OH MY BLOG! 2010 - Τα Βραβεία!

Κυριακή σάς υποσχέθηκα, 3 Οκτωβρίου σάς έταξα, 

3 το μεσημέρι σάς είπα!

Και νά'μαι! Στην ώρα μου!

 και χωρίς πολλές πολλές κουβέντες,

η Τελετή της Απονομής των Βραβείων 

Oh My Blog! 2010 

αρχίζει αμέσως τώρα!

Φώτα παρακαλώ!

το ροδιακό σύνολο σύγχρονου χορού Artius Dance Theatre

Λοιπόν, φίλοι αγαπημένοι, αυτή η ανάρτηση δεν είναι σαν τις άλλες.
Θέλει διαβασμα με ρέγουλα. 

Ούτε fast forward ούτε scroll down..

Τα κειμενάκια και τα βιντεάκια με τη σειρά, αλλιώς δεν βγαίνει νόημα.

Σάς τά'πα, εξηγήθηκα και ἁμαρτίαν οὐκ ἔχωωωωωωω...

Πάμε τώρα παρακάτω!

Σήμερα βραβεύονται μέσα από αυτό εδώ το blog  οι μπλόγκερ που ξεχώρισαν για την ευρηματικότητά τους, την αγάπη τους γι'αυτό το νέο μέσο επικοινωνίας και αλληλοενημέρωσης, για την αμεσότητά τους και την πρωτοτυπία της θεματολογίας που κατά καιρούς επιλέγουν. Έλαβα υπ'όψιν  τις αναρτήσεις που διάβασα κατά το χρονικό διάστημα των τελευταίων 12 μηνών, από τον Σεπτέμβριο του 2009 έως και τον Σεπτέμβριο του 2010.    

Συγκεκριμένα, τα βραβεία Oh My Blog!2010 απονέμονται προσωπικά σε μπλόγκερ (και όχι στα ιστολόγια καθαυτά) καθότι το blogging αποτελεί μία καθαρά προσωπική υπόθεση. 

Έτσι, τα ιστολόγια που έχουν εμπορικό χαρακτήρα, ή όσων οι αναρτήσεις γράφονται από ομάδες συντακτών, από επαγγελματίες δημοσιογράφους, αναδημοσιεύουν ή αναμεταδίδουν ειδήσεις, έχουν τεθεί εκτός συναγωνισμού (χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι άξια επιβράβευσης!)

Σαν πολύ όμως δε σοβαρέψαμε όμως, με όλους αυτούς τους όρους, τους κανονισμούς και τα κριτήρια βράβευσης;

Μέχρι λοιπόν να καταφθάσουν οι επίσημοι καλεσμένοι της τελετής, και για να μην ξεχνιόμαστε ότι βρισκόμαστε στη Ρόδο, όπου και κατοικοεδρεύει αυτό εδώ το μπλογκ, τι καλύτερο από το κλασσικό πια και -κατά τη γνώμη μου- αντιπροσωπευτικότερο κομμάτι της ροδιακής ποπ μουσικής σκηνής;

Ιδού!

Βαλάντης Αυγενικός - Στο Ασανσέρ

Κι όσο εμείς χορεύαμε, μόλις βγήκαν απ'το ασανσέρ οι τιμώμενοι προσκεκλημένοι και βραβευμένοι μπλόγκερ : το Δεσποινάριον εξ ΗΠΑ, η Taste Advisor με τα Tetrazzini της, ο Παναθήναιος άρτι αφιχθείς από μεγάλο γαστριμαργικό όργιο στην Χώρα των Βάσκων, η Marizz ντυμένη στα pink και η λιγομίλητη μεν, πολυγραφότατη δε.. So Far. 

Και όλοι ήρθαν από very far, ειδικά γι'αυτήν εδώ τη σεμνή τελετή..

Και νομίζω πως μπορούμε τώρα πια να μπούμε στο θέμα μας!

<κλάπ κλάπ κλάπ>

_________________________________________________

Επειδή πάντοτε οι κυρίες προηγούνται, 

αρχίζουμε με την κατηγορία

Oh My Blog!2010 - 
Ελληνίδα Μπλόγκερ 

Τον κατακόκκινο φάκελο γρήγορα! 

