Ἔχω πολύ καιρό νά λάβω ἕνα δελτίο τύπου γιά ἕνα καλλιτεχνικό γεγονός πού εἰλικρινά δέν χρειαζόταν νά δῶ ποιός καί γιατί τό ἔγραψε. Ὅ λόγος ἦταν ἁπλός : ἦταν ἐξομολογητικά εἰλικρινέστατο, ξεφεύγοντας ἔτσι ἀπό τά γνωστά τυπικά δεδομένα ἑνός κειμένου πού ἁπλά θά ἀνακοίνωνε μιά (ἀκόμα) συναυλία. Καί πῶς θά ἦταν δυνατό νά σταλεῖ ἕνα συνηθισμένο δελτίο τύπου γιά μία συναυλία πού ἀπό μόνη της ἀποτελεῖ ξεχωριστό γεγονός γιά τή "μικρή μας πόλη", πού ἀξίζει νά σημειώσω πώς τελευταία διαψεύδει τή βαρετή της χειμωνιάτικη φήμη.
Τή μεθεπόμενη Πέμπτη, στις 11 Δεκεμβρίου, μᾶς περιμένει στό Δημοτικό Θέατρο Ρόδου ἕνα πείραμα - ἕνας ἀσυνήθιστος συνδυασμός μελωδιῶν, χωρῶν καί ἀνθρώπων. Ἀσυνήθιστος γιά μᾶς, πλήν ὄμως γιά τή ροδίτισσα τραγουδίστρια Ἴριδα Μαυράκη αὐτό ἀκριβῶς τό ἀπρόσμενο μουσικό "συναπάντημα" εἶναι.. νόρμα. Καί ὁ τίτλος τῆς συναυλίας πολύ ταιριαστός γι'αὐτήν, γεννημένη σέ κάποια "ἄκρη τοῦ κόσμου" καί ριζωμένη στόν τόπο μας ἀπό μία σειρά συμπτώσεων καί συγκυριῶν. Ἔκτοτε ἡ Ἴριδα ταξίδεψε κι ἄλλο, συλλέγοντας ἤχους, ἐμπειρίες καί χρώματα -εἶναι ἄραγε τελικά σωστό ὅτι τό ὄνομά μας, ἰδιαίτερα μάλιστα ὅταν εἶναι σπάνιο, προσδίδει κάτι τό διαφορετικό στήν προσωπικότητά μας;- καί μέ ἐφόδιο τή φωνή της, τίμησε τήν τέχνη που ὑπηρετεῖ, καί ὄχι μόνο στή Ρόδο.
Μέ δεδομένο τό ἔντονο ἐνδιαφέρον της σέ νέα μέρη καί ἐμπειρίες, αὐτό πού θά δοῦμε σέ λίγες μέρες εἶναι ἕνα μικρό δεῖγμα ἀπό τά ὅσα ἔχει πραγματοποιήσει ἡ Ἴρις ἔως τώρα.
Τά τελευταία χρόνια οἱ καλλιτεχνικές της ἀναζητήσεις τήν ἔφεραν πιό κοντά στήν ἀντίπερα ὄχθη τού Αἰγαίου, μέ δεκάδες συναυλίες πού πραγματοποίησε στήν Τουρκία τήν τελευταία δεκαετία, μέ ἀποκορύφωμα κατά τή γνώμη μου τήν περσινή συναυλία της μέ τήν Προεδρική Συμφωνική Ὀρχήστρα τῆς Ἄγκυρας, καθιστῶντας την τήν πρώτη Ἑλληνίδα τραγουδίστρια πού ἐμφανίσθηκε ποτέ μέ τήν κατά κοινή ὁμολογία διασημότερη ὅλων κρατική συμφωνική ὀρχήστρα της γείτονος. Ἐκείνη ἡ συναυλία της μάλιστα ὑπήρξε τόσο ἐπιτυχής καί ἡ ἀνταπόκριση τοῦ κόσμου τόσο μεγάλη, ὥστε νά προβληθεῖ φέτος καί μάλιστα ἀνήμερα τῆς γιορτῆς τοῦ Μπαϋράμ (ἀνάλογης σημασίας μέρα μέ τή δική μας Κυριακή τοῦ Πάσχα) άπό τήν Κρατική Τουρκική Τηλεόραση.
