Ἄνοιξη

Πρωτομαγιά σήμερα.
Ἄλλη μιά μέρα καθησιοῦ δηλαδή, ἀφού δέν εἶμαι μισθωτός, ἐργοδότης ἤ προλετάριος
Γιά μένα σήμερα ἁπλῶς σηματοδοτεῖται ἡ ἐπίσημη ἀρχή τῆς ἄνοιξης,
ἄν καί σήμερα ὁ οὐρανός παραπέμπει μάλλον σέ φθινόπωρο, τί νά κάνουμε.

Ἔτσι, καί χωρίς πολλά περιττά λόγια -ἀλλά καί ἐπειδή γιά κάποιες μέρες δέ θά βρίσκομαι στή 'βάση' μου- σᾶς ἀφιερώνω μιά βουβή γαλλική ταινία, πού γυρίστηκε πρίν ἀπό ἀκριβῶς 100 χρόνια, μέ θέμα (τί ἄλλο;) τήν ..ἄνοιξη.

Μία ἐποχή, πού ἀκόμα καί ὅταν ἀποτυπώνεται στίς ἀποχρώσεις τοῦ ἀσπρόμαυρου, ἀπό μόνη της εἶναι χρωματιστή. Φτάνει νά καθαρίσουμε τούς 'φακούς' τῶν γυαλιῶν μας, νά τρίψουμε λίγο περισσότερο τά τζάμια τοῦ αὐτοκινήτου, νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τίς ἐνοχλητικές γρίλλιες τῶν παραθύρων τοῦ σπιτιοῦ μας, καί νά!
Τά χρώματά της εἶναι λαμπερά μπροστά μας, γύρω μας, μέσα μας.

Ἀπό μᾶς ἐξαρτᾶται νά δοῦμε τί συμβαίνει γύρω μας,
πόσα χρώματα ἐπιλέγουμε νά βλέπουμε
καί ποιά ἀπό αὐτά ἀξίζει νά κρατᾶμε στή μνήμη μας.

Καλό μήνα.
Καλή ἄνοιξη.

"Le Printemps" ("Ἡ Ἄνοιξη")
τοῦ Louis Feuillade
6'57'' Γαλλία, 1909