 

Πάνε περίπου είκοσι ολόκληρα χρόνια που είμαι φίλος με την Tradescadia. Τελείως τυχαία όμως ανακάλυψα πως εκτός από καλή και πιστή φίλη είναι και blogger! Μία ιδιότητα που την έκρυβε πεισματικά, κι ας τής έλεγα κατά καιρούς "μα τι κρίμα που δεν ανοίγεις ένα μπλογκ, και τι δε θἀ'γραφες εκεί μεσα!.
Η άτιμη, απαντούσε σαν να μην ήξερε καλά-καλά τι θα πει email και ηλεκτρικό ρεύμα. Ώσπου μια ωραία πρωία, δεν ξέρω πώς έγινε και μπαίνω τυχαία σε μία ανάρτηση που μόνο η (φίλη).. Tradescadia θα μπορούσε ποτέ να γράψει. Και τότε ξύπνησε ο Σέρλοκ Χολμς που κρύβω καλά μέσα μου, και για να σιγουρευτώ ότι όντως είναι αυτή, πάω στην ανάρτηση της ημερομηνίας των γενεθλίων της! Δεν μπορεί, σκέφτηκα, κάτι ιδιαίτερο θα έχει να γράψει στις 16 Αυγούστου που θα μεγάλωνε ακόμα μια χρονιά, ως τυπικό μοναχοπαίδι! 

Και έπεσα διάνα!

Θυμάμαι, ήταν μεσημέρι όταν την πήρα στο κινητό της και της είπα με ύφος θρισμβευτικό :

"Τα ξέρω όλα!  Είσαι η Tradescadia!" 

Στην άλλη πλευρά της γραμμής η απόλυτη σιγή!

"Ποιός σου τό 'πε; Κάθαρμα, ξέρασέ τα όλα τώρα!"

ΕΕΕΕΕΕεεε, δεν υπήρχε πιο εύκολη απάντηση από τον ίδιο τον τίτλο του μωβ μπλόγκεώς της :

It Takes A Thought To Make A Word,  

βρε Tradescadia!

Μα να μπλογκάρεις κορίτσι μου ανελλειπώς από τον Αύγουστο του 2006 και να μη μου το λες, τη στιγμή που ξέρεις ότι βράζουμε κι οι δυο στο ίδιο βαθύ καζάνι της μπλογκόσφαιρας;;; Και να μου κάνεις ότι δεν ξέρεις τι σημαίνει 'ανάρτηση';;;; 

Και όχι μόνο αυτό : τα γραπτά της, μαζί με τα γραπτά και άλλων 14 ελλήνων μπλόγκερ φίλων της, συναποτέλεσαν το πρώτο 'ψηφιακό' συλλογικό ελληνικό λογοτέχνημα, όπου μπλέκονται μικρές σπονδυλωτές "Ιστορίες του Διαδικτύου" μέσα από τις αναρτήσεις των ιστολογίων τους. Πληροφοριακά, οι "Bloggers-Ιστορίες του Διαδικτύου" κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Σοκόλη.

Ο λόγος βέβαια που παίρνει το βραβείο για φέτος δεν είναι ούτε η φιλία μας, ούτε η κρυψίνοιά της, ούτε καν η έκδοση των αναρτήσεών της. Έχω την εντύπωση ότι όποιος γνωρίζει την Tradescadia  μόνο ως 'ηλεκτρονική' προσωπικότητα,θα νομίζει ότι οι αναρτήσεις γράφονται λίγο πριν ολοκληρωθεί η κατάποση μιάς χούφτας με πολύχρωμα ψυχοχαπάκια. Οποία θλίψις και οποία κατάθλιψις!

Και όμως, μέσα σε όλο αυτό το πεισιθανάτιο και ημιπένθιμο μωβ φόντο, στο τέλος βρίσκεις μιά φράση που σου λέει  "διάολε, κι αυτό θα περάσει, πού θα πάει, στο χέρι του είναι;". Αν και δεν το είχα προσέξει στην αρχή, εν τέλει παρατήρησα ότι τελικά η Tradescadia γράφει μόνο όταν δεν έχει τα κέφια της! Εξ ού και η αξέχαστη ατάκα κοινού γνωστού και φίλου σε ερώτηση που τού είχα κάνει τις προάλλες "Μα γιατί έχει καιρό να γράψει η Tradescadia; Τί συμβαίνει; " -"Γαβριήλ, αν η Tradescadia δεν γράφει, σημαίνει ότι απλώς...είναι καλά!"

