true colors

Νά μέ συγχωρέσουν οἱ ἀπανταχού φάν τοῦ Μάικλ Τζάκσον, ἀλλά ὀφείλω νά τούς πῶ πώς δέν ὑπῆρξα ποτέ θαυμαστής του. Παραδέχομαι ὅτι ὑπῆρξε ἕνας ἀπό τούς φοβερότερους χορευτές, πού κυριολεκτικά "ἔγλυφε" τή σκηνή μέ τά βήματά του. Ἡ φωνή του ἦταν ἀμίμητη, ἡ ἐμπορική του ἐπιτυχία στόν χῶρο τῆς πόπ μουσικῆς θά εἶναι γιά δεκαετίες ἀσυναγώνιστη, ἀλλά αὐτή τήν ὑστερία γύρω ἀπό τό ὄνομά του καί τήν κατά κοινή ὁμολογία ἀναγόρευσή του σέ Ἴνδαλμα -καί μάλιστα μέ γιῶτα κεφαλαίο- δέν τήν ἀντιλαμβάνομαι.

Κατ'ἀρχήν, ὁ Μάικλ Τζάκσον δέν πρέπει νά θεωρεῖται ὅτι πέθανε πρίν λίγες μέρες.
Στήν πραγματικότητα πέθανε ἀπό τή στιγμή πού ἀποφάσισε νά μήν εἶναι αὐτός πού ἦταν.
Καί αὐτό συνέβη χρόνια καί χρόνια πρίν, ὅταν ἀποφάσισε νά λευκανθεῖ καί νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τό στίγμα τοῦ ἀφροαμερικανοῦ. Μέ ἄλλα λόγια, ἐπιχειρῶντας νά ἀλλάξει τά γονίδιά του, κατά ἕναν περίεργο καί μοναδικό τρόπο τελικά.. "δικαίωσε ἔμπρακτα" τή ρατσιστική λαίλαπα πού ἐπικρατοῦσε στήν ἀμερικανική κοινωνία, καί μάλιστα ἅκαιρα: στή δεκαετία τοῦ '80, ὅταν δηλαδή οἱ φυλετικές διακρίσεις ἐπισήμως τουλάχιστον ἀνῆκαν στό ἀπώτερο παρελθόν τῆς Ἱστορίας τῶν ΗΠΑ.

Ἔδειχνε σάν νά μήν μποροῦσε νά διαχειριστεῖ τήν ἐπαγγελματική του ἐπιτυχία, τήν οἰκονομική του ἄνεση, ἀκόμα καί τήν ἐκκεντρική γιά πολλούς προσωπική του ζωή, θέλοντας σώνει καί καλά νά εἶναι "κάτι ἄλλο" ἀπό αὐτό πού ἦταν. Ἀπό τήν ἄλλη, ὅλοι τόν θαύμαζαν γιά αὐτό ἀκριβῶς πού ἦταν, ἐνῶ αὐτός ἀπεχθανόταν ὅ,τι ἦταν καί -ἀπό ἕνα σημεῖο καί μετά- ὅ,τι νόμιζε πώς τελικά ἦταν.
Μιά ὁλόκληρη ζωή ἐγκλωβισμένη σέ μιά μεγάλη παρεξήγηση, πού δέν λύθηκε ποτέ -εὐτυχῶς γιά τό star system καί γιά ὅσους ἔβγαλαν καί θά βγάλουν ἀκόμα περισσότερα λεφτά ἀπ'αὐτήν ἀκριβῶς τήν παρεξήγηση- .

Ἀντικείμενο θαυμασμοῦ;
Μά ὡς πρός τι;

αὐτός ἦταν

Καί ἦρθε τό ξαφνικό τέλος (φυσικό ἤ μή, δέν θά τό μάθουμε ποτέ) μέ τό ἐπίχρυσο φέρετρο.. Είσιτήρια καί κληρώσεις ἀνά τήν Ὑφήλιο γιά μιά θέση μπροστά σέ ἕνα...φέρετρο. Τά ἴδια του τά ἀδέλφια νά τραγουδοῦν συγκινημένα βλέποντας τόν ..τηλεοπτικό φακό καί πάντα σέ ζωντανή μετάδοση, γιά νά τούς βλέπει ὅοολος ὁ κόσμος.
Ἄν κάτσει κάποιος καί σκεφτεῖ τί εἴδαν τά ματάκια μας τά τελευταία εἰκοσιτετράωρα, δέν θά ἔχει παρά νά διαπιστώσει πώς τελικά, ἀκόμα καί τό πιό μακάβριο καί ἄθλιο θέαμα γίνεται μιά χαρά καί καθῶς-πρέπει κερδοφόρο "event" μέ τή σωστή δόση ἰλουστρασιόν.
Τίποτα περισσότερο καί τίποτα λιγότερο.

Καί βέβαια τό σόου μπροστά στό φέρετρο του Βασιλιά ἦταν -ἐννοεῖται- ἐπιτυχημένο!
Τόσο ἐπιτυχημένο πού ἀκόμα κι ἄν ὁ Μάικλ Τζάκσον αὐτοπροσώπως τό'βλεπε ἀπό μιά γωνιά, πολύ μά πάρα πολύ θα τοῦ ἄρεσε..
(καί αὐτό θά ἦταν -ἀκόμα ἕνα- λάθος του)


Δέν ξέρω πῶς καί γιατί, ἀλλά τό πρῶτο τραγούδι πού μοῦ ἦρθε στό μυαλό σάν...μουσική ὑπόκρουση τῆς ξαφνικῆς εἴδησης τοῦ θανάτου τοῦ Μάικλ Τζάκσον, ἦταν τό True Colors τῆς Cindy Lauper. Δέν ξέρω ἄν τό εἴπαν προχθές τό βράδυ στό ἐπικήδειο σόου.
Προφανῶς ὄχι.
Ἡ λέξη "χρώμα" δέν θυμᾶμαι νά εἰπώθηκε ἀπό κανέναν συγκινημένο θνητό,
γιά εὐνόητους λόγους.

Ὁ Βασιλιάς τῆς πόπ ἔφυγε ἀλλά τά χρώματά του δέν τά χάρηκε.
Δέν τοῦ ἄρεσαν.
Δέν τά εἴδε.
Καί ἔδειξε σάν νά μήν ἦταν σέ θέση νά ἀκολουθήσει τίς ἁπλές ὀδηγίες τῶν στίχων αὐτοῦ τοῦ τραγουδιοῦ, πού εἶναι γραμμένο σέ τόσο ἁπλά ἁπλούστατα ἀγγλικά.
(οἱ στίχοι: ἐδῶ)

True Colors (Ἀληθινά Χρώματα) μέ τή Cindy Lauper
ἀπόσπασμα ἀπό τηλεοπτικό σόου

Προσέξτε τά σκηνοθετημένα χειροκροτήματα ,
τίς διαφημιστικές κραυγές τῆς παρουσιάστριας στό τέλος τοῦ βίντεο
καί τήν ἔκφραση τῆς ἑρμηνεύτριας.