λιμάνι

Και έτσι για το καλό αποφασίσαμε να το παίξουμε λίγο κοσμικοί απόψε.
Το παλιό λιμάνι του Τελ Αβίβ, από το ψωρολίμανο της δεκαετίας του '20, έγινε τα τελευταία χρόνια "must" με τα καλά εστιατόρια και μπαρ, με τα κύματα να σπάνε αργά στην ακτή και τα φώτα να βλέπουν τη θάλασσα.

το λιμάνι με τον ηλεκτρικό σταθμό Ρήντινγκ στο βάθος

Και κάπου στο βάθος, πέρα από τα κύμματα, βρίσκεστε....εσείς.
Από παιδάκι όταν με έφερναν εδώ για βόλτα, πάντα το σκεφτόμουν ότι κοιτώντας βορειοδυτικά, κάπου εκεί είστε κι εσείς όλοι.

Και μετά από τα σνίτσελ και τον πουρέ -κλασσικό μενού για εδώ, και ανέκαθεν αγαπημένο μου- (μαμά ξέρεις τώρα τι θα μου μαγειρέψεις όταν γυρίσω. Και όχι λαχανοντολμάδες, γιατί έχω ξεσυνηθίσει τον χοιρινό κιμά...), το βράδυ συνέχισε με το λα-τρε-μέ-νο παγωτό στο Iceberg:

Πικρή σοκολάτα και Ρούμι με σταφίδες!
όπως πάντα

Και αυτός είναι ο ορισμός της έκφρασης "Σοφ α'Ντέρεχ"
(μτφ. "αυτό μόνο και τέλοςςς").

Ιουντήτ Ράβιτς - "Εσένα δε σε αγγίζω"

δεν αγγίζουμε τις αναμνήσεις.
τις αφήνουμε να βρίσκονται εκεί που πρέπει.