20 Φεβ 2009

φτοῦ, φτοῦ καί ξανά φτοῦ!!

Μετά τόν πρόσφατο μπλογκίστικο χουλιγκανισμό μου, μέ θῦμα τό πάλαι ποτε ἀγαπημένο μου σμυρναίικο ἐστιατόριο Miko καί τό πανάκριβο τριμμένο τυρί του, λέω νά ἀφήσουμε τά γνωστά γιαουρτλού, πού ἔτσι κι ἀλλιῶς εὔκολα μπορεῖ κανείς νά ἐντοπίσει ἀπό τή μυρωδιά, καί νά πᾶμε ἕνα τσιγάρο δρόμο νοτιοανατολικά τοῦ πεζοδρόμου (ἔ, πάρτε κι ἕνα χάρτη ντέ!!) καί νά περπατήσουμε στήν comme-il-faut περιοχή γύρω ἀπό ἀκόμα ἕναν δρόμο πού ναί μεν ἔχει τόν ἀριθμό 1382, εὐτυχῶς ὄμως εἶναι εὐρύτερα γνωστός ὡς Gül Sokak - ἤ, γιά νά καταλαβαινόμαστε καλύτερα "Ὀδός Τριαντάφυλλων"-.
Καθόλου τυχαία ἡ ἐπιλογή, ἀφού μιλᾶμε γιά τήν πιό κυριλέ περιοχή τοῦ κέντρου τῆς Σμύρνης. Ἄλλωστε γωνία παρά γωνία δέν ὑπάρχει περίπτωση νά μή βρίσκεται πρόχειρος κι ἕνας ἀνθοπώλης.
Τώρα, γιατί αὐτή ἡ μανία μέ τά λουλούδια ἔτσι ξαφνικά; Ἁπλούστατο! Δίπλα ἀκριβῶς βρίσκονται οἱ μόνιμες ἐγκαταστάσεις τῆς Διεθνοῦς Ἔκθεσης Σμύρνης (γνωστές ὡς "Φουάρ", ἐπί τό γαλλικότερον), πού βρίσκονται στή μέση ἑνός τεράστιου πάρκου, πού χρησιμεύει ὡς φυσικό ...σύνορο μεταξύ τοῦ ἐυρωπαϊκοῦ Ἄλσαντζακ καί τοῦ σιδηροδρομικοῦ σταθμοῦ Basmane (Μπασμανέ), μετά ἀπό τόν ὁποῖο ἀρχίζει ἡ ἄλλη Σμύρνη, αὐτή τῶν στενοσόκακων πού ἔχουν τή δική τους ἱστορία...

βαρέως ἀσθενοῦσα Mercedes διαμετακομίζεται ἐπειγόντως
ἐν μέσω Gul Sokakέως..

ὁμοιόμορφα κόκκινα κινούμενα stands γιά ψιμίθια (simit)
(οἱ ρόδες δέν φαίνονται, δυστυχῶς)

Ἐν μέσω χάι-κλάς ἐπώνυμων καταστημάτων ρούχων , παπουτσιῶν καί Μερσεντές, βρίσκεται ἡ τελευταία μου "ἀποκάλυψη" στήν κατηγορία τῶν σμυρναίικων patisseries. Κι ἄν δέν πέσετε τυχαία πάνω της, ρωτῶντας πάμε στό ὀνομαστό (ὅπως ἐκ τῶν ὑστέρων πῆρα χαμπάρι) ζαχαροπλαστεῖο Reyhan (Ρεϋχάν).