Ἕνα ἀλλο σημαντικό στοιχεῖο πού κάνει τήν καλλιτεχνική πορεία τῆς Ἴριδας ξεχωριστή εἶναι ἡ ποικιλία τῶν μουσικῶν εἰδῶν μέ τά ὁποῖα καταπιάστηκε - ἀπό τήν ἔντεχνη ἑλληνική μουσική ἔως τή metal καί τήν φόλκ-. Αἴσθηση προκάλεσε ἡ κυκλοφορία τοῦ τελευταίου δίσκου μέ τίτλο "Reversing Time" τοῦ σχήματος Neverland , πού συναποτελεῖται ἀπό τήν Ἴριδα καί τό τουρκικό metal νεανικό συγκρότημα Dreamtone .
(πάρτε μιά γεύση ἀπό τά τραγούδια μέ ἕνα κλίκ ἐδῶ)
Κι ὅσο "ἀσύνδετες" σέ μοτίβα καί τόπους κι ἄν ἀκούγονται ὅλες αὐτές οἱ μουσικές περιπλανήσεις, γνωρίζοντας τήν Ἴριδα ἀπό κοντά διαπίστωσα ὅτι μόνο μιά τέτοια πορεία θά ἦταν ταιριαστή σέ αὐτήν.
Ἄλλωστε, ὅπως ἀκριβῶς ἡ ἴριδα τοῦ ματιοῦ ποτέ δέ χορταίνει νέες ἐμπειρίες, ἔτσι καί ἡ "δική μας" Ἴριδα ποτέ δέ σταματᾶ νά πειραματίζεται.
Ἡ συναυλία της μέ τίτλο "Τραγούδια ἀπό τήν Ἄκρη τοῦ Κόσμου" ἀρχικά θά μᾶς ξεναγήσει στό μακρινό Νησί τοῦ Μάνν στή Βόρεια Θάλασσα καί στή συνέχεια , ἀφού γίνει μιά στάση στήν Τρανσυλβανία, θά μᾶς περιπλανήσει στήν οἰκεία μας Μεσόγειο, οἱ ἤχοι θά διαπεράσουν τίς στέπες τῆς Κεντρικῆς Ἀνατολίας καί τέλος θά προσγειωθοῦμε γλυκά σέ κάποια βουνοκορφή τοῦ Καυκάσου.
Συνταξιδιῶτες της δέν θά εἶναι ἄλλοι ἀπό 18 ἐκλεκτοί μουσικοί τῆς Ὀρχήστρας Δωματίου τῆς γειτονικῆς τουρκικῆς πόλης τοῦ Μαρμαρίς, πού φέτος συμπληρώνει δέκα χρόνια ζωῆς. Γι'αὐτήν ἀκριβῶς τή συναυλία καί μόνο θά διασχίσουν τά λιγοστά μίλια πού μᾶς χωρίζουν, γεγονός τό ὁποῖο γίνεται γιά πρώτη φορά στά καλλιτεχνικά χρονικά τῆς πόλης μας.
