si... vive..

Τελικά τό μπλόγκινγκ εἶναι μιά συνήθεια πού ἔτσι καί τήν κολλήσεις δέν τήν ἀποχωρίζεσαι εὔκολα. Ἀκόμα κι ὅταν τό καθημερινό σου πρόγραμμα δέ σ'ἀφήνει νά ἀνασάνεις καί τό μόνο πού δέν μπορεῖς νά προλάβεις εἶναι νά κάτσεις κάτω νά γράψεις δυό γραμμές, νά'σου κι ἔρχεται τό μικρόβιο τῆς ἀνάρτησης καί δέν μπορεῖς νά ἡσυχάσεις ἄν δέν πατήσεις τό κουμπί τῆς "δημοσίευσης".
Τί νά κάνω, δέν ἔχω παρά νά παραδεχτῶ τελικά ὅτι ἔχω ἐξαρτηθεῖ γιά τά καλά.

Πάντως μέ μεγάλη ἀνακούφιση διαπιστώνω μέ τόν καιρό ὅτι τελικά δέν εἶμαι ὁ μόνος ἀσθενής. Ἡ μπλογκόσφαιρα -κακά τά ψέμματα- θά μποροῦσε νά ἀποτελέσει ἕνα ἀχανές σανατόριο μέ τίγκα στούς θαμῶνες. Καί ἄν ἔπρεπε νά διαλέξω ποιόν τρόφιμο θά πρέπει νά ἔχω στό διπλανό κελί, θά διάλεγα αὐτομάτως τό ὁμοιοπαθές καί ὡς ἐκ τούτου προσφιλέστατόν μου Δεσποινάριον (ποιό ἄλλο;).

Τό Δεσποινάριον, λοιπόν πού λέτε, μπλογκάρει ἀσταμάτητα ἀκόμα καί τώρα πού τριγυρνάει σά χαμένο στά σοκάκια τῆς Ρώμης, ἔχοντας προσωρινά ἐγκαταλείψει τή βάση του στήν Οὐάσιγκτων, λόγω θερινῶν διακοπῶν. Καί σήμερα μοῦ ἔστειλε ἕνα email ἀπό τήν Αἰώνια Πόλη μέ συνημμένη τή φωτογραφία πού ἀκολουθεῖ.

"Μεσα στα πολλα που ειδα γραμμενα στους τοιχους, ειδα και αυτο.
Προφανως για σενα θα το ειχανε γραψει!
Τσαο."

Θά συμφωνήσω λοιπόν κι ἐγώ μέ τή σειρά μου μέ τόν ἄγνωστο Ρωμαῖο συντάκτη.

Ναί, ζῶ!
Ἄν καί τελευταία παραμέλησα τό μπλογκάκι μου λόγω αὐξημένης ὑγρασίας καί φόρτου δουλειᾶς (σᾶς ἔχω πεῖ πώς ὁ Ἰούλιος εἶναι ὁ χειρότερος μὴνας γιά τό συνάφι μου;), παρ'ὅλ'αὐτά συνεχίζω νά ζῶ, μετρῶντας μιά μιά τίς μέρες ὥσπου νά φτάσει ἐπιτέλους αὐτός ὁ ρημάδης ὁ Αὔγουστος!

Ξέρετε ὅτι ἔχω κάνει ὅλα κι ὅλα 3 μπάνια;
Πῶς νά μήν ἀγανακτῶ;

Γκράτσιε Δεσποινάριον!
Μπατσιόνι!! (φιλάκια)