σερβιτόρος μέ bluetooth(!!) στό Reyhan
κλικάρετε στή φωτογραφία γιά μεγέθυνση

Μιλᾶμε...Εὐρώπη μέ τά ὅλα της!
Ὄχι μόνο ὡς πρός τήν ποιότητα τῶν γλυκῶν καί τῆς καθαριότητας, ὄχι μόνο ὡς πρός τό περιβάλλον καί τή διακόσμιση, ἀλλά καί ὡς πρός τό σέρβις! Ἕνα θά πῶ καί τίποτε ἄλλο: Ὅλα τά γκαρσόνια ἔχουν στό αὐτί τους ...bluetooth καί ἀφού πάρουν παραγγελία, ψυθιρίζουν στό αὐτί τοῦ μάγειρα πού βρίσκεται ἀ-πίκο νά πράξει τά δέοντα... Τό προφιτερόλ (ἡ ἀδυναμία μου..) σπιτικό-τα-το καί τό παγωτό βανίλια πού τό συνοδεύει ἔχει μιά ἰδέα μαστίχας ("Χίου;" λέω ἐγώ τώρα..). Μήν πῶ ὅτι διέκρινα καί μιά ἐλαφρά δόση λικέρ (κάτι πού ἴσως ἀφήνει στήν ...ἀπ'ἔξω τίς μαντῆλες καί τά μεγάλα μουστάκια, διόλου δυσάρεστο μπορῶ νά πῶ, κι ἄς ἀκούγεται ρατσιστικό, δέν μέ ἐνδιαφέρει! Ἄλλωστε καί ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν γνήσιων Σμυρνιῶν συμφωνοῦν μαζί μου ἀπολύτως. Στό κάτω-κάτω, τό λένε τά ἐκλογικά ἀποτελέσματα καί ὄχι ἐγώ ἐπειδή ἔτσι μοῦ κάπνισε.) Κάτι ἄλλο βασικό μέ τό Reyhan : τό προσωπικό μιλάει ἄπταιστα ἀγγλικά καθῶς καί γερμανικά παρακαλῶ. Ὁπότε προτείνω τό μέρος 100%. Καί θά μέ θυμηθεῖτε!
Ἕνα μόνο μεῖον βρῆκα, ἄν καί κατ'ἀρχήν ἐνθουσιάστηκα.
Τό μαγαζί προσφέρει ΦΡΑΠΕ καί τό πλασάρει πάνω-πάνω στό μενού του! Ὄμως μήν τήν πατήσετε σᾶν ἐμένα. Κάποιος ἑλληναρᾶς φαίνεται πώς τούς δούλεψε ψιλό γαζί.
Μόνο ἔτσι ἐξηγεῖται, γιατί τό νόστιμον ἥμαρ κάθε ἄλλο παρά νόστιμον ἀπεδείχθη.
Καμμία
σχέση μέ φραπέ -καί καλά νά πάθω, γιατί κύριε τί θές καί ψάχνεις ἑλληνικό φραπέ στό Reyhan καί στή Σμύρνη ἐν τέλει;-
Ἀποφεύγουμε λοιπόν τόν ψευδεπίγραφο "φραπέ" τοῦ καταστήματος, ὅσο κι ἄν τό λιγουρευόμαστε, καί ὅλα θά πᾶνε μιά χαρά.
Tebrikler! (ἤτοι...συγχαρητήρια!)

θερμότατα Τεμπρικλέρ καί στόν Δῆμο Σμύρνης
γιά τίς φροντισμενοτερότερες πρασιές του!


Κι ἀφού καλόμαθα στό bluetooth-χαϊτέκ-σέρβις, διέσχισα τό δρόμο καί στό ἀπέναντι πεζοδρόμιο ἐντοπίζω τό συμπαθητικότατο καφέ-ἐστιατόριο Cafe Plaza. Κι ἐδώ κεμπάπ-γιόκ (διόλου δέν τά πεθύμησα ἐδώ πού τά λέμε).
Ὄχι μόνο οἱ μακαρονάδες ἦταν γευστικότατες ἀλλά καί τά μοσχαρίσια σνίτσελ του ἀπειλοῦσαν γευστικά ἀκόμα καί αὐτά τῆς σνιτσελομάνας Βιέννης. Καί ἐννοῶ κάθε λέξη, καί μάλιστα ἐκ πείρας! Ἐφάμιλλα δε καί αὐτῶν τοῦ σνιτσελοπατρός Τέλ Ἀβίβ. Ἐπισκέφθηκα δύο φορές τό ἐν λόγω στέκι (πού διαθέτει καί καλαίσθητη γυάλινη ὀροφή) καί μοῦ φαίνεται ὅτι θά μοῦ γίνει συνήθεια.
Τό μόνο βασικό πρόβλημα; Ἡ συνεννόηση. Φώναξαν τό γκαρσόνι τοῦ ἀπό δίπλα ἐπίσης "καλοῦ" ἐστιατορίου, πού μιλοῦσε κάποια ἀγγλικούλια. Ἀλλά οἱ κατάλογοι ἔχουν καί φωτογραφίες, ὁπότε ..."Βλέπω, Δείχνω καί Μαθαίνω". Pas mal.
Οἱ τιμές δε, λογικότατες γιά μᾶς, πανάκριβες γιά τή φτωχομάνα Σμύρνη, πού εἶναι ἡ φθηνότερη μεγάλη πόλη τῆς Τουρκίας πού προσφέρει αὐτά πού προσφέρει- καρατσεκαρισμένο αὐτό , ἀποκλείοντας βέβαια τίς μεγάλες πόλεις τῆς ἐνδοχώρας, πού ἄλλωστε δέν εἶναι τόσο τουριστικές ἐννοεῖται.

φτοῦ καί ξανά φτοῦ στίς χωρίς οὔτε ἕνα σκουπιδάκι γιά δεῖγμα
"παστρικές" σμυρναίικες εἰσόδους τῶν πολυκατοικιῶν τοῦ κέντρου!
καί γιά ὅποιον δέν "τσάκωσε"τή λεπτομέρεια στά πλακάκια....

...ἰδού!

Ἄντε,
γιά νά μή λέτε πώς εἶμαι ἕνας
...πικρόχωλος παλιογρουσούζης
τοῦ κερατᾶ.. ..


Ἔπεται συνέχεια....


1 σχόλιο:

Γαβριηλ / Gabriel είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.







Related Posts with Thumbnails