Ὁ μαέστρος τῆς ὀρχήστρας Ender Sakpınar εἶναι ἀπό τά γνωστότερα ὀνόματα τοῦ χώρου στήν πατρίδα του, μέ ἀνώτατες μουσικές σπουδές στή Γαλλία, ἔχοντας στό βιογραφικό του μία σειρά ἀπό ἐμφανίσεις καί συνεργασίες μέ διάσημες ὀρχήστρες καί σολίστ τῆς Εὐρώπης καί τῆς Ἀμερικῆς. Ἴδρυσε τό 1983 στή Γαλλία τό μουσικό σύνολο Ensemble International de Paris, τό ὁποῖο τελεῖ ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Γαλλικοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, διηὐθυνε τήν ὀρχήστρα πού κάλυπτε μουσικά τήν τελετή ἔναρξης τοῦ Κινηματογραφικοῦ Φεστιβάλ Βενετίας καί κατά καιρούς ἔχει διευθύνει σέ συναυλίες πού πραγματοποιήθηκαν στίς σημαντικότερες εὐρωπαϊκές ὄπερες. Ἀπό τό 1987 ἔως καί σήμερα εἶναι ὁ Διευθύνων Μαέστρος τῆς Κρατικῆς Συμφωνικῆς Ὀρχήστρας τῆς Σμύρνης ἐνώ δέκα χρόνια μετά , τό 1997, ἴδρυσε καί διατελεῖ μέχρι σήμερα Καλλιτεχνικός Διευθυντής τῆς Aegean Symphonic Orchestra μέ πλῆθος ἐμφανίσεων καί διεθνῶν συνεργασιῶν.
Ἀπό τό ἀσυνήθιστο μουσικό αὐτό ἐγχείρημα δέ λείπουν καί οἱ ροδίτες μουσικοί. Τίς ἐνορχηστρώσεις καί τίς προσαρμογές τῶν τραγουδιῶν ἔκαναν δύο ταλαντοῦχοι μουσικοί : ὁ Λεωνίδας Σακελλαρίδης, προσωπικός μου φίλος ἀπό τότε πού εἴμασταν παιδιά τότε στήν Παιδική Νεανική Χορωδία τοῦ Δήμου Ροδίων (ἐντάξει... ἀπό τότε πού ἐκεῖνος ἤταν παιδί κι ἐγώ λιγότερο παιδί..) καί ὁ Στέφανος Εὐθυμίου, δύο νέοι ἄνθρωποι πού "ὑπογράφω" ὅτι ἔχουν μιά ὁλόκληρη ζωή μπροστά τους νά δώσουν στήν τέχνη πάρα πολλά ἀκόμη (..ἐδῶ θά'στε κι ἐδῶ θά'μαι..)
Τέλος, ίδιαίτερο ὕφος προσδίδουν στό ρεπερτόριο τῆς βραδιᾶς ὁ Ἐμίλ Πολιμένοφ μέ τίς κιθάρες του καί ὁ Νῖκος Χασάπης στά κρουστά, δύο ξεχωριστοί μουσικοί πού τελευταία ἔσμιξαν τό ταλέντο τους καί ἀποτελοῦν ἀμφότεροι τό... 50% τοῦ RHO-Jazz Quartet!
Κάτι ἐνδιαφέρον λοιπόν μᾶς περιμένει στις 11 Δεκεμβρίου στό Δημοτικό Θέατρο, στίς 9 καί μισή τό βράδυ
Τή μεθεπόμενη Πέμπτη, στις 11 Δεκεμβρίου, μᾶς περιμένει στό Δημοτικό Θέατρο Ρόδου ἕνα πείραμα - ἕνας ἀσυνήθιστος συνδυασμός μελωδιῶν, χωρῶν καί ἀνθρώπων. Ἀσυνήθιστος γιά μᾶς, πλήν ὄμως γιά τή ροδίτισσα τραγουδίστρια Ἴριδα Μαυράκη αὐτό ἀκριβῶς τό ἀπρόσμενο μουσικό "συναπάντημα" εἶναι.. νόρμα. Καί ὁ τίτλος τῆς συναυλίας πολύ ταιριαστός γι'αὐτήν, γεννημένη σέ κάποια "ἄκρη τοῦ κόσμου" καί ριζωμένη στόν τόπο μας ἀπό μία σειρά συμπτώσεων καί συγκυριῶν. Ἔκτοτε ἡ Ἴριδα ταξίδεψε κι ἄλλο, συλλέγοντας ἤχους, ἐμπειρίες καί χρώματα -εἶναι ἄραγε τελικά σωστό ὅτι τό ὄνομά μας, ἰδιαίτερα μάλιστα ὅταν εἶναι σπάνιο, προσδίδει κάτι τό διαφορετικό στήν προσωπικότητά μας;- καί μέ ἐφόδιο τή φωνή της, τίμησε τήν τέχνη που ὑπηρετεῖ, καί ὄχι μόνο στή Ρόδο.