Η ανάρτηση που τής δίνει το βραβείο (και αντιστοίχως βάζει σε μας τους άλλους μπλόγκερ τα..γυαλιά!!) είναι εκείνη που έγραψε για την περσινή επίσκεψή της στην Πολωνία, στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, τα οποία ο παππούς της είχε την μεγάλη τύχη να μην περάσει ποτέ το κατώφλι τους, μεταναστεύοντας έγκαιρα..
Εκτός από το περιεχόμενο του κειμένου της, με κέρδισε το εύρημα του σκαναρίσματος των χειρόγραφων σημειωμάτων της με παραλήπτη τον παππού της που δεν ζει στην Ελλάδα και δεν γνωρίζει καν Ελληνικά. Πάντα με συγκινεί η "Κρακοβία δια χειρός Tradescadia" και έχω συλλάβει τον εαυτό μου να ανατρέχω συχνά πυκνά σ'εκείνα τα ραβασάκια της, γραμμένα στο χέρι -μια ευχάριστη παλιομοδίτικη έκπληξη μέσα στην ιντερνετίλα της μπλογκόσφαιρας.

Από την ανάρτηση εκείνη διάλεξα τις τελευταίες φράσεις από το γράμμα της Tradescadia προς τον αγαπημένο της παππού Βαλεντίν, που ζει και βασιλεύει και ο Θεός να τον έχει πάντα γερό και δυνατό.

 

Η απονομή του βραβείου OhMyBlog!2010-Ελληνίδα Μπλόγκερ τελειώνει με ένα παιδικό τραγουδάκι στα Γίντις, αφιερωμένο στην Tradescadia, η οποία κάααατι μού λέει ότι κάποτε, πολύ παλιά, μπορεί κάποιος να την νανούρισε μ'αυτό, κι ας μην το πολυθυμάται πια.

 __________________________________

Συνεχίζω με την κατηγορία

Oh My Blog!2010 -
Έλληνας Μπλόγκερ

Πού είναι ο καρα-μπλέ φάκελος ;;

Τον λένε Πέτρο καί είναι Μποέμ. Και δεν ξέρω τίποτε περισσότερο γι'αυτόν εκτός του ότι μάς συνδέει ένα κοινό πάθος - το κάπνισμα! Ένα πάθος που ήδη από προχθές, με την πλήρη εφαρμογή του νέου βελτιωμένου νόμου κατά του καπνίσματος, τείνει να καταστεί ως η νέα μεγάλη αμαρτία του Νεοέλληνα. 

Παλιά ήταν οι εξωσυζυγικές σχέσεις, αργότερα ήρθαν τα πολιτικά φρονήματα, τώρα οι καιροί άλλαξαν : Καπνίζεις; Θα υποφέρεις!

Σε πείσμα όμως αυτών των χαλεπών καιρών για εμάς τους νικοτινομανείς, πρόσφατα ανακάλυψα τη δική του γωνιά στην ελληνική μπλογκόσφαιρα, όπου δεν χωρούν πολλές πολλές κουβέντες για τους άκαπνους. Και δεν σάς κρύβω ότι από τότε που το διαδίκτυο και το μπλόγκινγκ μπήκε στη ζωή μου, οι κάθε είδους 'προειδοποιήσεις' περί του τι θα αντικρύσουν στη συνέχεια τα ματάκια μου, με έκαναν να ...πηγαίνω ακάθεκτα παρακάτω (και δεν νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος που δεν πάτησε ENTER, πληρούσε δεν πληρούσε τις όποιες προϋποθέσεις! αν ισχυρισθεί ότι απομακρυνόταν από τη σελίδα, λέει ψέμματα, κακά τα ψέμματα!). 

