Σήμερα χάρηκα πάρα πολύ ὅταν διαπίστωσα πώς τό πολύ προσεγμένο εἰδησεογραφικό blog ForeignPress-gr.com ἀναδημοσίευσε (καί μάλιστα μέ ὅλες τίς δασεῖες καί ὅλες τίς ψιλές παρακαλῶ!) τήν ἀνάρτηση τοῦ μπλόγκεως τῆς 16ης Αύγούστου γιά τόν Οὔρι Ντέηβις.
Ἀπόδειξη; ΕΔΩ!!
Ἐ, δέν εἶναι λίγο πράγμα νά σέ φιλοξενοῦν στό blog τους τρεῖς γνωστότατοι καί ἀξιολόγοτατοι δημοσιογράφοι (παλαιές καραβάνες, μετά συγχωρήσεως), ὅπως ὁ Τάσος Κοκκινίδης, ὁ Μιχάλης Κοσμίδης, ὁ Ἀνδρέας Μπελιμπασάκης καί ἡ ἄρτι ἀφιχθεῖσα στό team τους, Φιλιώ Κοντραφούρη πού στέλνει τίς ἀνταποκρίσεις ἀπό τό Ἀφγανιστάν (διαβάστε περισσότερα ἐδῶ).
Ἀπόδειξη; ΕΔΩ!!
Ἐ, δέν εἶναι λίγο πράγμα νά σέ φιλοξενοῦν στό blog τους τρεῖς γνωστότατοι καί ἀξιολόγοτατοι δημοσιογράφοι (παλαιές καραβάνες, μετά συγχωρήσεως), ὅπως ὁ Τάσος Κοκκινίδης, ὁ Μιχάλης Κοσμίδης, ὁ Ἀνδρέας Μπελιμπασάκης καί ἡ ἄρτι ἀφιχθεῖσα στό team τους, Φιλιώ Κοντραφούρη πού στέλνει τίς ἀνταποκρίσεις ἀπό τό Ἀφγανιστάν (διαβάστε περισσότερα ἐδῶ).
Μά, πραγματικά χάρηκα πάρα πολύ. Καί ὅταν μέ τό καλό θά ἐπιστρέψω στή βάση μου, σᾶς χρωστάω μία εἰδική ἀνάρτηση στά blog πού διαβάζω (εἶναι αὐτά πού βλέπετε στή δεξιά στήλη τοῦ μπλόγκεως) γιατί ἄν δέν τά γνωρίσατε ἀκόμα, ἁπλῶς χάσατε!
καί σᾶς τό λέω μέ κάθε εἰλικρίνεια.
καί σᾶς τό λέω μέ κάθε εἰλικρίνεια.
Λοιπόν!
Νά λοιπόν καί τό homework γιά σᾶς, τεμπέλικα πλάσματα!
Ὅσον καιρό θά τριγυρνῶ στήν ἔρημο Νέγκεβ στό νότιο Ἰσραήλ καί ὅσον καιρό θά σπαζοκεφαλιάζω νά βρῶ τί φωτογραφίες νά σᾶς τραβήξω καί τί νά σᾶς γράψω γιά νά μή μέ γράψετε στά παλαιότερα τῶν ὑποδημάτων σας -τόσο ὡς blog ὅσο καί ὡς blogger-, γιάαααααααα νά ρίξετε μιά ματιά τίιιιιι γράφουν οἱ συνάδελφοι μπλόγκερ τῆς στήλης "Μοῦ Εἴπαν.."
Δέν ἀστειεύομαι! Θά σᾶς ρωτήσω! Νά τό ξέρετε!
Κι ὅσο γιά μένα, τό λέω καί τό ἐννοῶ!
Οὔτε laptop παίρνω μαζί μου στίς ἄμμους, οὔτε τά email μου δέν θά τά ἔλεγχω μέ τίς καμῆλες, οὔτε τί-πο-τε ἀπό ὅσα κάνω ὅλες αὐτές τίς μέρες.
Εἴπαμε! Ἀποτοξίνωσιςςςςςς!
Καί γιά νά μήν σᾶς ἀποχωριστῶ ἔτσι ἀπότομα (ἀφού τό ξέρετε βρέ κουτά πόσο δέν μπορῶ νά κάνω χωρίς ἐσᾶς, κι ἄς εἶναι γιά λίγες μέρες μόνο πού θά λείψω), σᾶς ἀφιερώνω τό ὁλοκαίνουργιο τραγούδι τῆς ὁλοκαίνουργιας ἐδῶ τραγουδίστριας ὀνόματι Alma Zohar , πού εἶναι τόσο καινούργιο πού δέν ἔχει βγεῖ ἀκόμα οὔτε ὡς κανονικό βίντεοκλιπ.
Τό στόρυ τοῦ "Ἰνδιάνικου Καψουροτράγουδου" εἶναι πολύ ἁπλό:
Ἡ (ἡρωίδα) τραγουδίστρια, ἐκεί πού κοιμᾶται ὡς μία ὠραῖα κοιμωμένη, ἀκούει τό ντρίν τοῦ τηλεφώνου της καί ποιός νά εἶναι τέτοια ὥρα; Μά φυσικά ὁ ἐρυθρόδερμος Ἰνδιάνος ὀνόματι δε Miguel πού εἴχε γνωρίσει κάπου στήν κεντρική Ἀμερική, ἰδιαίτερα δημοφιλής προορισμός γιά τίς μπουχτισμένες ἀπό τό ἕν-δύο-ἕν-δυό κουκλάρες ἰσραηλινές στρατιωτίνες, πού μετά τό τέλος τῆς θητείας τους τό βάζουν στά πόδια από τή Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας ..καί μήν τίς εἴδατε.
1 σχόλιο:
Μπραβο καμαρι μου, ευχομαι και εις ανωτερα! Σου παει για δημοσιογραφος. Καλες περιπλανησεις τωρα!
Δημοσίευση σχολίου