Μέ δεδομένο τό ἔντονο ἐνδιαφέρον της σέ νέα μέρη καί ἐμπειρίες, αὐτό πού θά δοῦμε σέ λίγες μέρες εἶναι ἕνα μικρό δεῖγμα ἀπό τά ὅσα ἔχει πραγματοποιήσει ἡ Ἴρις ἔως τώρα.
Τά τελευταία χρόνια οἱ καλλιτεχνικές της ἀναζητήσεις τήν ἔφεραν πιό κοντά στήν ἀντίπερα ὄχθη τού Αἰγαίου, μέ δεκάδες συναυλίες πού πραγματοποίησε στήν Τουρκία τήν τελευταία δεκαετία, μέ ἀποκορύφωμα κατά τή γνώμη μου τήν περσινή συναυλία της μέ τήν Προεδρική Συμφωνική Ὀρχήστρα τῆς Ἄγκυρας, καθιστῶντας την τήν πρώτη Ἑλληνίδα τραγουδίστρια πού ἐμφανίσθηκε ποτέ μέ τήν κατά κοινή ὁμολογία διασημότερη ὅλων κρατική συμφωνική ὀρχήστρα της γείτονος. Ἐκείνη ἡ συναυλία της μάλιστα ὑπήρξε τόσο ἐπιτυχής καί ἡ ἀνταπόκριση τοῦ κόσμου τόσο μεγάλη, ὥστε νά προβληθεῖ φέτος καί μάλιστα ἀνήμερα τῆς γιορτῆς τοῦ Μπαϋράμ (ἀνάλογης σημασίας μέρα μέ τή δική μας Κυριακή τοῦ Πάσχα) άπό τήν Κρατική Τουρκική Τηλεόραση.
Ἕνα ἀλλο σημαντικό στοιχεῖο πού κάνει τήν καλλιτεχνική πορεία τῆς Ἴριδας ξεχωριστή εἶναι ἡ ποικιλία τῶν μουσικῶν εἰδῶν μέ τά ὁποῖα καταπιάστηκε - ἀπό τήν ἔντεχνη ἑλληνική μουσική ἔως τή metal καί τήν φόλκ-. Αἴσθηση προκάλεσε ἡ κυκλοφορία τοῦ τελευταίου δίσκου μέ τίτλο "Reversing Time" τοῦ σχήματος Neverland , πού συναποτελεῖται ἀπό τήν Ἴριδα καί τό τουρκικό metal νεανικό συγκρότημα Dreamtone .
(πάρτε μιά γεύση ἀπό τά τραγούδια μέ ἕνα κλίκ ἐδῶ)
Κι ὅσο "ἀσύνδετες" σέ μοτίβα καί τόπους κι ἄν ἀκούγονται ὅλες αὐτές οἱ μουσικές περιπλανήσεις, γνωρίζοντας τήν Ἴριδα ἀπό κοντά διαπίστωσα ὅτι μόνο μιά τέτοια πορεία θά ἦταν ταιριαστή σέ αὐτήν.
Ἄλλωστε, ὅπως ἀκριβῶς ἡ ἴριδα τοῦ ματιοῦ ποτέ δέ χορταίνει νέες ἐμπειρίες, ἔτσι καί ἡ "δική μας" Ἴριδα ποτέ δέ σταματᾶ νά πειραματίζεται.
