ἀπ'ἄκρη σ'ἄκρη - backstage...

Ἴσως νά "ἐπαναλαμβάνομαι οἰκτρά", ὅπως θά ἔλεγε μιά ψυχή ἀπό τά φοιτητικά μου χρόνια, ἀλλά ὅσο μπαίνω πιό βαθιά σ'αὐτό τό παιχνίδι πού λέγεται "ἴντερνετ" δέν ἔχω πάψει νά έκπλήσσομαι εύχάριστα. Αὐτό τό συμπέρασμα τριγυρίζει στό μυαλό μου ὅσο θυμᾶμαι ἐκείνη τήν ἀπίστευτη είκόνα πού ἀντίκρυσα πρίν μερικές ἑβδομάδες στό κατάμεστο ἀπό κόσμο Δημοτικό Θέατρο τῆς Ρόδου στό ἀφιέρωμα γιά τήν Ἑλληνική Ὀπερέττα, διαπιστώνοντας ὅτι αὐτό τό κιτρινωπό blog συνέβαλε ἀποφασιστικά (πλάκα στήν πλάκα) μέ τά ἀλλεπάλληλα βίντεο καί τίς ἀναρτήσεις του στήν ἀπόλυτη ἐκείνη ἐπιτυχία. Αύτό τό συμπέρασμα τό κρατοῦσα γιά τόν ἑαυτό μου γιά ἀρκετό καιρό, ὥσπου μιά μέρα συνάντησα τήν Ἴριδα Μαυράκη στό δρόμο. Ἤθελε νά τῆς γυρίσουμε ἕνα τηλεοπτικό σποτάκι γιά τή συναυλία της πού θά πραγματοποιηθεῖ στόν ἴδιο χῶρο, δηλαδή στό Δημοτικό Θέατρο Ρόδου (ποῦ ἀλλοῦ ἄλλωστε...) σέ λίγες μέρες, τήν Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου, μέ "Τραγούδια ἀπό τήν Ἀκρη τοῦ Κόσμου῾". Ἐκείνη μάλιστα ἦταν πού μοῦ ἐπεσήμανε ὅτι στήν περίπτωση τῆς Ὀπερέτας ποτέ ἄλλοτε δέν εἴχε γίνει τόσο ἐκτεταμένη ἐνημέρωση τοῦ κοινοῦ σέ τοπικό ἐπίπεδο, στό διαδίκτυο, ἐκτός ἀπό τά "παραδοσιακά"μέσα τοῦ ραδιοφώνου, τῶν ἐφημερίδων καί τῆς τηλεόρασης.

Μεταξύ, λοιπόν, σοβαροῦ καί ἀστείου , ἐν μέσω συνεχιζόμενου ξέφρενου παλιμπαιδισμοῦ καί blogίστικων ἀναρτήσεων, ἀλλά καί λόγω αὐτῆς τῆς ἀσυνήθιστης ἑλληνοτουρκικῆς καλλιτεχνικῆς σύμπραξης, (καί γιά να εἶμαι ἀκριβής, τῆς καλλιτεχνικῆς σύμπραξης Ρόδου-Μαρμαρίς πού δέν νομίζω νά ἔχει ἀνάλογο προηγούμενο στήν πόλη μας!!), ὁ συνήθης ὕποπτος Νῖκος Τζεδάκης ἄρχισε νά φορτίζει τή βιντεοκάμερά του κι ἐγώ νά κόβω βόλτες στήν πόλη νά βρῶ πλάνα, νά σκέφτομαι τί θά ἐβαζα τήν Ἴριδα νά κάνει μπροστά στό φακό καί...ξανά πρός τή δόξα τραβήξαμε!

Περιμένοντας μέρες ἐπί ἡμερῶν νά βγεῖ ἐπιτέλους ὁ ἥλιος (σημαντικότατος γιά τίς σκιές καί γιά τά χρώματα, ἐλλείψει φίλτρων καί εἰδικῶν φακῶν) καί ὕστερα ἀπό κλικαρίσματα στά σχετικά websites μέ τίς προγνώσεις καιροῦ πού ὥς τότε νόμιζα πώς εἶναι χρήσιμα μόνο γιά τούς σκαφάτους, ντύσαμε τήν Ἴριδα στά μαῦρα γιά κοντράστ καί στηθήκαμε στή θάλασσα νά περιμένουμε νά σκάσει ἐπιτέλους αὐτό τό κῦμα στό μῶλο τῆς Ψαροπούλας (οἱ μή-Ροδίτες ἄς..κοπιάσουν νά δοῦν τί ἐννοῶ).
Καί δώσ'του ἡ Ἴριδα ν'ἀνεβοκατεβάζει τά χέρια, καί νά φυσάει ὁ ἀέρας δαιμωνισμένα καί νά αἰσθανόμαστε καί ὁλίγες τύψεις γιά τό κρύωμα πού ἴσως θά τήν περίμενε.. (εὐτυχῶς ἡ συναυλία θά γινόταν ἕνα μῆνα μετά)


Ἄν καί εἶμαι σχεδόν σίγουρος ὅτι ἡ Ἴριδα θά μᾶς ἔσουρνε τά ἐξ αμάξης ἀπό μέσα της γιά τό κακό πού τή βρῆκε στά καλά-καθούμενα, ἦταν κάτι παραπάνω ἀπό ὑπάκουη καί ἀφού "τραβήξαμε" καί τά βότσαλα -εὐτυχῶς ἀπό τέτοια ἔχουμε πολλά στό νησί- γκαζώσαμε γιά νά προλάβουμε τόν ἥλιο καί βρεθήκαμε στήν Τάφρο τῆς Παλιᾶς Πόλης, μέσα στό καταπράσινο γρασίδι.
Ἐκεί περάσαμε καί τήν περισσότερη ὥρα τοῦ γυρίσματος, κυνηγώντας τόν ἥλιο πού μᾶς λυπήθηκε καί δέν ἐξαφανίστηκε ξαφνικά.. Ἄλλωστε μᾶς ἦταν ἀπαραίτητος , γιατί πῶς ἀλλιῶς θά φαινόταν ἡ σκιά τῆς Ἴριδας ὅταν θά ξανασήκωνε τά χέρια.. Καί δώσ'του πάλι, ξανάρχισαν τά "γυμνάσια" καί βγάλαμε τόσο ἐγώ ὅσο καί ὁ Νῖκος ὅσο ...σαδισμό μᾶς εἴχε ἀπομείνει.
Καί γιά τό τοῦνελ πιά, τί νά πῶ..
Δέ θυμᾶμαι πόσες φορές περπάτησε αὐτό τό τοῦνελ γιά νά μή βγεῖ στραβό τό πλάνο, ἀφού τά χώματα ἔπαιρναν τόν τρίποδα ὅπου ἤθελαν (εεεεε, διαβάζει κανείς ἀπ'τό Δῆμο;; γιά κοπιᾶστε πρός τα'κεί..) .
Ἀλλά τό καλύτερο ἦταν ὅταν παίρναμε τά φύλλα τῶν δέντρων, ἀκριβῶς ἀπέναντι ἀπό τήν Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος στό Μαντράκι. Συ-να-γερ-μός στούς securiτάδες, πού μᾶς παρακολουθοῦσαν σχεδόν διακριτικά, προφανῶς ρωτῶντας τόν ἑαυτό τους "Πόσες κάμερες μπορεῖ κανείς ν'ἀγοράσει μέ τό ὅλο τό εὐρωαποθεματικό τοῦ 'Υποκαταστήματος..;".


"Νά τολμήσω νά ζητήσω νά δῶ τί γυρίσατε;" ψέλλισε ἡ ταλαιπωρημένη Ἴρις.
Ἐννοεῖται πώς "Ὄχι" - εἴπαμε ὁ Νῖκος κι ἐγώ , ἐξαντλῶντας καί τό τελευταῖο ἴχνος σκληρότητας πρός τό θῦμα μας..
"Θά πρέπει νά εἶμαι μιά ..τρελλή πού σᾶς πρότεινα νά τό γυρίσετε αὐτό τό πρᾶμα" , εἶπε σχεδόν γελῶντας - σχεδόν ἀπορῶντας ἡ ἄμοιρη Ἴρις..
Μετά ἀπό συνολικά.. 15 (δεκαπέντε) ὥρες μοντάζ (εἴμαστε ἀρχάριοι, τί νά κάνουμε..) καί ἀφού "σπάσαμε τά νεύρα" ἀλλήλων (ἐννοεῖται αὐτό), βγῆκε αὐτό τό ἀποτέλεσμα πού ἑλπίζουμε νά μή σᾶς ἀπογοητεύσει...

Πατῆστε Play..καί περιμένουμε σχόλια (καλά καί κακά)
σᾶς προτείνω ὄμως νά τό δεῖτε ἀπό τό YouTube πατῶντας ἐδῶ
καί ἐπιλέγοντας τή δυνατότητα "watch in high quality"

ἰδέα-κάμερα-μοντάζ: Γαβριήλ Χαρίτος-Νῖκος Τζεδάκης

ἡ σειρά τῶν ὀνομάτων εἷναι 100% τυχαία

Ἡ "Ἄκρη" εἶναι τό τοῦνελ.
Ὁ "Κόσμος" εἶναι.. μπλέ, πράσινο καί καφετί
-γῆ καί ἄνθρωπος μαζί-

Εὐχαριστῶ ἕναν-ἕναν ξεχωριστά τούς καλούς μου φίλους τῶν ροδιακῶν τηλεοπτικῶν καναλιῶν, πού προθυμοποιήθηκαν νά τό προβάλλουν, "θυσιάζοντας" ἔτσι πολύτιμο διαφημιστικό χρόνο.
RED, TVΚΟΣΜΟΣ, ΙΡΙΔΑ καί TV4 (ἡ σειρά τῶν ὀνομάτων εἶναι ΚΑΙ ἐδῶ ἐντελῶς τυχαία). Εἴστε ὅλοι σας καταπληκτικοί!
Εὐχαριστῶ ἰδιαίτερα τήν ἐπίσημη ἱστοσελίδα τοῦ Δήμου Ροδίων, τίς ροδιακές ἱστοσελίδες RodosEvents.gr , Tranzistoraki.gr , τήν ἑλληνοτουρκική ἐνημερωτική διαδικτυακή πύλη GrTrNews.com καί βέβαια τόν συγχορηγό διαδικτυακῆς ἐπικοινωνίας ΡάδιοΛυχνάρι , πού μέ τήν εὐκαιρία τοῦ βίντεο ἔχουν συνδεθεῖ μέ αὐτό τό blog