Για να μπει κανείς στο άνδρο του Πέτρου του Μποέμ απαιτείται να υποβληθεί σε μια τέτοιου είδους ...υπέρβαση :  

Το ιστολόγιο που πρόκειται να δείτε μπορεί να περιέχει περιεχόμενο κατάλληλο μόνο για ενήλικες. Γενικά, η Google ούτε εξετάζει ούτε επιδοκιμάζει το περιεχόμενο αυτού ή οποιουδήποτε άλλου ιστολογίου. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις πολιτικές περιεχομένου μας, επισκεφθείτε τους Όρους υπηρεσίας του Blogger. 
Και βέβαια, στη συνέχεια "Κατανοούμε και επιθυμούμε να συνεχίσουμε"....

Τσιγάρων Κριτικές, λοιπόν! 

Στις αναρτήσεις αυτού του μπλόγκεως εκπλήξεις δεν υπάρχουν, ίσως επειδή ακριβώς οι αναγνώστες του δείχνουν να μην τις πολυθέλουν. Τίτλος-εικόνα του πακέτου-κείμενο και ακολουθούν τα σχόλια. Τα κείμενα μεστά, χωρίς περιττές κουβέντες (σε αντίθεση με τα δικά μου μακρόσυρτα συντακτικά φαινόμενα) και ο Πέτρος ο Μποέμ δε δείχνει να χαρίζει κάστανα υποκύπτοντας σε γνωστές μάρκες ή σε εντυπωσιακά πακέτα. Αντιθέτως, όταν ο Πέτρος 'δεν την πάει' τη μάρκα, τη θάβει χωρίς περιστροφές. Κι ας λένε οι άλλοι στα σχόλια τα δικά τους ό,τι θέλουν!

Παρά το ότι το θέμα του συγκεκριμένου μπλογκ δεν ενδείκνυται για μη καπνιστές, αυτό δεν σημαίνει ότι το αναγνωστικό κοινό που δεν είναι μυημένο στο τρίδυμο "ξύπνημα-τσιγάρο-πρωινός καφές" δεν θα βρει κάτι ενδιαφέρον να διαβάσει. Ξέρετε πόσα μπορεί να μάθει κανείς από τα διάφορα πακέτα για τις αισθητικές τάσεις κάθε εποχής; Πόσο εύκολα μπορεί να 'θαφτεί' εμπορικά ένα αντικειμενικά καλό χαρμάνι με μια 'λάθος' ονομασία ή με κάποιον 'λάθος' γραφίστα σε μια λάθος εποχή; Και αντίθετα, πόσο εύκολα θα πουληθεί ένα τσιγάρο που δεν καπνίζεται, μόνο και μόνο γιατί το πακέτο του είναι απλά πιο trendy ως προς μια συγκεκριμένη στυλιστική αντίληψη; 

Καλύτερη απόδειξη της μοιραίας σχέσης μεταξύ της 'εποχής', της 'μόδας' και του τσιγάρου από το βίντεο που ακολουθεί, δύσκολα μπορεί να βρεθεί :

      

Ο λόγος που διάλεξα τις Τσιγάρων Κριτικές για το φετινό ανδρικό βραβείο Oh My Blog!2010 δεν είναι φυσικά το πρότυπο υγιεινών συνηθειών που υιοθετεί. Είναι πλέον σαφές : το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία, πώς να το κάνουμε τώρα... 

Ποιά όμως ανθρώπινη οργανική λειτουργία ή επίκτητη  αθώα συνήθεια δεν ροκανίζει το χρόνο προς την τελική φυσική φθορά; Άλλωστε η φθορά καταλήγει πάντοτε στο ίδιο αποτέλεσμα. Κι ας μην με αναγκάσετε να γίνω μακάβριος χρονιάρα μέρα! 

Ή μάλλον, δεν πειράζει. Να γίνω!

Αλήθεια, ποιά ανθρώπινη ενέργεια δεν οδηγεί στα γνωστά Θυμαράκια; 

Και εν πάση περιπτώσει, εάν το Κράτος πραγματικά θα ήθελε να ζούμε μια ευτυχισμένη και υγιεινή ζωή, θα φρόντιζε με τη δύναμη που διαθέτει, να κάνει επιτέλους τη ζωή μας ...άξια ζωής ! 