Ἡ συναυλία της μέ τίτλο "Τραγούδια ἀπό τήν Ἄκρη τοῦ Κόσμου" ἀρχικά θά μᾶς ξεναγήσει στό μακρινό Νησί τοῦ Μάνν στή Βόρεια Θάλασσα καί στή συνέχεια , ἀφού γίνει μιά στάση στήν Τρανσυλβανία, θά μᾶς περιπλανήσει στήν οἰκεία μας Μεσόγειο, οἱ ἤχοι θά διαπεράσουν τίς στέπες τῆς Κεντρικῆς Ἀνατολίας καί τέλος θά προσγειωθοῦμε γλυκά σέ κάποια βουνοκορφή τοῦ Καυκάσου.
Ὁ μαέστρος τῆς ὀρχήστρας Ender Sakpınar εἶναι ἀπό τά γνωστότερα ὀνόματα τοῦ χώρου στήν πατρίδα του, μέ ἀνώτατες μουσικές σπουδές στή Γαλλία, ἔχοντας στό βιογραφικό του μία σειρά ἀπό ἐμφανίσεις καί συνεργασίες μέ διάσημες ὀρχήστρες καί σολίστ τῆς Εὐρώπης καί τῆς Ἀμερικῆς. Ἴδρυσε τό 1983 στή Γαλλία τό μουσικό σύνολο Ensemble International de Paris, τό ὁποῖο τελεῖ ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Γαλλικοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, διηὐθυνε τήν ὀρχήστρα πού κάλυπτε μουσικά τήν τελετή ἔναρξης τοῦ Κινηματογραφικοῦ Φεστιβάλ Βενετίας καί κατά καιρούς ἔχει διευθύνει σέ συναυλίες πού πραγματοποιήθηκαν στίς σημαντικότερες εὐρωπαϊκές ὄπερες. Ἀπό τό 1987 ἔως καί σήμερα εἶναι ὁ Διευθύνων Μαέστρος τῆς Κρατικῆς Συμφωνικῆς Ὀρχήστρας τῆς Σμύρνης ἐνώ δέκα χρόνια μετά , τό 1997, ἴδρυσε καί διατελεῖ μέχρι σήμερα Καλλιτεχνικός Διευθυντής τῆς Aegean Symphonic Orchestra μέ πλῆθος ἐμφανίσεων καί διεθνῶν συνεργασιῶν.
Ἀπό τό ἀσυνήθιστο μουσικό αὐτό ἐγχείρημα δέ λείπουν καί οἱ ροδίτες μουσικοί. Τίς ἐνορχηστρώσεις καί τίς προσαρμογές τῶν τραγουδιῶν ἔκαναν δύο ταλαντοῦχοι μουσικοί : ὁ Λεωνίδας Σακελλαρίδης, προσωπικός μου φίλος ἀπό τότε πού εἴμασταν παιδιά τότε στήν Παιδική Νεανική Χορωδία τοῦ Δήμου Ροδίων (ἐντάξει... ἀπό τότε πού ἐκεῖνος ἤταν παιδί κι ἐγώ λιγότερο παιδί..) καί ὁ Στέφανος Εὐθυμίου, δύο νέοι ἄνθρωποι πού "ὑπογράφω" ὅτι ἔχουν μιά ὁλόκληρη ζωή μπροστά τους νά δώσουν στήν τέχνη πάρα πολλά ἀκόμη (..ἐδῶ θά'στε κι ἐδῶ θά'μαι..)
Τέλος, ίδιαίτερο ὕφος προσδίδουν στό ρεπερτόριο τῆς βραδιᾶς ὁ Ἐμίλ Πολιμένοφ μέ τίς κιθάρες του καί ὁ Νῖκος Χασάπης στά κρουστά, δύο ξεχωριστοί μουσικοί πού τελευταία ἔσμιξαν τό ταλέντο τους καί ἀποτελοῦν ἀμφότεροι τό... 50% τοῦ RHO-Jazz Quartet!
Κάτι ἐνδιαφέρον λοιπόν μᾶς περιμένει στις 11 Δεκεμβρίου στό Δημοτικό Θέατρο, στίς 9 καί μισή τό βράδυ
... καί σάν κάτι νά μοῦ λέει ὅτι τό πείραμα τελικῶς θά πετύχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου