φίλοι λάβαμε μέρος ὡς κομπάρσοι μπροστά στό Ἐνυδρεῖο ἐκείνο τόν Ἰούνιο.
Μιλᾶμε, ἀξέχαστη ἐμπειρία.
Πολύ γέλιο, πολλή ζέστη, πολλές ὥρες καί θά τό ξανακάναμε πολλές πολλές φορές ἀκόμα, ἄν δέν ἀκούγαμε ἀπό τή ντουντούκα ἐκεῖνο τό ἀπότομο "CUT!!"
Τότε πραγματικά δέν πιστεύαμε ὅτι τό ..ντεμποῦτο μας στή μεγάλη ὀθόνη θά γινόταν οὔτε λίγο οὔτε πολύ στό....Hollywood (κι ἄς εἴχε γραφτεῖ στόν τίτλο τοῦ post ἡ ὑπεραισιόδοξη ἐκείνη ρήση: "Hollywood here we come"), ἀλλά τελικά διαψευστήκαμε!
Ναί, οἱ ἀφεντομουτσουνάρες μας, ἔστω καί ὡς κομπάρσοι καί ἔστω γιά λίγα δευτερόλεπτα τοῦ δευτερολέπτου, ἐθεάθησαν ἀπό τό φοιτητικό κοινό τῆς σχολῆς κινηματογράφου τοῦ California Institute of the Arts στό Λός Ἄντζελες καί τούς καθηγητές τοῦ Γρηγόρη.
Τό μοντάζ τῆς ταινίας ὁλοκληρώθηκε τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2009 καί τόν Ἰούνιο πού μᾶς πέρασε, ἕνα χρόνο μετά τά γυρίσματα στή Ρόδο (πού πρέπει νά πῶ ὅτι πολλά ἀπό αὐτά ἔγιναν στήν πολυκατοικία πού μένω!), προβλήθηκε ἡ ταινία πού τοῦ χάρισε καί τό πτυχίο.
Καί γιά νά μή νομίζετε ὅτι σᾶς λέω ὅ,τι μοῦ'ρχεται, τό βίντεο πού ἀκολουθεῖ δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τό τρέηλερ τῆς ταινίας. Καί γιά νά μήν βαρεθεῖτε ἀπό τή μικρή του διάρκεια, νά σᾶς πῶ ὅτι τά locations πού φαίνονται εἶναι τό αὐτοκίνητο τῆς γιαγιᾶς τοῦ Γρηγόρη, ἡ διαδρομή στόν πάνω δρόμο στή θέση 'Κάτω Πέτρες' λίγο πρίν μπεῖς στήν πόλη, ἡ εἰσοδος τῆς πολυκινηματογραφισμένης καί κοινῶς γνωστῆς "ρόζ πολυκατοικίας", ἡ πίσω της αὐλή μέ τίς ἀμέτρητες πλέον γάτες -ὁρᾶτε προηγούμενη ἀνάρτηση...-, καί τέλος οἱ χουρμαδιές στό Μόντε Σμίθ πού κρύβουν τό ἡλιοβασίλεμα.
Ἰδοῦ λοιπόν:
ἡ Δύση (Sundown) τοῦ Γρηγόρη Ρέντη
τρέηλερ
Ἡ Ἀλεξάνδρα Βαπορίδη εἴχε τήν τιμητική της λόγω τῶν καλῶν ἀγγλικῶν της (μεγάλωσε καί ζεῖ στήν Κένυα ἀλλά ἐκεῖνο τό καλοκαίρι καί ἡ κάμερα τοῦ Γρηγόρη τή βρῆκαν στή γενέτειρα Ρόδο). Στό δρομάκι προχωροῦν ἀνέμελα ὁ Γιώργος Τζεδάκης, ἡ Εἰρήνη Ξενάκη καί ἡ Εἰρήνη Χωνιανάκη. Στόν κύριο δρόμο προχωροῦν ἐξ ἴσου ἀνέμελα ὁ Γιάννης Ἰωσήφ καί ὁ Γιῶργος Καζῆς. Στό βάθος ἔχω την ἐντύπωση ὅτι κάπως ἀμιδρά διακρινομάστε νά ξεκατινιαζόμαστε δημοσίως ἡ Βίκη Μαυρονικόλα, ἐγώ καί ὁ Πάμπος (σ.σ. τό σοῦπερ-ντοῦπερ τρίκυκλο ποδήλατο).
Δυστυχῶς ὁ Δαίμων τοῦ Μοντάζ ἔβαλε τό χεράκι του καί ὁ Νῖκος Τζεδάκης εἶναι κάπου παραπέρα, ἀλλά νά μή στεναχωριέται :
Τό μπλόγκ (καί μαζί μ'αὐτό καί Ὅοοολος ὁ ντουνιᾶς)
ἐ-πι-βε-βαι-ώ-νου-με
πώς ἦταν κι ἐκεῖνος ἐκεί...!
Κατόπιν εἰδικῆς παράκλησης τοῦ μπλόγκ, ὁ Γρηγόρης συμμάζεψε τά πλάνα γιά τά ὁποῖα ἰδρώσαμε, τρέξαμε, φωνάξαμε καί κοινῶς γίναμε Ρόμπες Ξεκούμπωτες μέρα-μεσημέρι μπροστά στό Ἐνυδρεῖο (δέν χρειάζεται νά ἀναλύσω περαιτέρω τό δημόσιο χιλιορέζιλο πού πάθαμε καί μάλιστα οἰκειοθελῶς, ἀφού οἱ φωτογραφίες ΕΔΩ μιλᾶνε μόνες τους...)
Ἡ Ἀλεξάνδρα Βαπορίδη εἴχε τήν τιμητική της λόγω τῶν καλῶν ἀγγλικῶν της (μεγάλωσε καί ζεῖ στήν Κένυα ἀλλά ἐκεῖνο τό καλοκαίρι καί ἡ κάμερα τοῦ Γρηγόρη τή βρῆκαν στή γενέτειρα Ρόδο). Στό δρομάκι προχωροῦν ἀνέμελα ὁ Γιώργος Τζεδάκης, ἡ Εἰρήνη Ξενάκη καί ἡ Εἰρήνη Χωνιανάκη. Στόν κύριο δρόμο προχωροῦν ἐξ ἴσου ἀνέμελα ὁ Γιάννης Ἰωσήφ καί ὁ Γιῶργος Καζῆς. Στό βάθος ἔχω την ἐντύπωση ὅτι κάπως ἀμιδρά διακρινομάστε νά ξεκατινιαζόμαστε δημοσίως ἡ Βίκη Μαυρονικόλα, ἐγώ καί ὁ Πάμπος (σ.σ. τό σοῦπερ-ντοῦπερ τρίκυκλο ποδήλατο).
Δυστυχῶς ὁ Δαίμων τοῦ Μοντάζ ἔβαλε τό χεράκι του καί ὁ Νῖκος Τζεδάκης εἶναι κάπου παραπέρα, ἀλλά νά μή στεναχωριέται :
Τό μπλόγκ (καί μαζί μ'αὐτό καί Ὅοοολος ὁ ντουνιᾶς)
ἐ-πι-βε-βαι-ώ-νου-με
πώς ἦταν κι ἐκεῖνος ἐκεί...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου