..ἔστιν οὐν ὀπερέτα

Τά βάλς ἔχουν ἀρχίσει πρό πολλοῦ στήν αἴθουσα τοῦ Δημοτικοῦ Θεάτρου Ρόδου, μέ τούς συντελεστές -χορωδούς καί σολίστ- νά περνᾶνε ὥρες πάνω στή σκηνή γιά τή μουσική βραδιά τῆς 1ης Νοεμβρίου. Καί ξέρω ὅτι πολλοί ἀπό σᾶς θά άναρωτιέστε -μά τέλος πάντων, τελικά αὐτό τό μπλόγκ ἔχει μετατραπεῖ σέ "καλλιτεχνική στήλη", καί πρός τί αὐτή ἡ ἐμμονή γι'αὐτή τήν ἐκδήλωση-. Ὅσοι μέ ξέρουν προσωπικά γνωρίζουν ὅτι δέν εἶμαι ὁ φοβερός λάτρης τῆς ἑλληνικῆς ὀπερέτας. Μερικοί ἴσως θά ὑποπτεύονται ὅτι ἡ προβολή αὐτῆς τῆς εκδήλωσης ἀπό αὐτό τό μπλόγκ ὀφείλεται στό ὅτι πρόεδρος τοῦ σωματείου πού τή διοργανώνει εἶναι ἡ μητέρα μου, Ἄννα Χαρίτου. Ὑπήρξαν ὄμως πάμπολλες ἐκδηλώσεις πού εἴχε διοργανώσει τό Σπίτι τῆς Εὐρώπης κατά τό παρελθόν καί οὔτε κἄν τις ἀνέφερα ποτέ, ὁπότε ...ἄτοπον.

Ἡ συγκεκριμένη ἐκδήλωση εἶναι ξεχωριστή καί ἐνώ φαινομενικά μοιάζει νά εἶναι "ἀκόμα μιά συναυλία στό Δημοτικό Θέατρο", οὐσιαστικά ἀποτυπώνει τή σημερινή ροδιακή κοινωνία πού χαρακτηρίζεται ἀπό τή συνύπαρξη πολλῶν πολιτισμῶν, θρησκειῶν καί καταγωγῶν. Εἶναι αὐτό πού κάποιοι θά ὀνόμαζαν "τό καλό παράδειγμα" μιᾶς σύγχρονης πολυπολιτισμικῆς ἐλληνικῆς ἐπαρχιακῆς κοινωνίας κοντά στά σύνορα, πού δίνει "ἐξετάσεις συμβίωσης" μέ ἀφορμή τή μουσική. Ἐμπνεύστρια τοῦ ὅλου ἐγχειρήματος ὑπήρξε ἡ μουσικοσυνθέτης καί πιανίστα Μεμνουνέ, πού πρότεινε τήν πραγματοποίηση αὐτῆς τῆς ἐκδήλωσης καί πού εἴχε τό γενικό πρόσταγμα ὡς πρός τήν καλλιτεχνική ἐπιμέλεια τῆς συναυλίας. Συνοδοιπόροι της οἱ σολίστες Ζωή Κοκκαλᾶ, Ναταλί Ἐλευθερίου καί Γιῶργος Μανέττας, οἱ χορωδοί τῆς Senza Intermezzo τοῦ Μιχάλη Καλαεντζῆ, ἡ χορογράφος Ἐμινέ Κιαζίμ, ἡ σκηνοθέτης Σουζάνα Καρδούλια, καί ὅλοι αὐτοί μαζί μᾶς δίνουν τήν εὐκαιρία νά διαπιστώσουμε πόσο "δένει" τό ποικίλο...καλλιτεχνικό DNA πού προέρχεται ἐν μέρει ἀπό τό νησί μας καί ἐν μέρει ἀπό τό Ἰράν , τή Γερμανία, τήν Ἀλβανία, τήν Σκωτία, τήν Αἴγυπτο καί τήν Κύπρο. Καί ὅλα αὐτά συμβαίνουν σέ ἕνα νησί τοῦ Αίγαίου πού ἔχει σχῆμα.. μπακλαβᾶ, τόσο κοντά στά ἀπέναντι παράλια.
Αὐτή λοιπόν ἦταν ἡ αἰτία πού διάλεξα νά καλύψω τόσο διεξοδικά αὐτή τή συναυλία, ἔχοντας τήν εὐκαιρία νά δῶ ἀπό κοντά τόσο τίς εὐχάριστες στιγμές ὅσο καί τίς κατά καιρούς δυσκολίες -πού ὅπως εἶναι φυσικό κάθε ὀμαδική δουλειά ἔχει- ὑπό τό πρίσμα τοῦ ὑποψιασμένου ντόπιου πού λίγο-πολύ ξέρει τό ψηφιδωτό τῆς κοινωνίας πού ζεῖ.
Καί ὅλα πῆγαν μιά χαρά, ἀφού πάνω ἀπ'ὅλα ὅλοι εἴμαστε Ροδίτες Δωδεκανήσιοι καί μετά ὅλα τ'ἄλλα...

Κάθε ἄλλο λοιπόν παρά "καλλιτεχνική στήλη" ἔγινε αὐτό τό μπλόγκ μέ τό νά δίνει τόση ἔμφαση στά 100 χρόνια ἑλληνικῆς ὀπερέτας, χωρίς αὐτό νά σημαίνει βέβαια ὅτι δέν τῆς εὔχεται ...νά τά χιλιάσει!
Ἄραγε ὄμως, μερικές δεκαετίες πρίν αὐτή ἡ συναυλία μέ τή συγκεκριμένη σύνθεση πού ἔχει σήμερα, θά μποροῦσε εὔκολα νά πραγματοποιηθεῖ;

Τό βίντεο πού ἀκολουθεῖ γυρίστηκε κατά τή διάρκεια τῆς γενικῆς πρόβας στό Δημοτικό Θέατρο τό βράδυ τῆς περασμένης Τετάρτης, 22 Ὀκτωβρίου, καί εὐτυχῶς ὁλοκληρώθηκε χάρη στήν ὑπομονή ὅλων τῶν συντελεστῶν ἀλλά καί τοῦ φροντιστή τοῦ Θεάτρου, τοῦ ἀγαπημένου φίλου Σταμάτη Ἀγγᾶ, πού εἴχα νά τόν δῶ ἀπό τίς κινηματογραφικές προβολές τοῦ περασμένου χειμώνα.
Δυστυχῶς ἐκείνη τήν ἡμέρα ἀπουσίαζε ἀπό τή Ρόδο γιά ἐπαγγελματικούς λόγους ἡ Ναταλί Ἐλευθερίου, θά τή δείτε ὄμως τό Σάββατο!

Χρησιμοποιήθηκε μία (μόνο) ἐρασιτεχνική βιντεοκάμερα ἐνώ τό μοντάζ ἔγινε μέ τό ἐπίσης ἐρασιτεχνικό πρόγραμμα Pinnacle, πού παίδεψε πρωτίστως τόν Νῖκο Τζεδάκη ἐπί 9 (!!!) ὁλόκληρες ὥρες, αὐξάνοντας παραλλήλως τούς ἤδη ὑψηλούς βαθμούς μυωπίας μου.
Τελικά ὄμως μᾶς ἄρεσε πολύ ὅλο αὐτό καί μοῦ φαίνεται ὅτι μᾶς περιμένουν κι ἄλλα τέτοια!

Δεῖτε το!
Βάλαμε τόν καλύτερό μας ἑαυτό.

ἀπό τή γενική πρόβα τῆς 22.10.2008 -Δημοτικό Θέατρο Ρόδου

Ἡ συναυλία θα πραγματοποιηθεῖ στό Δημοτικό Θέατρο Ρόδου
τό Σάββατο 1/11/2008 στίς 20:30'

Γενική εἴσοδος : 15 ευρώ

Γιά κρατήσεις τηλεφωνῆστε :
6946 667736 και
6946 686885