Έτσι, δεν θα είχαμε εμείς οι καπνιστές κανέναν λόγο να ξυπνήσουμε τα καθ'όλα  ανθρώπινα αυτοκαταστροφικά μας ένστικτα, ένα εκ των οποίων είναι να ρουφάμε βρώμικο αέρα, να τον φιλτράρουμε και να... ντουμανιάζουμε τον τόπο.

Αντιθέτως, εάν υποθέσουμε ότι όλοι εμείς οι αναιδείς και ανάγωγοι που καπνίζουμε θα σταματούσαμε το παφαπούφα εν μία νυκτί, η χώρα δεν αποκλείεται και να αναγκαζόταν προ πολλού να αναδιαρθρώσει το ήδη μεγάλο της χρέος.. κι ας μην το συνεχίσουμε. 

προσέξτε την ημερομηνία στο τέλος του βίντεο..

Εδώ όμως σήμερα δεν κάνουμε πολιτική, ούτε θα λύσουμε το μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης. 

Σήμερα μιλάμε περί μπλόγκινγκ. 

Αλήθεια, μετρήσαμε ποτέ πόσα πακέτα τσιγάρα έχουνε περάσει μπροστά απ'τα μάτια μας καθ'όλη τη διάρκεια της ζωής μας ;

Άπειρα!

Ποιός όμως από μάς τα έκανε 'θέμα προς ἱστολογεῖν';

Ουδείς!

Ουδείς,......πλην ενός!

Συγχαρητήρια Πέτρο!

____________________________________________

και αισίως έφτασα στην τρίτη και τελευταία κατηγορία!

Oh My Blog!2010 - 
Μπλόγκερ της Ρόδου

Τσάκω τον καταπράσινο φάκελο πλῆζ!

Και για να εξηγούμαι, για να μην παρεξηγούμαι! Όχι τίποτα, επειδή διανύουμε και μια αδιόρατη προεκλογική περίοδο (έστω και αν αυτή έχει καταστεί ημιπαράνομα βουβή..) : το πράσινο χρώμα για τη Ρόδο δεν το διάλεξα για να υπονοήσω κάτι το ιδιαίτερο. 

Πρόκειται πλέον για χρώμα πράσινο κατ'ευφημισμόν!

Ακούσατε για κάτι πυρκαγιές στο νησί χτες;  

Δυστυχώς, καλά ακούσατε..

Η ροδιακή μπλογκόσφαιρα τον χρόνο που μάς πέρασε πήρε την κατακόρυφη ανιούσα. Δεν αποτελεί πλέον ένα απλό χόμπι κάποιων αόρατων ηλεκτρονικών προσωπικοτήτων και επειδή ακριβώς εμείς οι ροδίτες είμαστε και λίγοι αριθμητικά αλλά και απομονωμένοι γεωγραφικά, κάθε τι αποκτά μεγαλύτερη διάσταση από την πραγματική αλλά και χαρακτηρίζεται a priori ανάλογα με το ονοματεπώνυμο. Κακά τα ψέμματα, όλοι μας λιγο πολύ γνωριζόμαστε μεταξύ μας και δεν θα περιμέναμε ποτέ από ένα μπλογκ να επιβεβαιώσει το ποιόν του καθενός.

Η αλήθεια πάντως είναι ότι το ἱστολογεῖν σιγά σιγά εγκαθιδρύεται για τα καλά στο καθημερινό ροδιακό λεξιλόγιο. Θυμάμαι τρία χρόνια πριν, όταν άρχισα να γράφω αυτό εδώ το μπλογκ, δεν είχα αντιληφθεί πόσο δημοφιλές θα εξελισσόταν αυτό το μέσο αλληλοενημέρωσης. Και μέσα σ'αυτά τα τρία χρόνια ηλεκτρογράφισης είδα μπλογκ να γεννιούνται και να πεθαίνουν, να 'ανεβαίνουν' και να σβήνονται, γνώρισα άγνωστες πτυχές της προσωπικότητας ανθρώπων που συναντούσα επί χρόνια κάθε μέρα στους ούτως ή άλλως λιγοστούς δρόμους της πόλης και οι εκπλήξεις ήταν πάντοτε ευχάριστες.

