reklâmlar!

Ἀνοίγοντας τό παράθυρο τοῦ δωματίου μου στό ξενοδοχεῖο στήν Πόλη ἔβλεπα φάτσα-κάρτα τό πιό γνώριμο τουρκικό ἀρκτικόλεξο. Τόσο γνώριμο ὅσα χρόνια περίπου γνωρίζω τόν ἴδιο μου τόν ἑαυτό. Τά τρία γράμματα "ΤRT" πού δέν σήμαιναν τίποτε ἄλλο ἀπό τή φράση "Τουρκική Ραδιοφωνία Τηλεόραση". Ἦταν ἡ "δική τους ΕΡΤ", ὅπως ἔλεγα, πού ὅταν ἦμουν παιδί ἦταν γιά μένα ὅ,τι πιό ἐξωτικό εἶχα νά δῶ ἀπό τήν τότε ἀσπρόμαυρη τηλεόραση πού εἴχαμε στό σπίτι μας.

ζούμ ἀπό τό παράθυρο τοῦ ξενοδοχείου

Τώρα βέβαια, τό νά λέει κανείς πώς μποροῦσε νά "δεῖ" τά προγράμματα τῆς τουρκικῆς τηλεόρασης στά τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ '70 μέχρι καί τά τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ '80 ἐδῶ στή Ρόδο εἶναι μιά κουβέντα. Ἦταν μιά ἐποχή ἀρκετά προβληματική γιά τέτοιου εἴδους ἐγχειρήματα, ἀφού ἐκτός ἀπό τίς ἀερομαχίες καί τά casus belli πού ἀνά πάσα στιγμή θά ἔπαιρναν τούς μπαμπάδες μας ἀπό τά σπίτια μας καί θά τούς ἔστελναν κανείς δέν ἤξερε ποῦ (σάν νά λέμε.."ὁ μπαμπάς πῆγε στήν πόλη γιά δουλειές"), καθημερινά διεξαγόταν ἕνας ἄλλος "πόλεμος". Ὁ πόλεμος τῶν τηλεοπτικῶν συχνοτήτων ἔνθεν καί ἔνθεν. Ἤθελε μεγάλη μαεστρία νά καταφέρει κανείς νά βρεῖ τήν κατάλληλη "γωνία" πού θά ἔπρεπε νά ἔχει ἡ κεραία τῆς μικρῆς ἀσπρόμαυρης τηλεόρασης πού κάποτε εἴχε φέρει ὁ θεῖος μου ἀπό τήν (ἐξ ἴσου ἐξωτική τότε γιά μένα) Ἰταλία, γιά νά ξεφύγει ἀπό τίς ἐκνευριστικές ἐκείνες παρεμβολές. Ἔτσι, θυμᾶμαι πώς τό καλύτερο σημεῖο τοῦ διαμερίσματος πού μέναμε -ἡ πολυκατοικία βρισκόταν δυό λεπτά μέ τά πόδια ἀπό τή θάλασσα καί φάτσα στά τουρκικά παράλια- ἦταν τό δωμάτιο τῶν γονιῶν μου. Καί μάλιστα ὄχι ἔτσι ἁπλά τό δωμάτιο γενικά! Ὑπῆρχε μία συγκεκριμένη θέση πού τό σῆμα ἦταν κάπως καλύτερο: Ἀ-κ-ρ-ι-β-ῶ-ς μπροστά ἀπό τή μπαλκονόπορτα πού ἦταν δίπλα στό κρεββάτι τους, στή μεριά πού κοιμόταν ὁ μπαμπάς! Ὅταν ὄμως ἡ πόρτα τῶν γονιῶν ἦταν κλειστή, ἔκοβα ἀτέεεεεεεελειωτες βόλτες μές στό σπίτι μέ τή μικρή ἀσπρόμαυρη τηλεόραση στό ἕνα χέρι καί μέ τό ἄλλο γυρνοῦσα δεξιά-ἀριστερά τήν κεραῖα μήπως καί καταφέρω νά "πιάσω" καλύτερο σῆμα. Ὅταν μάλιστα ἀνακάλυψα καί τήν ὕπαρξη τοῦ μαγικοῦ ἀντικειμένου πού φέρει τό ὄνομα "μπαλαντέζα" ...ἔ τότε τό θέμα εἶχε ξεφύγει ἐπικίνδυνα.

Κι ὅλα αὐτά γιατί;
Μά γιατί πρῶτον: εἶχα βαρεθεῖ πιά τίς ἴδιες καί τίς ἴδιες διαφημίσεις τῆς ΕΡΤ καί τῆς ΥΕΝΕΔ (ἄλλωστε τότε μόνο τίς διαφημίσεις καί τό δελτίο καιροῦ ἔβλεπα) καί δεύτερον: τό γεγονός ὅτι ἄν καί ἡ Τουρκία βρισκόταν τόσο κοντά μας, ἄν καί τό παράθυρο τῆς κουζίνας ἔβλεπε τήν ἀπέναντι στεριά, οὔτε πλοῖο ὑπῆρχε γιά νά πᾶς, οὔτε ἀεροπλάνο, γιά νά μήν ἀραδιάσω καί τά σχετικά σήριαλ τῆς ἐποχῆς ("Πορφύρα καί Αἵμα", "Γαλήνη", "Λωξάντρα" κ.λ.π.) πού ἀσχολοῦνταν μέν μέ τούς "ἀπέναντι" ἀλλά...."ἀπέναντι" δέν ἔβλεπα!
Δέν ξέρω πῶς δουλεύει τό μυαλό ἑνός μικροῦ παιδιοῦ, ἐκ τῶν ὑστέρων ὄμως συνειδητοποίησα ὅτι ἐκείνη τήν ἐποχή πού πήγαινα Δημοτικό δέν ..πολυπίστευα πώς πράγματι ζοῦσαν ἄνθρωποι σάν κι ἐμᾶς πίσω ἀπό αὐτά τά βουνά πού ἔβλεπα ἀπό τήν κουζίνα. Μήπως τελικά ἐκεί ἔγκειται τό χρόνιο island fever πού μέ πιάνει κατά καιρούς;

Τρανή ἀπόδειξη πώς "ναί, ὄντως 70 ἐκατομμύρια ἄνθρωποι ζοῦν ἐκεί ἀπέναντι, κρυμμένοι πίσω ἀπό αὐτά τά βουνά" ἦταν... οἱ διαφημίσεις τους (ἄλλωστε τί νόημα θά εἶχαν οἱ διαφημίσεις τους ἄν δέν ἀπευθύνονταν σέ.. αὐτούς; καί προφανῶς γι'αὐτό κι ἐμεῖς δέν θέλουμε νά βλέπουμε τίς δικές τους, ἀφού ἔχουμε τίς δικές μας - ἀλλιῶς τί νόημα εἶχαν καί οἱ παρεμβολές μας; Σωστά; Ἄρα λοιπόν, καθένας μέ τίς διαφημίσεις του! καί ..τέ-λος!).

Μπαμπά, αὐτοί εἶναι πλούσιοι! Ἔχουν πολλές Τράπεζες!!

Μέ τέτοια σοβαρά θέματα ἀπασχολήθηκα στίς πρῶτες τάξεις τοῦ Δημοτικοῦ καί ἀκόμα θυμᾶμαι πόσο ..."ὑπερήφανος" ἔνιωθα ὅταν κατάφερνα νά ξεφύγω ἀπό τίς σπαστικές ἐκεῖνες παρεμβολές (βασικά μᾶλλον αὐτό ἦταν τό θέμα..) καί νά καταφέρω νά δῶ τήν μαγική λέξη "REKLAMLAR" καί μετά τή μιά διαφήμιση μετά τήν ἄλλη πρίν τό κεντρικό δελτίο εἰδήσεων τῆς TRT τῶν 8 καί μισή.

-Μαμάαα, γιατί γράφουν στά Ἀγγλικά;;
Ἀφού εἶναι Τούρκοι, δέν εἶναι Ἄγγλοι!
-Ἔτσι τά γράφουνε οἱ Τούρκοι βρέ Γαβριήλ, κι ἐσύ πιά!
Ἄντε, ὕπνο τώρα!! Τέλος οἱ διαφημίσεις! Ἐννιά ἡ ὥρα!

Μέ τό πού ἄρχιζε ὄμως τό δελτίο, νά'τες πάλι οἱ παρεμβολές καί μάλιστα πιό δυνατές ἀπό ποτέ. Δέν ἔβλεπες τίποτα ἀπολύτως μέχρι νά βγεῖ ἡ δεύτερη ...μαγική φράση ἡ ὁποῖα λεγόταν "HAVA DURUMU" , ὁπότε καί ἄρχιζε τό δελτίο καιροῦ..
Αὐτό, μάλιστα! Αὐτό ἦταν χωρίς παρεμβολές. Τό ἔβλεπα χωρίς προβλήματα.

Ὅταν μεγάλωσα λίγο πιό πολύ καί ἔβλεπα καί τόν καιρό τῆς Κύπρου στό HAVA DURUMU μοῦ τή βίδωνε ἐλαφρῶς, ἀλλά σέ λίγα λεπτά θά ἄρχιζαν ..πάλι διαφημίσεις, οἱ δικές μας αὐτή τή φορά -λίγο πρίν τίς εἰδήσεις τῶν 9 στήν ΕΡΤ.
Ὁπότε...zapping στά γρήγορα.

Νά, αὐτά ἦταν τά καλά τῶν παραμεθορίων τό '80..

τίς θυμᾶστε;

Ὄλα αὐτά μοῦ ἦρθαν κατάφατσα μόλις τράβηξα τήν κουρτίνα τοῦ δωματίου μου στό ξενοδοχεῖο πού ἦμουν στήν Πόλη. Μπροστά μου τό "πλαστικό" κτήριο τῶν στούντιο τῆς TRT τῆς Κωνσταντινούπολης, πού ἄν καί αἰσθητικά ῆταν σάν νά τό...φύτεψαν ἀνάμεσα στά ὄμορφα παλιά νεοκλασσικά τῆς Πέρα, δέν ξέρω, ἐμένα μέ γύρισε πολλάαααα χρόνια πίσω.
Καί ἦταν μία καλή στιγμή γιά μένα.

τό πλαστικο-γυάλινο concept τοῦ κτηρίου τῆς TRT στήν Πόλη

Καί σάν νά ξέχασα γιά λίγο ἐκείνες τίς μέρες τοῦ '87 μέ τήν κρίση στό Αἰγαῖο πού πρίν φύγω γιά τό σχολεῖο τραβοῦσα τό κουρτινάκι μπροστά στόν νεροχύτη τῆς κουζίνας νά δῶ ἄν "μᾶς ...ἔρχονται".

ἔπεται συνέχεια..