Επειδή λοιπόν, η συγκεκριμένη κατηγορία του Oh My Blog!2010 είναι κατά τη γνώμη μου η πιο σημαντική, αφού αναφέρεται στην τοπική ανθούσα και εν πολλοίς 'παρθένα' μπλογκόσφαιρα, θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι αυτό το βραβειάκι είναι κατ'αρχάς 100% υποκειμενικό. Άλλωστε, ο κρίνων κριθήσεται. Και αν μη τι άλλο, θεωρώ πολύ σημαντικό ότι υπάρχει 'ιστολογικό υλικό' στο νησί, το οποίο, τηρουμένουν των αναλογιών, είναι ικανό προς κρίση και -άρα- και προς βράβευση! Έχω μάλιστα την εντύπωση ότι η ευχή 'αυξάνεσθαι και πληθύνεσθαι' θα πραγματωθεί περαιτέρω στο μέλλον : Κυριακή κοντή γιορτή - σε 365 μέρες από σήμερα, στην κατηγορία του "Oh My Blog!2011- Μπλόγκερ της Ρόδου" είμαι βέβαιος ότι ο συναγωνισμός θα είναι σίγουρα μεγαλύτερος , και ποσοτικά και ποιοτικά.

Πριν λοιπόν ανοίξω τον πράσινο φάκελο που έχω ήδη ανά χείρας, ας πιούμε στην υγειά της Ροδιακής Μπλογκόσφαιρας με ένα ποτηράκι του κόκκινου κρασιού Pathos2008 της CAIR (ποιάς άλλης;;;), που  μόλις πριν μερικές μέρες βραβεύθηκε (και με το χρυσό μετάλλιο παρακαλώ!) στον διεθνή διαγωνισμό MUNDUSvini στην Γερμανία! Στην υγειά της Ροδιακής Μπλογκόσφαιρας  λοιπόν!

Λοιπόν, ας το πάρει το ποτάμι επιτέλους..

Ανοίγω τον φάκελο..

Την Nemesis την γνώρισα τους τελευταίους μήνες μέσα από τα εύστοχα σχόλιά της σε κάποιους 'τοίχους' του γνωστού Facebook. Συχνά πυκνά διάβαζα τις αναρτήσεις που ανέβαζε και μόνο τελευταία συνειδητοποίησα ότι εκείνη ήταν η ιδιοκτήτρια του μπλογκ Ἀνευ Σημασίας. Τίτλος άκρως παραπλανητικός, γιατί κάθε άλλο παρά άνευ σημασίας ήταν όσα έλεγε μέσα στο (παραπλανητικά κι αυτό) κακοφωτισμένο δωμάτιο με παλιά έπιπλα. Όχι, δεν πρόκειται για τα γνωστά 'γεμάτα' σπίτια με δανεισμένες οθόνες plasma ή με υπερσύγχρονες εντοιχισμένες κουζίνες (δανεισμένες κι αυτές)...

Είναι πολύ σημαντικό όταν βρισκόμαστε μέσα στην δίνη των γεγονότων να μην ξεχνάμε την πραγματικότητα. Δεν είναι πολλοί οι άνθρωποι που έχουν την ικανότητα να μην εντυπωσιάζονται από τα πυροτεχνήματα, από την είδηση της στιγμής. Είναι ακόμα λιγότεροι οι άνθρωποι που καταφέρνουν να μην χάνουν τις ισορροπίες τους όταν γύρω σφυρίζουν οι σειρήνες, μυθικές ή και πραγματικές. Η Nemesis μέσα από τα γραφόμενά της αποδεικνύει ότι ανήκει στους λίγους, καλούς αλλά και πρακτικούς. Η αυτολεξεί παράθεση κειμένων που γράφτηκαν σε άλλες εποχές και για άλλα δεδομένα της τότε πραγματικότητας δεν αποτελεί υπεκφυγή. 

Αντιθέτως, στα δύσκολα είναι πιστεύω απαραίτητο να έχουμε τη δυνατότητα να ανατρέχουμε στα παλιά και δοκιμασμένα, και μέσα από αυτά, να ξεθαμπώνουμε τους δικούς μας φακούς επαφής με την πραγματικότητα. 

Και αυτό ακριβώς δεν είναι καθόλου Άνευ Σημασίας.

Με την Nemesis δεν συμφωνούμε σε όλα. Οι ιδεολογικές μας καταβολές είναι εκ διαμέτρου αντίθετες, αφού υποθέτω ότι θα υπάρχει και αυτό που έχουμε συνηθίσει αβίαστα να ονοματίζουμε "χάσμα γενεών". Όμως, παρά την διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων, οι ροπές μας σε αυτήν την εποχή της δίνης τείνουν να συμπλέουν. Άλλωστε, κοινό σταθερό ζητούμενο είναι ο τόπος να επιβιώσει και να περάσει όσο γίνεται πιο ανώδυνα τα δύσκολα που ήρθαν και τα δυσκολότερα που έπονται. Χωρίς εξιδανικεύσεις, χωρίς αυταπάτες, αλλά με σταθερές ηθικές αξίες, με καθαρή ματιά, εν ολίγοις με.. ξεθαμπωμένους φακούς επαφής 

Και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που θεωρώ ότι τής αξίζει το φετινό πράσινο-ροδίτικο βραβείο Oh My Blog!2010.

Επιισκεφθείτε το δωματιάκι της. Καθήστε στην ξεθωριασμένη της πολυθρόνα, αγνοώντας το παλιομοδίτικο ντριν του τηλεφώνου της στον ξεβαμένο της τοίχο. Το κινητό σας δεν θα πιάνει καλό σήμα, οπότε καλύτερα κλείστε το. 

Και επιτέλους, κλείστε κι αυτό το ραντεβού με τον οφθαλμίατρό σας..

Η καλή όραση δεν ήταν ποτέ.. Άνευ Σημασίας!

Αγαπητή Nemesis, καλή συνέχεια!

Δύο χοροί από την Δωδεκανησιακή Σουίτα του Γρηγόρη Κωνσταντινίδη

__________________________________________________________

Και η σημερινή τελετή τελειώνει με ένα γλύκισμα 

..κι αυτό ροδίτικο.

Με ένα μελεκούνι, που οι ανίδεοι το θεωρούν το ίδιο πράγμα με το πανελληνίως γνωστό παστέλι, αλλά πλανώνται πλάνην οικτράν. Δεν είναι επί του παρόντος να αναλύσω τις διαφορές, εγώ πάντως όσα χρόνια ζω, ξέρω πως άλλο πράγμα είναι το παστέλι κι άλλο το δικό μας μελεκούνι.

Είχε την τιμητική του τις προάλλες, όταν ολοκληρώθηκε η δημόσια παρασκευή ενός μελεκουνιού-Γίγας, μήκους 30 ολόκληρων μέτρων, και το γεγονός κατεγράφη στο Βιβλίο Γκίνες... 

Μιάς και για τις επερχόμενες Καλλικρατικές εκλογές περιορίσθηκαν; θεσμοθετήθηκαν; απαγορεύθηκαν; οι προεκλογικές μαζώξεις και δεδομένου ότι "η  Φύση μισεί τα κενά", δείτε σκηνές από την παρασκευή του γιγανταίου ροδίτικου μελεκουνιού και κοπιάστε σιγά σιγα προς το ασανσέρ της εξόδου, λαμβάνοντας από ένα μελεκουνάκι φτιαγμένο αποκλειστικά από τα χεράκια μας..

Μελεκούνι from digital dreams on Vimeo.

το βίντεο είναι του 'δικού μας' Αλέξανδρου Λουιζίδη

Και σ'αυτό το σημείο,

ολοκληρώθηκε η φετινή τελετή απονομής 

των βραβείων Oh My Blog!2010

Ραντεβού του χρόνου!

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011 

στις 3 το μεσημέρι Ώρα Ελλάδος

για την Απονομή των Βραβείων 

Oh My Blog!2011 

επ'αυτού εδώ του μπλόγκεως!

(θα σάς περιμένω...)


.